Morgunblaðið - 04.04.1978, Síða 44

Morgunblaðið - 04.04.1978, Síða 44
44 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 4. APRÍL 1978 KAtFINÚ \\ ; 5 _______ r^'f! GRANI göslari ■uJW"wv.l Skemmtistað ir og helgidagar FáránloK hujjniynd. — Kcstirnir horðuðu heima hjá sór. cn scndu hingað þjónustugjaldið. Gott kviild — Hringduð þcr til lögrcglunnar vcgna drykkju- láta hjá nágrönnunum? BRIDGE Umsjón: P6II Bergsson Það kom engum á óvart, að sænsku Evrópumeistararnir Göthe og Morath sigruðu í Stór- móti Bridgélags Reykjavíkur á dögunum. Þó þeir væru ekki í efstu sætunum fyrri helming keppninn- ar duldist engum, sem á þá horfðu, að á ferðinni voru mjög vandvirkir og reynslumiklir spilarar. Enda fór það svo, að þeir fikruðu sig upp sætaröðina og segja má, að þeir hafi einokað fyrsta sætið síðustu umferðirnar. Þó varð sigur þeirra naumur. Aðeins eitt stig yfir næsta par, þá Sigurð Sverrisson og Skúla Einarsson. Og segja má, að spilið hér að neðan hafi forðað ósigri sænsku meistaranna. Gjafari norður, austur-vestur á hættu. Norður S. D984 H. K963 T. G7 Vestur L. D102 S. 7653 H. Á5 T. K1094 L. G64 Suður S. GIO H. 10742 T. ÁD62 L. Á85 Morath og Göthe sátu í norður og suður og sögðu alltaf pass. En sagnkerfi andstæðinga þeirra sagði austri að opna á einum tígli en vestur valdi að hækka í tvo og varð það lokasögnin. . Göthe spilaði út spaðagosa og austur fékk slaginn. Honum leist einna skárst á, að fara beint í trompið og spilaði tíguláttunni frá hendinni en það var alvarleg villa. Norður fékk á gosann, spilaði spaða, sem tekinn var með ás. í stað þess að halda áfram með tígulinn reyndi sagnhafi nú hjartasvíninguna. Norður fékk á kónginn, tók á spaðadrottningu og spilaði fjórða spaðanum. Austur trompaði með fimminu en suður yfirtrompaði með sexinu. Næsta slag fékk borðið á hjartaás. Síðan lágt lauf á kónginn, ás, lauf til baka og norður fékk á drottningu og tíu. Vörnin hafði nú fengið 7 slagi og þrjú spil voru á hendi. Norður spilaði hjarta, austur og suður fylgdu lit en trompa varð í borði því þar var eftir T. K109. Göthe fékk þvi tvo síðustu slagina á T. ÁD. Níu slagi fékk vörnin. 400 og toppur tíl svíanna. Austur S. ÁK2 H. DG8 T. 853 L. K973 Nei, þið komið ekki of fljótt — konan mín var bara ekki nógu fljót! Hér fer á eftir bréf sem einkum fjallar um áfengismál, þ.e. bjór eða ekki bjór, en einnig kemur bréfritari víðar við: „I húsnæðismálum erum við róttækari en Svíar. Þeir reyna þó ekki að næla húseignum af fólki aftur eins og gert er hér með okurháum sköttum, alls kyns gjöldum sem hvergi þekkjast nema hér. En þá er það bjórinn. Á hvaða tíma sem er fæst vín í Þýzkalandi, Danmcrku og víðar, vín er selt á öllum járnbrautar- stöðvum á hvaða tíma sem er, bjór í sjálfsölum víða. Vita templarar þetta — vita þeir að drykkja er nær óþekkt fyrirbæri í þessum löndum og mörgum öðrum? Því minni hömlur á vín þýða því minni drykkju, meira að segja í Rúss- landi eru litlar hömlur á víni og nægur bjór. Þeir sem rita í blöð um boð og bönn vita lítið hvað vín er. Eftir þessa helgi ætti alþingis- mönnum að vera ljóst hver nauð- syn er á að koma öli hér í umferð, það eru bara einræðisríki sem setja hömlur svo og harðstjórar. Ekki er ég kirkjunnar maður, en þó fer ég stundum og fyrir kemur að lagt er við hlustir heima í útvarpinu enda ofbauð mér einu sinni tal prests um boð og bönn. Talaði hann um áfengismál og finnst mér réttara að prestur haldi sig við að leggja út af Biblíunni. Helgisiðir okkar eru kannski ekkert öðruvísi en í öðrum löndum, en t.d. í Þýzkalandi eru ölstofur skemmtistaðir og sjoppur opnar hvaða helgidag sem er. Stórmark- aðir opnir alla laugardaga og sunnudaga kannski líka og má segja að þeir hafi verzlunarvit Þjóðverjarnir. Til hvers erum við að halda öllu svona lokuðu? Þetta eru leifar aldagamalla kenninga og vil ég koma þessu helgidagadóti burtu og hafa allt opið um helgar, þar með talda skemmtistaðj með sterku öli. Örn Ásmundsson.