Morgunblaðið - 19.03.1983, Page 39

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. MARZ 1983
39
félk f (é*
fréttum
Nýr Tarzan
á hvíta
tjaldinu
+ Nú á aö kvikmynda aö nýju
söguna um Tarzan apabróöur og
í þetta sinn á aö fara í einu og öllu
eftir bókinni. Christopher Lamb-
ert heitir sá, sem á aö leika Tarz-
an, en hann er fæddur í New York
af frönsku foreldri en alinn upp í
Genf. Christopher er læröur
píanóleikari og er afar ánægöur
meö aö hafa veriö valinn í þetta
hlutverk. Hann hefur dálítiö feng-
ist viö leiklist í París en telur þaö
sér til ágætis aö hafa aldrei séö
Tarzan-mynd eöa lesiö Tarzan-
bók. Þess vegna sé engin hætta á
aö hann hafi oröið fyrir óæski-
legum áhrifum frá fyrirrennurum
sínum í hlutverkinu. Christopher
segist nú ekki hafa áhyggjur af
öðru en því, aö eftir aö byrjaö
veröi aö sýna myndina muni hann
ekki fá friö fyrir áköfum aðdáend-
um sínum.
Christopher Lambert ( hlutverki
Tarzans apabróöur.
+ „íslensku peysurnar eru þeim
til heilla," var sagt í Grafton í
Norður-Dakota, þegar þessar
fjórar ungu stúlkur uröu banda-
rískir meistarar í því sem kallað
er þar í landi „curling", sem er
keiluspil á ís. í keppninni voru
þær allar svona klæddar. Skýr-
ingin er aö ein þeirra, Dolores
Campell, er íslenzk stúlka í aöra
ættina, dóttir Tómasar og Soffíu
Wallace, en þau hafa oft komið
til íslands og eiga hér marga
vini. Önnur, Nancy Wallace, er
tengdadóttir þeirra. En stúlkurn-
ar heita frá vinstri taliö: Leslie
Frosch, sem er fyrirliöinn, Nancy
Wallace, Dolores Campell og
Nancy, Langley og klúbburinn
þeirra heitir Washington Granit
Curling Club.
Aðsetur yfirkjör-
stjórnar Vestur-
landskjördæmis
veröur í hótelinu í Borgarnesi, og veröur framboöum
til Alþingiskosninga, sem fram eiga aö fara laugar-
daginn 23. apríl 1983, veitt þar móttaka þriöjudaginn
22. mars nk. frá kl. 14.
Framboöslistar veröa teknir til úrskuröar á fundi yfir-
kjörstjórnar sem haldinn veröur á sama staö, miö-
vikudaginn 23. mars nk. og hefst kl. 14.
Yfirkjörstjórn Vesturlands- w
kjördæmis, 17. mars 1983,
Jón Magnússon formaöur.
LAKK Á BÍLINN
BÍLAEIGENDUR, BÍLAMÁLARAR
ÞARF AÐ BLETTA EÐA SPRAUTA BÍLINN ?
Dupont lökkin LUCITE og IMLAR eru
gæðavara, margreynd og henta
íslenskum staðháttum.
Gefið okkur upp bílategund, árgerð
og litanúmer. Við afgreiðum litinn
meö stuttum fyrirvara.
í Dupont blöndunarkerfinu eru 7000
litaafbrigði möguleg.
Öll undirefni svo sem grunnar, þynn-
ar og sparsl fást einnig hjá okkur.
Síðumúli 32. Sími 38000
IMLAR*
LUCITE
SPUNNIÐ LM STALIN
eftir MATTHÍAS JOHANNESSEN
í frumstæðu bændafólki. Hann hristir ósjálfrátt höfuðið:
Þeir mega bara ekki vita, að ég lét setja eitur í málning-
una, áður en skrifstofan var máluð. Hann lítur á veggina.
Krúsjeff fylgist með hverri hreyfingu hans. Krúsjeff
hugsar: Við verðum að segja þjóðinni, að hann hafi fengið
slag í gær. Það er óskynsamlegt að hafa lengri aðdrag-
anda. En við verðum fyrst að kalla á Svetlönu, hvað sem
Bería segir. Skepnan! Hún verður að fylgjast með dauða
föður síns. Hvernig ætli honum lítist á það? Hann virðir
Bería fyrir sér. Hann segir: Við þurfum að gera Svetlönu
viðvart. Bería hrekkur við, áttar sig og kinkar kolli til
samþykkis. Annað gæti verið tortryggilegt.
