Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.04.1966, Blaðsíða 31

37. Carex dioica, tvíbýlisstör. — Ytrafjall, Múli, Þegjandaclalur.
38. C. capitata, hnappastör. — Strjálingur ura allt svæðið. Sérstaklega alg. í hrauninu, í
gjótum.
39. C. microglochin, broddastör. — Allvíða, en hvergi mikið.
40. C. rupestris, móastör. — Alg. í hrauninu, á holtum og melum og uppi í Skrattafelli
og Mánafelli.
41. C. chordorrhiza, vetrarkvíðastör. — Víða í mýrum norðan við hraunið, og í flóum
uppi á heiðinni.
42. C. maritima, bjúgstör. — Víða, einkum í sendnum jarðvegi, nál. sjónum.
43. C. madoviana, kollstör. — Á fáum stöðum. Hafralækur, Hólmavað, Ytrafjall, Grenj-
aðarstaður. Allsstaðar lítið.
44. C. canesccns, hlátoppastör. — Ovíða. Sandur, Hraunkot, Rauðaskriða.
45. C. lachcnalii, rjúpustör. — Skollamýri, norðan undir Skrattafelli.
46. C. glarcosa, heigulstör. — Við Skjálfandafljót, stutt frá sjó.
47. C. mackenziei, skriðstör. — Á einum stað norðan við Sandsvatn, á hálfgrónum sand-
flesjum.
48. C. halleri, fjallastör. — Hafralækur, Ytrafjall.
49. C. atrata, sótstör. — Víða um hraunið og í harðlendum grasmóum. Allsstaðar strjál.
50. C. glacialis, dvergstör. — Algeng um allt svæðið, þar sem þurrt er og hrjóstrugt. Einna
mest í hrauninu. Vex í smátoppum, hæst 7—8 sm. Einnig á Skrattafelli og Mánafelli.
51. C. capillaris, hárleggjastör. — Töluvert víða á þurrlendi.
52. C. panicea, helgjastör. — Allvíða. Rauðaskriða, nokkur eintök 35 sm á hæð.
53. C. vaginata, slíðrastör. — Víða á þurrum stöðum, einkum í hrauninu.
54. C. limosa, flóastör. — Ovíða. Sílalækur, Sandur, Hraunkot.
55. C. rariflora, hengistör. — Nokkuð víða. Mikið i' heiðarflóanum.
56. C. serotina, gullstör. — Töluvert víða frá Garði suður dalinn og fram á Þegjandadal,
einkum þar sem jarðvegur er rakur og feitur. Víða í félagi með C. saxatilis.
57. C. rostrata, tjarnastör. — Víða. Aðalgrasið þar sem mýrarnar eru blautastar, norðan
og vestan við hraunið. í kýlum og tjörnum, og kringum vötnin í framdalnum. Víða
þétt og hávaxin. Strjál og lágvaxin í heiðarflóanum.
58. C. saxatilis, hrafnastör. — Aðalgrasið með blettum um miðdalinn.
59. C. goodenoughii, mýrastör. — Mjög alg. Aðalgrasið á stórum svæðum.
60. C. lyngbyei, gulstör. — Mikið í Sands- og Sílalækjarengi. Vestmannsvatn og víðar.
61. C. rigida, stinnastör. — Strjálingur um hraunið og Núpinn og víðar, þar sem hrjóstr-
ugt er.
GRAMINEAE.
62. Nardus stricta, finnungur. — Víða í hrauninu í grasbollum, og x gjótubökkum. Einnig
í Nesmó og víðar.
63. Elymus arenarius, melgras. — Gígarnir norður við sjóinn. Hólmar í Skjálfandafljóti.
64. Agropyron repens, húsapuntur. — Nes, á gömlum öskuhaug.
65. Anthoxanthum odoratum, ilmreyr. — Mjög alg. Séistaklega mikið víða í graslendi við
Laxá.
66. Alopecurus geniculatus, knjáliðagras. — Garður, heimaengið, Hafralækur og þar í
kring.
67. A. acqualis, vatnsliðagras. — Hér og hvar á áveituengjum.
68. Phleum conunutatum, fjallafoxgras. — Alg., en hvergi mikið.
69. Poa annua, varpasveifgras. — Á hverjum bæ.
70. P. nemoralis, kjarrsveifgras. — Víða í hrauninu en strjált.
71. P. alpina, fjallasveifgras. — Mjög alg.
72. P. .glauca, blásveifgras. — Alg. á láglendinu og víða í brekkum og á melum.
73. P. pratensis, vallarsveifgras. — Mjög alg. á túnurn og ræktar-valllendi.
74. P. trivalis, hásveifgras. — Grenjaðarstaður, og sennilega víðar.
TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAFRÆÐI - FlÓm 29