Morgunblaðið - 04.09.1986, Page 14

Morgunblaðið - 04.09.1986, Page 14
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 4. SEPTEMBER 1986 BústaðaMaddínn eftir Ólaf Skúlason Ekki er alltaf auðvelt að átta sig á því, hvemig beri að skilja og túlka ritaðan texta. Sú er list leikara hvað mest, er þeim tekst að gæða orð lífi. Sýna þeir okkur líka, að það er mögulegt að láta sömu setn- ingamar, óbreyttar hvað orðalag áhrærir, segja áheyranda sitt hvað. Þeir gæða sumt glettni og höfða til hláturs, hið sama fær við aðra túlkun og leikstjóm alvöm og jafn- vel hryggð. Svo fór mér, þegar ég las grein Svavars Gestssonar, alþingis- manns, formanns Alþýðubanda- lagsins og sjálfsagt sitthvað fleira, þó að ekki sé minnzt á forystu hans fyrir blaðinu Þjóðviljanum. í tyrstu las ég texta hans og brosti að. Hélt maðurinn væri að gera að gamni sínu. Og jafnvel, þegar hann sagði, að ekki væri af stráksskap skrifað, trúði ég því ekki. En síðan hef ég komist að því, að það er talið, að hann hafi verið grafalvar- legur og meint þessi furðulegheit, sem hann lét frá sér fara. Fór ég þá líka að rifja það upp, þegar mér var sagt, að ég ætti ekki að lesa texta alþingismannsins sem grín, að ég hafði aldrei séð hann brosa. Hann hefur alltaf birzt mér og öðmm í sjónvarpinu grafal- varlegur, jafnvel þungur á brún, og svo sem allar áhyggjur veraldar hvíldu honum á herðum. Lét ég þá sannfærast um að mér bæri ekki að brosa að skrifum hans. En áður en lengra er haldið, vil ég biðja afsökunar á því, að hann hefur orðið að bíða nokkuð eftir því að fá að heyra um „kladdann" minn. En því veldur, að ég er nýkominn heim og rakst ekki á grein for- mannsins og alþingismannsins fyrr en nokkuð fór að grynnka í blaða- bunkanum. Nú og svo tók mig líka nokkum tíma að átta mig á því, hvort ég ætti að vera að skrifa svar í blöðin, jú, hann heimtar, að ég sendi þetta í þau öli. Af því að í stað þess að skrifa, hefði mér verið skapi næst að hringja frekar í þetta nýja sóknarbam mitt. Bjóða Svavar velkominn í Bústaðasókn og fjöl- skyidu hans og skýra fyrir honum, hver munur er á því að fylgjast með og gefa einkunnir til færslu í kladda. Mig gmnar jafnvel, að herra al- þingismaðurinn hafí lesið allt of mikið um hið fræga Watergate-mál og seguibandsspólurnar hans Nix- ons fyrrnrn forseta Bandaríkjanna og því tileinkað sér tilburði blaða og þingmanna frá segulbandsspólu- leit þeirra þá. Mér býður jafnvel í gmn, að hann hafi lært fleira frá þeim tíma, þar sem okkur er tjáð, að Nixon hafí sett fólk, sem honum féll ekki við, á sérstakan haturs- lista. En ég flýti mér að bæta því við, til að forðast nýja gusu, að ég á engan haturslista og yfír mínum skjölum hvílir engin önnur leynd en sú, sem presti ber að sýna af trúnaði við söknarbörn. Og segul- bandsspólur eða tölvudiska fylli ég ekki upplýsingum um fólk. En hver er þá munurinn á því að fýlgjast með, eins og ég sagði í grein minni, og gefa einkunnir til færslu í kladda eins og Svavar túik- ar af skarpskyggni sinni? Heldur Svavar Gestsson, stjórnmálamaður- inn margreyndi, að prestar og forystumenn safnaðanna hér í pró- fastsdæminu fylgist t.d. ekki með