Morgunblaðið - 18.05.1980, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 18. MAÍ 1980
Erlendur Halldórsson
Hafnarfirði — Minning
Fæddur 30. júlí 1900.
Dáinn 10. maí 1980.
Erlendur Halldórsson, fyrrver-
andi yfirumsjónarmaður bruna-
varna ríkisins, fæddist í Reykja-
vík 30. júlí aldamótaárið, en lést
að heimili sínu á Reykjavíkurvegi
26 í Hafnarfirði 10. maí sl. For-
eldrar hans voru hjónin Anna
Ragnheiður Erlendsdóttir, ættuð
af Vatnsleysuströnd, og Halldór
Friðriksson, skipstjóri, ættaður úr
Breiðafirði. Man ég þau sæmdar-
hjón bæði að öllu góðu í elli sinni í
litla húsinu sínu á Hverfisgötu í
Hafnarfirði. Halldór var talinn
einn fremsti skipstjóri skútuald-
arinnar sem stjórnandi og siglari
og er þá langt til jafnað og á
engan hallað.
Erlendur var elstur 6 barna
þeirra hjóna, en þau voru: Jón,
skipstjóri og útgerðarmaður, Frið-
rik, loftskeytamaður, og Ólafía
Kristín, öll látin. Á lífi eru Helga
og Margrét.
Erlendur fluttist með foreldrum
sínum 5 ára gamall til Hafnar-
+
Móðir okkar
SIGRÍÐUR JÓNASDÓTTIR
Hjaröarhaga 27,
lést að morgni 16. maí.
Lilja Sigurðardóttir,
Jónas Sigurðsson.
+
Utför móður okkar og tengdamóöur
KRISTÍNAR G. EIRÍKSDÓTTUR
verður gerð frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 20. maí kl. 1.30.
Þeir sem vilja minnast hennar eru beönir að láta Áskirkju njóta
þess.
Grímur Grímsson, Guörún S. Jónsdóttir,
Hildur Grímsdóttir Hald, Jens G. Hald,
Kristín Grímsdóttir.
Útför
ARNBJARGAR STELLU ÞORFINNSDÓTTUR
Reykjavöllum, Biskupstungum,
veröur gerð frá Fossvogskirkju, þriöjudaginn 20. maí kl. 3.
Fyrir hönd aöstandenda,
Bergþóra Ingibergsdóttir, Ester Hannesdóttir,
Stella Björk Guðjónsdóttir
Björn Ingimundarson. og barnabörn,
+
Eiginmaöur minn og faðir okkar
ERLENDUR HALLDÓRSSON
fyrrverandi yfirumsjónarmaður Brunavamaeftirlits ríkisins
Reykjavíkurvegi 26, Hafnarfiröi
verður jarðsunginn frá Þjóðkirkjunni í Hafnarfirði mánudaginn 19.
maí kl. 2.
Guðríöur Sveinsdóttir og börn.
+
Unnusti minn, sonur okkar og bróöir,
VALÞÓR KARASON
, Hamarsgötu 9, Fóskrúösfirði,
verður jarðsunginn frá Fáskrúösfjarðarkirkju þriðjudaginn 20. maí
1980 kl. 2.
Fyrir hönd ættingja, Hulda Linda Stefánsdóttir,
Sigríöur Jónsdóttir, Kári Jónsson,
og bræöur.
+
Hjartkær faöir okkar, tengdafaðir, afi og langafi
GUÐMUNDUR INGVARSSON
Grandavegi 38,
verður jarðsunginn þriðjudaginn 20. maí kl. 10.30 frá Fossvogs-
kirkju.
Baldur Guðmundsson, Anna Jónsdóttir,
Bragi Guðmundsson, Erla Erlendsdóttir,
Helga Þórunn Guömundsdóttir,
Hafdís Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
HALLDÓRA INGIBJÖRG HJALMARSDOTTIR
frá Sæbóli í Aðalvík,
sem lést þ. 7. maí veröur jarðsungin 19. maí frá Fossvogskirkju kl.
3 e.h.
Höröur Sverrir Agústsson,
Guðmundur Ágústsson,
Guðmundur Hjálmars,
Hulda Ágústsdóttir,
Þorbjörg Ágústsdóttir,
Sigríður Ágústsdóttir, Siguröur Jónsson,
Haraldur Eiriksson
og barnabörn.
fjarðar og síðar til Flateyjar á
Breiðafirði, þá 15 ára.
Til sjós fer Erlendur 14 ára með
föður sínúm og er til sjós þar til
hann hefur vélstjóranám hjá Guð-
mundi Sigurðssyni á Þingeyri við
Dýrafjörð. Þar kynnist hans konu
sinni, Guðríði Sveinsdóttur, þaðan
ættaðri. Þau gengu í hjónaband 2.
des. 1922 og settust að í Hafnar-
firði. Þeim varð 6 barna auðið.
