Morgunblaðið - 30.03.1983, Síða 44
44
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 30. MARZ 1983
Kélagsmenn hinna nýstofnuðu samtaka, Nýrra sjónarmiAa, á blaAamanna-
fundinum á mánudag. Frá vinstri taliA: Jón (jgmundsson, efnaverkfræAing-
ur, dr. Jón (íeirsson, efnaverkfræðingur, dr. Höskuldur Þráinsson, prófess-
or, Guðmundur (iuAmundsson, matvælafræAingur, (iuAmundur Pétursson,
forstöóumaAur TilraunastöAvar Háskólans í meinafræAi, Jón Oddsson,
hæstaréttarlögmaður, Kristinn J. Albertsson, jarðfræðingur, Sigurður llelga-
son, fisksjúkdómafræðingur, dr. ÞorvarAur Helgason, menntaskólakennari,
Krlingur (iíslason, leikari, 1‘órAur Helgason, menntaskólakennari, og HörA-
ur Krlingsson, framkvæmdastjóri. A myndina vantar Helga Valdimarsson,
prnfessor og DavíA Krlingsson, handritafræðing.
Morgunbladið/Kristján Einarsson.
Hafa þungar áhyggjur
af fjármálum Alusuisse
„SVISSNKSKA álfélagið í ZUrich,
móðurfyrirtæki íslenska álfélagsins,
hefur undanfarið átt viA mikla og
vaxandi örðugleika að stríða ... I»að
eru einkum skuldbindingar félagsins
við dótturfyrirtæki sín, eins og ís-
lcnska álverið sem gcra því erfitt
fyrir ... I>ar sem þessir velgerðar-
menn vorir eiga nú í tímabundnum
fjárhagserfiðleikum, teljum vér það
skyldu vora að gefa íslensku þjóðinni
kost á því að sýna hug sinn í verki
með því að hefja almenna fjársöfnun
til handa Alusuisse. Hefur þegar ver-
ið opnaður póstgíróreikningur, nr.
78300-5, sem menn geta greitt fram-
lög sín inn á.“
Svo segir m.a. í ávarpi nýstofn-
aðra samtaka, Nýrra sjónarmiða,
til íslensku þjóðarinnar, en þessi
samtök boðuðu til blaðamanna-
fundar í vikunni um fyrsta við-
fangsefni sitt, „Ný sjónarmið í ál-
málinu". Samtökin kynna sig sem sviði fræða, vísinda og lista. Sam-
„samtaök allmargra einstaklinga, tökin hafa í hyggju að benda öðru
sem hingað til hafa lengstum stað- hverju á leiðir til lausnar brýnum
ið utan við venjulegt dægurmála- vandamálum, sem kunna að liggja
þras, en einbeitt sér að störfum á til hliðar við troðnar slóðir stjórn-
málaflokka og annarra eldri sam-
taka.“
í greinargerð er farið í saumana
á því hvernig íslenska þjóðin hefði
á margvíslegan hátt notið fórnfýsi
Svissneska álfélagsins, og íslend-
ingar hvattir til að bregðast vel við
söfnuninni og leggja fram sinn
skerf, hver eftir sinni getu. Lág-
marksframlag er 13 aurar, sem er
sú upphæð sem Álverið í
Straumsvík þarf að greiða fyrir
hverja kílóvattstund til Lands-
virkjunar. Hafa fyrstu framlögin
þegar borist frá félagsmönnum
Nýrra sjónarmiða, en þeir hafa all-
ir reitt fram fé sem nemur kostn-
aði álversins fyrir 100 kílóvatt-
stundir, eða 13 krónur hver. Vilja
þeir með þessu móti ganga fram
fyrir skjöldu með góðu fordæmi.
ást er.
peningaást
HÖGNI HREKKVISI
/
9-2 1983
McNought Synd . Irv
koMPU pBR. BUR.T MEÐ pETTA JÓ -JO ! "
Sameinaðir stöndum vér
Þorkell Hjaltason skrifar:
„Allaballar og framsóknarmenn
gerðu sig seka um mikla svika-
myllu á síðasta þinglausnadegi,
14. mars sl. Tvö mál voru í brenni-
depli og iágu fyrir Alþingi til af-
greiðslu, stórmálið við Alusuisse
og um samkomudag Alþingis eftir
kosningar í aprílmánuði.
