Morgunblaðið - 28.11.1978, Qupperneq 28

36
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 28. NÓVEMBER 1978
■ Móöir okkar, h
MARÍA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Ijósmööir,
andaöist 24. nóvember. Guömundur Björgvinsson,
Sofh'a Björgvinsdöttir, Ósk Blow.

Faöir okkar, h
STEFÁN JÓNSSON,
lézt í Borgarspítalanum sunnudagiín 26. nóvember.
Kristjana Stefánsdóttir, Jón Stefánsson.
+
Faöir okkar og tengdafaöir
GUNNAR ÞORSTEINSSON
harataréttarlögmaöur
lést 18. nóvember á Landakotsspítalanum. Útförin hefur fariö fram í kyrrþey
aö ósk hins látna.
Hrafnhildur Thoratainaaon
Þoratainn Gunnaraaon og Valgaröur Dan
Móöir mín, tengdamóöir, amma okkar og langamma
ANNEMARIE DEVULDER
Álfaakaiöi 64, A,
Hafnarfiröi
andaöist fimmtudaginn 23. nóvember í Villingen, Þýskalandi. Hún veröur
jarðsett þar.
Fyrir hönd ættingja. Edda M.rí. Guöbjörn«fóttir.
Móöir okkar og fósturmóöir
ANNA SIGURVEIG FRIÐRIKSDÓTTIR
sem lést 23. nóvember s.l. veröur jarösungin frá Fossvogskirkju föstudaginn
1. desember. Athöfnin hefst kl. 13.30.
Snaabjörn Þör Snaabjörnaaon
Stofán Snaabjörnaaon
Þorvaldur Rafn Valaaon.
+
Faöir okkar, tengdafaöir og afl
SIGURDUR SIGURDSSON,
fyrrvarandi ajómaöur
frá Flatay á Braiöafiröi,
andaöist í Vífilsstaöaspítala 10. nóvember. Útförin hefur fariö fram í kyrrþey
aö ósk hins látna. Þökkum auösýnda samúö.
Fyrir hönd vandamanna
María og Áalaug Sigurðardaatur.
+
Eiginmaöur minn og faðir okkar
RAGNAR ÞORKELSSON,
flugválatjöri,
veröur jarösunginn frá Dómkirkjunni í dag þriöjudaginn 28. nóvember kl.
10.30.
Vigga Svava Gíaladöttir,
Raynir Már Ragnaraaon. Gíali Ragnar Ragnaruon.
Margrát Ragnaradöttir,
+
Útför
ÞÓRIS G. JÓNSSONAR,
Hringbraut 96, Kaflavfk
fer fram frá Keflavíkurkirkju míövikudaginn 29. nóv. kl. 1.30.
Anna Svainadöttir.
+
Fööursystir okkar
FANNEY GUDMUNDSDÓTTIR,
Drápuhllö 23,
er lést í Landspítalanum 15. nóvember veröur jarösungin frá Fossvogskirkju,
miövikudaginn 29. nóvember kl. 10.30. Þeim sem vildu minnast hennar er
bent á Ifknarstofnanir.
Fyrir hönd vandamanna,
Jöhanna Aöalatainadöttir, Guömundur Gfulaaon
Haukur Hervinsson
flugstjóri—Minning
Fæddur 15. maí 1936.
Dáinn 15. nóv. 1978.
Ég finn mig þess ekki umkom-
inn að mæla eftir góðvin minn
Hauk Hervinsson, þroskabraut
hans og starfsferil. Til þess skortir
mig þá yfirsýn, sem aðeins æsku-
vinátta eða samstarf getur veitt.
Til þess hljóta aðrir að verða. A
tiltölulega fáum vinafundum okk-
ar hefur mér þó veittst sú innsýn í
manngerð hans og mannkosti, er
knýr mig til að mæla nú að
skilnaði nokkur kveðjuorð.
Eins og oft vill verða, voru
konurnar okkar tengiliður. Sú er
verða skyldi kona hans, Erna
Guðbjarnardóttir, var andbýling-
ur og bernskuvinkona Rósu minn-
ar við Lindargötuna í þá gömlu,
góðu daga, er þar var lifað litríku
mannlífi í timburhúsum klæddum
bárujárnskápum, húsum sem
hrærðust og önduðu með fólkinu
og höfðu sál — og hafa venandi
enn, þótt við séum fjarri. Fylgzt
var gagnkvæmt með lífi og líðan
fólksins, döfnun, hrörnun og hrös-
un, upphafi og endalyktum.
