Morgunblaðið - 21.03.1985, Page 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 21. MARZ 1985
t
Konan min, móöir og dóttir
HILDUR KNÚTSDÓTTIR,
skólaatjóri,
andaöist 14. marz sl.
Utförin hefur fariö fram. Þökkum hlýhug og samúö viöfráfall hennar.
Birgir Finnsson
Knútur Birgisson, Ingibjörg Stefánsdóttir,
Kristfn Birgisdóttir.
t
Maöurinn minn og faöir okkar,
KNÚTURKNUDSEN,
veöurfræöingur,
lést þriöjudaginn 19. mars.
Helga Karlsdóttir,
Karl, Marfa og Árni Knudsen.
t
Móöir okkar, tengdamóöir og amma,
AUOUR FINNBOGADÓTTIR
frá Búöum,
veröur kvödd i kapellunni i Fossvogskirkju föstudaginn 22. mars
kl. 15.00.
Erna Erlendsdóttir, Haraldur Árnason,
Ragnhildur Erlendsdóttir, Björn Þorgeirsson,
Turid Anderson, Magnus Anderson,
örn Erlendsson, Renata Erlendsson
og barnabörn.
t
Eiginkona min, móöir okkar, tengdamóöir, amma og langamma,
GUÐRÚN GUDMUNDSDÓTTIR,
Hringbraut 64,
Hafnarfirói,
sem andaöist þann 17. mars sl. veröur jarösungin frá Þjóökirkjunni
i Hafnarfiröi föstudaginn 22. mars kl. 3.00 eftir hádegi.
Sigurjón Jónsson,
Þóra Sigurjónsdóttir, Atli Ágústsson,
Jón Egíll Sigurjónsson, Jóhanna Gfsladóttir,
Njáll B. Sigurjónsson, Ásta Hraunfjörö,
Eyrún Sigurjónsdóttir, Dagbjartur Björnsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Jaröarför eiginkonu minnar,
UNU LILJU PÁLSDÓTTUR
frá Höskuldsey,
sem lést 13. mars fer fram frá Lágafellskirkju i Mosfellssveit hinn
23. mars kl. 13.30. Þeim sem vildu minnast hinnar látnu er góö-
fúslega bent á hjúkrunardeild Reykjalundar.
Fyrir hönd sona, tengdadætra, barna, barnabarna, annarra
vandamanna og vina,
Sigurjón Eirfksson,
Helgalandi 1,
Mosfellssveit.
Minning:
Ásta Einarsdóttir
Fædd 3. nóvember 1907
Dáin 14. mars 1985
f dag er til moldar borin frú
Ásta Einarsdóttir, Skaftahlíð 6.
Ásta fæddist í Borgarholti í
Stokkseyrarhreppi 3. nóvember
1907, og voru foreldrar hennar þau
Einar Gíslason formaður og kona
hans, Kristín Þórðardóttir. Faðir
Ástu drukknaði þegar hún var að-
eins 14 ára, og fór hún ung að
heiman til að vinna fyrir sér, var
t.d. eitt ár úti í Viðey við heyskap.
í Reykjavík kynntist hún Ragnari
Hjörleifssyni, starfsmanni Lands-
banka íslands, ættuðum frá
Skarðshlíð undir Eyjafjöllum, og
varð hann síðar eiginmaður henn-
ar. Ragnar féll frá á besta aldri,
og syrgði Ásta hann alla tíð. Þau
Ragnar eignuðust þrjár dætur,
Hafdísi, sem er þeirra elst, Krist-
ínu, sem þau misstu eins og hálfs
árs gamla, og Sigríði Kristínu,
sem nú er tengdadóttir mín. Þegar
Hafdís hafði lokið Verslunar-
skólaprófi fór hún að vinna í
Landsbankanum, en fór síðan til
Ameríku, og vann þar m.a. hjá
Loftleiðum. f Ameríku kynntist
hún manni af ítölskum ættum,
Victor Anthony Critelli að nafni,
er síðar varð eiginmaður hennar.
