Morgunblaðið - 05.09.1978, Side 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 5. SEPTEMBER 1978

Utgefandi
Framkvæmdastjórí
Ritstjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Fréttastjóri
Auglýsingastjóri
Ritstjórn og afgreiðsla
Auglýsingar
hf. Arvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guómundsson.
Björn Jóhannsson.
Baldvin Jónsson
Aðalstrætí 6, sími 10100.
Aðalstræti 6, sími 22480.
Áskriftargjald 2000.00 kr. á mánuói innanlands.
í lausasölu 100 kr. eintakið.
Verkef ni S jálf-
stædisflokksins
Sjálfstæðisflokkurinn hefur
ekki fyrr verið í stjórnarand-
stöðu í senn á Alþingi og í
borgarstjórn Reykjavíkur auk þess,
sem hann er í minnihluta í ýmsum
sveitarstjórnum, þar sem hann
hafði meirihlutaaðstöðu á síðasta
kjörtímabili. Þessi nýja staða
Sjálfstæðisflokksins undirstrikar
það áfall, sem hann hefur orðið
fyrir á þessu ári um leið og hún
skapar honum tækifæri til að sinna
ýmsum innri málum, sem flokkur-
inn hefur ekki haft tóm til að huga
að um langt skeið. Nauðsynlegt er,
að sjálfstæðismenn hagnýti sér þau
tækifæri, sem stjórnarandstaðan
skapar að þessu leyti til þess að efla
innviði flokksins og fylgi hans á ný.
Eitt mikilvægasta verkefni Sjálf-
stæðisflokksins á næstu mánuðum
er að endurskoða alla afstöðu
flokksins til verkalýðssamtakanna.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur alla tíð
lagt mikla áherzlu á starf innan
verkalýðshreyfingarinnar, sem er
skiljaniegt, þegar haft er í huga, að
mjög stór hópur launþega fylgir
flokknum að málum. I stjórnar-
aðstöðu hefur Sjálfstæðisflokkur-
inn einnig lagt ríka áherzlu á góð
samskipti við verkalýðssamtökin,
þótt það hafi gengið misjafnlega.
Eftir reynslu síðustu mánaða er
ljóst, að Sjálfstæðisflokkurinn þarf
í fyrsta lagi að endurskipuleggja
starf sitt innan verkalýðssamtak-
anna sjálfra í því skyni, að efla
áhrif lýðræðissinna í forystusveit
verkalýðshreyfingarinnar, í öðru
lagi þarf Sjálfstæðisflokkurinn að
stórauka starf launþega á vettvangi
flokksins sjálfs, í þriðja lagi þarf
Sjálfstæðisflokkurinn að leggja
áherzlu á meiri endurnýjun í röðum
forystumanna flokksins í verkalýðs-
samtökunum og stuðla að því að
ungir menn, sem aðhyllast stefnu
Sjálfstæðisflokksins, fáist til
trúnaðarstarfa í röðum verkalýðs-
samtakanna, í fjórða lagi þarf
Sjálfstæðisflokkurinn í ljósi feng-
innar reynslu að endurskoða af-
stöðu sína til þess, hvernig haga
beri samskiptum við verkalýðssam-
tökin, þegar flokkurinn er í
stjórnaraðstöðu og vanda ber að
höndum í efnahags-, atvinnu- og
kjaramálum eins og á þessu ári. Það
sem hér hefur verið nefnt um
Sjálfstæðisflokkinn og verkalýðs-
hreyfinguna er ef til vill mikilvæg-
asti þátturinn í þeirri endurskipu-
lagningu, sem hlýtur að fara fram
næstu mánuði innan flokksins.
Annað mikilvægt verkefni er að
taka alla stefnumörkun Sjálf-
stæðisflokksins til endurskoðunar.