Inn í þennan þétt sniðna heim
Lindargötunnar leituðum við
Haukur lags og fanga hvor sínum
megin götunnar. Bar mig þar
drjúgum fyrr að garði og tengdist
Ernu og hennar fólki traustum
vináttuböndum. Bar þar fleira til
en áður er getið, ættar-, héraðs- og
starfstengsl, sem hér yrði of langt
að greina.
Er Erna hafði notið þeirra
mennta, er helzt þóttu prýða
stúlkur, gerðist hún flugfreyja.
Þar á leiðum loftsins lágu brautir
þeirra Hauks saman og urðu að
einni þaðan af. Sjálft nafn hans
bar með sér hneigðina til að fljúga,
og ég trúi að hún hafi verið
inngróin eðli hans. En aldrei varð
vart spennings eða ævintýra-
hneigðar, heldur einkenndist allt
atferli hans af stillingu, gætni og
ábyrgðartilfinningu. Haukur var
með gjörvilegustu mönnum, og
mátti glöggt finna, að þar fór
hraustur kjarkmaður, er gerði sér
glögga grein fyrir ábyrgð og vanda
og taldi sér skylt að efla hreysti
sína og hæfni. Hafði kona hans úr
starfi sínu næman skilning á
nauðsyn þessa. Voru þau samhent
um að búa sér og dætrunum gott
og næðissamt heimili, þar sem
sérstakur dugnaður ríkti, svo og að
koma sér upp aðstöðu til útilífs sér
til andlegrar og líkamlegrar hress-
ingar.
Farmenn hafa ætíð sérstöðu að
því er tekur til heimilislífs og
sambands við nánustu ástvini. Þar
er ekki stöðug lognmolla, sem leitt
getur til deyfðar og leiða, heldur
rís samlífið í hæðir, þegar heima
er verið. Það var kyrrlát hátíð í
bæ, þegar Haukur var heima og
sinnti skyldum heimilisföður.
Dætrunum Astu Birnu og Önnu
Þórunni voru dýrmætar þær
stundir, er hann gaf þeim tíma
sinn og alúð, las fyrir þær, ók með
þær út eða hvað annað sem yndi
auðnustunda er við bundið. Og nú
verða þessar stundir meitlaðar og
fágaðar sem perlur í sjóði minn-
inganna. Einstaklega ljúfir voru
síðustu dagarnir, áður en Haukur
fór í pílagrímaflugið, og reyndust
þeir fögur kveðjustund.
Öllum er okkur ljóst, að við
tökum nokkra áhættu, þegar við
stígum upp í flugvél eða raunar
hvert annað farartæki. Þegar við
stígum frá borði, verður okkur
stundum hugsað til þess, að
áhafnirnar taka á sig fyrir okkur
statt og stöðugt þessa áhættu og
þá spennu, sem henni fylgir.
Hugboð er undarlegt fyrirbæri. Á
ferð minni til Ameríku fyrir
skömmu var San Diego flugslysið
mjög í hámæli. Sótti þaðan af á
mig sú hugsun, hvort slíkt gæti
hent einhverja okkar millilanda-
flugvéla, sem svo lengi höfðu átt
giftu að fagna. Þegar svo reiðar-
slagið dundi yfir, varðist ég í
fyrstu með öllu þeirri hugsun, að
slíkur gæfumaður, sem Haukur
var, hefði þar mætt örlögum
sínum.
Nú er allt þetta gjört og vitað og
á fyrst og fremst að verða okkur
tilefni til að láta einskis ófreistað
að treysta öryggi loftsins vega. Því
næst og ekki síður að gjalda skuld
vora við þá, sem hrifnir voru brott
úr þjónustuhlutverki sínu í blóma
lífsins, með því að reynast vel
ástvinum þeirra og aðstandendum.
Með þessum fáu línum vil ég færa
Ernu og dætrunum, foreldrum
Hauks, tengdamóður og öðrum
ástvinum innilegustu hluttekningu
í harmi þeirra, og mæli þar um
leið fyrir munn fjölmenns frænd-
garðs og vina, sem eru sama
hugar. Hugurinn leitar einnig á vit
allra annarra, sem um sárt eiga að
binda af sama tilefni, með samúð
og hluttekningu til þeirra allra.
