Alþýðublaðið - 24.12.1943, Blaðsíða 40

Jólablað Alþýðublaðsins
GLEÐILEG JÓLI
Efnalaugin GLÆSIR
GLEÐILEG JÓL!
Bókabúð Lárusar Blöndal
GLEÐILEG JÓL!
Hjalti Björnsson & Co
GLEÐILEG JÓL!

Laugavegi 48
GLEÐILEG JÓL!
Farsælt nýtt ár!
DYNJANDI h.f.,
Austurstræti 14
GLEÐILEG JÖL!
CAFÉ CENTKAL
GLÉÐILEG JÓL!
misgerðum í sinn garð. Sú nryndi og raun á verða að
þessu sinni.
En þegar leið að kvöldi og húmið féll yfir mörkina
og sólin hneig bak við vesturfjöllin, er blikuðu í roða-
glóð, stjörnurnar komu í ljós á festingunni hver af ann-
arri og svalinn tók að bæra grös og runna, varð Jakob
óttasleginn og brast í grát. Hann var þarna einn síns
liðs í myrkrinu, fjarri Beerseba, móður sinni, eldstæðinu
og tjöldunum. Það setti ugg og harm að honurn, og hann
iðraðist þess sárlega að hafa logið blessun bróður síns
sér til handa og beitt hann brögðum.
Hann þráði innilega að biðja til guðs, en þar eð hann
hafði ekki tekið líkneski hans með sér, vissi hann eigi,
hvað hann skyldi til bragðs taka.
Hann tók því sléttan, ávalan, hvítlitan stein, sem hann
A f
kom auga á. Hann stökkti á hann olíu eins og um fórn
væri að ræða og ákvað að hafa hann undir höfðinu, svo
að hann gæti verið óhultur um það, að hann yrði ekki
frá honum tekinn. Að því búnu féll liann í væran og
sælan svefn.
Þá dreymdi hann draum: Honum þótti stigi standa á
jörðu og efri endi hans ná til himins, og sjá englar guðs
fóru upp og niður stigann. Og sjá, drottinn stóð hjá
honum og sagði: — Ég er drottinn, guð Abrahams föður
þíns og guð Isaks; landið, sem þú hvílist á, mun ég gefa
þér og niðjum þínum. Og niðjar þínir skulu verða sem
duft jarðar og þú skalt útbreiðast til vesturs og austurs,
norðurs og suðurs, og af þér munu allar ættkvíslir jarð-
arinnar blessun hljóta og af þínu afkvæmi. Og sjá, ég er
með þér og varðveiti þig, hvert sem þú fer, og ég mun
aftur flytja þig til þessa lands; því að ekki mun ég yfir-
gefa þig, fyrr en ég hef gert það, sem ég hef þér heitið.
Þegar Jakob vaknaði morguninn eftir, rnælti hann: —
Þetta er heilagur staður, óg ég vissi það ekki. Sannlega
er staður þessi hús guðs og hlið himinsins.
Að svo maeltu stökkti hann meiri olíu á hvitlita stein-
inn og lofaði guð og gerði honurn það fyrirheit, að ef
hann verndaði hann og varðveitti og firrti hann allri
ógæfu, en flytti hann aftur heim til lands síns og veitti
honum fulltingi í viðureigninni við Esaú og efndi það,
er hann hafði heitið honurn í clraumnum, skyldi hann
stökkva enn meiri olíu á stein þennan, er hann kæmi
hingað öðru sinni.
Og hann nefndi stað þennan Betel.
* #
ÞEGAR ferð Jakobs hafði tekið þrjátíu dægur, kom
hann að kvölcllagi að brunni nokkrum, þar sem hirðar
héraðsins voru saman komnir með hjarðir sínar.
Jakob kastaði kurteislega kveðju á hirðana og spurði
þá, hvort þeir þekktu Laban son Nahors.
— Já, við þekkjum hann, svöruðu hirðarnir. — Og
þarna kernur Rakel dóttir hans með féð.
Rakel bar að þar, sem þeir sátu á tali. Rakel var harla
fr-íð sýnum, og Jakob kyssti hana, en hún bað hann að
fylgjast með sér heim til föður- síns.
Laban og fólk hans tók Jakob opnum örmum. Laban