Morgunblaðið - 08.05.1982, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 8. MAÍ 1982
Qlafur B. Thors um skipulagsvinnu sjálfstæðismanna:
Rauðavatnssvæðið svo slæm-
ur kostur, að það var ekki til-
greint sem byggingarsvæði
Davíð Kristján Albert Egill Skúli
Oddsson Benediktsson Guðmundsson Ingibergsson
Síðasta tækifærið til að hafa
vit fyrir meirihlutanum er
22. maí, segir Davíð Oddsson
Harðar umræður urðu í
borgarstjórn Reykjavíkur á
fundi borgarstjórnar sl.
fimmtudagskvöld, en sá
fundur var sá síðasti fyrir
borgarstjórnarkosningarnar
þann 2. maí nk. Deildu borg-
arfulltrúar um framtíðar-
byggðasvæði borgarinnar,
hvort þau ættu að vera við
Rauðavatn eða á strandsvæð-
unum við Grafarvog. Verða
þær umræður lauslega rakt-
ar hér á eftir.
Sprungur með
50—100 metra
millibili
Elín Pálmadóttir (S) hóf þess-
ar umræður og sagði að við skoð-
un á sprungukorti því sem Hall-
dór Torfason, jarðfræðingur,
hefði gert, kæmu í ljós margar
sprungur, eins og borgarfulltrú-
ar Sjálfstæðisflokksins hefðu
haldið fram. Þessar sprungur
væru á hreyfingu og við skoðun á
korti kæmi í ljós, að þær væru
með allt niður í 50 metra milli-
bili, en upp í 100 metra. Sam-
kvæmt þessu ætlaði meirihlut-
inn að byggja á fiekum þeim sem
afmarkaðir væru af sprungun-
um, og spurði Eiín meirihlutann
hvernig í ósköpunum menn ætl-
uðu að fara að því. Elín benti
líka á að flekar þeir sem á milli
sprungna væru gætu hallast við
minnstu hræringar. Þarna vildu
fulltrúar meirihlutans byggja,
en sér væri spurn hvaða maður
vildi byggja hús á svona svæði.
Varðandi skolplagnir frá
svæðinu, sagði Elín, að þær væru
mjög dýrar, 50—60 milljónir
samkvæmt áætlun. Hins vegar
hefði fulltrúi Alþýðubandalags-
ins í framkvæmdaráði dregið
þetta í efa og sagt að minnka
mætti flutningsgetu holræsanna
og gera þau ódýrari, með því að
leiða heitavatnsafrennslið frá
Rauðavatnshverfinu út í Hólmsá
og minnka þannig skolpflutning-
inn! Hvað myndu líffræðingar
segja við því?
Elín gagnrýndi meirihlutann
fyrir það að reyna að hræða fólk
með því að segja að Breiðholtið
væri allt sprungið og jafnvel
Reykjavík öll. Vísaði Elín þess-
um fullyrðingum á bug.
Enginn vandi að
komast hjá að
byggja á sprungum
Sigurður Tómasson (Abl) tók
næstur til máls. Hann sagði að
sprunga lægi í gegnum Breið-
holtið endilangt. Hann sagði að
meirihlutinn væri ekki að reyna
að hræða fóik, heldur væri
Sjálfstæðisflokkurinn sá sem
það reyndi. Allir sem eitthvað
hugsuðu um borgarmál sæju að
Sjálfstæðisflokkurinn væri kom-
inn í undarieg mái. Sigurður
kvað ólíklegt annað en byggja
yrði á svæðinu, en eftir þann
áróður sem Sjálfstæðisflokkur-
inn hefði haft í frammi, væri
flokknum ekki stætt á því að
byggja þar.
Sigurður sagði að sprungur
væru undir mörgum byggðarlög-
um á Islandi og nefndi hann
Grindavík í því sambandi. Sagði
hann Grindavík á jarðeldasvæði
og byggt við jaðar sprungu-
sveims. Sennilegt taldi hann að
Grindavík færi einhverntíma
undir hraun, en ekki hefði það
komið í veg fyrir byggð þar.