“ MAÐURINN Á BEKKNUM Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaði 13 — Það cr ckkcrt. Haldið áfram! — Það var svo fjarskalcga ólíkt honum. Ég hafði aldrci scð hann ncma í svörtum skóm. Hann kom hcrna inn til mín og lagði dáiítinn pakka á horðið. í hvítum pappír mcð gylltu handi. Það var konfcktkassi. Hann scttist þarna á stólinn og cg bjó til kaffi og hljóp út á horn cftir hálffliisku af calvados handa honum. — Og hvað sagði hann í fréttum? — Ekkcrt scrstakt. Kn cg hcld honum hafi þótt notalcgt að koma hcr. — Og hann hefur ckkcrt minnzt á hvaða nv ja starf hann hcfði fcngið? — Kg spurði hvort hann va'ri ána'gður og hann jánkaði því. Kn hvað scm iiðru leið hafði hann cngan fastan vinnir tíma því að eftir þctta lcit hann inn á ýmsum timum dagsins. Kinu sinni kom hann um cftirmiðdaginn og var þá mcð Ijóst hálshindi. fig stríddi honum og sagði hann hcldi víst hann væri orðinn unglingur aftur og hann var ckki þannig gerður að hann rciddist við stríðnina í mcr. Svo röhhuðum við saman um stund um dóttur hans. scm cg hcf aldrei scð. cn hann hcfur sýnt mér gamlar myndir af hcnni. ftg hcf sjaldan hitt mann sem var jafn stoltur af því þegar hún fa*ddist á sínum síma. Hann gckk á milli allra og sagði þeim frcttina og hafði alltaf mynd af hcnni i vasa sínum. í vasa hans hafði aðcins vcrið barnamyndin af Moniquc. cng- in nýrri. — Og þcr vitið ckki flcira? — Ilvað ætti cg að vita? ftg bý hcr og hrcyfi mig lítið. Kftir að Kaplan flutti og hár grciðslukonan á annarri ha*ð flutti cr ckki mikið líf í húsinu Icngur. — Siigðuð þér það við hann? — Já. við töluðum um dag- inn og veginn. um Icigjcndurna scm flyttu héðan einn af iiðrum. og um þcssa þróun scm hcfði orðið og arkitcktana scm maður sér svona annað kastið og scm cru alltaf að undirhúa kvikmyndahúsið sitt án þcss maður sjái svo scm mikið til þcirra. Hún var ckki hitur. Samt hafði Maigrct á tilfinningunni að hún yrði síðasta manncskjan scm fari úr húsinu. — Hvcrnig gerðist það? spurði hún — Þjáðist hann mikið? Hvorki frú Thouret né Moniquc hiifðu spurt þessa. — Nci. la'knirinn scgir að hann hafi dáið samstundis. — Ilvar gcrist það? — Skammt héðan. í undir- gangi við Boulcvard Saint Martin. — Rétt hjá skartgripahúð- inni? — Já. Morðinginn hlýtur að hafa veitt honum cftirför og þcgar fór að dimma stungið hann niður. Margit hafði kvöldið áður og aftur um morguninn hringt á rannsóknarstofu lögrcglunnar. Kn ckki hafðist mikið upp úr því þar cð í ljós kom að hnífurinn var þeirrar gcrðar scm fá má í hvcrri einustu verzlun. Ilann var nýr og engin fingraför á honum. — Veslings hr. Luis! Ilann var svo lífsglaður maður! — Var hann léttur í lund? — Ja. það vari ckki hagt að kalla hann dapran mann. Ég vcit ckki hvcrnig ég á að skýra það fyrir yður. Ilann var vingjarnlcgur í viðmóti við alla og lagði sig í líma við að vcra hlýr og notalegur. En hann rcyndi aldrci að sýnast meiri cn hann var. — Hafði hann áhuga á kvcn- fólki?

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.