Morgunblaðið - 11.08.1984, Page 47

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 11. ÁGÚST 1984 47
Morgunblaölö/Símamynd AP.
• Bjarni hefur hér náö góöu taki á ftalanum Yuri Fazi og tryggir aér sigur á honum. Brona-verölaunin því í höfn hjá honum. Þá má greinilega sjá á andliti Bjarna aö hann dregur ekki
af sér í átökunum.
„Hugsaði um son minn!“
— sagði Bjarni Friðriksson, bronzverðlaunahafi í júdó á Ólympíuleikunum, í samtali við Morgunblaöið
Los Angeles, 10. ágúst. Fri Þörarni Ragnarssyni, blaöamanni Morgunblaðsins.
ÉG ER yfir mig ánaagöur meö
þennan góöa árangur minn. Þaö
var fyrst seint í gærkvöldi þegar
ég fór aö sofa aö ég fór aö átta
mig á því aö verölaunapeningur á
Ólympíuleikum var kominn í
höfn. Ég hringdi strax í konuna
mína eftir keppnina og þaö var
gaman aö geta sagt fjöiskyldunni
aó ég heföi unnió til verólauna og
þaö get ég sagt þér, Þórarinn, aö
ég svaf vel í nótt,“ sagöi Bjarni
Ásgeir Friöriksson bronsverö-
launahafi í 95 kg flokki í júdó þeg-
ar ég ræddi viö hann og þjálfara
hans, Gisla Þorsteinsson og
Kolbein Gíslason, hinn keppanda
íslands á Ólympíuleikunum
snemma í morgun fyrir utan
Ólympíuþorpiö þar sem þeir búa.
Þaö lá að sjálfsögöu vel á þeim
félögum og þeir voru í sjöunda
himni yfir þessum glæsilega
árangri Bjarna.
„Hugsaði um
son minn“
„Þetta var erfiö keppnl sem stóö
lengi yfir. Ég var þó ( mjög góöu
andlegu jafnvægi og tei aö ég hafi
uppskoriö eins og sáö hefur veriö
til. Langar og strangar æfingar og
margir svitadropar hafa fallið og
þaö er ánægjulegt aö árangurinn
lét ekki á sér standa.
Hvernig leió þér á meóan á
keppninni stóö og um hvaö hugs-
aöir þú?
Mér leiö vol, ég fann ekki fyrir
neinni þreytu en hins vegar þyrsti
mig mjög á meöan á keppninni
stóö. Fyrir utan þaö aö hugsa um
aö glíma varlega, en samt af kraftl
og vera ákveðinn, þá hugsaöi ég
um son minn. Sérstaklega í úrslita-
glímunni. Ég haföi hringt heim
tveimur dögum fyrir keppnina,
rætt við konu mína og fjögurra ára
gamlan son minn. Þaö síöasta sem
hann sagöi viö mig, er samtalinu
lauk, var: „Pabbi, gangi þér vel í
keppninni." Þetta var mjög lójst í
huga mér. Ég hugasöi til hans og
hann veitti mér kraft og þaö verður
spennandi að koma heim meö
verölaunin til hans.
Fyrsta glíman skipti
mestu máli
„Ég var dáiitiö taugaspenntur
fyrir fyrstu glímuna. Hún skipti
mestu máli. Ég mátti alls ekki tapa
því þá var ég úr leik. Danski júdó-
maöurinn Jensen sem ég glímdi
viö er mér góökunnur. Viö höfum
mæst sex sinnum í keppni, ég hef
sigraö hann fjórum sinnum en
hann mig tvívegis og þaó í tveimur
síöustu glímum okkar. Ég glímdi
afar varlega og tók enga áhættu.
Hann er mjög sterkur í gólfglímu
og þaö sem gerir mór erfitt fyrir er
aö hann er örvhentur en óg rétt-
hentur, og því get ég ekki beitt
mínum sterkustu brögöum á hann.
En um miöja glímuna komst ég inn
í bragö sem heitir O-goshi en þaö
er mjaðmarkast og ég vann fulln-
aöarsigur — Ippon."
Þess má geta aö þrjár mín. og
sex sek. voru liönar af glímu
Bjarna og Danans, er Bjarni náöi
þessu glæsilega bragöi sem færöi
honum fullnaöarsigur i glímunni.
