Morgunblaðið - 12.08.1978, Side 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. ÁGÚST 1978
vUP
MORö-dKí-
KAfFINIi
«C(i
GRANI göslari
„Hún er rétt sett saman, hún hangir í réttri hæð, hún er í
herberginu miðju, það átti bara ekki að setja hana í bflskúrinn.“
Bónusinn
rádherralaun?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Góð regla segir að spila skuli út
hæsta spili frá röð í upphafi spils.
Ekki sýnist mér ástaeða til að
véfengja ágæti hennar._ í einum
leikja bikarkeppni B.S.Í. kom þó
fyrir spil. sem sýnir, að þessi
regla er ekki án undantekninga
fremur aðrar.
Vestur gaf, norður-suður á
hættu
Norður
S. 5
H. KG1065
T. 852
L. G974
Vestur
S. DG10763
H. 3
T. 10764
L. Á3
Austur
S. Á9
H. D82
T. Á93
L. D10862
Suður
S. K842
H. Á974
T. KDG
L. K5
Vestur opnaði á þrem spöðum og
eftir tvö pöss ákvað suður að stíga
á þrjú grönd. Elkki óeðlileg ákvörð-
un þar sem verðlaunin fyrir unnið
game á hættunni eru nokkuð há í
sveitakeppni. Austur doblaði og
norður ákvað að láta gott heita
enda fjögur hjörtu lítið betri
samningur.
Hugsunarlaust spilaði vestur út
spaðadrottningunni og þá var
köminn vinningsmöguleiki í spilið.
Austur tók á ásinn og spilaði
spaðaníunni til baka. Suður lét
lágt og það gerði vestur einnig því
austur varð hvort sem var að eiga
þriðja spaðann. Austur skipti þá í
lauf. Spilaði lágu, suður lét fimmið
og ásinn fékk slaginn. Vestur hélt
áfram með spaðann. Sagnhafi tók
á kónginn og var nú í þeirri stöðu
að geta unnið spilið fyndi hann
hjartadrottninguna. En fengi vest-
ur á drottninguna fengi vörnin
átta slagi svo ekki var óeðlilegt, að
sætta sig við úrslitin einn niður.
Spilið hefði breyst mikið við að
vestur spilaði út lágum spaða í
upphafi.'Dobl austurs benti til, að
hann ætti háspil í opnunarlitnum
og vandalaust hefði orðið að
fríspila litinn. Og líklega hefði
sagnhafi orðið að sætta sig við og
vera ánægður með sex slagi fyndi
hann hjartadrottninguna.
Nokkrar starfsstúlkur í
Vinnslustöðinni í Vestmannaeyj-
um hafa sent Mbl. opiö bréf til
Stefáns Runólfssonar vegna við-
tals viö hann í blaðinu 30. júlí s.l.
„Vestmannaeyjum 31.7 1978.
Við konurnar hér í Vinnslustöð-
inni viljum leiðrétta það sem
Stefán Runólfsson forstjóri lætur
hafa eftir sér í Morgunblaðinu h.
30. þ.m. Forstjóri frystihúss ætti,
að okkar mati, að hafa nokkra
hugmynd um það hvað fyritæki
borgar konunum í bónus. Stefán
segir að meðalbónus sé 6—8
þusund kr. á dag — en það er ekki
rétt. Meðalbónus er einhvers
staðar á milli 3—4 þúsund kr. á
dag. Hann nefnir dæmi um konu
nokkra sem á síðustu ellefu dögum
átti að hafa haft ellefu þúsund
krónur á dag í bónus. Þetta getur
maður kallað að sjá ekki bara
tvöfalt — heldur fimmfalt.
Umrædd kona var búin að vinna
hér í 5 daga, hafði fengið tvo
bónusmiða á þeim tíma, hvor miði
var uppá 11 þúsund krónur. Þessi
kona er með lang-hæsta bónusinn
í stöðinni. Þetta finnst okkur að
verði að koma fram svo að við
fáum það ekki framan í okkur
verkakonurnar hér í Eyjum að við
séum með „ráðherralaun" í frysti-
húsunum. Forstjórinn veit svo
sannarlega betur en þetta — eða
er það kannski ekki?
Það er ekki bónusinn og ekki
verkalýðsfélögin sem eru að fara
með allt til fjandans hér í
Vestmannaeyjum. Staðreyndin er
hins vegar sú að Stefáni og fleiri
atvinnurekendum hér finnst
verkalýðshreyfingunni ekki koma
frystihúsin við og hafa því lítil
sem engin samráð viö hana þegar
þeir grípa til stórtækra aðgerða
eins og Iokunar og uppsagna.
