Morgunblaðið - 12.11.1985, Qupperneq 46

46
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIDJUDAGUR12. NÓVEMBER1985
,, þ>etta er í &ick*sta s'inn sem
-tek mbr suma.r£rí. "
ós/er...
.. .að gera ekki
grín að smekk
hans.
TM Rag U.S. Pat. Oft.-all rights resarvad
®1985 Los Angeles Times Syndicate
Meira hárvatn?
Ég hlusta ekki á neitt kjaftædi.
HÖGNI HREKKVlSI
,lítur t>r pyeie av hööm; sla
0OLTANN FYRIK. VILLA."
Bréfritari telur sig muna það rétt að Hafskip hafi á sínum tíma verið sett
á laggirnar til höfuðs Eimskip.
Fjallað
verði um
málið á
Aiþingi
Sem gamall meðeigandi óska-
barnsins vil ég vekja máls á því
hverju það sæti, sem blöðin
segja okkur, að einn af ríkis-
bönkunum, Útvegsbankinn, sér
hart keyrður um þessar mundir
vegna viðskipta sinna við Haf-
skip.
Bankinn er sagður þrýsta á
að Eimskip, óskabarn þjóðar-
innar, hlaupi undir bagga með
bankanum og bjargi honum út
úr ógöngunum með því að kaupa
trúlega fyrir margar milljónir,
úthafsflutningadeild Hafskips.
Ég tel mig muna það rétt að
Hafskip hafi á sínum tíma verið
sett á laggirnar til höfuðs Eim-
skip.
Eg hef verið að bíða eftir því
að einhver alþingismanna gerði
viðskipti þessa banka að þing-
máli. Bankamálaráðherra yrði
vinsamlegast beðinn að gera
glögga grein fyrir viðskiptum
bankans við Hafskips-útgerð-
ina. Það er ekkert smámál þegar
svo er komið fyrir þessum banka
eins og lýst hefur verið. Það er
í allra þágu að viðskipti Haf-
skips og Útvegsbankans verði
gerð heyrin kunn, ekki með
einhverjum samtölum fjöl-
miðlafólks heldur með skýrslu
ráðherraá Alþingi.
Hluthafí í Eimskip.
Þessir hringdu . .
Smekkleysa
í blaðinu
V.G. hringdi:
„Óhræsið" — Einar upp til
fjalla.
Þetta ljóð Jónasar Hallgríms-
sonar kom mér í hug þegar sjón-
varpið sýndi fádæma smekkleysu
með sýningu á ketti og rjúpu er
hann hafði drepið. Þá vildi DV
ekki vera eftirbátur sjónvarpsins
í fréttaflutningi og sýndi mynd
af eiganda kattarins, köttinn og
dauðu rjúpuna. Miskunnsemi
virðist svo sannarlega ekki höfða
til fjölmiðlanna.
Góö blaðagrein
Ragnheiður hringdi:
Mig langar til að koma á fram-
færi þakklæti mínu til Rósu
Sveinbjarnardóttur skúringar-
konu, fyrir grein sem hún skrif-
aði í Morgunblaðið miðvikudag-
inn 6. nóvember sl. og bar yfir-
skriftina „Teymdu, ég skal
berja“. Grein þessi er sú besta
eftir konu sem birst hefur opin-
berlega á liðnum kvennaáratug.
„Trúarjátningin“
eftir Friðrik
Iæsandi hringdi:
í Velvakanda sl. föstudag er
spurt að því eftir hvern sálmur-
inn „Trúarjátningin" er. Hann
er eftir Friðrik Friðriksson,
stofnanda KFUM. Sálminn er að
finna í bókinni „Sálmar, kvæði,
söngvar" eftir Friðrik sem út
kom árið 1968. Fæst bókin á
skrifstofum KFUM að Amt-
mannsstíg 2 b, eftir því sem ég
best veit.
Víkverji skrifar
á hafa Alþýðubandalagið og
Kvennalistinn lokið sér af í
landsfundahaldi og virðast for-
ystumenn beggja harla ánægðir
með niðurstöðurnar. Svavar
Gestsson var endurkjörinn og fékk
sér við hlið nýja konu, svona rétt
til þess að koma ferskleika á
ásjónu flokksins.
Á þessum landsfundi kom Lúð-
vík Jósepsson allt í einu fram í
dagsljósið. Hann hefur ekki sést
lengi eða að hafi heyrzt til hans.