„Þessi fyrsta glíma, sem var
mjög góö aö mínu mati, gaf mér
byr undir báöa vængi. í annarri
umferö átti ég von á því aö mæta
Belgíumanninum Van der Walle,
en hann varö Ólympíumeistari í
Moskvu 1980, og er mjög sterkur
júdómaöur. En Walle féll úr —
hann tapaði fyrir Bandaríkjamanni,
nokkuö óvænt. Bandaríkjamaöur-
inn sigraöi á Wasari, sem er sjö
stiga sigur. Næsta glíma mín var
viö Bandaríkjamanninn og mér
tókst aö sigra hann meö sjö stiga
mun — Wasari, en sá sigur kemst
næst Ippon, fullnaöarsigri. Glíma
okkar stóö yfir í heilar fimm mínút-
ur og um hana miöja náöi ég mjög
góðu taki á Bandaríkjamanninum
og kastaöi honum. Ég sá horna-
dómarann lyfta hendi, sem gefur
merki um Ippon, og hélt aö ég
heföi þá sigraö. Bandaríkjamaöur-
inn hélt þaö líka því hann lá kyrr í
gólfinu smá stund, en yfirdómarinn
var á öðru máli og viö þurftum aö
glíma áfram. Ef ég heföi séö tll yfir-
dómarans heföi ég náö andstæö-
ingi mínum í gólfinu og hugsanlega
getaö lokiö viö glímuna fyrr.
Allir áhorfendur
á bandi Bjarna
Nú var Bjarni kominn í mikinn
ham og Ijóst var aö hann myndi
glíma viö Brasilíumann í næstu
umferð. Sigurvegarinn í þeirri við-
ureign fór siöan beint í úrslitaglím-
una — keppti um gullverölaunin á
leikunum. Mótherji Bjarna var lág-
vaxinn, ekki hærri en 175 sm en
afar snöggur og mjúkur glímumaö-
ur. Heföi Bjarni sigrað í þessari
glímu heföi hann glímt um gulliö og
þá dregiö Bandaríkjamanninn,
sem hann sigraöi áöur, áfram með
sér í keppninni, og Bandaríkja-
maöurinn heföi fengið tækifæri til
aö keppa um bronzverölaunin.
Þetta varö til þess aö allir banda-
rísku áhorfendurnir í húsinu héldu
meö Bjarna, allir sem einn, hróp-
uöu og klöppuðu, og hvöttu hann
ákaft til dáöa.
Einni sekúndu
frá gullverðlauna-
glímunni
„Ég á ailtaf erfitt meö aö glíma
við lágvaxna menn. Brasilíumaöur-
inn var ekki nema rúmlega 1,70
metrar, handsterkur meö afbrigö-
um, haföi mýkt kattarins, en var
umfram allt afar kiókur glímumaö-
ur. Ég reyndi hvaö eftir annaö aö
ná á honum sterkum handtökum
en hann gaf aldrei á sér færi. Mér
tókst þó aö ná honum í gólfiö —
ná á honum armlás, og var byrjaö-
ur aö loka þegar dómarinn stopp-
aöi og sagöi aö hálfur líkami Bras-
ilíumannsins væri kominn út fyrir
keppnisgeirann. Þaö munaði ekki
nema einni sekúndu á því aö ég
naaöi fullnaðarsigri — Ippon — á
Brasilíumanninum og kæmist í úr-
slitaglímuna. Dómarinn var sek-
úndunni á undan mér. Heföi hann
ekki stoppaö glímuna á þessu
augnabiiki þá var ég alveg öruggur
meö sigurinn."
Eftir langa og haröa glímu tókst
Brasilíumanninum aö sigra Bjarna
á yoko — fimm stiga sigur.
Brasilíumaöurinn komst því í
úrslitaglímuna og glímdi viö Kóreu-
mann sem aö sögn Bjarna heföi
hentað sér mjög vel sem mótherji.
Kóreumaöurinn vann Brasilíu-
manninn í úrslitunum og fékk gull-
iö, Brasilíumaöurinn silfriö, og á
þessari frásögn má sjá hversu litlu
munar á milli þess aö ná í silf-
urverölaun — jafnvel gull — eöa
bronz.
Bjarni vinnur
bronzverðlaun
Bjarni glímdi til úrsiita um
bronzverölaunin viö sterkan júdó-
mann frá Italíu og sigraöi á fjóröu
mínútu meö því aö ná á honum
armlás og Italinn gafst upp. Bronz-
verölaun Bjarna voru í höfn.
