Morgunblaðið - 12.08.1978, Blaðsíða 26

Morgunblaðið - 12.08.1978, Blaðsíða 26
MORGUNBLÁÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. ÁGÚST 1978 25 ekki eins miklíi. Það kaupir ekki eins mikið af fötum og það getur ekki leyft sér að fara í frí til útlanda og þess háttar vegna þess hvað það er bundið við sína vinnu. Annars er fólk hér ekki fátækt og getur veitt sér ýmislegt en það er ekki að eyða í það sama og kaupstaðafólk. Búðirnar eru ekki rétt við dyrnar svo það er ekki eins hægt um vik að fylgjast með hvað fæst af fötum og öðru. Annars fer fólk í bæinn bara þegar það þarf að fara. „Starfið er mjög bindandi" „Við erum ansi bundin af hænunum, það þarf að týna egg o.s.frv. en ef við höfum mann til þess að líta eftir hænunum þá getum við skroppið í burtu. Við fórum til dæmis á listahátíð alveg eins og við vildum. Það verður helst að vera sama fólkið sem týnir eggin frá hænunum því að varphænur eru svo viðkvæmar. Við vorum með strák hjá okkur í vetur og erum með stúlku núna í sumar. Nú erum við að byggja við hænsnahúsið en ef það væri ekki gætum við tekið okkur frí. Við stefnum að því að geta tekið okkur frí og við ætlum að reyna að fara í viku ferðalag síðast í ágúst. „Alltaf í huganum aö fara aftur _________að vinna“_____________ „Þegar við höfum lokið við að byggja verð ég miklu lausari því þá er bara fjölskyldan í mat. Það er alltaf í huganum að fara þá að vinna aftur. Þegar maður er búinn að vera lengi í þessu þá er erfitt að slíta sig frá því, svo vil ég heldur ekki missa starfið alveg. Kannski fer ég í búskapinn aftur því að við höfum ætlað okkur að halda þessu áfram, við kunnum vel við okkur.“ „en við gerum alveg ráð fyrir að erfiðustu árin séu eftir, það er miklu erfiðara að standa undir skuldunum, en að safna þeim.“ Vildi gjarnan geta haft féein haensn Fyrir utan kýrnar, hafa hjón- in nokkra hesta, „til að nota við smölun og í gamnireiðtúra," segir Kristín. „Við erum engin hænsn með,“ heldur húsfreyja áfram, „en ég vildi gjarnan geta haft fáein, þá gætum við fengið nýorpin egg.“ Svínum hafa þau lítinn áhuga á og lízt ekkert á þannig búskap. En kindur eru að Hurðarbaki og ganga þær á Flóamannafrétti. „Okkur lízt illa á framtíðina," segir Ólafur, „það er leiðinlegt að heyra að það starf, sem maður stundar, sé illa liðið. Annars hefur þessi herferð gegn landbúnaðarvörum haft lítil áhrif ennþá, þetta er svo sem lítið annað en umtalið. Hitt er annað mál að það gengur ekki eins vel að selja afurðirnar og verið hefur." Dagurinn líður fljótt fyrir sig að Hurðarbaki, eða eins og hjónin komust að orði „allir dagar eru helmingi of stuttir." Búskapurinn tekur mikinn tíma og tækifæri gefst sjaldan til að fara á samkomur, enda kannski ekki við því að búast að hægt sé að stunda skemmtanalífið af krafti, þegar uppbygging búsins stendur sem hæst. Á Hlemmiskeiði á Skeiðúm er tvíbýli og búa þar tveir bræður. Leifur og Vilhjálmur Eiríkssynir, ásamt fjölskyldum sínum. Er blaðamenn komu að bænum voru þær bræður að verka hafra í vothey og flytja inn í hlöðu. Vilhjálmur var úti á túni en Leifur var við hlöðuna og fengum við hann til þess að spjalla við okkur. „Við erum með blandaðan búskap hérna, 51 kú sem hefur borið og 40 í uppeldi, kindurnar eru í kringum 150 og hrossin eru 11. Hlemmiskeið hefur verið tvíbýlisjörð í langan tíma. Auk þess landsvæðis sem heyrir undir hana þá höfum við annað land undir svo að landsvæðið er um 6—700 hektarar. Við bræðurnir vinnum jöfnum höndum að búskapnum. Er ég flutti hingað frá Borgarkoti hafði ég sveinspróf í húsasmíði en bróðir minn hafði gengið í bændaskóla. Hann sér því að mestu um búfénaðinn en ég um vélarnar og byggingar og gengur verkaskiptingin nokkuð út frá því. Á veturna tökum við okkur frí sinn hvorn sunnudaginn. Það er miklu auðveldara að taka sér frí í félagsbúskap en annars. Sú tegund búskapar hefur þó að vísu bæði sína kosti og galla en það