Skagfirðingabók - 01.01.2011, Page 142
SKAGFIRÐINGABÓK
vissu ekki hvernig ætti að matreiða
það. Gárung arnir sögðu að þeir hefðu
steikt það, en kannski er það orðum
aukið. Þeir virtust hafa miklar birgðir
af súkkulaði og voru þeir ósínkir á að
gefa okk ur krökkunum sælgæti.
Þá voru þeir alla daga með heræfing
ar. Gengu þeir fylktu liði um bæinn,
allir í takt og gerðu ýmsar æfingar
með byssurnar. Við krakkarnir vorum
mjög spenntir að fylgjast með þessum
æfingum. Smíðuðum við eða létum
smíða fyrir okkur byssur úr timbri og
hermdum eftir hermönnunum. Þeir
voru upp til hópa ungir menn, snyrti
legir til fara, með brilljantín í hárinu
og í stífburstuðum skóm. Margar
stúlkur af Króknum litu þá hýru auga,
og ugglaust hefur meydómurinn hjá
einhverjum þeirra fallið. Við strákarnir
vorum spenntir að njósna um ferðir
stúlknanna til hermannanna. Fóru
þeir oft með þær upp á Nafir eða inn
með Brekkunum. Vorum við æði oft
reknir öfugir til baka í þessum njósna
ferðum okkar, en þetta voru spennand i
tímar. Annars voru samskiptin við
setu liðið, að ég hygg, góð miðað við
aðstæður. Þeir héldu uppi talsverðu
skemmtanalífi í bænum, bæði með að
sýna bíómyndir og halda almennar
skemmtanir sem bæjarbúum var boðið
á. Þá komu á vegum setuliðsins bæði
söngvarar og látbragðsleikarar.
Eitt atvik er mér mjög minnisstætt,
en það var þegar Bræðrabúðin brann.
Eldurinn kom upp í húsinu seint um
kveld, og varð það alelda á nokkrum
andartökum. Húsið var notað af setu
liðinu sem birgðageymsla. Var þar
geymt talsvert af matvörum og skot
færum. Bretarnir stóðu vörð um húsið
og fékk slökkviliðið á Sauðárkróki
ekki að koma að slökkvistarfi þar, og
engum óviðkomandi var leyft að koma
að húsinu. Voru þarna miklar drunur,
sprengingar og skothvellir fram eftir
allri nóttu því að skotfærin, sem þarna
voru geymd, voru að springa alla nótt
ina og fram á harðamorgun í bruna
rúst unum. Bræðrabúðin stóð milli
Bræðrabúð. Eyþór Stefánsson (t.v.) tónskáld
og Kristján Gíslason kaupmaður.
142