Hún hefur að vonum mótazt mjög
af því, að flokkurinn hefur frá
lýðveldisstofnun nær alltaf verið í
ríkisstjórn, ef undan eru skilin
rúmlega 5 ár. Á þessum tíma og
alveg sérstaklega á þessum áratug
hafa orðið margvíslegar breytingar
á viðhorfum manna tii þróunar
samfélagsins. Sjálfstæðisflokkurinn
þarf að aðlaga sig þessum breyting-
um í ríkara mæli og endurspegla
betur en hann gerir í dag þessi
breyttu viðhorf í samfélaginu, ekki
sízt meðal ungs fólks. Sjálfstæðis-
flokkurinn þarf að byggja stefnu
sína upp á ný á grundvallarhug-
sjónum flokksins en með hliðsjón af
breyttum tímum. Plokkurinn þarf
að móta hugmyndaríka, nútímalega
stefnu, sem kemur til móts, við
óskir, kröfur, þarfir og vonir nýrra
kynslóða, sem hafa efni á því að
hugsa um margt fleira en efnaleg
verðmæti og efnaleg gæði. Stefna
Sjálfstæðisflokksins þarf í mun
meira mæli en hún gerir í dag að
endurspegla þessi viðhorf.
Sjálfstæðisflokkurinn þarf á
næstu mánuðum að huga vel að
stöðu sinni í hinu pólitíska litrófi.
Eins og nú standa sakir virðist svo
sem Framsóknarflokkurinn hafi
skapað sér þá stöðu, að hann einn
geti samið til allra átta um
samstarf við aðra flokka um
ríkisstjórn en að kostir Sjálfstæðis-
flokksins séu mun færri. Þetta er
staðreynd, sem flokkurinn þarf að
huga vel að. Svo vill til að
stefnubreyting Alþýðubandalagsins
í varnarmálum, sem innsigluð er
með þátttökú þess í ríkisstjórn, sem
hefur það á stefnuskrá sinni, að
varnarliðið skuli vera, getur átt
verulegan þátt í að breyta þessari
stöðu Sjálfstæðisflokksins. Sjálf-
stæðismenn þurfa að huga að þeim
tækifærum með opnum huga.
Mörg rök má færa að því, að
endurnýjunin í röðum trúnaðar-
manna Sjálfstæðisflokksins á þingi
og í sveitarstjórnum hafi ekki orðið
jafn mikil og á þann veg, sem orðið
gæti flokknum til styrktar. Nú hefði
mátt ætla að hin víðtæku prófkjör,
sem Sjálfstæðisflokkurinn hefur
efnt til, mundu einmitt verða
trygging fyrir örri og jákvæðri
endurnýjun. Prófkjörin hafa marga
kosti en þau hafa einnig þann galla,
að fjöldi hæfra manna eru ekki
reiðubúnir til þess að taka þátt í
þeim, sem þýðir í raun að þeir eru
ekki tilbúnir til við þær aðstæður,
að gefa kost á sér til trúnaðarstarfa
fyrir Sjálfstæðisflokkinn á þingi og
í sveitarstjórnum. Þegar til lengdar
lætur er þetta mjög hættulegt fyrir
stjórnmálaflokk og stuðlar að því,
að viðhorf hans og sjónarmið
þrengjast mjög. Sjálfstæðisflokkur-
inn þarf að huga að þessu vanda-
máli endurnýjunar og kanna hvern-
ig hægt er að sameina kosti
prófkjörs þeirri nauðsyn flokksins
að fá jafnan hina hæfustu menn til
starfa á Alþingi og í sveitarstjórn-
um.
Hér hafa verið nefnd nokkur af
þeim verkefnum, sem bíða sjálf-
stæðismanna á næstu mánuðum.
Takast þarf á við þau með jákvæðu
hugarfari. Því til viðbótar er
nauðsynlegt, að sjálfstæðismenn
verði hvenær sem er viðbúnir því,
að nýjar kosningar fari fram.
Stjórnarfarið í landinu er svo
ótraust, að allt getur gerzt.
