Morgunblaðið - 03.01.1987, Qupperneq 61

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 3. JANÚAR 1987
61
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
691100 KL. 17-18
FRÁ MANUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
Þessir hringdu . . .
„Skylda Sam-
félagsins“
Aðalheiður Sigurbjörnsdótt-
ir hringdi:
Hagstofan segir að ekki sé
hægt að láta skrá lögheimili sitt
á pósthólf, bát, hjólhýsi eða eitt-
hvað hæli, en til er fólk skráð
heimilislaust. Mér dettur í hug að
beinast liggi við fyrir vinnuglaðan
Odýrar vídeó-
spólur í Armúl-
anum
Skúli Helgason prentari
hringdi:
Ég er einn af þeim sem geri
töluvert af því að taka á leigu
myndbönd og veit að mönnum
almennt finnst það alldýrt að
þurfa að borga hátt í 200 krónur
fyrir eina spólu. Ég vil því benda
mönnum á að það er að minnsta
kosti til ein myndbandaleiga hér
í bænum sem er með ódýrar spól-
ur og er hún í Ármúla 20. Þar
kostar spólan einungis 80 krónur
á sólarhring.
Lyklar fundust
við Stóragerði
Kona hringdi:
Lyklar fundust við Stóragerði á
móts við skólaportið á Þorláks-
messu. Þá er að finna í geymslu
á stoppustöð SVR við Háaleitis-
braut.
Afengisverð
misjafnt á
skemmtistöðum
Sigurður hringdi:
Verð á áfengi er mjög misjafnt
á skemmtistöðum hérlendis og er
t.d. áberandi hvað það er mikið
dýrara á þeim stöðum sem Ólafur
Laufdal rekur. Tvöfaldur Smim-
off í Seven-up með sítrónu kostar
248 kr. á Skansinum, 260 kr. í
Þórscafé og 285 kr. á Hótel Borg.
Einnig má benda á að á þeim stöð-
um sem veigarnar eru dýrastar
eru oft notuð mjög lítil glös og
kemst lítið öl í þau þegar búið er
að hálffylla glösin af klaka. Gam-
an væri að sjá samanburð á verði
á öli, miðað við magn, á skemmti-
stöðum landsins.
eyjaskeggjann að láta skrá lög-
heimili sitt á vinnustað. En til
hvers er ungum íslendingum gef-
ið sjálfræði, íjárræði, lögræði og
umráðaréttur bama sinna þegar
svo margir neyðast til þess að
bakka heim til mömmu og pabba
eftir að hafa farið halloka í fmm-
skógi allsnægta sem býður upp á
yfirdrifið nóg af húsnæðisvanda-
málum? Ekki getur þetta verið
þáttur í skynsamlegu hagræði
fyrir þessa sjálfstæðisáfjáðu þjóð?
Eg hefði nú haldið að betra væri
fyrir einstaklinginn og
nýútspmngnar flölskyldurnar að
fá að nota þennann rétt sinn til
þess að vera út af fyrir sig á heim-
ili sem það mótar sjálft, án þess
þó að þurfa að leggja allann sinn
mátt og eigur í sölumar fyrir
samastaðinn sem því miður ansi
margir hafa gert. Ég vil taka
undir þau orð Jons frá Pálmholti,
í DV 29 des. sl., að það er „skylda
samfélagsins að tryggja öllum þau
gmndvallarmannréttindi sem
húsnæði er“. Eða em manprétt-
indi eitthvað ofan á brauð fyrir
aurasálir og ístmbelgi af íhalds-
ættum? Hvar svo sem fólk stendur
í pólítík þá hljóta allar sjálfstæðar
manneskjur, með lágmarks sjálfs-
vitund að vilja ráða einhveiju um
sitt eigið líf. Hvað er jákvætt við
það, að halda aftur af fólki með
því að neyða það til að búa í föður-
húsum eða óíbúðarhæfum
skúmaskotum fram á miðjan ald-
ur?
Lögheimili er lygi, viðurkennd
hylling. Heimilisrétt hafa einungis
þeir sem fæðast inn í erfðafestu.