Mikil áhersla var á það lögð, að
þessi tvö mál fengju fullnaðar-
afgreiðslu fyrir þinglausnir, því að
vitað var, að meirihluti var fyrir
þeim báðum. En þá hrökkva þing-
menn allaballa og Framsóknar
allt í einu upp úr sínum doðadúr
og svíkja og þverbrjóta allt áður-
gjört samkomulag, i þeirri veiku
von að geta þá hangið eitthvað
lengur við völd eftir kosningarnar.
Þessi vinnubrögð eru auðvitað
sviksamleg valdníðsla og gróft
brot á öllum viðurkenndum lýð-
ræðishefðum. Það er svo sem auð-
vitað, að þessa svikamyllu hafa
allaballar fundið upp til þess að
geta skorið Hjörleif niður úr
hengingaról álversins. Allaböllum
mun hafa fundist sem hann hafi
Þorkell Mmtthfas
Hjmltmson Jochumsson
dinglað þar nógu lengi, einn og yf-
irgefinn. Og sömu hvatir liggja til
ákvörðunar Framsóknar um það
að láta ekki ákvörðun um sam-
komulag Alþingis ná fram að
ganga. Allt eru þetta lágkúruleg
svik við þingræðið.
Nú fara í hönd afar þýðingar-
miklar kosningar fyrir alla þjóð-
ina. Það er undrasterkt afl með
þjóðinni, sem sameinaður og heil-
steyptur Sjálfstæðisflokkur býr
yfir. Og takmarkið er að Sjálf-
stæðisflokkurinn vinni glæsilegan
kosningasigur í vor. Það sýndi sig
mjög vel i síðustu sveitarstjórna-
kosningum, meðal annars í því að
vinna Reykjavíkurborg úr hönd-
um kommúnista. Vonandi helst sú
skipan enn um langa framtíð,
borgarbúum öllum til frama og
farsældar.
Að lokum þetta: Það er alda-
gömul reynsla sem alltaf er jafn
sönn í sínum einfaldleik, að „sam-
einaðir stöndum vér en sundraðir
föllum vér“.
Hugleiðum því tvö erindi úr ís-
landsminni eftir þjóðskáldið
okkar andríka, Matthías Joch-
umsson:
„Fóstra, móðir, veröld vor,
von og rramtíð gaeða,
Nvídi om þín sáraapor,
HTÍTÍrðing og nueða!
Burt með lygi, hleltk og hjúp,
hTað sem blindar andann;
sendum út á sextugt djúp
sundurljndis fjandann!
Grcðum saman mein og mein,
metumst ei tíA grannann,
fellum saman stein tíA stein,
styAjum hverjir annan;
plontum, TÖkTum rein tíA rein,
nektin skapar framann.
HtuA má böndin ein og ein?
AJUr leggi aaman?44*4
Úr nýja hverfinu á ísafirAL
Þá þarf enginn að
kvarta eða kveina
Þessir hringdu . . .
Hvar í veröld-
inni er Inver-
ness?
Helga Krístjánsdóttir hringdi og
hafði eftirfarandi að segja: — Ég
hef stundum tekið eftir því í ýms-
um stuttfréttum í blaðinu, að eng-
in eða ónákvæm staðarákvörðun
fylgir fréttinni. Dæmi um þetta er
forsíðufrétt frá miðvikudeginum
síðasta, 23. mars. Fyrirsögnin er:
„Báru kennsl á lík sonarins”. Síð-
an kemur: Inverness, 22. mars.
AP. Engin önnur staðsetning er
gefin, að vísu eitt örnefni: Caing-
orm-fjöll, en ég var engu nær. Eg
er svo slæm í landafræði, að ég
vissi ekki hvar í veröldinni þetta
átti sér stað. Og slíkt gerist alltaf
öðru hvoru, einkum með svona
stuttfréttir.
Hvar fást svona
þríhyrningar?
