Alþýðublaðið - 24.12.1943, Blaðsíða 26

26 ^ ^ w ^ ^ f f ^ ^ Jólablað Alþýðublaðsíns
GLEÐILEGJÓL!
FISKHÖLLIN
GLEÐILEGJÓL!
Kolaverzlun Ólafs Ólafssonar
GLEÐILEGJÓL!
Kolaverzlun
Guðna Einarsson & Einars.
GLEÐILEGJÓLl
Gott og farsælt nýtt ár!
Nýja Efnalaugin
GLEÐILEGJÓL!
Sig. Þ. Skjaldberg,
Laugavegi 49
GLEÐILEGJÓL!
Verzlun Sigurðar Halldórssonar,
Öldugötu 29
GLEÐILEG JÖL!
Sápuverksmiðjan Sjöfn
Þó eg missti þetta skegg,
Þórð(u)r heiti eg sem áður.
Kvæði þetta er nú tapað að undanteknu því, sem
Gísli Konráðsson hefir í þætti sínum (birt a£ dr. Jóni
Þorkelssyni í Arkiv for nordisk Filologi IV), en sumar
vísnanna hafa orðið húsgangar í ýmsurn gerðurn, t. d.:
„Við skulum ekki Iiafa hátt.“
Þá er þessi alkunna vísa talin Þórði:
Varla átti eg á því von,
að það svo til bæri,
að Ormur sterki Þórólfsson
staðinn upp áftur væri.
En tilefnið var þáð, að Þórður mætti rnanni með hey-
bagga á baki í vórharðindum. Stundum hefir þessi vísa
verið eignuð Þórði:
Þótt slípist hestur og slitni gjörð,
sléttunum ekki kvíddu.
Hugsaðu hvorki tim himin né jörð,
en haltu þér fast og' ríddu.
En sennilega er hún fremur eftir Pál Vídalín. Margar
fleiri vísur eru eignaðar Þórði, þótt ekki verði birtar hér.
AUK lausavísnanna eru nokkur kvæði talin eftir Þórð.
Eitt þeirra er Kappakvæði. Telur skáldið þar fjölda kappa
úr íslendingasögum og sýnir þar mikla þekkingu á þeim.
Þá hefir Þórður ortan háttalykil. Er hann 76 erindi og
hættirnir í honurn 31 talsins. Er efni hans rnest um það,
hverja ástarharma ýrnsir nafngré'indir menn hafi hlotið
af konum. Hann er að vísu allvel ortur, en gildi sitt
hefir hann vegna bragfræðinnar, en í hcnni hefir Þórður
verið lærður vel.
Kvæði um íslahd eftir Þórð mun vera elzta kvæði
þess efnis. Það er eitt af vælukvæðum um hrörnun og
hnignun íslands, eða réttara sagt íslendinga, en þau
urðu mjög tíð eftir dagá Þórðar, enda fór þá alvarlega
að kreppa að þjóðinni. Annars er kvæðið vel ort. Fyrsta
erindið er svona:
Yndis nær á grund
andar fjárins rógs band,
henda saman heims mund,
handar grafa upp sand;
blindar niargan blekkt lund,
blandast síðan vegs grand.
Reyndar verður stutt stund,
að standa náir ísland.
Af rímum, sem Þórður hefir ort, má nefna Fjósarimu.
Er það skopríma í líkingu við Skíðarímu, en efni rím-
unnar er stórum fátæklegra og listin sýnu minni. Maður
kemur á bæ til að heimta skulcí af einum heimamanna,