Hins vegar væri það enginn
vandi að komast hjá því að
byggja á sprungum, en skoða
yrði þetta mál af varúð. Sigurð-
ur sagði að við Rauðavatn væri
hægt að reisa ágæta byggð og í
framtíðinni myndu menn hlæja
að áróðri Sjálfstæðisflokksins.
Engin ástæða væri fyrir Reyk-
víkinga að óttast neitt, nema ef
Sjálfstæðisflokkurinn næði völd-
um í Reykjavík á ný.
Meirihlutinn dregur
rangar ályktanir
af slaðreyndum
Næstur talaði Ólafur B. Thors
(S). Hann sagði að afskipti
meirihlutans af skipulagsmálum
yrði minnisvarði um glötuð
tækifæri í skipulagsmálum og
myndu Reykvíkingar kunna
meirihlutanum litla þökk fyrir
það. Þetta hefði ræða Sigurðar
Tómassonar undirstrikað betur
en margt annað. Hann kvaðst
telja að meirihlutinn sæi ekki
annað en Rauðavatnssvæðið,
ekki vegna þess að hann vissi
ekki betur, heldur vegna þess að
meirihiutinn gæti ekki dregið
réttar ályktanir af þeim stað-
reyndum sem fyrir lægju. Hann
sagði að sér blöskraði, þegar
hann læsi máigögn vinstri
manna og heyrði málflutning
þeirra í skipulagsmálum.
Ólafur sagði að sú skipulags-
vinna sem unnin hefði verið í
meirihlutatíð Sjálfstæðisflokks-
ins hefði leitt til þess að ákveðið
hefði verið að byggja ekki við
Rauðavatn, jjienn hefðu komist
að þeirri niðurstöðu að Rauða-
vatnssvæðið væri svo slæmur
kostur að það hefði ekki verið
tilgreint sem byggingarsvæði.
Það hefðu Sjálfstæðisflokkur,
Alþýðuflokkur og Framsóknar-
flokkur verið sammála um. Ólaf-
ur sagði grundvaliaratriði, að
þetta hefði verið rannsakað í tíð
Sjálfstæðisflokksins. Hann sagði
að þetta svæði hlyti að mæta af-
gangi í framtíðinni. En á meðan
til væri betri skipulagskostur
ætti að taka hann, það væri mik-
ilvægt fyrir Reykvíkinga og
niðja þeirra. Og þegar fyrir lægi
skýrsla jarðfræðings um þetta
svæði og grunntónn hennar væri
sá að gæta bæri ýtrustu var-
færni, þá ætti að gera það.
„í komandi kosningum er síð-
asti möguleikinn til þess að
koma í veg fyrir þessi stærstu
skipulagsmistök á þessari öld,“
sagði Ólafur B. Thors.
Sprungur á
Úlfarsfellssvæði
Þá kom í ræðustól Adda Bára
Sigfúsdóttir (Abl). Hún sagðist
ekki geta sagt að síðasta kjör-
tímabil væri tímabil hinna glöt-
uðu tækifæra. Þegar meirihluta-
skiptin hefðu orðið, hefði ekki
legið fyrir neitt staðfest aðal-
skipulag, ekki hefðu verið lögð
fram fullnægjandi gögn. Þá
sagði Adda Bára að undariegt
væri ef ekki leyndust sprungur á
Úlfarsfellssvæðinu. Sjálfstæðis-
flokkurinn hefði ætiað að byggja
á Keldnalandi en það svæði lægi
ekki á lausu og ekki reyndist
auðvelt að eignast það land. Hún
sagði og að ekki væri fýsilegt að
byggja á því svæði, það væri í
nágrenni sorphauganna, Gufu-
nesradíó væri ekki á förum og
Áburðarverksmiðjan væri í
grenndinni. Af henni stafaði
sprengihætta.
Þá gagnrýndi Adda Bára þær
rannsóknir sem gerðar hefðu
verið á kostnaði við skolplagnir
frá Rauðavatnssvæðinu, það mál
þyrfti að athuga betur vegna
þess að gert væri ráð fyrir meira
skolpi frá svæðinu en annars
staðar.
