Morgunblaðið - 11.08.1984, Blaðsíða 34
34
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 11. ÁGÚST 1984
Aðalsteinn Björnsson
bifreiðastjóri, Borgar-
nesi — Minningarorð
Faeddur 25. desember 1925
Dáinn 31. júlí 1984
Þó að maðurinn með ljáinn, hafi
gert boð á undan sér í desember á
sl. ári, þá vorum við farin að trúa
því og vona að hann hefði skipt
um skoðun og að við fengjum að
njóta samvista við mág minn, Að-
alstein Björnsson, enn um sinn.
Sú varð ekki raunin, hann and-
aðist á Reykjalundi 31. júlí sl.
Hann var á leið til vígslu húss
SÁÁ, 28. desember 1983, er hann
veiktist skyndilega, en bygging og
rekstur hjálparstöðvarinnar átti
hug hans allan. Því áhugamáli
sem öðru er hann tók ástfóstri við
fylgdi hann eftir af festu. Hann
var einn af stofnendum AA-
samtakanna í Borgarnesi.
Aðalsteinn fæddist á jóladag
1925 á Kjalvararstöðum í Reyk-
holtsdal, sonur Guðríðar Hall-
dórsdóttur og Björns Stefáns-
sonar. ólst hann upp hjá afa sín-
um og ömmu, þeim Halldóri
Þórðarsyni og Guðnýju Þor-
steinsdóttur á Kjalvararstöðum,
þar til móðir hans giftist Sumar-
íiða Sigmundssyni frá Gróf í sömu
sveit.
Fluttust þau í Borgarnes árið
1932 og átti Aðalsteinn þar heima
alla tíð síðan. Reyndist Sumarliði
honum ætíð sem eigin syni. Sýndu
þeir hvor öðrum ávallt kærleika,
traust og virðingu.
Tvo bræður átti Aðalsteinn, þá
Sigfús og Gísla Sumarliðasyni.
Var mjög kært með þeim bræðr-
um.
Sumarliði lést fyrir réttum
tveimur árum, en Guðríður lifir
son sinn. Votta ég tengdamóður
minni, elskulegri, innilega hlut-
tekningu.
Eftir fermingu hóf Aðalsteinn
störf hjá Vegagerð ríkisins, undir
traustri handleiðslu nágranna
síns og heimilisvinar, Jóns Þor-
steinssonar, sem einnig kenndi
honum fyrstu handtökin við lax-
veiðar. Annars var bifreiðaakstur
ævistarf Aðalsteins frá því að
hann tók bílpróf 18 ára gamall.
Árið 1947 hóf hann störf á bif-
reiðastöð Kaupfélags Borgfirðinga
og ók fólks- og vöruflutningabif-
reiðum um árabil hjá kaupfélag-
inu og síðar Mjólkursamlagi
Borgfirðinga. Hann var afburða
aðgætinn og öruggur bílstjóri og
sérstaklega kurteis og þægilegur
við farþega. Fyrir um það bil
tveimur árum tók hann að sér
húsvörslu hjá Mjólkursamlagi
Borgfirðinga. Öll vinna hans ein-
kenndist af snyrtimennsku og
vandvirkni. Aðalsteinn mat Ind-
riða Albertsson mjólkurbússtjóra
mjög mikils og þótti ákaflega
vænt um hann, enda reyndist
Indriði honum einstaklega vel.
Gaman var að heyra Aðalstein
segja frá. Hann var sjófróður, af-
burða minnugur og kunni ógrynni
af ljóðum og vísum. Hann þekkti
alla sveitabæi meðfram þjóðvegin-
um frá Reykjavík austur í Vopna-
fjörð, einnig fjöldan allan af ör-
nefnum. Síðast þegar við hittum
hann, spurði Sigfús bróðir hans
um bæjarnafn, sem okkur lék for-
vitni á að vita um, það stóð ekki á
svari, þó að staðarlýsingu væri
ábótavant hjá okkur.
Tómstundum sínum varði Aðal-
steinn helst við laxveiðar á sumrin
og gæsa- og rjúpnaveiðar á haust-
in, en við veiðiskap sem annað var
það vandvirknin sem einkenndi
hann. Hann hafði mikið yndi af
útivist og ferðalögum.
Á yngri árum lagði Aðalsteinn
stund á íþróttir og fram á fertugs-
aldur lék hann knattspyrnu með
Ungmennafélaginu Skallagrími og
reyndist þar sem annarsstaðar
traustur liðsmaður.
Hann var um skeið formaður
+
Eiginmaöur minn,
ERLENDUR GUDMUNDSSON,
matavainn,
Hlíöarvagi 51, Kópavogi,
lést í Landspítalanum aöfaranótt fimmtudags 9. ágúst.
