Morgunblaðið - 02.11.1976, Qupperneq 18

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 2. NÖVEMBER 1976
18
Sr. Óskar J. Þorláksson:
Verið ávallt glaðir vegna sam-
félagsins við Drottin: ég segi
aftur verið glaðir. Ljúflvndi
yðar verði kunnugt öllum
mönnum. Drottinn er I nánd.
Verið ekki hugsjúkir um neitt,
heldur gjörið I öllum hlutum
ósksr yðar kunnugar Guði, með
bæn og beiðni ásamt þakkar-
gjörð. Og friður Guðs, sem er
æöri öllum skilningi, mun varð-
veita hjörtu yðar og hugsanir
yðar I samfélaginu við Krist
Jesúm. (Fil. 4.4—8)
I.
Guðspjallió um lama
manninn, sem ég hefi lesið
yður frá altarinu (Matt. 9.
1—8) segir frá merkilegum
þætti eða öllu heldur þáttum í
starfi Jesú Krists. Þar er talað
um trú og kærleiksverk. Allt
starf Frelsara vors hér á jörðu
var fólgið í trú sem starfaði í
kærleika.
I bréfkafla Filippibréfsins,
sem Páll postuli ritaði úr
fangelsi i Rómaborg, kemur
skýrt fram, hvernig hann skildi
boðskap Frelsara vors og taldi
að hann ætti umfram allt að
hafa áhrif á líf þeirra, sem
játuðu þennan boðskap og
vildu lifa í hans anda.
Mér finnst ekki óeðlilegt að
einmitt þetta sé grunntónninn í
orðum mínum i dag, þegar ég er
að kveðja söfnuðinn hér, eftir
rúmlega 25 ára prestsþjónustu í
Dómkirkjuprestakalli og um
leið og ég lýk hinni opinberu
þjónustu minni í íslensku
kirkjunni, eftir rúmlega 45 ára
starf.
í minum huga er trúartraust-
ið, traustið til guðlegrar hand-
leiðslu og forsjónar og kær-
leiksþjónusta í öllu lífi það
mikilsverðasta I boðskap krist-
innar trúar og að geta tengt
þessi sannindi við lífið sjálft,
svo að þau geti orðið leiðarljós
og hamingjugjafi í lifi vor
mannanna.
Kristindómurinn hefur verið
við lýði í margar aldir, eins og
kunnugt er. Með honum hófst
nýtt tímabil í sögu manns-
andans. Hann var opinberun
um Guðs vilja og f þeirri opin-
berun fólst nýtt mat á verðmæt-
um lffsins. Jesús Kristur var
sjálfur þessi opinberun, hann
var Ijómi Guðs dýrðar og ímynd
veru hans (Hebr. 1.3). I dag-
legu lífi var hann vegurinn,
sannleikurinn og lífið (Joh.
14.6).
Það var þess vegna sem
persónuleiki hans var svo
áberandi í allri predikun
postulanna og frumkristninnar
yfirleitt. Páll segir t.d. að hann
vilji ekkert vita sér til sálu-
hjálpar annað en Jesú Krist og
hann krossfestan. Með þessum
hætti vildi hann alveg sérstak-
iega tengja lff sitt Kristi, lífi
hans, dauða hans og upprisu.
II.
Vér hugsum um sögu krist-
innar kirkju á liðnum öldum,
vér hugsum um heilbrigt og
fagurt lif þeirra, sem lengst
komust í trú og kærleiks-
þjónustu, en vér hugsum líka
um mannlegan breyskleika og
niðurlægingu, vér hugsum um
sigra og ósigra. Þegar allt
kemur til alls er enginn vafi á
því að allt það besta í menningu
vestrænna þjóða á rætur sínar
beint eða óbeint í fagnaðarboð-
skap Frelsara vors. Það breytir
engu þó að mannlegur ófull-
komleiki hafi varpað þar
nokkrum skugga á og ekki hafi
alltaf tekist að skapa þau áhrif
meðal kynslóðanna sem Frels-
ari vor ætlaðist til.
Lesum fjallræóuna, lesum
dæmisögur Jesú, festum i
minni orð hans og ummæli og
vér vitum oftast hvað hann
ætlast til af oss, en vér höfum
hins vegar ekki alltaf vilja og
þrek til þess að ganga þann veg,
sem hann ætlar oss. Þetta hefur
verið vandamál og ógæfa kyn-
slóðanna og þetta er vandamál
vort ídag.