Þeir ganga saman út úr herberginu. Það er eins og
þessir menn skilji eftir sögu lands síns og þjóðar inni í
skrifstofu Stalíns — sögu alls heimsins um nokkurra
áratuga skeið. Og ef líkið mætti mæla, yrði einn þáttur
þessarar sögu á þann veg, sem nú skal greina, ef marka
má samtvinnaða niðurstöðu drauma og skáldskapar. Með
raunverulegu ívafi.
3
Stalín situr við enda borðs og þeir hinir allt um
kring. Á borðinu eru blóm og vínflöskur. Þeir eta
og drekka og hafa í frammi háreysti. Þetta er
íburðarmiki! veizla að venju; gargantúölsk. Silfurborð-
búnaður frá keisaratímanum, krystalsskálar og postu-
línsdiskar. Sumt gullskreytt. Hinrik VIII hefði sómt sér
vel í þessari veizlu. Þessari mánaðarlegu uppskeruhátíð
epíkúrískra lærisveina Leníns. Og Marx. En hvorugur
þeirra hefði kunnað við sig í svo yfirstéttarlegu umhverfi.
Stalín og Krúsjeff syngja. En þá allt í einu rís Stalín
upp. Hann er í hærra meðallagi á vöxt, grannur og vel
limaður. En þó er vinstri höndin styttri en hin hægri.
Hann er dökkur á brún og brá, en ekki svartur. Hann býr
yfir óvenjulegu innra þreki og ytri stóískri ró. Hann er
laus við allt handapat. Hann heldur á vodkaglasi í hend-
inni, strýkur yfirskeggið og segir: Þögn, þögn segi ég!
Bería endurtekur orð hans: Þögn, hann sagði þögn! Já,
hann sagði þögn, endurtekur Malenkov. Stalín skálar við
Túkhachevsky marskálk og Voroshíloff, gamlar hetjur úr
borgarastyrjöldinni. Hann hrópar: Ég hef alltaf sagt að
herinn væri bakhjarl ríkisins. Sá, sem skilur það ekki, ætti
að skammast sín. Ríkið og Flokkurinn þurfa á öllu sínu að
halda. Ef vel ætti að vera, ætti ríkið að vera barefli, eins
og sagt hefur verið. Og herinn er lurkur á Putlendinga
handan landamæranna. Þeir hinir skála, klappa og hrópa
húrra. En Stalín heldur áfram eins og hann heyri ekki
fagnaðarlæti þeirra: Ríkið er barefli, mitt barefli! Ég cr
höndin, sem stjórnar þessu barefli. Og Putlendingarnir
þora ekki að hreyfa sig fyrir hernum okkar. Lurkurinn
verður notaður óspart á óvini ríkisins, innanlands og utan.
Krúsjeff grípur fram í: Herinn er byssa, sem sendir kúlu
í gegnum hausinn á óvinum ríkisins. Stalín verður reiður
og hrópar: Þú ert ekki einu sinni í miðstjórninni. Krúsjeff
segir: Ég ætlaði einungis að undirstrika orð þín, félagi
Stalín. Og félagi Malenkov er ekki heldur í miðstjórn. Né
—. En Stalín svarar honum hryssingslega og segir: Það
þarf ekki að undirstrika neitt af því, sem ég segi. Allt,
sem ég segi, er og verður letrað stórum stöfum á spjöld
sögunnar. Það fer ekki fram hjá neinum. Þeir hinir rísa úr
sætum, skála fyrir foringjanum og fagna. En Stalín bætir
við: Já, ekki einungis stórum stöfum, heldur gullnu letri.
Félagi Lenín sagði, að við ættum að nota gullið á klósett-
in. Við skulum heldur nota það á hvert það orð, sem út
gengur af mínum munni. Þeir hinir skála enn og fagna
foringjanum, setjast svo. Túkhachevsky marskálkur segir
hógværlega: Má ég leggja orð í belg, félagar? Stalín
svarar — og það er ekki laust við að forvitni hans sé
vöknuð: Já, það er annað að heyra, hvað þú hefur til
málanna að leggja en gasprið í þeim hinum. En Túkha-
chcvsky segir: Herinn er ekki lurkur. Hann er andlit
þjóðarinnar. Það er allt og sumt. Þeir hinir fagna og horfa
undrandi á hann, gjóa síðan augunum til Stalíns, hræddir.
FRAMIJAI.D