Þessa daga stendur yfir í Laugardalshöll sýningin „íslenzk föt 1978“ þar sem
23 íslenzkir fataframleiöendur kynna vörur sínar. Blaöamenn Mbl. litu inn á
sýninguna og tók Emelía Björg myndirnar.
fJZrfittað framleiða hálsbindi
fyrir svona lítinn markað ”
erfiðleika með vefnað, þannig að
megnið af hráefni okkar er
innflutt. Það eru nú ýmsir
erfiðleikar samfara því að fram-
leiða hálsbindi fyrir svo lítinn
markað sem hér er, því menn
vilja ógjarnan vera margir með
eins hálsbindi, nema þá einlit.
Við verðum því ætíð að tak-
marka okkur við í mesta lagi 30
stykki með hverju mynstri.
— Vandi fataiðnaðarins
snertir okkur vissulega, á þann
hátt að það er algengt að
erlendar verksmiðjur framleiði
of mikið af hverri tegund
hálsbinda og þá selja þeir
umframmagnið úr landi á spott-
prís og slíkar sendingar berast
einatt hingað til lands. Við erum
i ins vegar fullkomlega sam-
keppnishæfir hvað varðar gæði,
enda leggjum við mikið kapp á
að nota fullkomnar vélar við
framleiðsluna.
LEXA-hálsbindi skipa
einn bás á fatasýning-
unni og með þeirri sýn-
ingardeild hafði Axel
Aspelund umsjón. Við
spurðum Axel hvort fyr-
irtæki hans notaði ís-
lenskt hráefni við
hálsbindaframleiðsluna.
— Það er nú mjög lítið, sakir
„Alltaf eftirspurn eftir
handunnum leðurvörum ”
LEÐURSMIÐJAN er
einn sýningaraðila. Þar í
bás hittum við Kjartan
Ólafsson og spurðum
hann um framleiðsluna.
— Við framleiðum handunn-
ar leðurvörur af ýmsum gerðum,
mest töskur ýmis konar. Það er
einungis einn annar íslenskur
aðili sem framleiðir svona lagað,
þannig að samkeppnin er ekkert
óskapleg og þær leðurvörur sem
eru fluttar inn, eru allar fjölda-
framleiddar, þannig að þær eru
reyndar af öðrum toga.
i — Það er Karl Júlíusson sem
hannar þessar leðurvörur, en
skinnið í þær kemur aðallega
frá Englandi, enda er skinn ekki
sútað hér á landi, að því er ég
best veit. Þetta verður aldrei
nein fjöldaframleiðsla hjá okk-
ur, því við erum bara tveir með
þetta, en það er alltaf eftirspurn
eftir handunnum leðurvörum,
enda eru þær mun traustari en
þær fjöldaframleiddu.
— Við stundum einnig
viðgerðir, en einungis á hlutum
sem við höfum sjálfir framleitt.
*■
„Islenzk
föt vand-
aðri en
þau er-
lendu ”
RAGNAR Guðmundsson og
Rósa Helgadóttir eru eigendur
fyrirtækisins R. Guðmundsson
en það fyrirtæki framleiðir
eingöngu kvenbuxur undir
vörumerkinu Elle. Fyrirtækið
er rúmlega eins árs en fram-
leiðir að sögn Rósu á milli 12
og 13 þúsund buxur yfir árið.
„Mér finnst fólk vera farið að
vilja meira af íslenzkri fram-
leiðslu nú en það gerði áður“,
sagði Rósa „vörurnar eru líka
yfirleitt miklu betur unnar hér
heima en erlendis. Mikill hlut-
inn af þeim erlenda fatnaði sem
er fluttur hingað kemur frá
Hong Kong og Kóreu. Verðið er
líka ósköp svipað á íslenzkum og
erlendum fötum en ef eitthvað
er þá held ég að íslenzku fötin
séu í lægsta skalanum".
Rósa sagði að efnið í buxurnar
fengju þau frá Ameríku og að
hún hefði ekki rekizt á innlent
efni sem hentaði fyrir buxur
sem eru í tízku í dag. En ef að
svo væri þá kæmi það vel til
greina að hennar áliti að nota
innlent efni í framleiðslu R.
Guðmundssonar.