Morgunblaðið - 03.07.1986, Qupperneq 58

t
Faðir okkar, tengdafaöir, afi og langafi,
KRISTJÁN GUNNARSSON,
byggingarmeistari,
Mýrarbraut 29,
Blönduósi,
sem lést í Héraðshæli Austur-Húnvetninga 30. júní sl., verður
jarðsunginn frá Blönduóskirkju laugardaginn 5. júlí nk. kl. 14.00.
Hrefna Kristjánsdóttir,
Þórir Kristjánsson,
Hreinn Kristjánsson,
Hanna Kristjánsdóttir,
Þormar Kristjánsson,
Hilmar Kristjánsson,
Sigurður Kristjánsson,
barnabörn og
Sigurður Ásbjörnsson,
Guðrún Vernharðsdóttir,
Sigríður Jónasdóttir,
Jón Ólafsson,
Valdfs Finnbogadóttlr,
Sigurtaug Þorsteinsdóttir,
barnabarnabörn.
t
Systir okkar,
SÚSANNA ÁSGEIRSDÓTTIR
frá Fróðá,
Stýrimannastfg 10,
lést í Landspítalanum 1. júlí.
Kristfn Ásgeirsdóttir,
Magdalena Asgeirsdóttir,
Karl Ásgeirsson,
Sofffa Ásgeirsdóttir.
Mágur minn, t ASBJÖRN GISHOLT, Karl Staaffensvej 41, Oslo,
er látinn. Hilmar Foss.
t
JÓNA STEFANÍA ÁGÚSTSDÓTTIR
frá Vinaminni,
Borgarfirði eystra,
er lést í Vífilsstaöaspítala 25. júní verður jarösungin frá Hvalsnes-
kirkju, Sandgerði, föstudaginn 4. júlí kl. 14.00.
Guðný Arnbergsdóttir,
Margrét Arnbergsdóttir,
Grétar Arnbergsson,
Gfsli Arnbergsson,
Jóhanna Arnbergsdóttir,
Friðbjörg Arnbergsdóttir,
Rúnar Arnbergsson,
Arnbergur Gíslason,
Ægir Bessason,
Sigurður Magnússon,
Salome Jónsdóttir,
Lovfsa Þórðardóttir,
Jón Hallvarðsson,
Sævar Ólafsson,
Ragnheiður Sigurjónsdóttir.
t
Móðir okkar, dóttir.unnusta og systir,
INGA MAGNÚSDÓTTIR,
Smárahlíð 3i,
Akureyri,
er lést af slysförum þann 27. júní verður jarðsungin frá Fossvogs-
kirkju föstudaginn 4. júlí kl. 15.00.
Bergþór Ingi Þráinsson,
Jón Geir Jóelsson,
Reynir Magnús Jóeisson,
Magnús Ingjaldsson,
Lára Jóelsdóttir,
Eva Marfa Jóelsdóttir,
Björk Júlfana Jóelsdóttir,
Júlíana Árnadóttir,
Hjalti Bergmann
og systkini hinnar látnu.
Minning:
Guðrún Jóhannes-
dóttir, Húsavík
Fædd 29. júní 1915
Dáin 25. júní 1986
Að kvöldi miðvikudagsins 25.
júní lést Guðrún Jóhannesdóttir,
Laugarbrekku 5, Húsavík, rétt
tæplega 71 árs að aldri. Með henni
er genginn mætur fulltrúi hús-
vískrar alþýðu, vinmörg kona og
vinföst.
Guðrún var innfæddur Húsvík-
ingur, fæddist í Gröf á Húsavík 29.
júní 1915. Foreldrar hennar voru
hjónin Helga Jóhannsdóttir og Jó-
hannes Pálsson verkamaður. Þeim
varð 6 barna auðið og var Guðrún
yngst systkinanna. Fátækt þeirra
hjóna var slík að 4 bamanna af 6
var komið fyrir í fóstri annars stað-
ar, þannig að það voru aðeins
Guðrún og Albert sem ólust upp í
foreldrahúsum. Hin systkinin voru
Jóhann, síðar bóndi í Víðiholti,
Reykjahverfi. Soffía, síðar húsfrú á
Siglufírði, Þórhalla, síðar húsfrú á
Hóli í Hjaltastaðaþinghá og loks
Sigríður, sem dó ung af slysförum.
