Alþýðublaðið - 24.12.1943, Blaðsíða 47
Jólablað Alþýðublaðsins ® ^ ^ ® ^ ^ ^ ^ ® ^ ® ^ tT ^ ^ 47
Og við þetta varð að sitja. Engum datt í hug að
leggja á heiðina, úr því að Mangi fór ekki.
„En árla mun ég upp rísa,“ sagði Mangi, og mun
enginn hafa dregið það í efa, að hann færi snemma
af stað morguninn eftír, því hann var árrisull, þegar
hann var á ferð.
Er nú skemmst af að segja, að í hálfrökkri brast
á blind-þreifandi-stórhríð með mikilli fannkomu. —
í þá daga var algengt, að fólkið fengi sér rökkur-
svefn, og svo var það að þessu sinni. Þegar Mangi
hallaði sér út af, seig á hann höfgi, og lá hann þannig
um stund eins og milli svefns og vöku. Stekkur
hann þá skyndilega upp og segir:
„Við verðum að bjarga mönnunum."
„Hvaða mönnum?“ var spurt.
„Það hafa þrír menn lagt upp á heiðina í dag að
austan. Þegar þeir áttu stutt eftir, brast á þá stór-
hríðin, og nú eru þeir orðnir villtir og vita ekkert,
hvað þeir fara. Þeir eru svo illa útbúnir, að þeir
deyja í nótt, ef þeir liggja úti.“
Var nú rætt um þetta um stund og voru menn
tregir til að leggja út í stórhríðina, nema Mangi
Hann vildi ólmur fara, og vildi fá tvo til þrjá menn
með sér, því að hann kvað hina villtu menn verða
senn örmagna í fannkinginu og þyrftu þeir stuðning
við til að komast til bæja.
Sumir reyndu að komast fyrir um það,' hvernig
Mangi hefði fengið vitneskju um þetta, því enginn
hafði heyrt um ferðir þessara manna, og sízt af öllu
gat Mangi hafa frétt um það, þar sem hann kom að
vestan og alla leið frá Húsavík þennan dag.
Fá svör gaf Mangi við þessum fyrirspurnum, en
hvatti heimamenn mjög til að fara með sér. Þá
var honum bent á, að það væri gersamlega vonlaust
að geta fundið mennina, þar sem blindhríð var úti
og enginn vissi hvar þeir voru. En Mangi fullyrti,
að hann gæti fundið þá, og svo var lagt af stað. Gekk
Mangi á undan, en hinir fylgdu honum eftir. Og
eftir rúma klukkustund fundu þeir hina villtu og
örþreyttu ferðamenn og komu þeim til bæjar. Voru
allir á einu máli um það, að Mangi hefði bjargað
lífi þeirra, þó enginn gæti skilið, hvernig hann gat
vitað um ferðir mannanna, og hvernig hann hefði
farið að því að finna þá í blindhríðinni úti á víða-
vangi.
Einhverju sinni var Mangi sendur með bréf og
peninga til amtmansins að Möðruvöllum. Ekki er
kunnugt hvaðan hann lagði af stað, en fyrsta daginn
hljóp hann að Laxamýri og ákvað að fara næsta dag
alla leið, en slíkt mundi enginn leika hér nú á dögum.
Þegar hann kom inn á móts við Akureyri, spurði
hann til vegar, því að honum leizt ísinn ótraustur á
Eyjafjarðará. Var honum þá sagt, að þarna væri
kunnugur maður, sem væri að fara yfir um, og skyldu
þeir verða samferða. Er þeir voru komnir nokkuð
áleiðis, sagði Mangi: „Þessa leið fer ég ekki. Hún er
hættuleg.“ Samferðamaðurinn, sem þóttist vera vel
kunnugur, mótmælti ákveðið og fullyrti, að ísinn
væri öruggur, og þótti hart, að ókunnugur maður
skyldi leyfa sér að deila um þetta. Fór hann um það
háðulegum orðum, enda sýndist ísinn vel traustur.
En Mangi lét ekki hlut sinn, og skildu þar með
leiðir þeirra. Komið var myrkur og sá hvorugur til
hins um stund. En ekki leið á löngu, þar til Mangi
heyrir ógurlegt öskur. Þykist hann vita, hvað á
seiði sé og gengur á hljóðið. Kom hann þá að, þar
sem ferðafélaginn var nær dauða en lífi í vök einni,
og bað hann Manga í guðs nafni að draga sig upp
úr. Tókst það giftusamlega og fór Mangi með mann-
inn til næsta bæjar.
Þriðja sagan greinir frá þvi, að Mangi var að fara
í fiskiróður ásamt fleirum, og meðal þeirra var ung-
lingspiltur, sem var orðinn allvanur sjómennsku.
Þegar komið var ofan á „mölina“ við sjóinn, þar
sem báturinn var, sá Mangi „furðu“ piltsins í morg-
unskímunni, þvi að ekki var orðið fullbjart af degi.
Tók hann þá piltinn á eintal, og bað hann að fara
ekki á sjóinn, en piltur neitaði þvi. Mangi herti því
meir að honum, og sagðist alls ekki vilja hafa hann
með á sjóinn.
En þetta reyndist allt árangurslaust. Pilturinn sat
við sinn keip og fór á sjóinn. En hann kom aldrei
aftur, því að hann féll útbyrðis í þessari ferð. Hon-
um skaut aldrei upp og varð því ekki bjargað.
GLEÐILEG JÓL!
r
H.f. HAMAR. «
GLEÐILEG JÓL!
HEITT & KALT.
GLEÐILEG JÓL!
Árni Jónsson, heildverzlun.