Morgunblaðið - 20.07.1975, Blaðsíða 14

Morgunblaðið - 20.07.1975, Blaðsíða 14
14 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. JÚLÍ 1975 -cCÍ Puttaflakk — kostir, gallar og gagnleg ráð rs ■ THE VOUNO PERSON’S TRAVEL GUIOE ER Slagsíðan fór að velta puttaflakkinu fyrir sér, hóf hún að spyrjast fyrir um fólk, sem hefði frá einhverju skemmtilegu að segja um þennan ferðamáta. Ýmislegt varð þó til þess, að minna varð ágengt i þeim efnum en til stóð: Tímaskortur, fjarvera puttaflakkaranna, hlédrægni viðmælenda o.fl. En hér fara á eftir nokkrar sögur sem gefa vísbendingu um ævintýri puttaflakkaranna, góð og slæm . . . Pán KENWELSH HITCH-HIKER'S CUIDETO EUROPE fslenzk stúlka var ein i puttaflakki I Evrópu, er henni var boðiðfar t bll hji einum karlmanni. Hún þiði boðíð og allt var I gó8u lagi, þar til þau voru komin i fifarnar slóSir, en þi stöSvaSi ökumaBurinn bflinn skyndilega — og leysti niSur um sig . . . Stúlkunni tókst a8 bjarga sér úr þessari briSu hættu in ifallal O Ungt fslenzkt par var i puttaflakki f Belgfu a8 kvöldlagi og fikk far hji mi8aldra verzlunarmanni f vönduð um bfl. Sem þau óku um strjilbýlt sveitahéraS sagSi ökumaSurinn: „Hvernig þoriS þi8 a8 vera i putta- flakki i þessum slóSum a8 kvöld- lagi?" Þau svöruSu þvf til, a8 þau ættu vart annarra kosta völ — og hva8 væri svona hættulegt vi8 þetta? ÖkumaSurinn sagði þi fri mili, sem haf8i veriB mjög f fréttum fium dögum iSur. Einmitt i þeim slóSum, sem eki8 var um þi stundina, hafSi vörubflstjóri tekiS frankst par upp I bfl sinn. Eftir nokkra hrf8 hafSi vörubflstjóranum og franska piltinum orSiS sundur- or8a af einhverri istæSu og lauk milinu i þann veg, a8 vörubflstjór- inn drap bæSi tvö me8 hnffi! — Fór nú a8 fara um fslenzka pariS, er þa8 hlýddi i þessa frisögn, — og rétt f þvf sveigSi ökumaSurinn út af vegin- um, inn i bensfnstöS og veitingastað og bauð þeim upp i kaffi og kökur af mikilli rausn! íslenzkur piltur fór fri Osló til Kaupmannahafnar, 900 km leið, i nfu tfmum og ók meirihluta leiðar- innar sjilfur. Norskur piltur hafSi boðið honum far f bfl sfnum. en var svo timbraSur, að hann lét farþeg- ann um a8 aka bflnum lengst af! Á leiSinni sög8u þeir hvor öSrum af högum sfnum og gat si norski þess m.a. að hann hefði búið f bæ. þar sem var lýðhiskóli, og þar komizt f kynni við fslenzka stúlku og verið einkavinur hennar um skeiS. Þegar si norski fór að lýsa stúlkunni, kviknaSi i peru undrunarinnar hji þeim fslenzka, þvf að þessa stúlku þekkti hann mætavel sjilfur — hafSi eitt sinn verið einkavinur henn- ar hér heima i íslandi! fslenzk hjón voru komin til Dover f Englandi i leið til popphitfðar i Wight-eyju, nokkru vestar i suður- ströndinni. Fjölmargt poppihuga- manna, hilf-hippa og hippa frí meg- inlandi Evrópu var komiB til Dover me8 Ermarsundsferjunum, og skar- inn hafBi raðað sér við þjóðveginn út úr Dover-bæ, svo þétt, að helzt Ifkt- ist stöðumælum i margra kflómetra kafla. Bflstjórum virðist Iftt hafa litizt i þessa ferðalanga, þvf að biðin gerðist löng og fiir fengu far út i puttann sinn. En skyndilega stað- næmdist vörubfll, merktur hjólbarða- verksmiSju, hji fslenzka parinu og bau8 far alveg til Londan, en þaðan yrði vafalaust greiS leið til Ports- mouth og Wight-eyjar. Á leiSinni til London sagði bflstjórinn: „Mérhefði ekki dottið f hug að stoppa og bjóða puttafólki far, nema af þvf að ég si ykkur þarna og þið skáruð ykkur úr öllum hinum, af þvf að þið voruð svo hreinleg og vel til fara." islenzkur ökumaður var i ferð f Skotlandi og var ekkert of öruggur i þeirri leið, sem hann hugSist fara, en Glasgow var takmarkið. Á einum stað stóð hollenzkur puttaflakkari vi8 vegarbrún og ba8 um far til Carlisle. „Alveg sjilfsagt," sagði sé fslenzki og treysti þvf, að si hol- lenzki — þekkti leiSina þangað. Eftir langa keyrslu. blasti allt f einu við skilti, sem gaf til kynna, að Glasgow- borg væri skammt framundan — og um leið datt það upp úr þeim hol- lenzka, a8 hann væri einmitt kominn i þann stað, þar sem hann hóf ferð- ina um morguninn. — Hafði si fs- lenzki þi ekið honum f þveröfuga itt f grandaleysi sfnu! O fslenzkt par var strandað