Albert hefur búið allan sinn aldur
á Húsavík, verkamaður og verka-
lýðsforingi þar. Hann er nú sjúkl-
ingur á Sjúkrahúsinu á Húsavík og
auk hans er aðeins Þórhalla á lífí.
Foreldrar Guðrúnar byggðu
Baldurshaga á Húsavík og bjuggu
þar lengst af. Guðrún var heima
við ýmis störf til lands og sjávar
eins og gerðist og gekk á þeim tíma
fram að 19 ára aldri en þá flyst
hún til Akureyrar og fer að búa
með Jens Valdimarssyni. Þau gift-
ust ekki og þeirra sambúð varði
ekki nema í 3 ár. Með Jens eignað-
ist Guðrún son, Öm, fæddur 19.
júní 1935. Guðrún flutti nú aftur í
foreldrahús og tóku foreldrar henn-
ar Öm að sér, sem var síðan hjá
þeim og Albert móðurbróður sínum
alla tíð og má segja að Albert hafí
gengið honum í föðurstað.
Árið 1941 giftist Guðrún Einari
Jónssyni frá Húsavík. Foreldrar
Einars voru hjónin Sigurhanna
Sörensdóttir og Jón Gunnarsson
sjómaður frá Naustavík. Einar var
því kominn af miklum sjósóknurum
og sjómennskan varð hans aðalstarf
á yngri árum. Þegar hann var um
þrítugt byijaði hann að starfa hjá
Kaupfélagi Þingeyinga og var þar
til að byija með í sumarvinnu ein-
göngu. Stundaði sjóvinnu á vetmm.
Fljótlega kom þó að því að Einar
færi í fullt starf hjá kaupfélaginu,
gerðist frystihússtjóri og hefur
hann haldið því starfí óslitið nú í
tæp 35 ár. Einar stundaði alltaf
sjóinn jafnframt, þegar tómtundir
gáfust til, og má til gamans geta
þess að hann hefur alla tíð stundað
hákarlaveiðar og hákarlaverkun í
frítíma sínum.
Guðrún og Einar bjuggu fýrst í
Amahúsi á Húsavík, síðan í Mó-
bergi í nokkur ár og loks byggðu
þau í félagi við Albert bróður
Guðrúnar stærðar íbúðarhús við
Hringbraut á Húsavík, sem nú er
reyndar Laugarbrekka 5. Þangað
fluttu þau 1950 og bjuggu þar ætíð
síðan.
Guðrún og Einar eignuðust eina
dóttur, Bertu Jóhönnu, fædd 17.
september 1941.
Meðan heilsa entist vann Guðrún
alltaf mikið utan heimiiis og var
þá fyrst og fremst í fískvinnu og
ævinlega í síld á sumrin. Meðal
annars var hún í tvö sumur í síld
á Siglufirði eftir að þau Einar gift-
ust, dvaldi þá hjá Soffíu systur sinni
þar. Auk venjulegrar fískvinnslu
var hún einnig í beitningu og m.a.
dvaldi hún einu sinni sumarlangt í
Flatey við beitningu. En vettvangur
Guðrúnar var þó fyrst og fremst
heimilið og flölskyldan. Guðrún var
listfeng og smekkvís og bjó fjöl-
skyldunni mjög aðlaðandi heimili.
Hún var listakokkur í orðsins fyllstu
merkingu og þess naut Qölskyldan,
ekki síður en vinir og kunningjar.