Það má segjá að þrátt fyrir allt
hafi ákveðinn ferskleiki komið
fram er Lúðvík kvaddi sér hljóðs
og sáu menn þá hið gamla Al-
þýðubandalag, sem eitt sinn mátti
sín í íslenzkum stjórnmálum. Nú-
verandi forystumenn eru alls ekki
eins snjaliir og af þeim fer allt
annar bragur — það er eins og
þeir séu miklu fremur staðnaðir í
einhverjum innantómum slagorð-
um, sem fæstir vita hvað þýða.
Kannski er þar aðalvandi Alþýðu-
bandalagsins í dag.
XXX
Hið umfangsmikla okurmál
hefur vakið athygli og hefur
rannsóknarlögreglustjóri sagt að
oft hafi reynzt erfiðara að sanna
sekt í slíku máli. Það er vel og er
nauðsynlegt að stöðva starfsemi
sem þessa. En hvað sýnir slík
okurlánastarfsemi og það að hún
skuli viðgangast í íslenzku þjóð-
félagi?
Svo umfangsmikil okurlána-
starfsemi sýnir, að bankakerfi
landsmanna er auðvitað sprungið.
Bankarnir í landinu anna engan
veginn þeirri eftirspurn, sem er
eftir lausu fjármagni. Menn hafa
um það rætt, hvort opna beri fyrir
erlendum bönkum á íslandi, leyfa
þeim að starfa hérlendis við hlið
íslenzkra banka. Okurlánamálið
er vissulega vatn á myllu þeirra,
sem leyfa vilja erlendum bönkum
að starfa á íslandi.
xxx
Nú eru jólin að nálgast. Þegar
menn fyrst taka eftir því á
haustin, eru það kaupmennirnir í
Reykjavík, sem minna mann á
nálægð jólanna. Sú verzlun, sem
jafnan er fyrst til er Rammagerðin
í Hafnarstræti, sem stillir út jóla-
sveinum strax hinn 1. nóvember
börnum borgarinnar til ómældrar
ánægju. Nú um helgina birtist á
baksíðu B-blaðs Morgunblaðsins
stór auglýsing frá Nesco, þar sem
fyrirtækið tilkynnir jólatilboð sín.
Hið sama gerðist í sjónvarpinu.
Jólasveinn með heyrnartæki,
skáktölvur og sitthvað fleira lýsti
því, hve mikil vildarkjör væru á
þeim hlutum, sem boðnir væru
með þessu tilboði.
Það er ekki svo að Víkverji sé
að amast við þessum auglýsingum,
en spurningin er þó samt, hvort
jólasveinar þessir séu ekki svolítið
of snemma á ferðinni. Að fornu
trúðu menn því að jólasveinarnir
kæmu til byggða níu nóttum fyrir
jól. Þetta virðist því vera allt með
fyrra fallinu.
XXX
að er með eindæmum, hvað
veðurguðirnir hafa verið góðir
Reykvíkingum á þessu ári. Til
borgarinnar berast fréttir af fólki,
sem þarf að moka sig út úr húsum
sínum hér rétt fyrir austan, svo
mikið er fannfergið. Hins vegar
hefur ekki snjóað svo að heitið
geti í Reykjavík frá því snemma á
árinu. Þetta er mjög óvenjulegt og
hlýur að hafa komið borgarstjórn
Reykjavíkur afskaplega vel, því að
vart hefur þurft að moka nokkurn
snjó af götum borgarinnar.
XXX
Nú hafa íslenzk stjórnvöld
undirritað með öðrum stjórn-
völdum á Norðurlöndum, samning
um sjónvarpsgervihnött, Telex,
sem skjóta á upp á himinhvolfið
og taka í notkun eftir rúm tvö ár.
Þar með verður sjónvarpsleg ein-
angrun íslands rofin og Islending-
ar komast í enn meiri nálægð við
hin Norðurlöndin en verið hefur.
Ástæða er til þess að fagna þessu,
enda má gera ráð fyrir því að þess
sé nú mjög skammt að bíða að
unnt sé að horfa á fleiri sjón-
varpsútsendingar hér á landi en
íslenzka sjónvarpið. Það verður
gaman að sjá hvernig íslendingar
standa sig í samkeppni við þessar
erlendu stöðvar — og svo má
kannski búast við að fjölgun inn-
lendra stöðva verði einhver eftir
áramótin, þegar einokun ríkisins á
því að senda út hljóð og mynd á
öldum ljósvakans verður rofin.