Elsta barn þeirra, Þórveig Jakob-
ína, f. 1924, og lést á fyrsta ári, en
hin eru: Anna Ragnheiður, f. 1926,
Sólveig Sveinbjörg, f. 1930, Gunn-
ar Hafsteinn, f. 1932, Halldóra
Elsa, f. 1933, og Þórlaug Aðalheið-
ur, f. 1939, sem öll eru flutt að
heiman og hafa stofnað sín eigin
heimili.
Vinna við vélar virtist veita
Erlendi sérstaka lífsfyllingu, enda
léku vélstjórn og vélaviðgerðir í
höndum hans. Þeir er gerst máttu
um dæma töldu að aldrei kæmi
hann svo að nokkurri vél að hann
kæmi henni ekki í gang, þó svo að
aðrir hefðu orðið frá að hverfa. Og
þegar hann var spurður, hvernig
hann hefði farið að, sagði hann:
„Blés á hana“! Erlendur var vél-
stjóri á ýmsum skipum. Síðast í 2
ár á fyrsta olíuflutningaskipi
íslendinga, Skeljungi, er hann
hafði eftirlit með áður en smíði
þess lauk í Hollandi 1928. Síðan
starfaði hann í Hafnarfirði við
vélsmíðar og vatnsveitulagnir.
Sem pípulagningameistari lagði
hann í ýmis hús, m.a. í Flensborg-
arskólann og raftækjaverksm.
Rafha.
Þau störf er Erlendur var
þekktastur fyrir og það um allt
land, voru störf hans að bruna-
málum.
Félag tæknimanna í brunamál-
um, en í því eru m.a. slökkviliðs-
stjórar og eldvarnaeftirlitsmenn
víðsvegar að af landinu, fór þess á
leit við Erlend í september sl. að
mega heiðra hann fyrir störf hans
að brunamálum, með því að gera
hann að fyrsta heiðursfélaga sín-
um. Af þessu tilefni átti undirrit-
aður viðtal við Erlend á heimili
hans, sem flutt var í hófi er haldið -
var honum til heiðurs. Skal nú
greint frá því, eins og Erlendur
vildi að það væri (en þó stytt hér).
En áður skal þess getið, að í
þakkarræðu sinni sagði Erlendur,
að hann hefði aldrei áorkað því
sem hann gerði, nema vegna þess
að hann ætti góða konu, sem hefði
staðið traust við hlið hans og fór
um það mörgum, fögrum orðum.
Fyrstu afskipti Erlends að
brunamálum voru þau, að hann
ásamt Jóni Ásmundssyni, sem var
Hafnfirðingum að góðu kunnur,
komu fyrstir að þegar hið svokall-
aða Siglfirðingahús brann við
Hverfisgötu í Hafnarfirði, 25.
febr. 1931. Á leið til landsins var
þá Albín-slökkvidæla og þegar
hún kom til bæjarins bað þáver-
andi bæjarstjóri, Emil Jónsson,
síðar ráðherra, Erlend um að taka
hana úr umbúðum og koma henni
í gagnið. Margir áhorfendur söfn-
+
Hjartkær eiginmaöur minn, faðir, tengdafaöir, afi, bróðir og mágur
GÍSLI SIGURGEIRSSON
Strandgötu 19, Hafnarfiröi,
verður jarösunginn frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði þriðjudaginn 20.
maí kl. 1.30 e.h.
Jensína Egilsdóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn, bróðir og mágkona.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug við andlát og
útför mannsins míns, fööur okkar, tengdafööur og afa,
SIGTRYGGS BJARNASONAR
Suðurgötu 80, Akranesi.
Sigríöur Sígfúsdóttir,
Sigfríður Sigtryggsdóttir, Matthías Sveinsson,
Þorvaldur Sigtryggsson, Ingveldur Sverrisdóttir
og barnabörn.
Þökkum innilega auösýnda samúö við andlát og útför eiginmanns
míns, fööur, tengdafööur og afa
KRISTJANS FRIDRIKSSONAR
iönrekanda,
frá Efri-Hólum.
Oddný Ólafsdóttir,
Sigurveig Kristjánsdóttir,
Karl Friðrik Kristjánsson,
Ásrún Kristjánsdóttir,
Guörún Kristjánsdóttir,
Heiörún Kristjánsdóttir,
Friörik Steinn Kristjánsson,
Sigrún Kristjánsdóttir
og barnabörn.
Ólafur Agúst Ólafsson,
Berglind Bragadóttir,
Mogens Lorenzen,
Ævar Kjartansson,
Ingólfur Steinsson,
Ingibjörg Jónsdóttir,
+
Þökkum auösýnda samúð og hluttekningu við fráfall og útför
eiginmanns míns, föður, tengdafööur, afa og langafa
INGIMARS ÞORKELSSONAR
Skipasundí 86.
Sérstakar þakkir færum við læknum og hjúkrunarliöi á deild A-7
Borgarspítalanum fyrir þeirra miklu umhyggju og hjúkrun í erfiöum
veikindum hans.
Guð blessi ykkur öll.