Þau eiga þrjú börn, Barböru, sem
er elst, Ástu Maríu og Anthony
Ragnar. Þótti Ástu að sjálfsögðu
miður, að Hafdís skyldi búa svo
fjarri, en skapgerð Ástu var þann
veg eins og síðar átti eftir að
sannast, að hún tók örlögum sín-
um betur en aðrir menn. Það var
árið 1968, sem Guðmundur sonur
minn kynnti okkur unnustu sína,
Sigríði Kristínu. Þau höfðu verið
samstúdentar, en kynntust er þau
voru bæði við læknanám. Fluttist
Guðmundur á heimili Ástu að
Mánagötu 11, og reyndist hún
honum alla tíð sem besta móðir.
Þar bjuggu þá systur hennar, þær
Ingibjörg og ólafía, og var sam-
búðin öll með eindæmum góð, og
bar þar aldrei skugga á. Guð-
mundur og Kristín gengu síðan í
hjónaband og eiga þau tvö börn,
Ragnar Bjart og Hrafnhildi
Björtu, og voru þau alla tíð umvaf-
in umhyggju Ástu og ástúð og
sakna hennar nú mjög.
Þó að Ásta væri hlédræg að eðl-
isfari varð henni vel til vina. Með-
an hún dvaldist á Landakots-
spítala eftir erfiða skurðaðgerð,
kynntist hún Erlu Scheving
Thorsteinsson og reyndist Erla
henni betur en nokkur orð fá lýst
og var Ásta henni að vonum inni-
lega þakklát, og einnig dætur
hennar, vinir og vandamenn. Ástu
var fjölmargt gefið í vöggugjöf,
svo sem góð greind, smekkur og
snyrtimennska, en stundum var
einnig frá henni tekið það, sem
hún vildi síst án vera, en um það
þýðir ekki að sakast.
Ásta kunni öðrum mönnum bet-
ur að umgangast fólk af tillitssemi
og gætti þess vandlega að íþyngja
öðrum ekki með sínum eigin
áhyggjum, en tók ríkan þátt bæði
í gleði og raunum vina sinna, eins
og sannast hefur á mér og fjöl-
skyldu minni, og við viljum því
nota þetta tækifæri til að þakka
henni vináttu hennar, sem reynd-
ist okkur heil frá því fyrsta og til
hins síðasta. Ennfremur þakka ég
læknum og öðru starfsfólki
Utför
t
GlSLA DAN GÍSLASONAR
vólstjóra
fer fram frá Akureyrarkirkju laugardaginn 23. mars kl. 13.30.
Dagmar Guónadóttir,
Páll Hólm Gíslason, Gróta Stefánsdóttir,
stjúpsynir og barnabörn.
t
Sonur okkar,
JÓSEF LILJENDAL SIGURDSSON
frá Torfufelli,
sem lést 14. mars, veröur jarösunginn frá Akureyrarkirkju laugar-
daginn 23. mars kl. 10.30 f.h. Þeim sem vildu minnast hans er vin-
samlegast bent á liknarstofnanír.
Fyrir hönd sona hans og annarra vandamanna,
Svava Friójónsdóttir,
Siguröur Jósefsson.
t Móöir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, VALDÍS TRYGGVADÓTTIR, Dalbraut 27, veröur jarösungin frá Fossvogskirkju föstudaginn 22. mars kl. 13.30. Hólmfrlöur Asgeirsdóttir, Sverrir Jónsson, Marla Ásgeirsdóttir, Póll Jónsson, t Þökkum innilega öllum þeim sem sýndu okkur samúö og hlýhug viö andlát og útför konu minnar, móöur, ömmu og langömmu, KRISTÍNAR ÁGÚSTU ÞÓRÐARDÓTTUR, Hrafnistu. Jóhannes Glsli Mariasson, börn, barnabörn og barnabarnabörn.
barnabörn og barnabarnabörn.
t Eiginmaöur minn og faöir okkar, EÐVALD B. MALMQUIST yfirmatsmaóur garöávaxta, veröur jarösunginn i dag, fimmtudaginn 21. mars, kl. 15.00 frá t Þökkum af alhug samúö og vinsemd viö andlát og útför eiginmanns mins, föður okkar, tengdafööur og afa, GUÐMUNDAR JÓNASSONAR, Miklubraut 5. Sérstakar þakkir til starfsfólks Landspitalans. Einnig til samstarfs- manna. Jöklarannsóknarfélags islands, Flugbjörgunarsveitarinnar i Reykjavik, stjórnar og starfsfólks Flugleiöa hf., ibúa Strandasýslu,
Oómkirkjunni í Reykjavik. Jarösett veröur i Gufuneskirkjugaröi. Ásta Th. Malmquist, Skiöadeildar Ármanns og Félags sérleyfishafa. Stefania Eövarösdóttir, Gunnar Guömundsson,
Guömundur Malmquist, Signý Guömundsdóttir,
Jóhann Pétur Malmquist, Kristin Guömundsdóttir,
Þórdfs Ragnheióur Malmquist. tengdabörn og barnabörn.