því, hverjir greiða atkvæði gegn hækkun á framlögum í kirkjubygg- ingarsjóð borgarinnar? Og dettur honum virkilega í hug, að við vitum ekki, hveijir sitja hjá við sömu at- kvæðagreiðslur? Við værum nú meiru aumingjarnir, ef við fylgd- umst ekki með slíku. En svo er ég nú ekki kalkaður ennþá, að ég þurfi að skrifa þetta hjá mér. Og heldur Svavar Gestsson, að ég fylgist ekk- ert með því, hverjir sækja hér kirkju og hvetjir sjást aldrei? Og ég þarf heldur ekki að færa það til bókar og hef heldur ekki hugsað mér að láta það eitt ráða algjörlega um mat mitt. En það hljótum við að þekkja báðir, hvílíkur munur það er að tala fyrir tómu húsi eða fullu eða eitthvað þar í milli. Og mér hefur virzt eins og það sé uppslátt- arvert, þegar fundir eru svo íjölsótt- ir, að hvert sæti er skipað og prýða þá myndir útsíður flokksblaðanna á Fer inn á lang flest heimili landsins! ; IttgrjgtöaMaftifo Ólafur Skúlason „Hann hefur alltaf birzt mér og öðrum í sjón- varpinu grafalvarleg'- ur, jafnvel þungur á brún, og svo sem allar áhyggjur veraldar hvíldu á honum. Lét ég þá sannfærast um að mér bæri ekki að brosa að skrifum hans.“ eftir. Og Svavar þarf ekki að segja mér það, að bæði formaður Sjálf- stæðisflokksins og varaformaður eru sóknarbörn mín. En hér er einn- ig annar alþingismaður, formaður þingflokks Alþýðuflokksins, Eiður Guðnason, og ég dreg enga dul á það, hversu mikils ég met það, að hann sækir reglulega kirkju sína. En þó að prestur gleðjist yfír góðri kirkjusókn en harmi lélega, þá bjóðum við ekki til kirkju og syngjum messur prestsins vegna, heldur safnaðarins. Allir hafa gott af þeirri kyrrð, sem kirkjugöngu fylgir, og þó ekki sízt þeir sem vandasömum annastörfum gegna í þjóðfélaginu, sem margir eiga mik- ið undir, að vel séu rækt. Og kirkjuganga er ekki til þess eins að hlusta á prestinn. Prestar eru misjafnir og tekst misjafnlega upp. En þeir boða líka sterkt, sem sækja kirkju, og þeir eru líka að boða og flytja boðskap sinn, sem koma þangað sjaldan eða aldrei. Báðir flokkar lýsa afstöðu, annar til stuðnings hinn ekki. Og það þarf víst enginn, sem varðveitir heil- brigða dómgreind, að fara í grafgöt- ur með, hvort kirkjunnar fólk telur heppilegra og eðlilegra kristnu fólki. Mér hefði aldrei dottið í hug að vera boðið að ávarpa fund í Al- þýðubandalaginu því til framdrátt- ar, þar sem ég hef aldrei gefíð til kynna, að ég styddi þann flokk, hvað þá að ég sé flokksbundinn í honum (sem ég er nú reyndar ekki í nokkrum flokki). Hitt gæti aftur á móti hent, að þeim yrði boðið að ávarpa fundarmenn, þótt ekki væri félagi, sem hefði sýnt áhuga á málum flokksins og sýnt stuðning á einhvem máta. Ætli okkur prest- um fari ekki nokkuð svipað. Og þó var öllum borgarfulltrúum og vara- borgarfulltrúum boðið að taka þátt í guðsþjónustum og ganga fram fyrir söfnuð vegna tvö hundruð ára afmælis borgarinnar. en þeir vildu það ekki alHr, og það hneykslar mig ekki, hvað þá að þeir fari á einhvern svartan lista hjá mér eða séu skráðir í kladda. Og þá skal ég nú loksins svara sóknarbaminu mínu, eftir þennan langa inngang: Ég held alls engan kladda og get ekki skilið, hvernig Svavar las