Morgunblaðið - 20.12.1984, Síða 14

Morgunblaðið - 20.12.1984, Síða 14
14 MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. DESEMBER 1984 Hundrað ára afmæli Bókmenntir Jenna Jensdóttir Hundrað ára afmælið. Saga: Þráinn Bertclsson. Myndir: Krian Pilkington. Nýtt Líf sf. Reykjavík 1984. Hundrað ára afmæli er barna- bók eftir Þráin Bertelsson. Hann leitar á vit hinna gömlu ævintýra um tröllin, hefur þau að ívafi fyrir mennskan heim. Sumar — og litlu systkinin Óli og Stína fara í berjamó út fyrir þorpið. Jói vörubílstjóri, sem á leið þar um lofar þeim að fljóta með og ætlar að taka þau aftur í bakaleiðinni. Óli á afmæli þennan dag og Stína hefur gefið honum forláta fótbolta, sem hann hefur með sér í berjamóinn. Höfundur leiðir samtal systkin- anna að tröllunum í Tröllagili og lætur Óla fullyrða að tröll séu ekki til. Þráinn Bertelsson Samt byrjar ævintýrið. Lítil mús södd og uppgefin á berja- tínslu veldur því, í hræðslu sinni, að berjafata veltur um koll. Einfalt, kröft- ugt og gott Hljóm plotur a Finnbogi Marinósson Tom Robinson er búinn að vera í hálfgerðu dái síðustu ár eða síðan hljómsveit hans, Tom Robinson Band, hætti í júlí 1979 (hafði þá starfað í sjö útgáfum á tæpum þremur árum). Með TRB komu út tvær ágætis rokkplötur, Power in the Darkness og Two. Plöturnar sem komu á eftir eru ekki eins rokkaðar ef undan er skilin Rest of the Best (sem er safnplata). Þessar plötur heita Glad to Be Gay Cabaret ’79, Sector 27 og North by North- west. Síðastnefnda platan var aldrei gefin út í Englandi og sýn- ir það glöggt hvesu lítils metinn Tom var orðin þar. (Var þar áður nánast sem hetja.) Fyrir nokkru kom út ný plata með drengnum og heitir hún Hope and Glory. Skemmst er frá því að segja að platan er frábær. Hvert lagið er öðru betra og í heildina mynda þau skothelda poppplötu. Plötu sem þú þarft að leggja eyrun eftir, kemur strax til en verður ekki þreytandi eftir mikla hlustun. Tíu lög eru á plötunni. Níu eru eftir TR og eitt var hér í eina tíð flutt af Steely Dan. Það heitir Rikki Don’t Lose That Number og er útsetning TR mögnuð. Tvð af þessum níu sem hann sjálfur á er einnig að finna á North by Northwest. Looking for a Bon- fire og Atmospherice: Listen to the Radio heita þau og eru hér í dálítið annarri útsetningu. Eins og fyrr segir er tónlistin popp. Undirleikur er einfaldur og takturinn fastur. Töluvert er notast við saxafón og á hann sérlega vel við. Þannig eru fyrstu þrjú lög plötunnar. Kröft- ugt undirspil, lítt áberandi hljómborð, laglegar laglínur og frábær söngur. Fjórða lagið, Old Friend er rólegt, róar skemmti- lega niður fyrir Looking for a Bonfire sem lokar hliðinni kröft- uglega. Hlið tvö er ekki betri en leitast meira við að snúa undir nálina. War Baby opnar hliðina. Rólegt, kannski hálf dapurt, en mjög fallegt. Atmospherice: Listen to the Radio er eitt besta popplag sem ég hef heyrt á þessu ári. Textinn frábær, millikaflinn smellinn og útsetningin mögnuð í einfaldleika sínum. Cabin Boy er hratt og kannski dálítið stressað. Þetta lag stingur í stúf við önnur lög á plötunni en brýt- ur hana upp um leið á mjög skemmtilegan hátt. Blond And Blue fellur undir sama hátt og Atmospherice. Yndislega fallegt og fullt af tilfinningu. Plötunni er síðan lokað af titillaginu, Hope and Glory. Undirleikurinn dálítið jazzaður án þess að rugla heildarmynd plötunnar. Þegar öllu er á botninn hvolt stendur þessi plata eftir sem besta plata Toms Robinsons til þessa. Hann hefur tekið nýja stefnu og vonandi er þetta bara