Bjarni Bragi Jónsson.
Mig langar með örfáum orðurrí,
að minnast Hauks Hervinssonar
flugstjóra, enda þótt okkar kynni
hafi ekki verið mjög mikil, þá voru
þau á þann veg að ekki mun mér
gleymast.
Það var fyrir rúmum áratug, að
leiðir okkar lágu fyrst saman, og
var ástæðan sú að nokkur skyld-
leiki var milli eiginkvenna okkar.
Um kunningsskap vegna ættar-
tengsla tekst oft misjafnlega til
með, en hér fór á þann hátt að ég
fann fljótt, að eitthvað í fari hans
laðaði að til frekari kynna.
Prúðmennska hans, hlýju við-
móti, tillitsemi og brosinu sem
aldrei hvarf, mun ég minnast frá
okkar kynnum. Þessa eiginleika,
og fleiri góða, sem svo djúpt
virðist vera á, hjá mörgum nú á
tímum hafði hann í svo ríkum
mæli að ætíð var gott að vera í
návist hans, og fyrir þær stundir
er við áttum saman bæði á
árbakkanum og á heimilum okkar,
flyt ég nú kærar þakkir. Huggun
er harmi gegn að minning um
góðan dreng mun lifa.
Ernu, dætrunum og öðrum, er
um sárt eiga að binda, vottum við
dýpstu samúð.
Árni Erlingsson
og fjölskylda, Selfossi.
Það var hringt til mín að morgni
dags hinn 16. nóv. s.l. og mér tjáð
að Haukur hefði farist í flugslysi
kvöldið áður í aðflugi á Col-
ombo-flugvelli á Sri Lanka. Mig
setti hljóðan, gat ekki trúað að
satt væri, því það hvarflaði aldrei
að mér, að Haukur myndi farast í
flugslysi. Hvað kom fyrir? Við því
fæst seint svar, en ég held að þetta
skelfilega slys hafi náð að hjarta
allra landsmanna.
Haukur fæddist 15. maí 1936 á
Siglufirði, sonur hjónanna Her-
vins Guðmundsonar, húsasmíða-
meistara og konu hans Önnu Þ.
Guttormsdóttur. Árið 1947 fluttist
hann til Reykjavíkur ásamt for-
eldrum sínum.
Haukur lauk Samvinnuskóla-
prófi árið 1954, flugnámi frá
+
Eiginmaöur mlnn, faöir okkar, tengdafaöir og afl,
FRANS PÁLL ÞORLAKSSON,
fyrrverandi skipatjóri,
Hsaöargaröi 34,
verður jarösunginn frá Fossvogskirkju miövikudaginn 29. nóvember kl. 1.30
e.h.
Þeim sem vllja minnast hins látna, er bent á Slysavarnafélag fslands.
Arnheiöur Bergsteinsdöttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Eiginmaöur minn, faðir okkar, sonur og bróöir
HAUKUR HERVINSSON,
flugetjöri,
Uröarstekk 1,
veröur jarösunginn frá Bústaöakirkju f dag þriöjudaginn 28. þ.m. kl. 13.30.
Erna Guöbjartsdóttir,
Ásta Birna Haukadóttir, Anna Þörunn Hauksdóttir,
Anna Þ. Guttormsdöttir, Hervin Guómundsson,
Arndís Hervinsdóttir, Guömundur Hervinsson.
+
Eiginkona mín og móöir
SIGURBJÖRG SVEINSDÓTTIR
flugfreyja
veiour jarösungin frá Fríkirkjunni í Hafnarfiröi miövikudaginn 29. nóvember
n.k. Athöfnin hefst klukkan 14.00.
Eypör Þorláksson,
Sveinn Eypörsson.
+
GUÐRÍDUR JÓNSDÓTTIR
sem andaöist aö Elllheimilinu Grund 20. nóvember 8.I., veröur jarösungin frá
Fríkirkjunni í Reykjavík miðvikudaginn 29. nóvember kl. 3 e.h.
Fyrir hönd vandamanna
Guörföur Guöbrandsdóttir
+
Innilegar þakkir fyrlr auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og jaröarför
ELÍNAR JÓNÍNU HELGADÓTTUR.
Þöröur Pálsson,
Ema Guójönsdöttlr, Baröi Benediktsson,
Helgi Már Baröason, Anna Guötinna Baröadöttir,
Benedikt Baröason og systkini hinnar látnu.