Morgunblaðið - 19.03.1983, Side 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. MARZ 1983
ÓLAFUR JÓHANNSSON
AFINNLENDUM
VETTVANGI
REYKJAVÍKURBORG hefur fest kaup á Viðey, en undanfarin 29 ár hafa borgaryfirvöld reynt að fá eyjuna keypta.
Davíð Oddsson borgarstjóri skrifaði undir kaupsamning fyrir hönd borgarinnar síðastliðinn miðvikudag, en borgar-
ráð og borgarstjórn staðfestu kaupin á fimmtudaginn. Hélt borgarráð sérstakan aukafund um mál þetta, fyrir
borgarstjórnarfund á fímmtudag, til þess að unnt yrði að afgreiða málið endanlega þá, en að öllu eðlilegu hefði málið
verið tekið fyrir í borgarráði næstkomandi þriðjudag og ekki afgreitt endanlega fyrr en á borgarstjórnarfundi í apríl.
En vegna mikilvægis máisins þótti borgaryfírvöldum ástæða til að hraða staðfestingu kaupanna með þeim hætti sem
fyrr greinir. Bæði í borgarstjórn og í borgarráði voru kaupin samþykkt samhljóða.
Landnám við bæj-
ardyr borgarinnar
Mismunandi mat
á stærð Viðeyjar
Undanfarin ár hafa verið gerðar
mælingar á stærð Viðeyjar og hef-
ur eyjan verið talin 151,4 hektarar
að stærð við stórstraumsflóðborð,
en 183 hektarar við stórstraums-
fjöruborð. I skjölum hefur eyjan
verið talin frá 162 hekturum að
stærð til 173 hektara. Mismunur
þessi skapast af mismunandi við-
miðun hvað fjöruborðið varðar.
Við mælingar borgaryfirvalda
hefur jafnan verið dregið frá
stærð eyjarinnar flatarmál
tveggja tjarna sem á eynni eru, en
þær eru 0,73 hektarar að stærð.
Þess má geta að árið 1956 var eyj-
an metin af Pálma Einarssyni og
samkvæmt mati hans var andvirði
126,7 hektara svæðis í Viðey
1.085.000 krónur. Þá var eyjan tal-
in vera 145,7 hektarar að stærð.
Land það sem borgarsjóður átti
fyrir í eynni var mælt 21,6 hektar-
ar að stærð, en land Ólafs Steph-
ensen 119 hektarar til 161 hektari,
eftir því við hvaða flóðhæð miðað
er. Umsamin stærð þess lands-
væðis sem Reykjavíkurborg kaup-
ir nú er 136,5 hektarar, en þá er
Skriður kemst
á viðræðurnar
Nýjar viðræður um kaup
Reykjavíkurborgar á eignarhluta
Stephans Stephensen í Viðey hóf-
ust á síðasta ári að frumkvæði
Davíðs Oddssonar borgarstjóra.
Nokkru síðar afsalaði Stephan
hluta sínum til sonar síns, Olafs
Stephensen, eins og áður gat. Við-
ræður við þá feðga og Guðmund
Pétursson hrl. hafa staðið síðan.
Niðurstaðan var sú að Reykjavík-
urborg keypti eignarhluta ólafs
að undanteknu 4,5 hektara svæði
sem hann heldur eftir fyrir sig, en
sú spilda er við hlið lands ríkis-
sjóðs á eyjunni. Kaupverðið er 28
milljónir króna, en af þeim greið-
ast 2,4 milljónir í útborgun í
þremur jöfnum greiðslum á næstu
þremur mánuðum. Afgangurinn,
25,6 milljónir króna, greiðist á
næstu 15 árum og er þar um að
ræða þrjú skuldabréf sem bera 3%
vexti á ári, auk verðtryggingar
miðað við lánskjaravísitölu. Af-
borganir eru þannig að árin 1984
og 1985 greiðast 3 milljónir hvort
ár, árið 1986 greiðast 2,6 milljónir,
árin 1987 til 1990 greiðast 2 millj-
Seljandi var Ólafur Stephensen,
en um síðustu áramót afsalaði
faðir hans, Stephari Stephensen,
eignarhluta sínum til einkasonar
síns, Ólafs Stephensen, fram-
kvæmdastjóra.