byrjunin á nýjum glæstum ferli frábærs tónlistarmanns. Ásamt boltanum hans Óla hverfur fatan niður um holu í lyngsverðin- Hvort tveggja lendir hjá Steina tröllabarni sem er af nátttröllum kominn og sefur því um hábjartan daginn. Steini tröllabarn sem á 100 ára afmæli um þessar mundir og er heldur óþægur á nú óvænt ævintýri framundan. Inn í hans kynlegu veröld koma systkinin í leit að berjafötunni og boltanum sem Steini er búinn að bíta sundur í fáfræði sinni. Og nú er það tröllabarnið sem heimsækir börnin í þeirra veröld og verður ekki meint af þótt dagur sé á lofti. Hversdagslíf þeirra verður ævintýri hans, sem byrjar þegar hann leggst upp á vörubílspallinn án vitundar Jóa. En póstmeistar- inn Gróa sem fylgist með öllu því er gerist í þorpinu lætur Guðmund lögregluþjón vita um hinn óvenju- lega flutning á vörubílspallinum. Samtal þeirra er fyndið og græskulaust, eins og samtalið við Gunnu gömlu frænku þegar þau koma í heimsókn til hennar. Eðli- legir atburðir dagsins í Iífi systk- inanna hverfa ekki í skugga ævintýrisins. Höfundur fléttar þá saman við hið óraunverulega á skemmtilega heilsteyptan hátt. Sagan er sögð af næmum skiln- ingi á því að ná til ungra lesenda. Það hendir höfund aldrei að byggja upp setningar torskildar lesendum hvorki í frásögn né sam- tali. Þó er málið á sögunni litríkt og gott. Myndir eftir Brian Pilkington höfða alltaf til mín. Það á líka við um myndirnar í þessu góða ævin- týri. 1000 spurning- ar og svör Bókmenntír Sigurður Haukur Guöjónsson 1000 SPURNINGAR OG SVÖR. Óskar Ingimarsson og Hermann Gunnarsson tóku saman. Myndir: Hörður Haraldsson. Setning: Prisma hf. Kókband: Arnarfell hf. Útgefandi: Setberg. Mikið fagna ég slíkri bók. Hún hefir fyrst og fremst það markmið að veita skemmtun og fræða þann er les, breyta tíma þess er með hana situr í höndum í nytjastund- ir. Þeim félögum, Óskari og Her- manni, hefir tekizt valið mætavel, þeir hafa leitað fanga víða, hvorki meira né minna en í 29 þáttum mannlífsins. Hér er spurt úr sögu, bókmennt- um, náttúrufræði, trúarbrögðum, tónlist, tungu, reiknilist, goða- fræði, íþróttum, þeir spyrja um himingeiminn og þjóðtrú og margt, margt fleira. 1000 eru spurnir þeirra, og fjöldi felu- mynda, svona til þess að lífga upp, ef vanmáttarkenndin er farin að segja til sín. Stundum finnst mér spurnir þeirra ekki nógu hnitmið- aðar: Hvað er merkilegast að sjá í Múlakoti í Fljótshlíð? (Ekki er nú víst að allir telji tré merkileg.) Hver er talin magnaðasta drauga- saga í íslenskum bókmenntum? (Hver ætlar að úrskurða slíkt?) Hvaða mál er talað í Austurríki? (Er átt við íbúa eða túrista?) En þetta eru hártoganir gagnrýnand- ans. Vissulega hafa þeir vel gert. Myndir Harðar eru skemmtileg- ar, ekki sérlega frumlegar, en vel gerðar, gefa bókinni gildi. Ég á lítinn snáða og litla hnátu, sem ég hefi ákveðið að gefa þessa bók, og bíð ég eftir að þau kunni efni hennar út í hörgul. Prentun og frágangur er mjög góður, að vísu ekki alveg villulaus (t.d. síða 115). Hafi Setberg þökk fyrir bráðsnjalla bók. Hress karl Jói Vaff Bókmenntir Jóhanna Kristjónsdóttir Guðmundur Daníelsson: Krappur dans, jarðvistarsaga Jóa Vaff. ÍJtg. Setberg 1984. Á kápusíðu þessarar bókar segir að Guðmundur Daníelsson hafi unnið þessa bók upp úr drögum að sjálfsævisögu sem föðurbróðir hans, Jóhann Vilhjálm Daníels- son, byrjaði á aldraður, en entist ekki líf til að ljúka við. Hins vegar heldur Guðmundur sér þá mjög til hliðar ef hann hefur þurft að vinna upp þessi drög, því að stærsti hluti sögunnar