Að lokum vil ég láta undmn mína
í ljós á því fólki sem í bestri að-
stöðu er til þess að mæla fyrir
munn alþýðu að það skuli ekki
reyna að hafa bætandi áhrif á
kjör hennar með því að draga
fram í dagsljósið sannleikann súra
sem geijar undir niðri, þá á ég
við fólk sem t.d. starfar að fé-
lags- og heilbrigðismálum.
'Hvernig'
er sveita-
hagmælska?
í Morgunblaðinu 27. nóvember
sl. birtist ritdómur um ljóðabók
konu nokkurar, einn af mörgum
þessa dagana. Ekki ætlar undirrit-
aður að ræða neitt um þessa bók
enda ókunnugur henni. Hinsvegar
er í þessari blaðagrein orðatiltæki
sem vekur upp spumingar. Höfund-
ur téðrar greinar segir orðrétt:
„...var eitt dæmi af mörgum um
skáld sem þróaðist frá sveitahag-
mælsku, í það að verða raun-
verulegt skáld, sem tók mið af því
sem efst var á baugi í ljóðlist".
Af þessu sýnist mega ráða að
höfundur þessara orða, Jóhann
Hjálmarsson, álíti að menn úr sveit
eða stijálbýli, sem yrkja ljóð, séu
bögubósar og komist ekki til manns
sem skáld, fyrr en þeir eru komnir
í þéttbýli kaupstaðanna.
Fyrst kemur í hugann þessi
spuming: Hvað um Klettafjalla-
skáldið, Stephan G.? Hann bjó allt
sitt líf í sveit. Varð hann ekki
„raunverulegt skáld“?
Marga fleiri mætti nefna og sá
grunur læðist að manni að hin órím-
uðu ljóð fái helst hrós frá þeim seríi
nú á tímum fjalla um skáldskap.
Það má m.a. lesa út úr tilvitnaðri
blaðagrein.
Þeim fer því miður fækkandi sem
reyna að yrkja rímuð ljóð nú á dög-
um, þó em þeir til, sem betur fer,
og gera sumir vel. Hætt er við að
fátt af hinu fyrmefnda eigi framtíð
með þjóðinni, enda ekki auðlært.
Að síðustu má leyfa sér að nefna
hér sem dæmi þijá snillinga af
mörgum sem fæddir voru og fóstr-
aðir í íslenskum sveitum: Davíð
Stefánsson, Tómas Guðmundsson
og Sigurð á Amarvatni. Allir hafa
þeir notað það sem menn kalla nú
sveitahagmælsku enda líka notið
þess að vaxa og þroskast við mikil-
leik íslenskrar náttúru.
Gísli Bjarnason
Gísli Bjarnason minnir á það að margir af snillingum íslenskrar
ljóðlistar ólust upp og þroskuðust við mikilleik íslenskrar náttúru.
Árlega hafa dauðsföll eða alvarleg örkuml vegna slysa tekið alltof
háan toll landsmanna.
Með samstilltu átaki má draga vemlega úr þessum slysum, hvort
sem um er að ræða í umferðinni, á vinnustöðum eða heimilum.
Sýnum aðgæslu og tillitssemi í leik og starfi og njótum nýs árs
með fækkandi slysum.
Slysavamarfélag íslands óskar landsmönnum gleðilegs árs og þakk-
ar gott samstarf og veittan stuðning á liðnu ári.
CATERPILLAR
SALA & tUÚNUSTA
C«t«rpillar, C«t ogCB«ru skráa*tt vOrumorfci
Eigendur og vélstjórar
Caterpillar bátavéla
Látið skrá ykkur
strax í dag
á námskeið 7.-9. janúar 1987.
Blaðburðarfólk
óskast!
ÚTHVERFI
Heiðargerði frá 2-124
og Hvammsgerði
KÓPAVOGUR
Borgarholtsbraut
AUSTURBÆR
Ingólfsstræti
Eskihlíðfrá 5-15
stakartöluro.fl.

jjeitingahúsiðr
*7A tiansenl
FÖGNUM NÝJUÁRI.
ísögulegu húsi í hjarta
HafnarJjarðar er enn boðin
góð þjónusta, nú íformi
matar og drykkjar.
Okkar landsþekkti skemmtikraftur
Haukur Morthens
skemmtir matargestum og Jón Rafn
verður í fjöri að venju á loftinu föstu-
dags- og laugardagskvöld.
Hafnarfirði, sími 651130.
Hafnarfir&i, sími 651130.