Morgunblaðið - 24.04.1983, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. APRÍL 1983
A DROrnNSMBI
JUMSJÓN:
Séra Auður Eir Vilhjálmsdóttir
Gunnar Haukur Ingimundarson
Séra Ólafur Jóhannsson

Heimavinnandi hmfaðir
— útivinnandi móðir
„Ég held að konur hafi meiri
tilhneigingu en karlar til að taka
að sér píslarvættishlutverk. Þær
eru mun uppteknari en karlar af
hugtökum eins og sök og sektar-
kennd.“ „Haldið þið að konur fái
frekar en karlar sektarkennd
gagnvart börnum sínum vegna
þess að þeim hefur verið sagt það
um aldaraðir, að þær beri ábyrgð á
uppeldinu?"
Þetta eru glefsur úr viðtali hér á
síðunni. Til þess að hugleiða þessi
mál nánar fölumst við eftir viðtali
við ung hjón í Kópavogi, Sóiveigu
Oskarsdóttur og Hilmar Baldurs-
son. Sólveig er læknir, Hilmar guð-
fræðingur. Þau eiga syni á öðru
ári, tvíburana Tómas og Aron. Sól-
veig og Hilmar hafa haft skipti á
hinum gömlu hefðbundnu hlut-
verkum hjóna, Sólveig vinnur fyrir
heimilinu en Hilmar annast heim-
ilisstörfin. Við kveðjum dyra, fáum
heitt og sterkt kaffi, nýbakaða
köku og brauð, sem Hilmar bakaði
auðvitað, og brátt erum við komin
á kaf í samtalið.
Við: Hvernig skiptið þið með
ykkur fjölskyldustörfunum?
Sólveig: Hilmar hefur verið
heima síðan 1. ágúst. Eftir að
strákarnir fæddust tók ég mér
níu mánaða frí og svo unnum við
bæði úti í einn mánuð. Það var
erfitt. Starfið var þannig að við
urðum bæði að vinna meira en
heilan vinnudag. Ég varð svo að
halda áfram minni vinnu og það
var hagkvæmast fyrir okkur að
skipuleggja þetta svona að Hilm-
ar ynni heima.
Hilmar: Margir undrast þessa
verkaskiptingu. Okkur finnst
þetta hins vegar ekkert óeðlilegt.
Þetta er í samræmi við jafnrétt-
ishugsjón okkar, sem grundvall-
ast á kristnum lífsviðhorfum.
Eftir kristinni trú hlýtur algjört
jafnrétti að ríkja í hjónabandi,
þar á hver einstaklingur að fá að
njóta sín. Það liggur við að hver
einasti maður hrökkvi við þegar
hann heyrir hvað ég geri. Lengra
erum við ekki komin á þessari
braut. Þegar ég segist sjá um
heimilið spyrja margir mig hvort
ég geri ekkert annað, konur
spyrja þess ekkert síður.
Sólveig: Hilmar þvær, straujar
og bakar, hann lítur á öll heimil-
isstörf sem sitt hlutverk en ég tek
þátt í þeim þegar ég get. Heimil-
ishaldið hlýtur að vera í höndum
beggja hjónanna þegar konur
fara jafnt til náms og karlar og
vinna utan heimilis til jafns við
þá.
Hilmar: Það er alltaf nóg að
gera. Heimilis- og uppeldisstörfin
eru ákaflega gefandi störf.
Reyndar eru verkefnin óþrjót-
andi, en það er mikils virði að fá
að vera með börnum sínum með-
an þau þurfa hvað mest á manni
að halda.
Við: Heimavinnandi húsmæður
tala stundum um að þeim finnist
þær einangrast. Finnst þér þú
einangraðri en áður, Hilmar?
Hilmar: Ég hef ekki fundið fyrir
því. Mér finnst ég hafa meiri
tíma en áður til að fylgjast með
finnst gott að vera heima. Mér
finnst það gefa mér það næði,
sem ég leita eftir.
Við: Heldurðu, Hilmar að þessi
mismunur á afstöðu þinni og
þeirra, sem finnst heimilisstörfin
þvingandi, stafi kannski af því að
þú ert búinn að ljúka áfanga, bú-
inn í námi, og húsföðurstarfið er
í rauninni brautryðjendastarf,
sem getur orðið öðrum til uppörv-
unar?
