Morgunblaðið - 24.11.1985, Side 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. NÓVEMBER1985
Domingo og Pavarotti
farnir að eldast
4f?
- Kristján gæti hagnazt á því
v '■ rA
Árni Snævarr ræðir við Mauritzio
Barbacini, hljómsveitarstjóra
Mauritzio Barbacini er sveitungur Verdis og hefur því enn meiri mætur á honum en ella.
„Kveikjan að því að ég kom til Islands voru kynni mín af Kristjáni Jóhannssyni, við hittumst í hópi tónlistar-
manna í Veronu, og við urðum strax vinir. Við unnum saman að gerð plötu hans og svo á tónleikum hérlend-
is í kjölfarið. Þegar hann stakk upp á því að ég stjórnaði hljómsveitinni í Grímudansleik, sló ég til.“ Það er
Mauritzio Barbacini, hljómsveitarstjóri, sem hefur orðið. Þjóðleikhúsið hefur sem kunnugt er tekið óperuna
Grímudansleik eftir Verdi aftur upp. Uppfærslan hefur notið fádæma vinsælda og fengið lof gagnrýnenda.
rímudansleikur
þykir ákaflega
erfitt verk í
uppsetningu
jafnvel hjá hin-
um stóru óperu-
húsum. Mér
fannst spennandi og ögrandi að
takast á við hann í framandi landi,
ekki síst þar sem þetta verk er
ákaflega dæmigert fyrir ítalska
óperu," segir Barbacini.
Barbacini fæddist í Reggie
Emilia árið 1946 og varð þrjátíu
og níu ára gamall á miðvikudaginn
var, 20. nóvember. Hann er kominn
af mikilli tónlistarætt, en faðir
hans á stórt flutningafyrirtæki á
Norður-Ítalíu. Faðirinn var ekki á
því að hleypa Mauritzio og tvíbura-
bróður hans beint út á tónlistar-
brautina, heldur skyldu þeir afla
sér „praktískrar" menntunar
fyrst. Nam Mauritzio því raf-
magnsverkfræði en hefur að mestu
helgað sig óperuheiminum. Svo
skemmtilega vill til að tvíbura-
bróðir hans er Islendingum að
góðu kunnur því hann söng hér í
óperu Rossinis, Stabat mater, í
fyrra.
Barbacini er ekki aðeins góður
hijómsveitarstjóri, hann er ágæt-
ur píanisti, og kunnugir segja að
hann sé glettilega góður söngvari,
enda þótt hann haldi því ekki á
loft. Eftir nám í píanóleik og tón-
smíðum nam hann hljómsveitar-
stjórn hjá Franco Ferrara. Hann
hefur starfað með ýmsum af helstu
stjórnendum og leikstjórum ít-
alskrar óperu, svo sem Ricardo
Mutti, Franco Ferrara Methe,
Claudio Abbado og Carlos Kleiber,
auk þess sem leiðir hans og
Rostropovich hafa legið saman.
En gefum Barbacini orðið aftur.
Kristján hefur
stórkostlega rödd
„Ég kom hingað fullur góðs vilja,
en vissi vart við hverju var að
búast. Ég var strax ánægður með
hversu áhugasamir samstarfs-
menn mínir voru, og að þeir vildu
leggja mikið á sig til að ná góðum
árangri. Engu að síður var ég í
vafa um hvort þetta myndi ganga
upp allt fram að frumsýningu. Þar
kom til að ég þekkti hvorki söngv-
arana vel — að Kristjáni undan-
skildum — né kór og hljómsveit.
En gæfan var mér hliðholl, allt
gekk vel og óperunni var mjög vel
tekið.
Ég er ánægður með þá hlýju sem
ég finn i fari íslendinga. Það er
haft á orði að þeir séu kaldir en
það er ekki alveg rétt. Það kom
mér líka skemmtilega á óvart að
þeir fara ekki ólíkt að og ítalir við
að skapa tónlist.
Vissulega höfum við ekki eins
mikið pláss til að flytja Grímu-
dansleik og tíðkast í stærri leik-
húsum. Því er ekki hægt að hafa
eins fjölmenna stroksveit og verkið
býður upp á, en ég held það komi
ekki að sök. Tónlistin nýtur sín
engu að síður.
Grímudansleikur er eitt af
mestu verkum óperulistarinnar og
jafn sjálfsagður hluti af efnisskrá
stórra ópera, eins og Rigoletto og
La Traviata. Sem dæmi má nefna
að á næstu mánuðum verður hún
flutt í Frakklandi, í Tórínó og í
Fíladelfíu."
— Hvaða dóm leggur þú á
frammistöðu flytjenda og upp-
færslu Þjóðleikhússins í heild?
„Eins og ég sagði áðan var ég í
vafa fram á síðustu stundu. Eg
hugsði með mér að hér væri ekki
rík óperuhefð og að tíminn til
stefnu væri of skammur. En hlýja
og vinnugleði listamannanna gerði
kleift að skilja viðfangsefnið á
skömmum tíma og gera því góð
skil án teljandi erfiðleika. Mér er
óhætt að segja að Grímudansleik
voru gerð sömu skil og um hefði
verið að ræða í Tórínó, Mílanó eða
Róm.
Nú, um frammistöðu söngvar-
anna er það að segja að Kristján
Jóhannsson hefur stórkostlega
rödd. Og það eru ekki margir sem
færu í fötin hans og gætu sungið
þetta erfiða hlutverk 14 sinnum á
aðeins 25 dögum. Það lékju það
ekki margir söngvarar eftir hon-
um.
Kristinn Sigmundsson hefur
fallega rödd en kannski krefst
hlutverk hans sterkari raddar. En
Kristinn er mjög hæfileikaríkur,
vel gefinn og hefur mjög gott vald
á rödd sinni. Ég held að hann eigi
eftir að ná verulegum árangri,
ekki aðeins á íslandi heldur og
erlendis.
Hrönn Hafliðadóttir var að stíga
sín fyrstu skref í stóru erfiðu
dramatísku hlutverki og hún sýndi
að rödd hennar býður upp á mikla
möguleika. Minni hlutverkum voru
líka gerð góð skil.
Katrín Sigurðardóttir kom ljóð-
rænunni í hlutverki óskars vel til
skila og lék mjög vel. Það gerðu
allir sitt besta og komust vel frá
þessu.
Erfítt að vera langdvöl-
um frá fjölsky Idunni
Ég má líka til með að minnast
á eitt. Ég var mjög ánægður með
samstarfið við hljómsveitina. Víð-
ast hvar erlendis stendur maður í
eilífu stappi við stéttarfélög. Það
má ekki vera einni fiðlu of lítið til
að allt fari í háaloft. Við slíkar
aðstæður situr tónlistin ekki í
fyrirrúmi. En mér líkaði sérstak-
lega vel viðhorf íslensku lista-
mannanna til starfsins. Þeir vildu
raunverulega leggja sig fram við
að skapa góða list.
ísland er að sönnu á hjara ver-
aldar í vissum skilningi, en það er
gott að losna við þá streitu sem
iðulega fylgir mínu starfi. Þeir
útlendingar sem störfuðu við upp-
færsluna voru mér sammála um
að andrúmsloftið sé vingjarnlegt
hér og gott að einbeita sér að list-
sköpuninni."
Mauritzio Barbacini hefur eftir
föngum reynt að kynna sér ís-
lenskt menningarlíf. Hann hafði
til dæmis nýlega hlýtt á sinfóníu-
hljómsveitina flytja Requiem eftir