'
Landakotsspítalans og geisla-
deildar Landspítalans fyrir frá-
bæra umönnun og sendi dætrum
hennar, tengdasonum og barna-
börnum innilegar samúðarkveðj-
ur.
Hrafnhildur G. Thoroddsen
Að frænku minni, Ástu Einars-
dóttur, látinni, langar mig að
minnast hennar nokkrum orðum.
Það er nú svo með dauðann, að
hann bíður okkar allra, slíkt er
lífsins lögmál. Stundum kemur
hann okkur í opna skjöldu, stund-
um ekki, heldur sem vinur. Ég
veit, að dauðinn var henni kær-
kominn.
Ásta var einstök kona. Veit ég
vel, að oflof væri henni sízt að
skapi, enda verður það ekki við-
haft. Margar man ég gleðistundir
á heimili hennar, ekki sizt þegar
mér mest reið á. Umhyggja henn-
ar og ástúð i minn garð var
ómæld.
Lif hennar var þó ekki samfelld-
ur dans á rósum. Hamingja Ástu
var eiginmaður hennar, Ragnar
Hjörleifsson, og dætur þeirra Haf-
dis f. 1934, Sigriður Kristin f. 1941
og Sigriður Kristín f. 1943. En allt
er í heiminum hverfult. Þeirra
sæla samvist varð skemmri en
sanngjarnt getur talist. Sigriður
Kristín lézt 1943, á öðru aldursári,
og Ragnar aðeins fimm árum sið-
ar í blóma lifsins. Öllum má ljóst
vera hvílíkt áfall dauði þeirra var
Ástu. Ragnar var ástríður öðlings-
maður, ímynd alls þess, sem góður
fjölskyldufaðir getur verið. Ekki
lét Ásta þó hugfallast, heldur hélt
ótrauð áfram með þeirri reisn,
sem ávallt hafði einkennt heimili
þeirra Ragnars á Mánagötu 11.
Hún stóð þó ekki ein í þeirri
baráttu, sem í hönd fór. Systur
hennar, Ingibjörg og ólafía,
studdu hana með ráðum og dáð, og
bjuggu þær saman þrjár á Mána-
götunni samhentar í blíðu og
stríðu. í mínum huga var heimili
þeirra systra og dætra Ástu sá
griðastaður, þar sem hjartahlýja
og heiðarleiki skipaði æðstan sess.
Átti ég þar margar ógleymanlegar
stundir í æsku ásamt fjölskyldu
minni. Sú minning er greypt í
huga mér, þökk sé þeim öllum.
Að Ingibjörgu látinni bjuggu
þær Ásta og ólafía í Skaftahlíð 6
og eftir fráfall ólafíu bjó Ásta þar
ein unz yfir lauk. Naut hún þar
einstakrar umhyggju dóttur sinn-
ar Kristínar og Guðmundar
Viggóssonar manns hennar. Þau
hjónin og börn þeirra, Ragnar og
Hrafnhildur, voru henni til ómet-
anlegrar gleði er árin færðust yfir.
Eigi skal látið hjá líða að minnast
á tengdaforeldra Kristínar, sem
reyndust henni einstakir vinir og
hjálparhellur.
Vafalaust hefur hugurinn oft
reikað yfir hafið til Hafdísar,
dótturinnar, sem fluttist búferlum
til Ameríku ung að árum og býr
þar ásamt eiginmanni og börnum.
Hér er kvödd sómakona, sem
átti sínar gleðistundir og stóð af
sér brim og boða í sínu látleysi.
Aðstandendum votta ég og fjöl-
skylda mín innilega samúð.
Blessuð sé minning Ástu Ein-
arsdóttur.
Leonhard Haraldsson