það úr orðum mínum, að ég gerði slíkt. Ég þarf ekkert slíkt. Hitt þykir mér aftur á móti vel við hæfí, að kirkjan fari að gera eitthvað slíkt og fyígist betur með umræðum á hinu háa Alþingi og hvernig atkvæði falla um þau mál, sem hún telur mikiu varða. Sé ég, að aðrir gera slíkt og birta opin- berlega, og las ég í „Nýjum menntamálum" einn slíkan, þar sem afrakstur stjómmálaflokkanna var tíundaður og einstakir þingmenn metnir út frá áhuga þeirra á þeim málum, sem þar vom kmfín. Og ég verð að hryggja Svavar Gestsson með því, að hann komst þar ekki á blað, þar sem þeir vora skráðir, sem mestan áhuga höfðu sýnt og hróss- ins vom því verðir. En hvort þetta verður til þess að hann tekur til við að beina geira sínum að kennumm á eftir að koma í ljós. En þeir halda einhvers konar kladda í líkingu við það, sem Svavar finnur mér allt til hnjóðs fyrir í ímyndun sinni. En mikið gleður það mig, að Svavar ætlar að virða svo búsetu í sókn þeirri, sem ég þjóna, að hann biður mig „auðmjúklega" að birta sér upplýsingar um það „til hvers hirðirinn ætlast af sauðum sínum“, og þar sem ég geri ekki ráð fyrir því, að flokksformaðurinn búist við línum frá mér í efnahagsmálum eða öðm slíku, heldur hugsi til kirkju- mála, þá skal ég benda honum á það, að mikið mundi ég nú meta stuðning hans við starfsmanna- fmmvarp kirkjunnar, sem eins og hann vitanlega veit, var lagt fram á síðasta þingi. Og ég skal gleðja hann með því um leið, að verði það fmmvarp samþykkt, losnar hann við að tína til alla þá titla, sem nú er hægt að tengja nafni mínu og hann var óþreytandi við í skrifí sínu, þar sem verði það fmmvarp sam- þykkt, fækkar þeim titlum sjálf- krafa um einn. Þá vil ég einnig benda honum á annað mál, sem mjög er brýnt að fá tekið fyrir í sölum Alþingis, en það er afnám prestskosninga. Þar er smánarmeðferð á prestum og söfnuðum, sem verður að víkja frá hið bráðasta. Og mikið væri ég feg- inn, ef þetta nýja sóknarbarn mitt og þau hin, sem fyrir em, og ráða málum á Alþingi, sameinuðust um þetta. Þá þætti mér nú stafa ljómi frá Bústaðasókn og Alþingismönn- um okkar þar. Eins og fram hefur komið, er ég nýkominn heim úr fríi, en fer nú að messa aftur. En fjarvera mín þessar sumarfrísvikur hefur sjálf- sagt valdið þwí, að ég hef ekki getað boðið mitt nýja sóknarbarn velkomið í kirkjunni okkar. Vona ég að fljótlega verði bætt úr því. Og sýni Svavar Gestsson áhuga á söfnuði sínum og kirkju, skal ég ekki meina honum þess að stíga í stólinn í þeirri góðu kirkju, sem ég þjóna. Höfimdur er sóknarprestur í Bú- staðasókn. Wfk- ÞAÐER ÓDÝRARA HfAÐ byrja skolann hja okkur 5 stórar Kollegi bækur í pakka Fullt verð: 325 5 stórar jormabækur í pokka Fullt verð: 312 3 stílabrakur 09 2 glósubækur Fullt verð: 205 2 möppur 09 skiptiblöi Fullt verð: 290 lausablöi 50 blöi í pakka Fullt verð: 30 Okkar ver|- 285? OkkarverS: 280 Okkar verð: 1184 í’ Okkar verð: Okkar verð:1 25 í—W—' Bókalmó ^MÁLS & MENNINGAFU LAUGAVEGI 18 SÍMI 24242 UÐAR kala ver- boðspökkv^ imæt: ira WU 0.000 kr. et P° ina meö Ver' ! 10_25% Bókabúð .MÁLS & MENNINGAR. LAUGAVEGI 18 SÍMI 24242

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.