María A. Þóröardóttir,
Martha Ingimarsdóttir, Alexander Goodall Jakobsson,
Þorkell Ingimarsson, Grethe Kortsen,
Haukur Ingimarsson, Ása Hjálmarsdóttir,
Guöný Kjartansdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
uðust að Erlendi við starfann og
heyrði hann einn mann segja: „Að
þeir skuli ekki fá mann úr Reykja-
vík til að gera þetta." Síðar verður
hann starfsmaður Hafnarfjarðar-
bæjar við eldfæraeftirlit, ásamt
störfum við slökkviliðið, fyrir 150
kr. á mánuði. Jafnframt þessu
starfaði Erlendur eftir sem áður
að ýmsum verkefnum. Hann smíð-
ar yfir slökkvibíl og setur á hann
dælu, sem fyrir var á stöðinni, og
smíðaði ásamt Árna Sigurjóns-
syni slönguþurrkturn slökkvi-
stöðvarinnar.
Geir G. Zoéga, vegamálastjóra,
sem jafnframt var fyrsti yfir-
umsjónarmaður brunavarna frá
1929, leist svo vel á smíði Erlends
á slökkvibifreiðinni, að hann ósk-
aði eftir því að Erlendur tæki að
sér verkefni fyrir embættið í
sambandi við slökkvitækja- og
öryggisbúnað.
Síðan þróast þessi mál upp í það
að Erlendur verður fastur starfs-
maður Brunavarnaeftirlits ríkis-
ins, samkv. ósk Geirs Zoéga, frá
1934. En starfið var fólgið í því að
ferðast um landið til eftirlits með
brunavörnum. Þau ferðalög voru
ýmsum erfiðleikum bundin. Vegir
voru ekki greiðari en það að
áætlunarferð í bifreið frá
Reykjavík til Seyðisfjarðar svo
dæmi sé nefnt, tók fjóra daga. En
Brunavarnaeftirlitið varð síðan að
leigja báta eða hesta til ferðalaga
fjarða eða staða á milli vegna
vegaleysis.
Þróun milli Geirs Zoéga og
Erlends verður sú, að samvinna
næst við þáverandi forstjóra
Brunabótafélagsins, Halldór Stef-
ánsson og Stefán Jóhann Stef-
ánsson að keypt er hús við Álfa-
skeið 31 í Hafnarfirði fyrir starf-
semina og fengið starfsfólk undir
stjórn Erlends. Þarna skapaðist
góð aðstaða til að panta til
landsins og hafa til staðar vara-
hluti, slökkviáhöld og ýmsan bún-
að til brunavarna. Þá útbjó Er-
lendur ágæta aðstöðu til yfirbygg-
inga á slökkvibifreiðum, sem
sendir voru til ýmissa staða á
landinu. Þetta voru kanadískar
bifreiðar, sem keyptar voru í
kössum, ósamsettar, svo og eldri
bifreiðar. Erlendur smíðaði og
útbjó samtals 31 slökkvibifreið. I
þessu húsi, sem var upp á 3 hæðir,
var komið fyrir skrifstofum og
fékkst þá góð aðstaða til að hafa
samband við hin ýmsu byggðarlög.
Þarna fór fram seglasaumur, m.a.
á stökkseglum og yfirbreiðslum,
sem ekki stóð að baki erlendum
búnaði, sem völ var á.
Eins og áður segir var aðstaða
til að sinna þessum málum í
upphafi miklum erfiðleikum háð,
samgöngur erfiðar og ferðalög
tímafrek. Fjármagn var af skorn-
um skammti, en Brunabótafélagið
eitt var látið kosta eftirlitið. En
starfsmenn slökkviliða á viðkom-
andi stöðum voru ólaunaðir. Út-
búnaður og skilningur ráðamanna
var ekki nægur. Fjármagn, sem
varið var til þessara mála, var af
skornum skammti og allt of lítið,
já hörmulega lítið og var sárt til
þess að vita. Þá gat það komið
fyrir að fjármagn, sem verja átti
til vatnsveitna og brunamála og
fengið var að láni hjá Brunabóta-
félaginu, væri notað til annarra
hluta. Með þrautseigju og þolin-
mæði var þessum málum þokað í
það horf, sem best var hægt að
gera, miðað við aðstæður á þeim
tíma. En tímarnir voru aðrir þá,
svo tæpast er hægt að ætlast til að
þeir menn, er með þessi mál fjalla
nú, geti gert sér grein fyrir því.
Þó svo að Geir Zoéga væri
yfirmaður þessara mála, þá varð
Erlendur að gera allar skýrslur og
útbúa tillögur og leggja fyrir
hann. En samstarf þeirra var
ávallt eins og best varð á kosið og
mátu þeir hvor annan og vildi
Erlendur að það kæmi fram, að
samstarf hans við Geir Zoéga og
Stefán Jóhann Stefánsson var
sérstaklega gott í öllu bruna-
varnastarfi.
Við fráfall Geirs Zoéga, en hann
lést í ársbyrjun 1959, óskaði ráð-
herra þessara mála að mega skipa
Erlend yfirmann brunamála, en
Erlendur færðist undan því að
verða skipaður, en féllst á að vera
settur í embættið. en orsakir þess