En kristindómurinn verður
boðaður, meóan jörðin er við
lýði. Jesús Kristur er í gær og i
dag hinn sami og um aldir.
(Hebr. 13.8)
Komandi kynslóðum mun
verða sagt frá Drottni og lýð,
sem enn er ófæddur, mun boð-
að réttlæti hans. (Sálm. 22.32).
Ég hugsa um stöðu kirkjunn-
ar í dag. Er hún veikari eða
sterkari en hún var, þegar ég
byrjaði prestskap fyrir 45
árum?
Þetta er að sjálfsögðu nokkuð
vandasöm spurning.
A sfðari árum hefur orðið
meiri fjölbreytni f starfi
kirkjunnar. Ég efast mjög um,
að kirkja og þjóð sé nátengdari
í nokkru öðru landi en einmitt
hér á Islandi. Vér erum hluti
þjóðarinnar, hvort sem vér
erum ánægð með stjórnarfarið
og þjóðlifið á hverjum tíma eða
ekki. Kirkjan grfpur inn f líf
svo að segja allra landsmanna,
jafnvel þó að þeir hafi ef til vill
meira eða minna við hana að
athuga, sumum þykja áhrif
hennar of mikil f þjóðlifinu, en
öðrum þykja þáu að sjálfsögðu
of lftil.
1 íslensku þjóólífi er kirkjan
Sr. Öskar J. Þorláksson
Kvedju-
prédikun
í Dómkirkj-
unni 24.
okt. s.l.
tiltölufega frjáls og sjálfstæð,
og það er lítill áhugi fyrir því
hér að skifja að ríki og kirkju.
Öllum er ljóst að merki trúar og
siðgæðis þarf að halda upþi
meðal þjóðarinnar.
I mínum huga er gott sam-
starf ríkis og kirkju heillavæn-
legt fyrir þjóðlifið f heild.
„Hver þjóð sem i gæfu
og gengi vill búa
á Guð sinn og land
sitt skal trúa.
(E.B.)
Eg get ekki neitað því að mér
hefur oft fundist að margir for-
ystumenn þjóðarinnar hafi
verið of tómlátir um starf
kirkjunnar. Ég er sannfærður
um það, að það yrði þjóðlffinu í
heild til mikillar blessunar ef
þeir sýndu hinu kirkjulega
starfi meiri áhuga og skilning.
Ef að kirkjan á að hafa áhrif í
þjóðlífinu, verður hún að eiga
sem flesta góða liðsmenn. Það
er ekki nóg að finna að og gagn-
rýna, það verður að leggja hönd
á plóginn til jákvæðra starfa.
Menn tala stundum um
áhrafaleysi kirkjunnar f þjóð-
lífinu. En er þetta ekki einmitt
dómur yfir þeim sjálfum?
Vér getum gert kirkjuna
sterka og áhrifamikla, en til
þess þurfum vér að standa vel
saman um málefni hennar.
Ég er bjartsýnn á framtíð
kirkjunnar, af þvf að ég trúi
því, að Guð birti oss vilja sinn í
starfi hennar. Ég veit, að margt
er ófullkomið frá vorri hendi og
það er stöðug barátta milli ills
og góðs í þessum heimi. Ef
guðstrúnni hrakar, ef menn
hætta að miða lff sitt við Guðs
vilja, þá eiga niðurrifs- og
spillingaröfl greiðari aðgang að
hugum manna. Reynslan hefur
sýnt, að þessi hætta vofir yfir
oss öllum, hún vofir yfir þjóð
vorri f dag. Það tekur alltaf
miklu lengri tíma að byggja
upp en rifa niður.
Trúartraust, siðferðileg
alvara og ábyrgð verða að vera
sterkustu öflin til sóknar og
varnar í þjóðlffinu.
Þar sem andi Drottins er þar
er frelsi. Fái fagnaðarerindi
Frelsara vors að vera leiðarljós
í störfum manna og lffi, þá er
leiðin örugg og trygg til
sannrar Iffshamingju.
III.
Þegar ég er nú að kveðja
Dómkirkjusöfnuðinn, eftir
rúmlega 25 ára þjónustu og
hverf úr embætti í íslensku
þjóðkirkjunni, þá er eðlilega
margs að minnast.
