Morgunblaðið - 28.11.1985, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. NÓVEMBER1985
13
Kammertónleikar
________Tónlist
JónÁsgeirsson
Þriðju tónleikar Kammermús-
íkklúbbsins voru haldnir í Bú-
staðakirkju og voru flutt þar
verk eftir Haydn, Bartok og
Schubert. Flytjendur voru
Guðný Guðmundsdóttir, Sean
Bradley, John Robert Gibbons,
Carmel Russill, en auk þess lék
Gunnar Kvaran með í „cello-
kvintett" eftir Schubert. Tónleik-
arnir hófust á Keisarakvartett-
inum eftir Haydn, elskulegu og
fallegu verki, sem býsna erfitt
er þó að leika. „Tandurhreinn"
tónstíll Haydns er ákaflega við-
kvæmur og þolir illa feilnótur
og því þarf að leika hann með
miklum glæsibrag. Nokkuð vant-
aði á að svo væri í þetta skipti
og er ástæðulaust að elta ólar
frekar við það. Bartok-kvartett-
inn nr. 2 er sérkennileg tónsmíð
og eiginlega er miðþátturinn há-
punktur hennar, en síðasti
kaflinn er eins og bæn eða hinsta
„kvöldversið". Margt var mjög
vel leikið í þessum skemmtilega,
frumstæða og allt að því hrana-
lega miðþætti. Lokakaflann hefði
mátt pipra ögn með meiri dulúð.
Síðasta verkið á tónleikunum var
„cellokvintettinn" í C-dúr, op.
163, eftir Schubert. Þetta ægi-
fagra verk samdi Schubert
nokkrum vikum fyrir dauða sinn,
þá orðinn mjög veikur. Nokkra
strófur eru sérlega áhrifamiklar
og þrungnar, eins hvernig láfiðl-
an og cellóið leika saman í þrí-
undum og sexundum í fyrsta
kaflanum, en þar náðu þeir fal-
lega saman Gunnar Kvaran og
John Robert Gibbons. í hæga
kaflanum notar Schubert mjög
mikið „stakkato", en það truflaði
undirritaðan hversu Carmel
Russill lék þetta viðkvæma
stakkato á köflum allt of sterkt.
Með því að halda þessum sárs-
aukafulla „effekt“ aðeins niðri,
þar sem ritað er „pp“ eða jafnvel
„ppp“, verða áhrif hans margföld
er sársaukinn loks kemur upp á
yfirborðið, enda fær hann þá
svar í fyrstu fiðlu. Miðraddirnar
mynda eins konar skil milli hins
dulda og þess sem upp úr stend-
ur. B-hluti þessa þáttar er harm-
ljóð, sem flutt er af 1. celló og
1. fiðlu, en djúpt undir býr kvölin
og í útfærslu annars cellista voru
„þríólurnar" of sterkar og á köfl-
um of tónmiklar.
Harmljóðið hefði og mátt vera
ofurlítið þyngra í 1. celló, jafnvel
svo að einleikurinn væri cellós-
ins, en litunin fiðlunnar. Reynd-
Tónleikar til styrktar orgel-
sjóði Fríkirkjunnar hafa nokkrir
verið haldnir undanfarna lauga-
daga, og nú síðast fluttu Gunnar
Björnsson og Ágústa Ágústs-
dóttir, við undirleik Pavel Smid,
bæði innlend og erlend tónverk.