„Strax eftir fyrstu glímuna var
ég ákveöinn í aö berjast fyrir verö-
launum, ekki síst vegna þess aö
úrslit í fyrstu glímunum uröu nokk-
uö óvænt og Evrópumeistarar og
fyrrum Ólympiumeistarar féllu úr
keppni. Ég tók hverja glímu út af
fyrir sig, og reyndi aö jafna mig vei
á milli. Ég vissi aö glíma mín viö
Italann yröi afar sérstök. Ég lagöi
mig allan fram, bæöi andlega og
líkamlega. Fyrir glímuna hugsaöi
ég um allan þann tíma og svita
sem fariö haföi í æfingar og keppni
og þaö var því ánægjuleg stund er
Italinn gafst upp og sigurinn var í
höfn. Þeirri stund gleymi óg aldrei.
i svona glímum má maöur aldrei
gleyma sér og hugurinn er þaninn
til hins ýtrasta."
Mörgum að þakka
Ég innti Bjarna eftir því hverju
hann vildi þakka þennan glæsilega
árangur sem hann heföi náö.
„Fyrst og fremst gífurlegum æf-
ingum og einbeitni. Ég hef æft
tvisvar á dag á hverjum einasta
degi í heila fjóra mánuöi. Stundaö
júdó, lyftingar, úthaldsæfingar og
tækniæfingar, en þessum fjórum
þáttum verður maöur aö blanda
saman, og til þess aö veröa góöur
júdómaöur veröur maöur aö hafa
góöa tækni, mýkt, mikinn kraft og
síöast en ekki síst geysitegt úthald.
Ég vil færa fjölskytdu minni
þakkir fyrir þær fórnir sem hún
hefur fært. Þaö hefur veriö stutt
viö bakið á mér öllum stundum. Ég
vil þakka þeim Gísia og Kolbeini
fyrir góöan stuöning. Hann hefur
veriö ómetanlegur. Jafnframt vil ég
þakka fjölmörgum félögum mínum
sem hafa stutt viö bakiö á mér,
líkamsræktinni í Borgartúni, þar
sem ég fékk aö æfa í allan fyrra-
vetur og fram aö Ólympíuleikum
mér aö kostnaöarlausu. Þá vil ég
þakka fjárstuöning Ólympíunefnd-
arinnar og fjárstuðning frá fjöl-
mörgum öörum aöilum. Án alls
þessa heföu þessi verðlaun ekki
unnist."
Fór með jákvæðu
hugarfari á
Ólympíuleikana
„Ég fæddist áriö 1956, er Vil-
hjálmur Einarsson vann silfurverð-
launin á Ólympíuleikunum og von-
andi líöur ekki svo langt aftur þar
til íslendingur vinnur sín næstu
Ólympiuverölaun. Viö eigum aö
fara meö jákvæöu hugarfari á
Ólympíuleikana, vera bjartsýn á
góöan árangur, þaö var ég —
maöur veröur aö trúa á sjálfan sig,
mátt sinn og megin og hafa trú á
því aö maður geti unnið tii verö-
launa. Þaö á ekki bara aö fara meö
því hugarfari aö taka þátt í leikun-
um.
Ég var búinn aö ákveöa meö
sjálfum mér aö hætta aö keppa í
júdó eftir Ólympíuleikana. Ég hóf
æfingar og keppni í júdó áriö 1976
og hef stundaö þetta af mlklum
krafti í átta ár. En satt best aö
segja veit ég nú á þessari stundu
varla hvaö tekur viö. Þaö sem ég
veit er aö næstu daga ætla ég aö
nota til þess aö hvíla mig vel frá
júdóíþróttinni. Ég mun nota daginn
i dag til aö fara niöur á baöströnd-
ina í Venice, en hún er fræg fyrir
líflegt mannlíf. Þar ætla ég aö hvíla
hug minn og sál, og slaka vel á.
Ég vona aö árangur minn hór á
Ólympíuleikunum veröi mikil og
góö lyftistöng fyrir júdóíþróttina
heima á Islandi, veröi hann þaö tel
ég stóru og vissu takmarki náð,“
sagöi Bjarni Friöriksson, annar ís-
lenski íþróttamaöurinn sem vinnur
til verölauna á Ólympíuleikum.