Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.04.1966, Blaðsíða 83

blettum. Ch og H eru líkir að jafnaði eða um 38%, en eru þó dálítið
breytilegir.
Sakir fæðar háplöntutegundanna og þess, hve sömu tegundirnar
hittast víða í mosaheiðinni, er næsta erfitt að greina sundur einstök
gróðurhverfi eftir háplöntum einum, eins og hér er gert. Ég hefi þó
leitast við að skilgreina 7 gróðurhverfi. Tvö þeirra, 76 og 77, eru skýrt
mörkuð, en athuganir úr þeim hverfum eru fáar. Hin hverfin fimm
eru verr greind hvert frá öðru, en þó eru tveir hópar þeirra glöggt að-
skildir. í öðrum þeirra, hverfi 72—73, er stinnastör (C. Bigelowii)
drottnandi tegund, en í hinum, 74—76, er það grasvíðir (S. herbacea).
Utbreiðsla hverfanna eftir hæð er allmismunandi. Eftir því sem athug-
anir mínar benda til, er hún þessi í megindráttum. Bæði stinnustarar-
hverfin (72—73) og grasvíði-krækilyngs-kornsúru hverfið (75) og gras-
víði-kornsúru hverfið (76 a) eru einkum útbreidd fyrir neðan 500 m
hæð. En grasvíði-kornsúru hverfið (76 b) aðallega í 500—600 m hæð,
grasvíði-mosalyngs-kornsúru hverfi (74) og krækilyngs hverfið (77)
fyrir ofan 600 m. En þess skal gætt, að athuganir um síðastnefnda
hverfið eru of fáar.
Útbreiðsla hverfanna eftir hæð:
Aðallega fyrir neðan 500 m hverfið 72, 73, 75 og 77.
Milli 400 og 600 m hverfið 76 a.
Milli 500 og 600 m hverfið 76 b.
Aðallega fyrir ofan 600 m hverfið 74, 77 og 78 (Fléttuheiði).
a. Mosaþemba með stinnustör (Caricetum Bigelowii Rhacomitriosum).
Stinnustararhverfi, sem ég sameina undir þessu nafni, einkennast
af því, að stinnastör (C. Bigelowii) er þar drottnandi háplanta. Innan
»m mosabreiðuna hittast hvarvetna þroskalegir einstaklingar af henni
með miklum blaðhvirfingum og oftast frjóir. Aðrar háplöntur, sem
eru miklu tíðari hér en í grasvíði hverfunum eru: Hálmgresi (Cala-
magrostis neglecta), klóelfting Equisetum arvense), brjóstagras (Thalic-
trum alpinum) og axhæra (Luzula spicata). Munur þessara hverfahópa
kemur þó ef til vill greinilegast fram í lífmyndahlutföllunum. í
stinnustarar hverfunum er Ch minna eða um 30% að meðaltali á móti
tim 40% í grasvíði hverfunum. G% er hins vegar hærra eða 37 á móti
28. Þess er þegar getið, að stinnustararsveitin nær ekki eins hátt til
fjaila og sum hverfi grasvíðisveitarinnar. í ritgerð minni 1945 er á það
bent, að stinnastörin vaxi yfirleitt þar í mosaheiðinni, sem skýlla er og
snjóþyngra. Hið sama hefir komið fram á þeim svæðum, sem þessi rit-
6 TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAFRÆÐI - FlÓra 81