Morgunblaðið - 05.12.1982, Síða 26
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. DESEMBER 1982
74
Séra Ólafur Jóhannsson
Að mæta Drottni
í miðri viku
Alltof oft förum við „stress-
uð“ að sofa og vöknum e.t.v. í
sama ástandi morguninn eftir.
Við erum áhyggjufull af mörgu,
sem hvílir á okkur. Og alltof oft
gleymum við því, að Drottinn
okkar, Jesús Kristur, hét öllum
lærisveinum sínum nálægð og
umhyggju. Sunnudagurinn er
Drottinsdagur, og á honum
rækjum við samfélagið við
Drottinn. Auk þess eigum við
væntanlega okkar hljóðu
stundir með Drottni í einrúmi.
En hvernig væri að eiga kyrrð-
arstund í húsi Drottins eitt
kvöld í miðri viku?
Það íannst prestum og
organista Hallgrímskirkju til-
valið. Þess vegna hófust þar í
ágúst sl. kvöldbænir kl. 22.00 á
miðvikudagskvöldum. Þar gefst
mönnum kostur á að koma
fram fyrir Drottinn rétt fyrir
svefninn, e.t.v. eftir annasaman
dag, og leggja allt í hönd ná-
lægs og almáttugs Guðs. Tím-
inn er hentugur að því leyti, að
menn geta komið í kirkjuna eft-
ir fund eða annan mannfagnað
fyrr um kvöldið. Stundin í
kirkjunni tekur ekki nema
rúman hálftíma.
Dagskráin er tvíþætt. Á fyrri
hluta stundarinnar flytja lista-
menn tónlist, upplestur eða
þ.u.l. Til dæmis má nefna, að
miðvikudaginn 8. desember
syngur Mótettukór Hallgríms-
kirkju, 15. desember les Stein-
unn Jóhannesdóttir leikkkona
ljóð og 22. desember syngur kór
Menntaskólans við Hamrahlíð.
Öll þessi dagskráratriði ættu
að búa okkur undir komu jól-
anna nú á aðventunni.
Öll kvöldin er seinni hlutinn
klassísk tíðagjörð. Þá er víxl-
sungið og lesið ákveðið form,
sem tíðkast hefur innan krist-
innar kirkju frá því í öndverðu
Manuela Wiesler er einn upphafs-
manna kvöldbæna í Hallgríms-
kirkju.
og á sennilega að einhverju
leyti fyrirmynd í helgisiðum
Gyðinga fyrir Krists burð.
Þetta kvöldbænaform var einn-
ig tíðkað á íslandi á fyrstu öld-
um kristni þar, og nú er verið
að endurvekja þátttöku okkar
Islendinga í því. Forsöngvari og
söfnuður syngjast á, og söfnuði
er skipt í tvo hópa sem syngjast
á.
Vissulega má segja, að þessi
tegund tónlistar höfði meira til
sumra en annarra, eins og er
um alla tónlist. En hér er um
að ræða einfaldan og afar auð-
lærðan söng, sem um leið er
mjög grípandi og tjáir mikið.
Þess vegna taka bæði ungir og
aldnir, tónelskir og tónfælnir,
þátt í kvöldbænunum í Hall-
grímskirkju.
Hingað til hefur ákveðinn
kjarni mætt vel á þessar stund-
ir, þótt aðsóknin sé nokkru
minni nú í kuldum skammdeg-
isins en hún var fyrr í haust.
En þarna er sem sagt um að
ræða tilbeiðslustund í húsi
Hörður Áskelsson organisti Hall-
grimskirkju.
Drottins í miðri viku með
klassískri bænagjörð kristinna
manna og nautn þess listaverks
sem flutt er í hvert skipti.
Þetta er e.t.v. eitthvað fyrir
þig?
Biblíulestur
vikuna 5.—11. des.
Sunnudagur 5. des.:
Matt. 25:1-13
Mánudagur 6. des.:
97. Davíðssálmur
Þriðjudagur 7. des.:
Efesusbr. 1:1—14
Miðvikudagur 8. des.:
Efesusbr. 1:15—22
Fimmtudagur 9. des.:
Efesusbr. 2:1—10
Föstudagur 10. des.:
Efesusbr. 2:11—22
Laugardagur 11. des.:
Efesusbr. 3:1—13
t
Logandi lampi
Matt. 25. 1—13 2. sunnudagur í aðventu
Aðventan er sérstakur tími, undirbúningstími jólanna.
Konungur þinn kemur til þín, segir í aðventuboðskapnum.