Hilmar: Það getur verið. En ég
Sólveig og Hilmar með synina Tómas og Aron.
því sem gerist. Og þegar ég fer út
með strákana opnast okkur nýir
heimar, við skoðum ýmislegt og
hittum börn sem við tölum við.
Meðan strákarnir leika sér heima
get ég hlustað á þætti í útvarpinu
og lesið tímarit. Ég hef sennilega
lesið meira núna en áður.
Sólvegi: Mér finnst hins vegar
að ég geti ekki setzt niður til að
lesa þegar ég kem heim úr vinnu
á daginn. Ég er með strákunum
og einnig í heimilisstörfunum frá
því ég kem úr vinnunni þar til
þeir sofna á kvöldin. Kvöldin get-
ur maður síðan nýtt til lesturs
eða annars, sem hugurinn girnist.
Hilmar: Ég held að það sé tízku-
fyrirbrigði að fólk eigi að vera
óánægt með að vera heima. Ég
held það sé auglýst upp. Mér
þakka mestu veganestið, sem ég
fékk úr foreldrahúsum. Þar tók
ég þátt í heimilisstörfum fullum
fetum. Einnig held ég að hjálpi til
að baráttan fyrir jafnrétti kynj-
anna er mér ákaflega hugstæð.
Sólveig: Hilmar tekur líka mik-
inn þátt í félagsstarfi. Hann
starfar í KFUM og fæst líka svo-
lítið við músík.
Hilmar: Við tökum lfka sameig-
inlega þátt í félagsstarfi. T.d. er-
um við þátttakendur í hjónahópi,
sem hittist reglulega í heimahús-
um og ræðir margvísleg efni, sem
okkur eru hugleikin, einkum
tengd kristindómi.
Við: Hvernig leysirðu málin
þegar þú þarft að fara út frá
strákunum, Hilmar?
Hilmar: Þegar Sólveig er að
Hjarta yðar
skelfist ekki
3. sunnud. eftir páska
Jóh. 14.1—11
Hjarta yðar skelfist ekki. Ég held að fólk leiti mjög eftir
þessum boðskap. Ég held að miklu fleiri leiti að honum
núna en fyrir svona tuttugu árum. Þess vegna stofnum við
biblíuleshópa, bænahópa og samtalshópa innan kirkjunn-
ar og samveruhópar eru stofnaðir á grundvelli annarra
trúarbragða og hugsjóna. Mörgum kenningum er haldið á
lofti, margar vonir vakna. En hver er sannleikurinn? Vit-
um við það? Heldur ekki hver fram sínum sannleika sem
hinum eina óskeikula og eftir standa þau, sem engum hópi
tilheyra, ringluð og ráðþrota ellegar hæðin og sigri hrós-
andi yfir ósamræminu? Hjarta yðar skelfist ekki. Trúið á
Guð og trúið á mig, segir Jesús. Ég er vegurinn, sannleik-
urinn og lífið, enginn kemur til Föðurins nema fyrir mig.
Hugleiðum það í einlægni og kyrrð. Jesús er eini vegurinn
til Drottins. Látum ekki blekkjast, ekki haggast. Ef við
efumst tölum þá um það við Guð og leitum eftir samtölum
við fólk í kirkju okkar. Hugleiðum í dag þetta stórkostlega
guðspjall í dýpt sinni og kærleika. Guð gefi okkur frið í
hjarta.
vinna og þegar við förum út sam-
an leitum við til ættingjanna,
sem eru mjög hjálplegir. Einnig
höfum við stúlku, sem býr nálægt
okkur og gætir oft drengjanna.
Við myndum íþyngja ættingjun-
um of mikið ef við þyrftum að
leita til þeirra í hvert skipti sem
við förum út.
Við: Hvernig hugsið þið ykkur
að skipuleggja störfin í framtíð-
inni?
