Félagsbréf - 01.03.1960, Síða 19

FÉLAGSBRÉF
17
til trafala, og mér finnst hún auka
herzlu ljóðlínunnar.
— En svo áS vi& minnumst oð-
eins á trúmál: Þú velur þér áð móttói
jyrir Söngvum til jarðarinnar þessa
Ijóðlínu Stephans G.: — lífið er
guS og enginn guS nema þaS. Bcr
aS skilja þetta sem guSleysi?
Ég trúi ekki á guð kirkjunnar. En
í mottóinu legg ég ekki nákvæmlega
sömu merkingu í orðið guð og Step-
han G. Frá sjónarmiði hans er guð
fornfúst starf í þágu komandi kyn-
slóða. Fyrir mér er hið auðuga líf
hérna megin grafar það^ sem maður
á að reyna að komast í sem nánast
og innihgast samband og samræmi
við og þess vegna er það guð.
— Þii fuUyrðir, að ekkert líf sé
eftir þelta líf. Hvernig geturSu full-
yrt slíkt?
Það er ekki meiri fullyrðing en
þegar sagt er, að líf sé eftir þetta
líf. Hvort tveggja byggist á persónu-
legri sannfæringu.
— HvaS segirSu þái um svipi fólks,
fyrirbœri á miSilsfundum o.s.frv.
Ég hef lesið þó nokkuð rit spírit-
ista, en þeim hefur ekki enn tekist
að sannfæra mig. Kannski er ég það
líkur Tómasi postula, að trúa ekki
öðru en því, sem ég þreifa á. Til
þess að geta fullyrt nokkuð um fyrir-
bæri á miðilsfundum verður maður
að vita til fullnustu, hvað miðill og
miðilstarfsemi er. Mér finnst of
djarft að álykta, að það séu sann-
anir fyrir framhaldslífi einstaklings-
ins, þó að sitthvaö komi fram á
miðilsfundum, sem erfitt er að skýra.
Annars er þetta eingöngu mín per-
sónulega játning í bókinni, ég er
ekki að biðja neinn að gera hana að
sinni trú fremur en ég er skyldugur
að gera sannfæringu spíritista að
minni trú.
— Hverjar eru svo framtíSará-
œtlanir þínar?
Það sem ég hef í hyggju að gera
fyrst er að komast til Suðurlanda.
Ég þekki fremur lítið til rómanskrar
menningar og langar til að bæta úr
því, ef hægt er. Ég veit ekki, hvað
síðan tekur við, en mig hefur lengi
langað til að helga mig skáldskap
óskiptur.
E.H.F.