Við gleðjumst og fögnum, hlökkum til. Við eigum að gæta
hógværðar, konungurinn kom á asna en ekki stórum og
glæsilegum fáki, hann hreykti sér ekki hátt. Þetta minnir
kirkjan okkur á. Látum það leiða okkur og blessa í
aðventuundirbúningnum. Konungur okkar kemur. Til
okkar. Guðspjallið í dag talar um brúðgumann, sem sé að
koma.
Gætum að okkur, segir kirkja okkar við okkur núna á
aðventunni. Á aðventunni tölum við um aldirnar fyrir
fæðingu Jesú, boðskapinn um að hann myndi koma. Við
tölum í dag um að hann muni koma síðar, koma í skýjum
himinsins og krefja okkur um trúnaðinn við sig.
Þetta er hörð ræða, segja margir í okkar samtíð. Þetta
er gamaldagsræða, sem á ekki við nútímann. En það er
ekki satt. Tökum ekki okkar hugsanir fram yfir orð Drott-
ins. Hann, konungurinn, brúðguminn, kemur aftur. Vakið
því, þér vitið ekki daginn né stundina.
Það er tilgangslaust fyrir okkur, held ég, að velta því
fyrir okkur í smáatriðum hvað einstök atriði í sögunni
þýða. Hvað þýða kaupmennirnir, lamparnir eða olían? Og
þó, kannski getum við hvert fyrir sig fundið í því dýpt í trú
okkar að hugleiða það og gera okkar eigin hugmyndir.
En aðalatriðið er þetta. Jesús kemur aftur. Og þá hittir
þú hann. Hafðu þess vegna lampa þinn logandi. Það þýðir,
gættu að þinni daglegu trú, láttu hana ekki slokkna,
nærðu hana, haltu henni heitri og lifandi. Aðventan gefur
okkur svo mörg tækifæri til þess. Ég óska þér mikillar
gleði og friðar í hjarta á aðventunni.
Hver á að boða
hverjum trú?
Við rekum kristniboð meðal
heiðinna þjóða. Kristið fólk í
heiðnum þjóðfélögum talar svo
um að því bæri að reka kristni-
boð meðal „kristnu" þjóðanna,
sem hafa tapað hinum brenn-
andi loga trúarinnar. Þetta er
merkt og mikið umhugsunarefni
og við biðjum Katrínu Guð-
laugsdóttur, sem í 10 ár var
kristniboði í Eþíópíu, um örstutt
viðtal.
— Vitanlega er nauðsynlegt
að boða kristna trú meðal heið-
inna þjóða. Jafnvel þótt okkur
væri það ekki augljóst sjálfum
höfum við orð Jesú fyrir því og
þeim treystum við. Vanþekking
og hjátrú er geysilega mögnuð í
heiðnu þjóðfélagi. Fólkið í
Katrín Guðlaugsdóttir
Því að bam er oss fœtt, sonur er
oss gefinn; á hans herðum skal
höfðingjadómurinn hvíla; nafn
hans skal kallað: undraráðgjafi,
guðhetja, eilífðarfaðir, friðar-
höfðingi.
Jesaja 9:6
Eþíópíu býr við átrúnað, sem er
ægilegt böl. Það óttast illa anda
og lifir í sífelldum ótta við Sat-
an. Það veldur ómælanlegu böli í
lífi þess. Þegar sjúkdóma ber að
höndum meðhöndla seiðmenn-
irnir þá með kukli. Fólkið heldur
þá áfram að vera veikt og deyr
oft af þeim veikindum. Seið-
mennirnir banna fólki að leita
með veikindi sín til kristni-
boðsstöðvanna. Til að brjóta
þetta vald þarf afl, sem er
sterkara en heiðindómurinn.
Enginn á þann mátt nema Jesús.
— Já, ég á auðveldara með að
hefja samræður um kristna trú
við mann í Afríku en hér heima.
í Eþíópíu vita margir hvers
vegna við erum þar og vilja fá að
tala um trúna við okkur. Vald
hins illa birtist öðru vísi þar en
hér og ytri breytingar á þeim,
sem eignast trú, eru augljósari.
Hér heima kunna flestir
eitthvað í kristnum fræðum og
allir njóta hér ávaxta kristin-
dómsins. En það kemur mér á
óvart hvað margir hér vilja ræða
um kristindóm. Eg brydda ekki
upp á þeim samræðum á sama
hátt og í Afríku, samtalið verður
að koma í eðlilegu samhengi. En
það er ótrúlegasta fólk, sem vill
ræða um trú sína og mér finnst
fólk áhugasamara hér um
kristna trú en fyrir svona 20 ár-
um.