í árslok 1960 varð Guðrún fyrir
alvarlegum heilsubresti og gat hún
ekkert unnið utan heimilis eftir
það. Hins vegar helgaði hún sig
heimilinu nú eingöngu og sá ætíð
um það, þótt ýmislegt bjátaði á með
heilsuna. Hún hélt alltaf sínu létta
og góða skapi þrátt fyrir heilsuleysi
og heimili hennar stóð alltaf öllum
opið. Hópur vina og kunningja varð
stór og var þar ekki síður um fólk
úr öðrum landshlutum að ræða.
Gestir voru oft svo fjölmennir yfír
sumartímann að oft á tíðum mátti
frekar líkja heimilinu við hótel en
einkaheimili. Guðrún naut þess að
fá gesti, hafði gaman af að veita
og veitti vel. Hún var höfðingi í
lund.
Kunningsskapur okkar Guðrúnar
hófst fyrir tæpum 20 árum, þegar
ég flutti til Húsavíkur og hóf þar
læknisstörf. Vegna vanheilsu Guð-
rúnar þurfti hún oft á læknisþjón-
ustu að halda og því tókst fljótlega
með okkur kunningsskapur. Þessi
kunningsskapur þróaðist síðar upp
í hreina vináttu. Ég fann það, sem
aðrir, að þar fór traust manneskja
og vinföst sem naut þess meir að
gefa en þiggja. Ekki vil ég rekja
margvíslegan vináttuvott hennar í
garð mín og fjölskyldunnar frekar,
en þakka henni hér með af alhug
fyrir alla hugulsemina.
Eins og áður sagði var Guðrún
mikið fyrir fjölskylduna og lagði
því mikið upp úr að efla fjölskyldu-
tengslin. Hún var gæfumannseskja
í einkalífí, meðal annars vegna þess
að böm hennar bæði settust að á
Húsavík og urðu nágrannar hennar.
Þá var mjög kært alla tíð með
Guðrúnu og Albert bróður hennar.
Guðrún eignaðist 8 bamaböm.
t
Útför
HELGA BJÖRGVINS BJÖRGVINSSONAR
fv. deildarstjóra hjá Pósti og sima,
verður föstudaginn 4. júlí kl. 13.30 frá Dómkirkjunni.
Hanna Helgadóttir,
Ásmundur J. Ásmundsson.
t
Innilegar þakkir færum við hinum fjölmörgu sem auðsýndu okkur
samúð og vináttu við andlát og útför sonar okkar, bróður, mágs
og unnusta,
HARALDAR LERVÍK AGNARSSONAR,
SmárahlfA.
Sérstakar þakkir til Flugklúbbs Selfoss er færði okkur minningar-
gjöf um hinn látna.
Agnar Lervík Haraldsson, Áslaug Árnadóttir,
Guðrún Lervfk Agnarsdóttir, Benedikt Arnórsson,
Oddný Guðmundsdóttir.
Gunnar Steinsson,
Fossnesi -Minning
Látinn er í sjúkrahúsinu á Sel-
fossi Gunnar Steinsson. Gunnar var
starfsævi sína bóndi að Fossnesi í
Gnúpveijahreppi og var þriðji ætt-
liður fjölskyldunnar til þess að
stunda þar búskap. Gunnar var
giftur Jóhönnu Jensdóttur og áttu
þau fjóra mannvænlega syni, sem
allir lifa föður sinn.
Gunnar varð á besta aldri fómar-
lamb alvarlegs sjúkdóms, sem lam-
aði starfsþrek hans. Þurfti hann
smám saman meiri umönnunar við,
en hægt er aðstoðarlaust að veita
í heimahúsum samfara daglegum
önnum. Fékk Gunnar því að lokum
inni á Elliheimilinu á Selfossi, og
átti þar heimili allmörg síðustu árin.
Það iiggur í augum uppi að til slíkra
ráðstafana er ekki gripið nema
brýna nauðsyn beri til. Víst er að
þetta voru erfíðir tímar fyrir Jó-
hönnu og syni þeirra hjóna, og unnu
þau sér óskipta aðdáun þeirra, sem
til þekktu, fyrir dugnað og ósér-
hlífni.