Sendið sprungukortið
til borgarbúa
Kom þá í ræðustól Davíð
Oddsson (S).
Sagði hann að Rauðavatns-
svæðið hefði oft verið til um-
ræðu í borgarstjórn, síðast í
tengslum við áróðursbækling
þann sem meirihluti borgar-
stjórnar hefði gefið út. Sagði
Davíð að í bæklingi þeim hefði
margt verið missagt og bíræfni
mikil að gefa hann út og hefðu
menn viðúrkennt það í verki.
Það væri greinilegt að flótti væri
að bresta í meirihlutaliðið,
meira að segja hefði Kristján
Benediktsson lýst því yfir, að
hann vilji lækka fasteigna-
skatta, maðurinn sem staðið
hefði að hækkun þessara skatta,
sem annarra, allt þetta kjör-
tímabil. Raunar hefði hann líka
lofað þessu fyrir síðustu kosn-
ingar, en samt staðið að skatta-
hækkunum! Það væri greinilegt
að hann vildi hlaupa frá verkum
sínum. Einn frambjóðandi Al-
þýðuflokksins fyrir þessar kosn-
ingar, Bjarni P. Magnússon,
hefði sagt í blaðagrein, að slíkt
gerðu ekki miklir „karakterar".
Fór Davíð síðan nokkrum orðum
um skipulagsbæklinginn og
nefndi meðal annars að í þeim
bæklingi stæði að veðurfar væri
svipað við Rauðavatn og úti á
Seltjarnarnesi! Greinilegt væri
að meirihlutinn væri á hröðu
undanhaldi og ef kjósendur sæju
ekki til þess í komandi kosning-
um, að nýr meirihluti tæki við
eftir kosningar, þá yrði ekki aft-
ur snúið. Davíð sagði, að ef
meirihlutinn vildi sýna fólki
staðreyndir, en ekki áróðurs-
bæklinga, út gefna á kostnað
borgarsjóðs, þá ætti að senda
sprungukortið til borgarbúa.
Ljóst væri að þann 22. maí nk.
gæfist borgarbúum síðasta tæki-
færið til að hafa vit fyrir meiri-
hlutanum í skipulagsmálum.
Skipulag meirihlutans væri
vondur kostur og því hefði fylgt
mikil eyðsla og því raunhæf
skipulagsvinna tafist. Ljóst væri
að sumir borgarfulltrúar gerðu
sér þetta ljóst, enda sæju menn
nú undir iljarnar á þeim, m.a.
Kristjáni Benediktssyni.
Sprungur I Breiðholti
Steig þá í ræðustól Kristján
Benediktsson (F). Hann sagði að
það væri einkennandi fyrir
málflutning Sjálfstæðisflokksins
að þeir væru á móti, en vildu
ekkert til málanna leggja sjálfir.
Þeir væru á móti Rauðavatns-
skipulaginu, tíndu þar allt til, en
legðu ekkert til sjálfir. Benti
Kristján á að meirihlutinn
myndi taka tillit til þeirra rann-
sókna sem gerðar hefðu verið á
Rauðavatnssvæðinu og athuga
þyrfti vissa hluti betur. Meðal
annars þyrfti að komast að því
hvort sprungurnar væru á hreyf-
ingu. En á þessu stigi væri ekk-
ert það komið fram sem ylli því
að hætta bæri við að byggja á
Rauðavatnssvæðinu.
Þá sagði Kristján að ekki væri
hægt að byggja á Keldnalandi,
því borgin ætti ekki það land-
svæði og ekki hefðu samningar
við ríkið tekist um landið. Benti
hann og á að Keldnaland yrði
býsna dýrt ef borgin tæki það
eignarnámi og þyrfti þá að snara
út verulegum fjárhæðum.
Þá sagði Kristján að einkenni-
legt væri að segja menn á flótta,
þegar þeir segðu aðeins að beita
ætti skynsemi. Sagðist hann til-
búinn að standa að því að ná