Sólveig: í framtíðinni viljum
við frekar skipta verkunum þann-
ig, að við vinnum bæði úti og
einnig heima. Ástæðan fyrir því
að ég vinn úti en Hilmar heima,
er ekki sú að læknar fái meiri
iaun en guðfræðingar. Ég er búin
að leggja út í þetta nám og ég get
ekki verið langtímum fjarri
starfinu. Ég vinn miklu meira en
fulla vinnu núna, en ég óska ekki
eftir því að vinna svona mikið í
framtíðinni. Við vonumst til að
geta unnið minna en heilan
vinnudag hvort í framtíðinni, því
það hlýtur að vera óeðlilegt
ástand að báðir foreldrar þurfi að
vinna úti fullan vinnudag frá
börnum sínum til að komast af,
eins og ástandið í þjóðfélaginu er
nú. Við vonumst til að svo þurfi
ekki að vera um ókomna framtíð.
Við: Það er sagt að börn þurfi
að vera með mæðrum sínum
fyrstu árin. Hvað telur þú um
það, Sólveig?
Sólveig: Það er talið nauðsyn-
legt að ungbörn myndi tilfinn-
ingatengsl við ákveðna mann-
eskju og grundvöllurinn að þess-
ari tengslamyndun er lagður á
fyrstu 6 mánuðum ævinnar. Eins
og gefur að skilja myndar barnið
mest tengsl við móðurina á þess-
um tíma, þar sem hún hefur það á
brjósti. Hins vegar getur önnur
manneskja komið þar í stað. Ég
tel að ef feður eru mikið með
bömum sínum litlum, hljóti einn-
ig að myndast sterk tengsl milli
þeirra og barnanna. Grundvöllur
tilfinningaþroska barnsins er þó
ekki algjörlega lagður á fyrstu 6
mánuðum ævinnar, en talið er að
fyrstu 2—3 æviárin hafi þar mest
að segja. Ég tel því mikilvægt að
hlúa sérlega vel að þeim á þessum
árum. Þess vegna m.a. höfum við
valið þessa leið í stað þess að
vinna bæði úti meir en fulla
vinnu og láta aðra gæta barn-
anna á meðan.
Við: Fer þessi verkaskipting
aldrei í taugarnar á þér?
Sólveig: Nei, aldrei. Margar
konur öfunda mig af því að eiga
mann, sem gengur í öll heimil-
isstörf eins og sjálfsagðan hlut.
Mér þætti erfitt að koma heim úr
vinnu ef öll heimilisstörfin biðu
mín. Svona getur fjölskyldan not-
ið þess betur að vera heima.
BIBLIULESTUR vikuna 24.
Sunnudagur 24. aprfl:
Jóh. 16:16—22.
Jesús talar hér um, að hann fer frá
lærisveinum sínum um hríð, en kem-
ur aftur síðar. Hvað segir það okkur?
Mánudagur 25. aprfl:
Róverjab. 1:1—7.
a) V. 3—4: Jesús er í senn sannur
maður og sonur Guðs.
b) Páli er mikið í mun að menn taki
postuladóm hans gildan, með því um-
boði, sem postulaembætti hafði í för
með sér.
Þriðjudagur 26. aprfl:
Róm. 1:8—17.
a) V. 14: Er skuld okkar minni en
skuld Páls?
b) V. 16: Athugaðu tengsl trúar og
hjálpræðis.
Miðvikudagur 27. aprfl:
Róm. 1:18—23.
a) Sköpunarverkið ber með sér ákveð-
inn vilja Guðs skapara.
b) Menn dýrka hið skapaða í stað
skaparans — hvernig kemur það fram
—30. apríl
á okkar tímum?
c) Reiði Guðs — Guði er ekki sama
um hið illa og ranga.
Fimmtudagur 28. aprfl:
Róm. 1:24—27.
Því er lýst, hvernig menn taka afleið-
ingum þess, að hafa hafnað Guði.
Hvernig hafna menn vilja hans nú á
tímum? Kemur það á einhvern hátt
niður á þeim, sem það gera?
Föstudagur 29. aprfl:
Róm. 1:28—32.
Fremur ófögur lýsing á manninum
— hann er nefnilega fallinn í synd.
Finnst okkur þessi lýsing raunhæf
um einhverja menn? En um okkur
sjálf?
Laugardagur 30. aprfl:
Róm. 2:1—11.
a) Hvers vegna eigum við ekki að
dæma aðra?
b) V. 4: Guð vill leiða menn til iðrun-
ar og trúar á sig — en vilja menn
leyfa honum það?
c) V. 11: Guð fer ekki í manngreinar-
álit! Hvaða áhrif ætti það að hafa á
afstöðu kristins manns til allra
manna?