Hinn 18. okt. s.l. voru
nákvæmlega 45 ár liðin frá þvf,
að dr. Jón Helgason vfgði mig
til prestsþjónustu hér í
Dómirkjunni. Þegar ég vígðist
var ég yngstur þjónandi presta,
en þegar ég nú kveð á ég
lengstan þjónustualdur að baki,
af þeim, sem nú eru starfandi í
kirkju vorri. Guð hefur gefið
mér góða heilsu. Fyrir þetta er
ég innilega þakklátur. Ég er
þakklátur fyrir svo margt, fyrir
heimili og ástvini og trygga
vini.
Fyrstu söfnuðir minir voru f
Kirkjubæjarklausturspresta-
kalli i Vestur-Skaftafellssýslu,
þar sem ég starfaði hálft fjórða
ár. Þaðan lá leiðin til Siglu-
fjarðar. Þar fékk ég að starfa í
16 ár. A báðum þessum stöðum
á ég margar ágætar minningar
um góða vini og sóknarbörn,
sem studdu mig f starfi og hafa
sýnt mér órjúfandi tryggð til
þessa dags. I Siglufirði
eignuðumst við hjónin okkar
fyrsta sjálfstæða heimili. Þar
skiptist á blftt og strftt í lífi
okkar, eins og svo oft vill verða.
Ég þakka konu minni fyrir að
hafa staðið trúlega með mér í
starfinu öll þessi ár.
Ef að fyrrverandi sóknarbörn
mfn heyra mál mitt f dag sendi
ég þeim einlægar kveðjur og
þakkir. Ég man vel þessi ár og
er þakklátur’fyrir þau.
Síðan lá leiðin hingað tif
Reykjavíkur og í maf s.l. voru
liðin 25 ár sfðan ég tók við
starfi hér i Dómirkjupresta-
kalli.
I þeim prestaköllum, þar sem
ég hefi komið til þjónustu,
hefur mér verið mikill vandi á
höndum. Á öllum þessum stöð-
um varð ég eftirmaður þjóð-
kunnra merkispresta. Ég mæli
mig ekki við þá, en starf þeirra
varð mér mikilsverð hvatning.
Ég hefi starfað í tíð fjögurra
biskupa og átt gott samstarf við
þá alla. Þetta þakka ég nú.
Ég hugsa um starf mitt hér í
Dómkirkjunni þennan liðna
aldarfjórðung. Ég þakka
prestunum, sem hafa starfað
með mér lengur eða skemur,
þakka ánægjulegt samstarf við
þá og fjölskyldur þeirra. Eg bið
blessunar hinum nýkjörna
presti og fjölskyldu hans, en
hann var um skeið samstarfs-
smaður minn hér. Ég þakka
organleikurum og söngfólki,
bæði núverandi og þeim, sem
áður hafa starfað með mér. Ég
þakka sóknarnefnd og
safnaðarfulltrúa, er nú starfa
og einnig þeim, sem áður hafa
starfað hér að safnaðarmálum.
Ég þakka Kirkjunefnd og
Bræðrafélagi fyrir þeirra starf,
og alveg sérstaklega þakka ég
konunum, sem hafa aðstoðað
við fermingar á liðnum árum.
Ég þakka kirkjuverði og þeim
sem séð hafa um hreingerningu
og hafa haft umsjón við athafn-
ir hér f kirkjunni, séð um að
allt væri vel undirbúið, þegar
guðsþjónustur og athafnir
skyldu hefjast. Allt er þetta
þýðingarmikil þjónusta.
Ég þakka prestum prófasts-
dæmisins og safnaðarstjórnum
fyrir samstarfið þau ár, sem ég
hefi haft prófastsstörf á hendi.
Ég þakka safnaðarfólki al-
mennt fyrir samstarfið, vináttu
og tryggð í minn garð og fjöl-
skyldu minnar.
Ég bið blessunar börnunum,
sem ég hefi skirt og fermt á
liðnum árum og hjónunum,
sem ég hefi gefið saman í
hjónaband.
Ég þakka minningarnar, sem
ég hefi átt með svo mörgum
fjölskyldum hér í Reykjavfk,
bæði f gleði þeirra og sorgum.
Ég hefi oft fundið vanmátt
minn og hefi vanrækt svo
margt í þessu starfi og þarf að
biða afsökunar á mörgu, en ég
þakka lfka upörvun og ánægju-
stundir.
En fyrst og sfðast þakka ég
Guði fyrir þann styrk, sem
hann hefur gefið mér til þessa
dags.
Án Guðs náðar er allt vort
traust,
óstöðugt, veikt og hjálparlaust.
(H.P.)
Ég kveð ykkur kæru vinir,
nær og fjær, með þakklæti f
huga og ég segi við sjálfan mig:
Lofa þú Drottin sála mín og
gleym eigi neinum velgjörum
hans.