Viðræður með hléum
í tæpa þrjá áratugi
Reykjavíkurborg hefur leitað
eftir kaupum á eyjunni síðastliðin
29 ár, en borgarstjórn samþykkti
hinn 19. ágúst árið 1954 að tillögu
þáverandi borgarstjóra, Gunnars
Thoroddsen, að fela borgarstjóra
að leita eftir samningum um kaup
á eyjunni. Síðan þá hafa öðru
hvoru farið fram viðræður við eig-
anda meginhluta eyjunnar, Steph-
an Stephensen, um kaup á hlut
hans í Viðey. Engin niðurstaða
hefur fengist úr þessum viðræðum
fyrr en nú, að kaupsamningur er
gerður.
Á liðnum árum hefur Reykja-
víkurborg þó eignast landspildur í
Viðey. Stærstur hluti sem þannig
hefur fengist keyptur er norðvest-
urhluti eyjunnar, svokallað Gyðu-
land, sem er talið um 11,8 hektar-
ar að stærð, en þann hluta Viðeyj-
ar átti Guðmundur Kr. Guð-
mundsson kaupmaður. Kaup-
samningur ver gerður þann 10.
júlí árið 1962, en kaupverðið var
336.600 krónur. Næst eignaðist
Reykjavíkurborg spildu í Viðey
árið 1963, en 19. janúar það ár
gerði borgin makaskiptasamning
við Útvegsbankann og eignaðist
þar með svokallaða Viðeyjarstöð,
auk sneiðar af Kolasundi, sem er
svæði á sunnanverðri eyjunni.
Þetta land er talið 5 hektarar að
stærð. Síðan eignaðist borgin 2ja
hektara landspildu suðvestan til á
i
Videy séð úr loftí, en mn á mJwinjjpj^fei^fHtirtalin svæði: LengW
til vinstri er svokallað GyðulPld^ffemborgarsjóður keypti árið 1962.
Síðan má sjá landsvaedi ríktssjoojpumhverfis Viðeyjarstofu og þar við
hliðina, reiturínn, tíl hægri, er það land sem Olafur Stephensen heldur
eftir til eigin nota. Síöan má sjá lengst til hægri land það sem borgin
fékk i makaskiptum við Iðnaðarbankann. svokallaöa Viðeyjarstöð.
ljo>myn<1 l dOilmdMiuqaf tslands
eyjunni, en þeim hluta réði Hydrol
hf. og fékk borgin þá spildu 19.
október árið 1970. Loks eignaðist
Reykjavíkurborg barnaskólalóð
suðaustan á eynni, en hana átti
Seltjarnarneskaupstaður. Sú
spilda er talin 704 fermetrar að
stærð. Rétt er að geta þess að 16.
janúar árið 1980 leysti borgarsjóð-
ur til sín rétt til laxveiða, en Viðey
fylgdi réttur til laxveiða með neta-
lögnum í sjónum við eyjuna.
Hluti í eigu
ríkissjóös
Árið 1963, nánar tiltekið 23. dag
marsmánaðar, barst borgaryfir-
völdum tilboð frá eiganda megin-
hluta eyjarinnar, Stephan Steph-
ensen, þar sem hann bauð borg-
inni sinn hluta í Viðey til kaups.
Kaupverðið í tilboði Stephans var
25.315.400 krónur, en borgarráð
svaraði bréfi hans viku síðar, þar
sem tilboðinu var hafnað.
Auk Reykjavíkurborgar á ríkis-
sjóður hluta af eyjunni, 11,5 hekt-
ara svæði, en eigandi Viðeyjar
seldi ríkinu þennan skika ásamt
Viðeyjarstofu. Sú sala fór fram
þann 7. febrúar árið 1967, en áður
hafði eigandinn gefið Viðeyjar-
kirkju ásamt lóð, innan framan-
greindrar landspildu, til þjóð-
kirkjunnar. Gjafabréfið er dagsett
18. ágúst árið 1961.
við það miðað að stærð landssvæð-
is ólafs sé 141 hektari.
Nýjasta mælingin á Viðey var
gerð af verkfræðistofunni Hnit 6.
september síðastliðinn og voru
niðurstöður þeirra mælinga þess-
ar:
Flatarmál Viðeyjar við 0,7 metra
sjávarhæð yfir stórstraumsfjöru =
173 hektarar.
Flatarmál skerja, sem upp úr sjó
standa við 0,7 metra flóðhæð = 1
hektari.