i fiförn- um vegi úti f sveit f Norður- Þýzkalandi um miðnætti, f svarta- myrkri og rigningarúBa. Fitt virtist Ævintýralöng- unin brennur enn í brjósti ungum ís- lendingum, eins og forðum daga, og þeir vilja út í heim að skoða sig um. En fjölda- flutningar ferða- manna til Spánar veita ekki öllum nægilega útrás fyrir ævintýra- löngunina og því eru þeir ófáir, sem velja sér ein- hvern annan ferðamáta. Þá er ekki alltaf lagt mest upp úr þæg indum og lysti- semdallfi, ofát og ofdrykkja eru ekki æðsta takmarkið, né heldur grimmi- leg gjaldeyris- eyðsla í fatnað, glys og glingur. Ódýrt ferðalag, utan yfirráða- svæða stórtúrism- ans, með nánum kynnum við al- þýðu manna, veit- ir þessu fólki meiri ánægju. Og þá er þum- alputtinn þarfasti þjónninn hjá mörgum. Putta- flakk (hitch—hik- Hreysti- og harmsögur af puttaflökkurum ing) er ferðamáti, sem býður upp á margar hættur og mikla erfiðleika, en ef sæmilega tekst til, veitir hann iðkendum mikla og varan- lega ánægju, vegna þess, að þeir upplifa það að ferðast, í þess orðs réttustu merk ingu, þeir sjá landslagið öðrum augum en al- mennir hópferða- menn, og þeir hitta (búa lands- ins, í ríkara mæli og á skemmtilegri hátt en hópferða- mennirnir. í raun- inni má segja, að hið eiginlega ferðalag hóp- ferðamannanna sé oft ekki meira en það, að vera troðið inn f stóran málmhólk með vængjum á einum stað og hleypt út úr honum eftir nokkra tíma á öðr- um stað. Eina landslagið, sem sést í þeirri ferð, er í nágrenni flug- valla, flatt og grátt. til bjargar I bili og þvl var tekin sú ikvörSun a8 skrlBa undir nokkur tré, sem þar siust og sofa þar um nótt- ina. Undir trjinum var allt I drullu og var þv( haldiS if ram og klöngrazt yfir girðingu og inn i graslendi. Þar, undir beru lofti, var lagzt til svefns ( svefnpokum, ofan i vindsæng, en undir regnkipum. Nætursvefninn var þolanlegur — vart meir — en mikil var undrunin um morguninn, er augun lukust upp. allt ( kring siust vfgalegar beljur i beit! O Sama par hafði fyrr um kvöldiS éður þegið far hji karlmanni, sem var einn i ferð, og eki8 með honum langa Iei8. I kolsvarta myrkri seint um kvöldið, stöðvaði hann bfl sinn skyndilega og spurði (slenzka piltinn, hvort hann gæti komið út og hjilpað sér. Stúlkan lúrSi hins vegar í aftur- sætinu og fylgdist ekki gerla með þv( sem fram fór. En skyndilega vaknaði hún við einkennileg högg og hróp sem birust utan úr myrkrinu til hlið- ar við bflinn. Setti a8 henni mikinn ugg og bjóst hún við hinu versta. En svo birtust mennirnir tveir, hressir ( bragði. og kom þi I Ijós, að si þýzki hafði fengið þann Islenzka sér til aðstoðar vi8 að stela maískóflum af akri við veginn! Viðar er hægt að sofa úti en f Norður-Þýzkalandi og i dögunum fréttum við af einum góðkunningja hljómsveitarinnar Hauka, sem hafði ætlað sér i puttanum fri höfuSborg- inni norSur ( land þar sem hljóm- sveitin itti að leika. En gæfan var honum ekki fyllilega hliðholl og stó8 hann þannig uppi aleinn i Holta- vörðuheiBi um miðja nótt, grútsyfj- aður, og engir bllar sjianlegir. Hann gerði sér þi Iftið fyrir, fletti út svefn- pokanum, sem hann hafði með sér, og lagðist svo til svefns I pokanum skammt fri þjóðveginum. Mun hon- um ekki hafa orðið meint af, en þeim Haukunum varð a8 vonum t(8rætt um blfræfni mannsins! Og puttaflakkarar i fslandi lenda ekki sfður I ævintýrum en stéttar- bræður þeirra úti I heimi. Eyjapeyjar fóru hringferB um landið i puttanum og unnu fyrir fæ8i og gistingu i leiðinni með ýmsum hætti, eins og þeir greindu fri f Mbl. eftir ferðina. T.d. gerSu þeir vi8 rafmagnsljós I rútubd, slógu grasflöt við hótel, vöskuSu upp o.s.frv. I Borgarfirði voru þeir rétt nýstignir út úr bfl eftir ökuferð og voru i labbi i þjóðvegin- um me8 pjönkur slnar, er Ktil flugvél sveif þar yfir ( Iftilli hæð. Þeir bö8- u8u út öllum öngum og veifuðu henni af miklum krafti og þorði flug- maSurinn þi ekki annaðen að lenda, þvl að hann hélt að eitthvað væri a8 hji strikunum. En þeir komu þi bara skokkandi með þumalputtana i lofti! Og sjé: þeir fengu far með vélinni alveg til Reykjavfkur!

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.