virðist vera frásögn skrifuð af Jóhanni og þaö er ekki fyrr en líða tekur á, að Guömundur skýtur sér inn á milli og raunar með nokkra kafla hér og þar. Samt er freistandi að álíta að Guðmundur Daníelsson Guðmundur hafi á einhvern hátt umskrifað drögin, því að þau bera vott þjálfaðri penna en Jóhann hefur líkast til verið, þótt vitur karl og sprækur hafi hann sýni- lega verið. Strákarnir sem struku til Skotlands Bókmenntír Sigurður Haukur Guöjónsson STRÁKARNIR SEM STRUKU TIL SKOTLANDS llöfundur. Marinó L. Stefánsson Kápa og myndir: Kristinn G. Jó- hansson Prentverk: Prentsmiðja Björns Jónssonar Útgefandi: Bókaútgáfan Skjaldborg Þeir eiga heima á Sandeyri vin- irnir Halldór 12 ára og Jón 10. Þeir eru uppátektarsamir, fiktar- ar, tefla stundum svo djarft að heilladisir þeirra eiga fullt í fangi með að verja þá fyrir alvarlegum skakkaföllum. Já, þeir eru efni í margt þessir féíagar, en alltaf halda jjeir þó sannsögli hins ein- læga barns. Svo er það eina nótt að þeir halda sem laumufarþegar með Stapafossi til Skotlands. Þeir kynnast Jóhanni kokki og verður hann örlagavaldur í lífi drengj- anna. Með skilningi lífsreyndrar sálar laðar hann strákana inn á brautir efnispilta. í Skotlandi lenda þeir í villu, annar veikist, hjálparvana, mállausir, peninga- lausir, en lánið sleppir ekki af þeim hendinni og í sögulok eru Marinó L. Stefánsson þeir drengir sem hafa verk fyrir höndum. Það eru ekki lengur óvissan og kvíðinn sem fyllir hugi foreldra þeirra, heldur stolt og gleði. Þetta er velsögð saga, málið tært og fallegt, efnistökin anda til lesandans umhyggju höfundar fyrir litlum prökkurum, sem hann langar að styðja til manns. Draumur Lóu litlu, meðan á leit- inni stendur, þykir mér skemmti- lega dregin mynd, óvanaleg í barnabók. Teikningar Kristins eru mjög vel gerðar, verk listamanns. Prentverk er vel unnið. Hér er bók fyrir tápmikla krakka, mannsefni. Hafi útgáfan þökk fyrir. Sagan hefst þegar Jóhann er sendur að heiman frá sér úr Kald- árholti í Holtum 1882, nýfermdur, til Egils Hallgrímssonar í Austur- koti í Vogum. Jóhann er nýfermd- ur og einn síns liðs leggur hann upp í ferðalagið og er ekki bang- inn. Enda skilar honum á leiðar- enda og hefur upp frásögn af veru sinni hjá Agli og fólki hans, sem verður raunar ekki aðeins einn vetur, eins og í upphafi var um samið heldur dvelst hann þar marga vetur. Segir skemmtilega, fjörlega og af hréinskilni frá vist- inni þar og heimilisfólki og sama gegnir um þegar hann færir sig um set að Kötluhóli í. Leiru. Þar ræður hann sig á bát hjá bóndan- um og sama verður uppi með Kötluhó! og Austurkot, að hann heldur heimleiðis á sumrin en er á Suðurnesjum á vetrum. Beztu kaflar bókarinnar eru að mínum dómi fyrri hluti bókarinn- ar jægar kemur að verzlunarmál- um á Eyrarbakka og Stokkseyri gerist frásagan heldur þurr og á stundum upptalningakennd. Þó má telja að þessir kaflar hafi heimildagildi sem akkur er í. Hvort það er svo Guðmundur Daníelsson ellegar Jóhann sem tekur til við að vitna í rit Margrét- ar Árnason vegna bónda hennar, ólafs kaupmanns, er ekki alltaf skýrt. Alténd tjáir Jóhann sig um athugasemdir hennar en vænta má þess eins og fyrr var að vikið, að Guðmundur hafi haft meiri hönd í bagga með þeim þætti eins og öðrum. Jói Vaff er dugnaðarforkur, hressilegur og að því er virðist hreinskiptinn. Og gott og auðugt málfar bókarinnar, miklar og skemmtilega fram settar upplýs- ingar gera þetta óumdeilanlega að verulega læsilegri bók.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.