Ég átti þess kost að dvelja fjögur
sumur í Fossnesi á unglingsárum
mínum meðan Gunnar stýrði þar
búi. Það er alltaf ævintýri fyrir
borgarbam að komast í kynni við
sveitamenningu og dagleg störf í
sveit, og að umgangast skepnur.
Og fyrir mig var þessi tími sannkall-
að ævintýri. Því olli ekki minnst
það, að við Gunnar komust í gott
samband hvor við annan og áttum
gott með að vinna saman. Er mér
Öm sonur hennar er bifvélavirki
að menntun en hefur hin síðari ár
starfað við fiystihús Kaupfélags
Þingeyinga. Hann er kvæntur Hall-
fríði Ragnarsdóttur og eiga þau 5
böm, en þau eru: Albert Gunnar,
Kristján Ragnar, Þóra Guðbjörg,
Einar Öm og Guðmundur Flosi.
Berta dóttir hennar giftist Guð-
mundi Heiðmar Gunnlaugssyni
lögregluþjóni. Þeirra böm eru: Ama
Heiðmar, Harpa Heiðmar og Rúnar
Heiðmar.
Guðrún hafði lengi átt við van-
heilsu að stríða, en þó kom fráfall
hennar skyndilega og óvænt. Hún
var á ferð í Húnavatnssýslum þegar
kallið kom. Hins vegar hafði Guð-
rún búið sig vel undir brotthvarfíð
héðan, enda oft legið á sjúkrahúsum
og gengist undir aðgerðir og taldi
þá oft, að ef til vill ætti hún ekki
afturkvæmt. Hún hafði því gengið
frá öllum sínum málum ef jarðvist-
inni lyki og var fyrirhyggjan söm
þar sem á öðrum sviðum. Sérstak-
lega tók hún fram að hún færi héð-
an sátt við Guð og menn og vildi
sem minnst tilstand hafa í kringum
vistaskiptin. Ég hygg að á sama
hátt muni öllum hennar vinum og
kunningjum farið, að þeir skilji við
Guðrúnu sáttir og óski henni farar-
heilla yfír móðuna miklu. Að lokum
vil ég senda eftirlifandi eiginmanni,
Einari Jónssyni, bömum og bama-
bömum innilegustu samúðarkveðj-
ur okkar hjónanna.
Guð blessi minningu Guðrúnar
Jóhannesdóttur.
Gísli G. Auðunsson,
læknir.
ATHYGLI skal vakin á þvi, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein, sem birtast á i mið-
vikudagsblaði, að berast í síð-
asta lagi fyrir hádegi á mánu-
dag og hliðstætt með greinar
aðra daga. í minningargrein-
um skal hinn látni ekki ávarp-
aður. Þess skal einnig getið,
af marggefnu tilefni, að frum-
ort ljóð um hinn látna eru
ekki birt á minningarorðasíð-
um Morgunblaðsins. Handrit
þurfa að vera vélrituð og með
góðu línubili. Meginregla er
að minningargreinar birtist
undir fullu höfundarnafni.
alltaf ljúft að minnast fjölskyldunn-
ar í Fossnesi og þess tíma, sem ég
dvaldi með þeim.
Því miður hafa heimsóknir mínar
í Fossnes og til Gunnars verið stijál-
ar frá því er ég hætti þar sem
vinnumaður. Veldur þar eingöngu
ónóg ræktarsemi eða ímyndaður
tímaskortur af minni hálfu. Er
maður óþægilega minntur á það nú,
þegar Gunnar er allur, og ljóst að
þær heimsóknir sem maður fyrrum
frestaði verða aldrei famar.
Nú er Gunnar Steinsson látinn,
og gat lát hans ekki komið á óvart
úr því sem málum var komið. Á
slíkum stundum koma eðlilega í
hugann minningar og minningabrot
frá liðnum samverustundum. Minn-
ingar um Gunnar Steinsson og dvöl
í Fossnesi er gott að eiga.
Ég votta fjölskyldu Gunnars og
öðrum vandamönnum samúð mína
ogdýpstu hluttekningu.
Pétur Bjarnason, Akureyri.