Flóra: tímarit um íslenzka grasafræði - 01.04.1966, Blaðsíða 87
Og kornsúra (Polygonum viviparum), sem alls staðar eru ríkjandi teg-
undir og setja svip á háplöntusamfélagið. Ef til vill væri rétt að færa
þessa sveit sem eitt hverfi, en þó með afbrigðum. Aðrar algengar teg-
undir eru: geldingahnappur ( A. vulgaris), lambagras (S. acaulis), og
beitieski (E. variegatum), sem allra gætir tiltölulega meira hér en í
stinnustararsveitinni. Álíka í báðum sveitum eru: túnvingull (F.
rubra), en stinnastör (C. Bigelowii), krummalyng E. hermafroditum),
klóelfting (E. arvense), brjóstagras (T. alpinum) og axhæra (L. spi-
cata) eru miklu sjaldséðari hér. Hálmgvesis (C. neglecta) gætir hér
aldrei að marki. í einu hverfi nær mosalyng (Cassiope hypnoides) há-
marki innan mosaheiðarinnar. Allverulegur munur er á hlutföllum
tegundaflokka og lífmynda í þessum sveitum, einkum er áberandi hve
A% og Ch% er hærra í grasvíðisveitinni.
74. Grasvíði-mosalyngs-konisúru hverfi. (Salix herbacea-Cassiope
kypnoides-Polygonum viviparum soc.) (Tab. XXXII. A—B 1—6).
Allar athuganir á þessu hverfi eru gerðar í Kjalhrauni, 1 skammt
suður frá Hveravöllum, en hinar að kalla má í beinni línu frá Þjófa-
felli að Strýtum. Hæð 1 um 600 m, 2—3 700—750 m, 4—6 790—820 m.
Mikill hluti hraunsins er á þessu svæði samfelld mosaheiði að kalla
tná, nema þar sem hraunnibbur standa upp úr mosabreiðunni, og í
dýpri dældum, þar sem mosinn (Rhacomitrium) hverfur yfir í snjó-
dældagróður. Má sjá þess merki á tegundum sumra blettanna að at-
huganirnar eru gerðar of nærri mörkum þeim, sem hverfin mætast í.
Einkennistegundirnar þrjár, grasvíðir (S. herbacea), mosalyng C. hyp-
noides) og kornsúra (P. viviparum) eru hvarvetna ríkjandi meðal há-
plantnanna. Stinnastör (C. Bigeloiuii) nær allmikilli tíðni, en er alls
staðar mjög strjál. Krummalyngið (E. hermafroditum) er svo mikið
1 bletti 1 að það nálgast næsta hverfi (75). Aðrar algengar tegundir eru:
beitieski (E. variegatum), túnvingull (F. rubra) og lambagras (S. acau-
Hs). Tegundir eru fáar. A% er mjög hátt, 80—100. Blettir 1 og 4—6 eru
;i flötum í hrauninu. Alls staðar er gamburmosinn (Rhacomitrium)
langsamlega yfirgnæfandi í fleti, en fléttna (Lichenae) gætir nokkuð,
emkum fjallagrasa (Cetraria) og gráskófar (Stereocaulon). Snjór virðist
vera þarna í meira lagi, eftir því sem vænta má í mosaheiði. Blettur
3 er á hraunkambi, þar sem greinilega er snjólétt. Þar er grasvíðir
(S. herbacea) og mosalyng (C. hypnoides) nær einu háplönturnar, sem
nokkuð gætir. Mikið er af fjallagrösum (Cetraria). Blettur 2 er hins
vegar í lægð, sem nálgast snjódæld. Þar þekur grasvíðir (S. herbacea)
TÍMARIT UM ÍSLENZKA GRASAFRyEÐI - FlÓra 85