Okkur finnst kominn tími til að
þessi afstaða breytist. Við skiljum
heldur ekki — og viljum gjarnan
fá að vita það — hvort Vinnslu-
stöðin hefði tapað meiru á því að
borga okkur kjarasamningana
eins og þeir voru áður en þeir voru
teknir úr gildi — heldur en að
borga 7—8 milljónir í vexti á
mánuði (eins og Stefán segir)
vegna afurðanna sem þeir liggja
með vegna yfirvinnubannsins.
Nokkrar starfsstúlkur
úr Vinnslustöðinni í Vestmanna-
eyjum."
Kirsuber í nóvember
37
Framhaldssaga eftir Mariu Lang
Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaði
gininu og hallaði sér þyngsla-
lega yfir borðið.
— Vegna þess að hún hefði
aldrei nokkurn tíma látið mig
lönd og leið vegna þess durgs.
Hann var núll og nix. Hann átti
ekkert. enga peninga. enga
menntun. enga framtið. Judith
víll hafa það gott. hún lætur
ekki tækifa’rin sér úr greipum
ganga.
— En samt slitnaði upp úr
þessu hjá ykkur?
— Það var þessi viðbjóðs-
lega lögreglurannsókn. sagði
hann og reiðin virtist hlossa
upp í honum aftur, tortryggnin
og ásiikunin — hún skildi
okkur að.
— Nú. jæja. sagði Christer.
— En þú heíur komi/.t yfir það.
Og svo endaði þetta með þvf að
þú giftist annarri konu.
En nú hvorki gat Norell né
vildi einbeita sér frekar að
þessu. Augnaráðið varð enn
sljórra en áður og hann hafði
varla vald á máli sínu.
— Gifti ég mig? I»að eru ...
þá eilífaðartímar síðan. Frök-
en! Annan sjúss. Og reyndu að
flýta þér og standa ekki þarna
eins og þvara.
Christer Wijk vék af vett-
vangi með ha'gð.
Sunnudaginn annan nóvem-
ber gerði hann ekki einu sinni
tilraun til að hringja í Camillu.
Og ásta-ðan fyrir því varsú að
hann var alveg niðursokkinn í
dulargátuna um Matta Sandor.
Ilafi annað komið þar við sögu
ýtti hann því til hliðar. Hann
vissi það eitt að hann varð að
nota daginn til hins itrasta,
enda timinn vissulega orðinn
naumur.
Klukkan var ekki nema tíu
um morguninn. þegar hann var
á heimleið úr gönguferð og
kom þá auga á Judith í
glugganum og benti henni að
opna fyrir sér.
Þótt senmmt va'ri morguns
var allt fágað og hreint í
fhúðinni hennar og sjálf var
hún í failegum gulum sloppi og
hárið vandlega greitt sem fyrr.
Hún tók eftir því að Christer
veitti því eftirtekt að hún hafði
ekki enn sett símann (samband
og sagði kæruleysislegai
— Eg var ekki upplögð til að
hlusta tii skiptis á svívirðingar
eða afsökunarbeiðnir svona
snemma dags.
- Frá Rolle Norell? Ég
hefði haldið hann gerði nú ekki
mikið af því að hiðja forláts.
— O. jú. sagði hún. — það
HEFIIR nú komið fyrir.
— En Kklega ekki þegar
hann hefur þjáðst af alvarleg-
um timburmiinnum.
— Nú. fjárakornið, sagði
Judtih kuldalega — fór það svo
langt í garkvöldi.
Hann hreiðraði um sig í
hægindastól í fallegri stofunni
hjá henni og bar upp erindið og
fékk enn einu sinni hrein-
skilnislegt og frjálslegt svar.
— Nei. sagði hún — ég var
ekki trúlofuð Rolle Norell þá.
Ilvorki leynilega né opinber
lega.
— Hann stendur í þeirri trú.
— Já, það er alveg eftir
honum Rolle! Hann snýr öllu
eins og passar honum
SJÁLFUM.
— Og hvað með Matta
Sandor?
— Ég var ástfanginn af
honum — upp fyrir haus —
sagði hún hljóðlega. — Alveg
óskaplega sem ég var hrifin af
honum — og ég var hamingju-
söm bennan tíma. Þannig
hamingju hef ég aldrei lifað
síðan.
Það eina sem mig langaði til
var að vera nálægt honum. Og
fara í kirkju með honum og
sitja við hlið hans. Fara með
honum inn ( kaffistofuna hjá
Hergman og drekka þar með
honum súkkulaði og kaupa
líkjörsmola í sa'lgætisbúðinni.
Þegar hann og Klemens fóru að
aka út i skóg á sunnudeginum