Guð blessi Dómirkjusöfnuð-
inn, Guð blessi Reykjavík, þjóð
vora og kirkju.
Amen.
Leidarljós og
lífshamingja
Fullorðinsfræðsla MFA:
Starfefólki valinna fyr-
irtækja boðin þátttaka
NlfLEGA boðaði Menningar- og
fræðslusamband alþýðu, öðru
nafni MFA, til blaðamanna-
fundar f húsnæði félgsins að
Laugavegi 18.
A fundinum var kynnt
fullorðinsfræðsla MFA, sem hófst
f októberbyrjun. Framkvæmd
fullorðinsfræðslunnar felur i sér
að valin eru tiltekin fyrirtæki og
starfsfólki þeirra boðin þátttaka f
ákveðnum námskeiðum og les-
hringjum. Markmið þessa verk-
efnis er tvíþætt. Annars vegar að
ná til lftt faglærðs fólks og f öðru
lagi að kanna hvers vegna fólk,
sem boðin er þátttaka í fræðslu-
starfseminni, þekkist hana ekki.
Er þetta skipulagt starf allra
MFA-samtaka á Norðurlöndum og
framangreind fræðslustarfsemi
er fyrsta stigið f þriggja ára
áætlun.
Hér á landi hefur MFA staðið
að verkefninu á eftirfarandi hátt:
I samvinnu við Iðju, félag verk-
smiðjufólks f Reykjavfk voru
valin þrjú iðnfyrirtæki. Ofna-
smiðjan h/f, Prjónastofa önnu
Þórðardóttur h/f og klæðaverk-
smiðjan Dúkur h/f. Guðmundur
Bjarnleifsson járnsmiður var
ráðinn sérstaklega til þess að fara
á vinnustaðina og ræða við fólkið.
Sagði hann að útkoman hefði
verið sú, að karlmenn sýndu f
heiid miklu minni áhug á fræðslu-
starfseminni en kvenfólk.
Fjörutfu og fjórir létu skrá sig f
þá þrjá hópa, sem MFA setti á
stofn. Hóparnir koma saman einu
sinni til tvisvar í viku, á kvöldin f
sex til tíu skipti. Starfsemin fer
fram á Laugavegi 18. Þrjú verk-
efni eru tekin fyrir í fuliorðins-
fræðslu þessari, þ.e. Saga og
markmið verkalýðshreyfingar-
innar sem Ólafur R. Einarsson,
menntaskólakennari sér um,
tslenzka þjóðfélagið sem Ólafur
Ragnar Grímsson er leiðbeinandi
í og Leikhúskynning, en Sigurður
Karlsson leikari hefur umsjón og
stjórn með þeim hópi.
Að sögn Stefáns ögmunds-
sonar, formanns MFA, verður f
vetur lagt fyrir Alþingi frumvarp
varðandi fullorðinsfræðslu sam-
takanna og er það í þriðja sinn,
sem þetta er lagt fyrir. Kváðu
forráðamenn MFA ástæðuna
fyrir því að fullorðinsfræðsla
samtakanna hefði ekki verið sam-
þykkt vera skort á þrýstihópum í
þeirra þágu á Alþingi.
Að lokum gat stjórn MFA þess,
að Félagsmálaskólinn í Ölfus-
borgum, sem MFA og Alþýðusam-
band íslands reka hefði hafið
göngu sína 14. okt. Skólinn er
eingöngu ætlaður fyrir fólk úr
verkalýðsfélögunum. Verkefni
skólans f vetur eru m.a. vinnulög-
gjöfin, heilbngðis- og öryggismál
og saga verkalýðshreyfingar-
innar.
Listamenn
fá lóðir
BORGARRÁÐ hefur samþykkt
bréf lóðanefndar um að gefa
nokkrum listamönnum kost á ein-
býlishúsalóðum í Seljahverfi.
Samkvæmt þessu fá þeir Jón
Ólafsson, húsgagna- og innanhús-
arkitekt, Hilmar Þ. Helgason aug-
lýsingateiknari, Leifur Helgi
Magnússon hljóðfærasmiður,
Veturliði Gunnarsson listmálari
og Einar Hákonarson listmálari,
lóðir við Vogasel, en þeir Björg-
vin S. Haraldsson, myndlistar-
maður og Örn Þorsteinsson mynd-
listarmaður lóðir við Tjarnarsel.
ASIMINN ER:
22480
JRor0imbfflbi&