Morgunblaðið - 05.06.1977, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. JUNI1977
39
Ingunn Á rnadóttir
—Minningarorð
Ég var staddur í Lagos í Nigeríu
þegar mér barst í hendur af
hreinni tilviljun Morgunblaðið,
sem tilkynnti andlát frú Ingunnar
Árnadóttur frá Stóra-Hrauni.
Ég komst þvi miður ekki heim
nógu snemma til þess að fylgja
henni hinn hinsta spöl.
Þess vegna eru þessar hug-
leiðingar seint á ferðinni.
Inga, eins og allir vinir og
frændur kölluðu hana, var stór-
brotin persónuleiki, eins og hun
átti kyn til, afburða kona, gáfuð
og hjartahlý.
Það var árið 1938, sem ég kom
fyrst inn á heimili þeirra hjóna,
Ingunnar Árnadóttur og
Kristjáns Einarssonar, fram-
kvæmdastjóra Sölusambands
íslenzkra fiskframleiðenda, þess
bezta manns sem ég hefi kynnzt á
lífsleiðinni. Kristján Einarsson
var óviðjafnanlegur maður, hans
hjarta var gulli slegið.
Ég var ráðinn sem heimilis-
kennari hjá þeim hjónum og
þegar ég kom sem ungur sveinn
til þeirra tóku þau hjónin á móti
mér opnum örmum og buðu mig
hjartanlega velkominn.
Ég gleymi þvi aldrei hversu
mér þótti vænt um þessar mót-
tökur. Launin fyrir kennslustörf-
in urðu miklu meiri en samið var
um, því heimili þeirra hjóna, Ingu
og Kristjáns, stóð mér opið allt frá
þeim tíma og einnig fjölskyldu
minni siðar.
SVAR MITT
EFTIR BILLY GRAHAM
Einhver bezta manneskja, sem eg þekki, hefur þjáðst árum
saman, þolinmóð án þess að kvarta. Hvers vegna á þetta sér
stað, þegar margt slæmt fólk nýtur hestaheilsu? Mér er þetta
óskiljanlegt.
Sjúkdómar, vandamál, sóttir og dauði eru hluti
af þessari tilveru. Þó að maður sé „góður“ eða hann
treysti Kristi, þá er það honum engin trygging gegn
neinu af þessu. Davíð orti: „Þótt hold mitt og hjarta
tærist, er Guð bjarg hjarta míns og hlutskipti mitt
um eilífð“. (Sálm 73,26).
Hér sjáum við, hver munur er á afstöðu lýðs Guðs
og þeirra, sem aldrei hafa treyst honum, til þjáninga.
Þjáningarnar nístu Davíð: „Hold mitt og hjarta
tærist“. En hann hélt áfram og sagði: „Guð er bjarg
hjarta míns og hlutskipti mitt um eilífð“.
Einhvern tíma var mér sagt frá uppgjafa presti.
Hann hefur tvívegis fengið heilablæðingu, verið
skorinn hættulegan skurð í auga og fengið hjarta-
áfall — síðastliðin tvö ár. Það er fullyrt, að varla sé
hægt að hugsa sér glaðari, þakklátari og bjartsýnni
mann. Kona hans er rúmföst vegna sjúkdóms, sem er
ólæknandi, en hún er eins og maður hennar: Hún
kvartar ekki, heldur gleðst. Hann sagði við vin minn
— og tárin glitruðu í augum hans: „Drottinn hefur
verið okkur undursamlega góður. Hann hefur aldrei
yfirgefið okkur á raunastundum okkar“.
Þér segið, að vinur yðar kvarti ekki heldur. Það er
einkenni á barni Guðs. Já, við finnum fyrir því, að í
þessum heimi verðum við að þola þrengingar, eins og
Jesús hefur sagt, en við vitum, að tíminn hér ájörð
tekur enda og takmark okkar er himinninn. Þess
vegna berum við þessar „léttu byrðar“ með gleði, því
að við vitum, að betri dagar bíða okkar. Þér þurfið
ekki að harma hlutskipti sannkristins manns. Hann á
þá upþsprettulind, sem hann fær ausið af, hvað sem
að höndum ber.
+
Útför móður okkar,
GUÐRÚNAR ÁGÚSTU LÁRUSDÓTTUR.
fer fram frá Fossvogskirkju þ. 7. júnf kl. 3.00 e h
Fyrir hönd aðstandenda
Ragnheiður Lilja Lennon
Halldór Þórðarson
t
Móðir mín
ÞJÓÐBJÖRG J. KARLSDÓTTIR,
Týsgötu 3,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju 7. júnf kl. 1.30 e h
Júllus Sigvaldason
Heimili Ingu og Kristjáns var
rausnarheimili og þar sem hjarta-
rúm sat í öndvegi. Þar kynntist ég
hinum stóra og gáfaða systkina-
hópi frá Stóra-Hrauni, en Inga
var elzt 11 barna þeirra hjóna.
Árna prófasts Þórarinssonar og
frú Elísabetar Sigurðardóttur.
Þegar ég settist að kennslu-
störfum í Bárugötu 5, bar þaö oft
við að Árni prófastur vatt sér inn
í stofu og hóf að rekja úr mér
garnirnar og spurði fyrst, hvaöan
ég væri og hverra manna. Áörar
spurningar um ýmis efni fylgdu
Framhald á bls. 29
Guðbjörn Þórarins-
son — Minning
ÞRIÐJUDAGINN 17. mai var til
moldar borinn frá Landakirkju í
Vestmannaeyjum ungmennið
Guðbjörn Þórarinsson frá Litla-
bæ. Guðbjörn var fæddur 5. maí
1959 og var því fyrir aðeins 5
dögum orðin-n 18 ára þegar hið
hörmulega slys átti sér stað sem
varð hinum unga sveini að aldur-
tila. Glaður og kátur settist hann
undir stýri i bifreið föður síns og
hugðist keyra suður á Eyju, eins
og við gerum gjarnan allir Eyja-
skeggjar, til þess að njóta sem
bezt fegurðar Eyjanna okkar.
Þessi ferð unga mannsins í faðm
náttúrunnar endaði i greipum
dauðans og reynist okkur eigin-
gjörnum mönnum erfitt að skilja
forsjá almættisins þegar slikar
hörmungaratburðir eiga sér stað.
í slíkum tilfellum sem þessum
eigum við aurnir menn engin orð
né athafnir, sem að gagni koma
þeim sem sárast eiga um að binda,
við finnum vanmátt og bjargar-
leysi.
Vestmannaeyingar, ungir sem
aldnir, fjölmenntu i Landakirkju
við útför hins unga manns og satt
er það, að allt okkar litla samfélag
hér var harmi lostið og fullt
samúðar. Saga þessa unga manns
er ekki löng. Hann var aðeins
Framhald á bls. 29
ilhouette
baðfatnaður
í miklu úrvali nýkominn
Bikini —
sundbolir —
strandkjólar —
mussur