verður hver að meta fyrir sig. Búskapurinn er fjölskyldufyrirtæki Við erum nýbúnir að byggja fjós með hlöðu og er fjósið með 64 básum og lausaganga fyrir 60—70 gripi. Fjárhúsið ásamt hlöðu byggðum við 1968 en íbúðarhúsið 1961. Við búum báðir í sama húsinu. Ibúðin mín er á loftinu, við héldum nefni- fr~' i ■... . . . /t í * 'i.V- Ibúðarhúsiö að Hlemmiskeiði. Vilhjáimur Eiríksson er mikill hestamaöur og hann sést hér hjá nokkrum gæðingum Þeirra bræðra. Ljósm. Sig. Sigm. ar og fleira útheimtir mikið starf. Heimilishald í sveitum er líka miklu meira en í kaupstöð- um og starf húsmóður þar af leiðandi miklu umfangsmeira. Það þarf alltaf að vera til matur handa þeim sem koma og ekki dugar að skreppa út í búð til þess að kaupa kökur með kaffinu. Konan mín er úr Reykjavík. Eg get nú ekki sagt um það hvernig henni líkar hérna, því getur hún aðeins svarað sjálf, en ég hald að hún sé bara ánægð. Hún er að minnsta kosti ekki farin ennþá.“ „Erum óánægðir með rafvæðinguna“ Hvernig gengur búskapurinn? „Sunnlenzk sumur eru mjög erfið til heyskapar. Það er dýrt að útbúa sig þannig að hægt sé að afla heyja í hvaða veðri sem er. Við getum heldur ekki komið okkur upp nógu stórri súgþurrk- un þar sem rafvæðingin er ekki nógu góð hér. Við erum mjög óánægðir með það því að það háir okkur mikið að geta ekki haft nógu góða súgþurrkun. I ár hefur búskapurinn gengið sæmilega. Þetta hefur verið meðalár nema- hvað júnímánuð- ur var kaldur og þaö voraði seint. Sláttur hófst því með allra seinasta móti.“ Ertu ánægður með stöðu bænda í þjóðfélaginu? „Ætli nokkrar stéttir séu ánægðar? Okkur bændum finnst við ekki fá samsvarandi kaup og aðrar stéttir. Bændur vinna afskaplega mikið og sérstaklega er vinnudagur þeirra langur á vorin, sumrin og haustin. Við vinnum líka á þeim tímum sem aðrir hafa frí, það er að segja seint á daginn, en höfum svo ef til vill frí um miðjan daginn. „ Við héldum að við myndum pipra, en svo glaptist til okkar kvenfólk” lega að við myndum verða piparkallar en svo glaptist til okkar kvenfólk og við erum báðir kvæntir nöfia. Ég á 4 börn en Vilhjálmur 7. Nú eru 4 barnanna orðin það stór, þau eru komin yfir fermingu, að þau geta hjálpað til við búskapinn. Búskapur er líka fjölskyldu- fyrirtæki. Konurnar okkar vinna samt ekki mikið að bústörfum, heimilin eru það stór að það er alveg nægileg vinna fyrir þær. En það kemur þó fyrir að þær grípi inn í bústörfin ef þarf, en þar sem börnin eru farin að hjálpa til er yfirleitt alveg nægilegt vinnuafl hjá okkur. Áður fyrr höfðum við börn hér á sumrin en þurfum þess ekki lengur. Starf húsmóður umfangsmeira í sveitum en í kaupstöðum Það er annars mjög misjafnt hvað konur vinna mikið að bústörfum yfirleitt. Margar konur vinna mikið við búskaj)- inn með heimilisstörfunum. Is- lenskt sveitaheimili er mjög vinnufrekt. Gestagangur, mörg börn, vinnuflokkar við bygging- Leifur Eiríksson að keyra votheyið inn ( hlöðuna. 4000 lítrar af mjólk úr hverri kú á ________síðasta ári__________ Afkoman hjá okkur lafir í því að vera sæmileg, ekki meira en það. Við erum núna búnir að byggja allt, lukum því nú í vor, svo að það er eftir að sjá hvernig gengur." Hvernig var framleiðslan á síðasta ári? „Á síðasta ári fengum við að jafnaði 4000 lítra af mjólk úr hverri kú og innlegg okkar í Mjólkurbú Flóamanna var 164.000 lítrar. Hver ær gaf af sér 30 kg af kjöti að jafnaði. Annars skuluð þið spyrja hann Vilhjálm að þessu þegar þið farið því að hann man þetta betur en ég,“ sagði Leifur að lokum og fór aftur að starfa við votheyið. Blaðamenn fóru því niður á tún til þess að tala við Vilhjálm en hann vildi ekki leiðrétta tölur bróður síns og sagði þær réttar. Er við lögðum af stað frá bænum voru allir farriir að vinna aftur og það lá við að við hefðum hálfgerða sektarkennd yfir því að hafa tafið fólkið frá vinnu á þessum góðviðrisdegi.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.