Helga Kristjánsdóttir sagði
ennfremur: — Ég tók eftir tveim-
ur bílum sem voru kyrrstæðir uppi
á Háaleitisbraut. Var ökumaður
annars þeirra greinilega að að-
stoða hinn, vegna rafmagnsleysis
eða þvíumlíks, en þeir höfðu kom-
ið fyrir endurskinsþríhyrningi
fyrir aftan aftari bílinn til viðvör-
unar fyrir aðvífandi umferð. Það
er augljóst öryggi í að hafa svona
aðvörunarmerki í hverjum bíl. En
hvar ætli þau fáist?
•
Inverness er á austurströnd
Skotlands, u.þ.b. 9 km norðaustur
af Lochness-vatni, oft nefnd „höf-
uðborg skosku hálandanna".
Endurskinsþríhyrningar eru til
á bensínafgreiðslustöðvum Olís,
t.d. á Háaleitisbraut 12 og í
Hamraborg í Kópavogi, og hafa
auk þess fengist í Bílanausti og í
G.T.-búðinni.
ísfirðingur skrifar:
„Kæri Velvakandi.
í þessu stutta bréfi langar mig
til að koma að nokkrum málum,
sem við á landsbyggðinni lítum á
sem mál málanna. Af mörgu er að
taka, en ég mun aðeins nefna þau
atriði, sem hæst hefur borið að
undanförnu.
Mikið hefur verið látið með það
í fjölmiðlum, að allir landsmenn
skuli hafa jafnan atkvæðisrétt. En
lengra hefur jafnaðarmennskan
sjaldnast náð. Tómt mál hefur
verið að minnast á jöfnun á öðrum
sviðum og hefur það meira að
segja gengið svo langt að þing-
menn hafa séð sig knúna til að
gefa yfirlýsingar um, að þeir væru
á engan hátt orðaðir við slíkar til-
hneigingar, öðru nær.
Tökum kyndingarkostnað okkar
sem þurfum að hita upp hús okkar
með olíu sem orkugjafa. í janúar
kostaði það mig 4.798,80 krónur og
í febrúar 6.464,85 krónur að kynda
upp 130 fermetra hús, alls
11.263,65 krónur. Húsið er vel
byggt, vel einangrað og kynt var í
lágmarki. Hvar er nú margum-
rætt jafnrétti?
Allur kostnaður við öflun mat-
væla og annarrar nauðsynjavöru
er miklu hærri hjá íbúum á lands-
byggðinni en þéttbýlisfólkinu á
suðvesturhorninu, og þar munar
svo miklu að því trúir enginn,
nema hann hafi reynt það. Dæmi
um vöruflokka: Gönguskíði eru
um 1000 krónum dýrari á ísafirði
en í Reykjavík.
Kannski segir nú einhver: En af
hverju pantið þið hlutina ekki
sjálf að sunnan? Því er til að
svara, að það kostar líka mikla
peninga. Lítið dæmi: Pakki sem
vegur 1 kg og þar undir og er
9x9x12 sm. Innihaldið kostar 396
krónur í Reykjavík. Kominn til
ísafjarðar með flugi kostar pakk-
inn 609 krónur, og er þá ekki talið
símtalið sem fór í að panta hlut-
inn, ekki heldur akstur út á flug-
völl til að sækja hann. Hvar er nú
þetta ágæta jafnrétti, sem talað er
um?
En hvað skyldu þeir vera marg-
ir íbúarnir á suðvesturhorninu,
sem eingöngu hafa atvinnu sína af
þvi að þjóna okkur landsbyggðar-
fólkinu, hjá skipafélögunum,
flugfélögunum og víðar og víðar?
Það er verst ef þessi þjónusta
verður svo dýr, að við höfum ekki
efni á að notfæra okkur hana. Það
kostar t.d. á þriðja þúsund krónur
að fljúga milli ísafjarðar og
Reykjavíkur, fram og til baka. En
það er alveg ljóst, að með áfram-
haldandi misskiptingu lifsgæð-
anna milli landshluta, kemur að
því, að við kaupum bara farseðil
aðra leiðina. Og þá þarf enginn að
kvarta eða kveina yfir misvægi at-
kvæðanna lengur, hvað þá yfir of
mörgum þingmönnum okkar Vest-
firðinga, því að við verðum allir
komnir i ylinn á hitaveitusvæðun-
um fyrir sunnan og engir eftir til
að kjósa blessaða þingmennina.
Þeir eru hvort eð er allir búsettir í
Reykjavík, nema einn.“