Fyrsta verkið á efnisskránni var
Sónata nr. 5 eftir Vivaldi. Gunn-
ar Björnsson er ágætur cellóleik-
ari en hefur þann hátt á, að leika
þá kafla sem hraðir eiga að vera,
einum of hægt. Þetta kom eigin-
lega ekki að sök fyrr en í síðasta
kaflanum en þar var leikur
Gunnars heldur ekki í góðu jafn-
ar mætti fjalla um þetta verk á
svo marga vegu en engin ein túlk-
unaraðferð er annarri betri. Eitt
er þó víst, að að baki tónlistar
Schuberts býr annað og meira
en teknískur leikur. Hann á til
sérkennilegar einræður og trú-
lega hefur varla nokkur lista-
maður lifað undarlegri einsemd
í verkum sínum en Schubert, sem
kemur oft fram í því hvernig
hann með tvíraddaðri fléttun
vægi. Ágústa Ágústsdóttir söng
þrjú íslensk lög, Maríuvers, eftir
Karl 0. Runólfsson, Ave María,
eftir Sigvalda Kaldalóns, og
Gratias agimus tibi, eftir Sigurð
Þórðarson. Ágústa hefur góða
náttúrurödd, hefur á síðari árum
sótt sér tilsögn og þjálfun og
hefur söngur hennar tekið tölu-
verðum breytingum til hins
betra. Þriðja atriðið var ein-
leikssvíta nr. þrjú, eftir J.S. Bach
og er auðheyrt, að Gunnar hefur
lagt sig eftir meistara Bach, þó
enn haldi hann hröðu þáttunum
allt of hægum. Eitt og annað var
radda eins og talar við sjálfan
sig, fremur en hann sé að tala
til hlustenda og einnig, hvernig
honum týnist tíminn í langdvöl-
um einveru sinnar.
Allt um þetta, þegar á heildina
er litið var mjög margt fallega
gert í verki Schuberts, þó undir-
ritaður hafi saknað að nokkru
hins „póetíska" í þessum undar-
lega sorgaróð deyjandi snillings.
fallega gert, svo sem í fyrri
Bourrée kaflanum. í síðasta
kaflanum, Gigue, byrjaði Gunn-
ar mjög hægt en skyndilega jók
hann hraðann og lauk verkinu
með töluverðri reisn. Tónleikun-
um lauk með söng Ágústu og var
viðfangsefni hennar Laudate
Dominum, eftir Mozart. Ekki
tókst Ágústu nógu vel til við
Mozart, að þessu sinni, enda ekki
auðvelt að syngja svo erfitt verk
án þess að hafa hitað sig vel upp
með einhverju léttara. Undir-
leikari var Pavel Smid og skilaði
hann sínu verki vel.
Tónlistarhátíð í Fríkirkjunni
SYSTEM Z-150 FRA TECHNICS ER VIÐBUIN UTVARPSBYLTINCUNNI
HVAÐ MEÐ YKKUR?
i
Elns og alkunna er, taka ný útvarpslög
gildi um áramót og má þá búast viö
fjölgun útvarpsstöðva.
Útvarpið í SYSTEM Z-150 er hátækni
OUARTS Dlgital tæki sem hægt er að
faststilla 16 stöðvar í minni. Tækið sér
líka um að leita uppi stöðvarnar og
finnur bestu stillinguna meö fullri
nákvæmni (t.d. 99,90 Skálafell Rás 2
eða 93,50 Vatnsendi Rás 1). Það er að
sjálfsögðu ekki nóg að útvarpið sé
gott, aðrir hlutir í samstæðunni verða
líka að standa fyrir sínu sem þeir svo
sannarlega gera í TECHNICS SYSTEM
Z-150.
PLÖTUSPILARI SL-B210:_____________
Með hinu fullkomna og nákvæma 4TP
tónhaus kerfi. Tíðnissvið tónhauss
10-30.000. DC Mótor. Vökvalyfta.
KASSETTUTÆKI RSD-250: _____
Tíðnissvið (Metal) 20-17.000.
MX upptökuhaus.
Ferrite útþurrkunarhaus.
HÁTALARAR SB-3410:
100 Wött.
ÚTVARP STZ-450L:__________________
FM-Steríó. LB. MB. Quarts-Digital.
MAGNARI Z-150: ________
60 RMS Wött 100 Músík wött
Bjögun 0,05%.
SKÁPUR:________________________
Vandaður dökkur viðarskápur með
reyklituðu gleri og á hjólum.
JOLATILBOÐSVERÐ
39.800.- stgr.
<§>
WJAPIS
BRAUTRHOLT 2. SÍMI: 27133.
verð á ððrum nýjum Technics hljómtækjasamstæðum: z-15 23.500,- stgr. z-50 33.500,- stgr. Z-120 53.900 - stgr. Z-100 35.620 - stgr. z-450 59.500,- stgr.