Flatarmál á milli meðalstór-
straumsfjöru og mældrar strandl-
ínu í 0,7 metra hæð = 9 hektarar.
Stærð alls 183 hektarar.
ónir hvert ár, árin 1991 til 1994
greiðast 1,250 milljónir hvert ár
og loks greiðist 1 milljón árin 1995
til 1998, og er þá Viðey að fullu
greidd.
Samkvæmt kaupsamningnum
eignast Reykjavíkurborg alla Við-
ey, að undanteknum 16 hekturum,
en þar af eru 11,5 hektarar í eigu
ríkissjóðs, en 4,5 hekturum, sem
eru við hlið landsvæðis ríkissjóðs,
heldur ólafur Stephensen eftir.
Áskilið er að borgin eignist öll
jarðhitaréttindi í Viðey, að undan-
teknum þeim réttindum sem landi
ríkisins fylgja. Á því svæði fengi
ríkissjóður helming þess h§ita
vatns, sem þar kynni að koma
fram við boranir.
Toppurinn á
nýrómantíkinni
Hljóm-
plotur
Finnbogi Marinósson
Stranglers
Feline,
EPIC EPC 25237.
Hljómsveitin Stranglers kom
mikið á óvart þegar þeir gáfu út
plötuna „La Folie" 1981. Hún var
í öðrum stíl en fyrri plötur
þeirra enda sóttu þeir inn á svið
nýrómantíkurinnar. Svo og var
hún miklu betri en það sem frá
þeim hafði komið í langan tíma.
Til marks um hvort tveggja má
nefna lagið „Golden Brown" sem
naut mikilla vinsælda á sínum
tíma.
En mikið vatn hefur runnið til
sjávar síðan og eins og fyrr hef-
ur lífið ekki verið tíðindalaust í
kringum Stranglers. Hljómsveit-
in yfirgaf sitt gamla útgáfufyr-
irtæki og gerði nýjan samning
við EPIC. Seint á síðasta ári kom
svo út „Feline". Á „La Folie"
ómaði enn nokkuð af gamla
Stranglers-sándinu, þótt lítið
færi fyrir því. Auk þess sem yf-
irbragð hennar var rólegra en
áður hafði viðgengist. En á „Fe-
line“ er skrefið stigið til fulls.
Allur hráleiki er horfinn og lög-
in orðin fínleg, róleg og flokkast
að öllu Ieyti undir nýrómantík.
Og það sem meira er um vert,
platan er mörgum gæðaflokkum
ofar en önnur tónlist á sömu
braut. Sú sem kemst næst að
gæðum er sennilega Ultravox
með plötuna „Vienna".
Á hlið eitt eru fjögur lög. Af
þeim eru „Midnight Summer
Dream" og „Ships That Pass in
the Night" mest grípandi. Lag-
línan I „MSD“ er spiluð á
hljómborð og verður þannig líkt
og svífandi á bak við. Ryþminn
er spilaður á kassagítar sem er
óvenjulegt en árangurinn er
sérlega skemmtilegur og viðeig-
andi. í „STPITN" ræður bassinn
laglínunni og er mestur hluti
lagsins án söngs. Þegar hann
síðan kemur inn virðist eins og
hann eigi ekki við en eftir frek-
ari hlustun venst hann og verður
jafn ómissandi og í öðrum lögum
á plötunni.
Áðurnefnd tvö lög og „All
Roads Lead to Rorne" virðast við
fyrstu hlustun vera bestu lög
plötunnar. önnur eru einnig góð,
en „Let’s Tango in Paris" er lé-
legt. En því oftar sem ég hlusta
því betri verður öll platan og
þegar þetta er skrifað er ekkert
lag öðru betra og „LTIP“ kemur
til.
Stranglers tekst að koma mjög
á óvart með þessari plötu, með
góðum lögum, góðum útsetning-
um og flutningi skapandi
hljómlistarmanna. Aftur á móti
vona ég að þetta sé einungis
mjög gott hliðarspor. Ef áfram-
haldið verður jafn rólegt og
pússað og þetta er hætt við
stöðnun. Þeir félagar hafa full-
nýtt rólegu nýrómantísku mögu-
leikana á „Feline".
Tónlistin: ★★★★★
Hljómgæði: ★★★★
FM/AM.