Skagfirðingabók - 01.01.2011, Page 195
HÓLAÝTAN
ásamt Sigurmoni bróður sínum og var
þar komið nokkurt safn bíla og véla,
sem Gunnar fór nú að sinna. Fór hann
flest kvöld og helgar yfir í Stóragerði
til þeirra starfa. Skemma var svo
bygg ð yfir safnið og langþráðu tak
marki náð, þegar það var opnað 24.
júní 2004.
Þegar Gunnar var þrettán ára sá
hann Hólaýtuna fyrst á verkstæðinu á
Sleitustöðum. Þá hafði Gísli Sigurðs
son nýverið keypt hana af Hólabúinu.
Mótorblokkin hafið frostsprungið hjá
Hólamönnum og var þarna verið að
spengja hana.
Gunnar hafði lengi vitað af ýtunni í
Hvammi í Hvítársíðu og hún barst oft
í tal við föður hans, sem hafði skoðað
vélina í Hvammi með kaup í huga, en
einhverra hluta vegna höfðu samning
ar ekki náðst. Þetta gerðist nokkru
áður en safnið í Stóragerði var opnað,
en eftir að það hóf starfsemi jókst
áhug i Gunnars á því að koma ýtunni
norður í Skagafjörð. Hann hafði því
fljótlega samband við eigendur henn
ar, þá Torfa og Guðmund, og átti
mörg símtöl við Torfa um málið áður
en samningar náðust.
Guðlaugur hafði gefið þau fyrirmæli
um ýtuna að ef hún yrði látin í burtu
skyldi hún fara á safn í Skagafirði og
þá helst að Hólum í Hjaltadal. Torfi
hafið rætt málið við Skúla Skúlason
skólameistara á Hólum. Hann var
strax hlynntur því að vélin færi á safn
ið í Stóragerði, þar sem ekkert safn var
á Hólum. Að lokum tókust samningar
við þá Hvammsbræður. Torfi seldi
sinn hlut á 225.000 kr., endurnýjaði
ýtukost búsins og keypti Caterpillar
ýtu D 4 E, árgerð 1982, á 750.000 kr.
Þarna var samningurinn innsiglaður. Á myndinni eru Torfi t.v. og Gunnar t.h.
Eigandi: Gunnar Kr. Þórðarson, Stóragerði.
195