Jaröarförin auglýst síöar.
Kriatfn Gunnaradóttir.
Sonur okkar,
GUONI SVAVAR KRISTJÁNSSON,
Hátúni 12, Raykiavfk,
andaöist aöfaranótt 7. ágúst sl.
Fyrir hönd aöstandenda,
Kriatján Gfalason,
Halldóra Stafánsdóttir.
+
Útför móöur okkar, tengdamóöur og ömmu,
HÓLMFRÍOAR EYSTEINSDÓTTUR,
Miklubraut 82,
fer fram frá Fossvogskirkju þriöjudaginn 14. ágúst kl. 15.00.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Þökkum auösýnda samúö vlö andlát og útför eiginmanns míns,
fööur, tengdafööur og afa,
GÍSLA VALDIMARSSONAR
frá Ósi.
Margrét Magnúsdóttir,
börn, tangdabörn og barnabörn.
+
Þökkum innilega hlýhug og vináttu viö andlát og útför mannsins
mfns, fööur okkar, tengdafööur og afa,
ÞÓRHALLS EINARSSONAR,
Salási 4, Egilsstööum.
Agnes Árnadóttir,
börn, tangdabörn og barnabörn.
+
Innilegt þakklæti sendi ég ölium þeim sem auösýndu samúö og
vinarþel viö fráfall ástkærrar eiginkonu minnar,
RAGNHEIOAR FRIÐRIKSDÓTTUR,
Björk viö Vestmannabraut 47,
sem jarösungin var frá Landakirkju 28. júlf sl.
Mikill styrkur er viö hlýhug og vlröingu ykkar viö minningu hennar
öllu minnar.
Meö vinsemd og viröingu, Guö blessi ykkur og varöveiti.
Haraldur Þorkalsson,
Björk viö Vestmannabraut.
Garðar Hólm Páls-
son — Minning
Fæddur 2. janúar 1916
Dáinn 31. júlí 1984
Það er góður siður að ferðalok-
um, eða þegar vegir skiljast, að
þakka samfylgdina og kveðja. Þótt
segja megi að góða samfylgd sé
jafn vert að þakka hvort sem hún
hefur verið svo sem ein bæjaleið
eða staðið árum saman, jafnvel
áratugum, er þó nokkur munur á
þegar svo langa leið er að líta til
baka.
Svo fer mér er Garðar Hólm
Pálsson er allur. Kunningsskapur
okkar hófst sumarið 1941 í Hvíta-
nesi í Hvalfirði þar sem við vorum
við störf á vegum breska her-
námsliðsins.
Við vorum ungir þá, fullir
bjartsýni á lífið og framtíðina
þrátt fyrir stríðið sem setti sinn
svip á þjóðlífið með boðum og
bönnum en veitti öllum næga at-
vinnu sem höfðu til hennar heilsu
og dug. Einhvernveginn varð það
þannig, að þótt Garðar hefði 5 ár
yfir mig f aldri, þróaðist kunn-
ingsskapur okkar í vináttu sem
entist alla tíð. Þegar við báðir
höfðum fest ráð okkar og eignast
okkar eigin heimili tengdust fjöl-
skyldurnar þeim böndum sem
aldrei hafa slitnað.
Saman fórum við Garðar ófáar
ferðir um vegi og vegleysur við
veiðiferðir á sumri og vetri í mis-
jöfnum veðrum oft tveir einir og
enda einnig með öðrum veiði- og
ferðafélögum. Samfylgd hans
brást ekki þegar á reyndi. Þegar
ár líða frá verða minningarnar um
ánægjustundirnar dýrmætar og
að hafa jafnan borið gæfu til að
hafa komið heilir úr hverri för.
En á hina hliðina spinna örlaga-
nornirnar sinn mikla þráð. Rúm-
lega hálf fimmtugur mátti Garðar
þola þá raun að missa heilsuna og
ganga aldrei fyllilega heill til
skógar eftir það. Að finna þrótt
sinn og getu til að hrærast og taka
þátt í eðlilegri framrás lífsins,
fjara út smátt og smátt, er sjálf-
sagt sárara en orð fái lýst. En
þáttur eiginkonunnar sem stóð við
hlið manns síns alla tfð þar til yfir
lauk verður vart metinn á þá
mælistiku sem mannleg skyggni
hefur yfir að ráða.
Garðar Hólm Pálsson fæddist 2.
janúar 1916 að Brúarlandi í Deild-
ardal í Skagafirði. Foreldrar hans
voru Páll Þorgilsson og Guðfinna
Ásta Pálsdóttir. Þegar Garðar var
8 ára gamall lést faðir hans og ólst
hann upp hjá móður sinni eftir
það. Uppvaxtar- og unglingsár
hans munu i engu hafa verið
frábrugðin því sem hendir þann
sem missir foreldri svo ungur að
aldri. Sterkur var hugur hans
+
Elskulegur eiginmaöur minn, faöir og tengdafaöir,
SNÆBJÖRN TRYGGVI ÓLAFSSON,
skipstjóri,
Erluhólum 4, Reykjavlk,
lést í Landakotsspítala föstudaginn 10. ágúst.
Sigríöur Jóakimsdóttir,
Jóakim Snasbjörnaaon,
Guöfinna Snnbjörnsdóttir,
Margrót Snnbjörnsdóttir,
Helga Snnbjörnsdóttir,
Anna S. Snnbjörnsdóttir,
Guörún Snnbjörnsdóttir,
Ólafur T. Snnbjörnsson,
Brynjólfur Aöalsteinsson,
Björn Birnir,
Birgir Guömundsson,
Kristján Birgir Kristjánsson,
Guöni S. Gústafsson,
Oddný Siguröardóttir.
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö útför móö-
ursystur okkar,
KRISTBJARGAR KRISTJÁNSDÓTTUR
frá Jódisarstööum.
Rósa Árnadóttir,
Svanhildur Árnadóttir,
Kristján Árnason,
Gunnella Jónasdóttir,
Auöur Jónasdóttir,
Steingrimur Jónasson.
Stangveiðifélags Borgarness, og
klúbbsins öruggur akstur, þá var
hann um árabil i trúnaðarmanna-
ráði Verkalýðsfélags Borgarness.
Árið 1952 kvæntist Aðalsteinn
Margréti Kristínu, elstu dóttur
Helga Pálssonar, framkvæmda-
stjóra á Akureyri, sem látinn er
fyrir nokkrum árum, og konu hans
Kristínar Pétursdóttur, sem bú-
sett er á Akureyri. Sendi ég henni
samúðarkveðjur.
Margrét reyndist manni sínum
traustur lífsförunautur til hinstu
stundar og var honum ávallt best
er hann þurfti hennar mest með.
Heimili þeirra hjóna var aðlað-
andi og fagurt, utan húss sem inn-
an, þar sem hennar naut við innan
dyra en hans utan dyra.
Þau eignuðust fjögur börn, þau
eru: Helgi Kristinn, trésmiður,
kvæntur Þorgerði Þorgilsdóttur,
Gunnar bílstjóri, unnusta hans er
Inga Jóna Guðlaugsdóttir, Sumar-
liði málarameistari, kvæntur El-
ínu Hjörleifsdóttur og Anna
Margrét gift Sævari Magnússyni
vélstjóra. Barnabörnin eru níu.
Með þessum fátæklegu orðum
votta ég vinkonu minni, Margréti,
börnum hennar og fjölskyldum
þeirra mína dýpstu samúð og virð-
ingu. Aðalsteini Björnssyni bið ég
fararheilla.
Helga Guðmars.
jafnan til æskustöðvanna en það-
an lá leið hans til ýmissa staða á
Vestur- og Norðurlandi þar sem
hann stundaði vinnu á sjó og landi
á kreppuárunum fyrir 1940. Svo
sem ég gat um fyrr er hann kom-
inn til vinnu I Hvitanesi 1941 og
átti jafnan heimili í Reykjavik
upp frá því.
Hinn 3. júlí 1943 kvæntist hann
Guðríði Pálmadóttur og eignuðust
þau 5 börn sem öll eru á lifi. Elst
er Sólrún, maki Reynir Sigurðs-
son, þá Erlingur, kvæntur önnu
Jónsdóttur, Gerður, maki Helgi
Sigurgeirsson, Rut, maki Friðgeir
Haraldsson og Gréta, maki Þor-
leifur Stefánsson.
Áður en Garðar gekk i hjóna-
band eignaðist hann þrjú börn:
Ástu, Sigrúnu og Hörð. Garðar
lést á gjörgæsludeild Landa-
kotsspítala 31. júli sl.
Við Svanfriður þökkum kynnin
sem aldrei bar á skugga. Við vott-
um eftirlifandi konu hans, börn-
um og barnabömum samúð okkar.
Óskar Þórðarson
Birting
afmœlis- og
minningar-
greina
ATHYGLl skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast i í miðviku-
dagsblaði, að berast í síðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga. í
minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Þess skal
einnig getið, af marggefnu tiÞ
efni, að frumort Ijóð um hinn
látna eru ekki birt á minningar-
orðasíðum Morgunblaðsins.
Handrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.