Morgunblaðið - 23.01.1987, Qupperneq 38

***-«*•
£$€} noor a a ttt/ a r oo aT fM*níTrrom nifj f KTTjfTTnOA1l.
38 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 23. JANÚAR 1987
fclk í
fréttum
Stígur
prinsessan
ekkií
vitið?
Myndi sakna þess
ef spennan væri
ekki til staðar
Jón Gústafsson heitir piltur sem
flestir sjónvarpsáhorfendur
kannast við. Hann hefur verið við-
loðandi fjölmiðlun um nokkurt
skeið; fyrst niðri á Skúlagötu, þá
hjá Sjónvarpinu. Nú nýverið venti
hann sínu kvæði í kross og gekk
til liðs við hinar fijálsu útvarps-
stöðvar. Hefur hann nú að undan-
förnu unnið að gerð sjónvarpsþáttar
hjá Stöð tvö um Hólmfríði Karís-
dóttur og það ár, sem hún bar
titiiinn Ungfrú heimur. Auk þess
hefur hann verið ráðinn hjá Bylgj-
unni og sér þar um þætti tvisvar í
viku. Af þessum sökum hafði blaðið
samband við Jón og forvitnaðist um
hagi hans. Jón var þreytulegur og
kom í ljós að að baki var mikil vinna
að nóttu sem degi við gerð þáttar-
ins um Hófí. Við spurðum um efni
hans.
„Hann fjallar um þetta ár í lífi
Hólmfríðar frá mörgum sjónar-
homum. Við fengum talsvert af
myndböndum héðan og þaðan, t.d.
frá Sviss, Thailandi, Macau og Bret-
landi, en þau hafa aldrei sést hér.
Þa talaði ég við þá Sigurð Helgason
hjá Flugleiðum, Davíð Oddsson,
Davíð Scheving Thorsteinsson og
Matthías Á. Mathiesen um gildi
Hófíar fyrir útflutningsiðnaðinn og
landkynningu. Utanríkisráðherra
heiðraði hana sérstaklega fyrir
skömmu og ástæður þess verða
reifaðar í þættinum. Síðast en ekki
síst ræði ég við Hófi sjálfa um þessa
lífsreynslu hennar."
Hvernig lýst þér á Stöð tvö?
„Mjög vel. Þama er góður andi,
eins og við er að búast á ungum
vinnustað. Fólk leggur meira á sig
en ella af því að það hefur trú á'
fyrirtækinu.
1
Fyrir ...
... og eftir.
Þríbreiður
þriðjungur
Islenskir sjónvarpsáhorfendur
kannast eflaust við sjónvarps-
stjömuna Joyce DeWitt, sem leikur
eitt þriggja aðalhlutverka í þættin-
um „Allt er þá þrennt er“ (Three’s
Company), sem til skamms tíma
var sýndur á Stöð tvö.
Það er helst frétta af Joyce að
hún hefur blásið allverulega út og
er helst útlit fyrir að hún geti leik-
ið ö!l þrjú hlutverkin sjálf, a.m.k.
ef miðað er við þyngd. Að sögn
kunnugra er Joyce um það bil 15
kg of þung og þyngist enn. Er haft
fyrir satt að því valdi óhófleg neysla
á hamborgurum, frönskum kartöfl-
um og margs konar sorpmeti öðru.
Framleiðéndur þáttanna hafa hins
vegar tjáð henni það að fari hún
ekki að grennast geti hún farið að
leita sér að vinnu.
Díana prinsessa af Wales skýrði börnum í sjúkra-
húsi frá því sl. þriðjudag að hún væri hreint ekki
of bráðgáfuð. Þegar henni var boðið að taka þátt í
hinum vinsæla leik Trivial Pursuit, afþakkaði hún
gott boð og sagði. „Nei, þakka yður fyrir. Ég er trén-
uð eyma á milli“ („No thank you, I am thick as a
plank“).
Að sögn Justians Miles, þess er bauð henni að leika
við sig, sagði Díana að synir sínir, William og Harry,
ættu gnægð spila heima í höllu, en að hún eyddi
mestum tíma við að lesa leiðbeiningamar, sem þar
að auki væm yfirleitt töluvert þyngri en spilin sjálf.
Prinsessan hitti Justian þegar hún heimsótti Tad-
worth Court-sjúkrahúsið í Surrey, ætlað bömum sem
þjást af ævilöngum sjúkdómum, em vansköpuð eða
dauðvona. Justian, sem þjáist af arfgengum lungna-
sjúkdómi, sagði að hann hefði verið tilbúinn með
spurningu fyrir Díönu Hún var: „Hvaða tveir enskir
knattspymumenn komust á lista Pélés yfir hundrað
bestu knattspyrnumenn sögunnar?“ Svarið er Bobby
Moore og Bobby Charlton.
En þetta er reyndar ekki í fyrsta skipti sem Díana
játar að vera ekki beint afburðagáfuð. Eitt sinn var
eftir henni haft að hún hefði þurft að endurtaka próf
upp úr sextán ára bekk og fallið í einu fagi. Reuter
Díana prinsessa við heimsóknina i sjúkrahús-
ið. Hún heldur á bangsa sem húnfékk að gjöf.
(
i
f
Orkorn um
hetjudáðir
að vill oft brenna við
að fólk verði frægt af
ýmsu, sem það kannske
átti alls ekki skilið, enda
ævisagnariturum lögð mik-
il ábyrgð á herðar. Yfirleitt
tala menn þó ekki illa um
hina látnu — De moruis nil
nisi bonum— nema þeir
hafí reynst því raktari ill-
menni. Hins vegar er litlu
skárra að hlaða menn oflofi
látna og mannkynssögunni
iðulega gerður mikill
ógreiði með slíku háttemi.
Tökum dæmi:
Sitjandi Boli, höfðingi Sio-
ux-indíana, kom aldrei
nálægt orrustunni við
Little Big Hom þrátt fyrir
að í flestum sögubókum sé
hann sagður hafa leitt
stríðsmenn indíana á
vígvöllinn. 1 raun var hann
að huga að töfraseiði uppi
á fjalli meðan bardaginn
stóð yfir. Á hinn bóginn
var George Armstrong
Custer, sá sem vægast sagt
tapaði orrustinni, ekki
hershöfðingi, heldur aðeins
höfuðsmaður. Hafn var
hækkaður í tign eftir dauð-
ann.
Trapp-fjölskyldan, sem segir frá í myndinni „The Sound
of Music“, eða Tónaflóði, fyllti hálfa heimsbyggðina að-
dáun á flótta sínum frá Áusturríki eftir að Þjóðveijar
innlimuðu landið. í myndinni var sýnt hvernig þau skipu-
lögðu djarflegan flótta undan nazistum, sem náði hámarki
í lok myndarinnar þegar fjölskyldan brýst áfram yfir snævi
þakta Alpana inn yfir landamæri Sviss. í raun var þetta
ekki alveg svo mikilfenglengt, því að Trapp-fjölskyldan ók
niður að þorpsbrautarstöðinni, keypti lestarmiða og fór til
Italíu, án nokkurs yss eða þyss.
Davy Crockett, sem var gerður ódauðlegur á hvíta tjald-
inu og sjónvarpsskjánum af Fess Parker (að ofan), er
vafalaust einn þekktasti frumheiji Bandaríkjanna. Hann á
frægð sína að vísu ekki ævisagnariturum að þakka, því
hann var sjálfur síst ósparari á frægðarsögurnar en
Múnchausen greifi. Þrátt fyrir skreytiii Crocketts sjálfs
og síðari tíma skrásetjara hefur samt ekki tekist að fela
þær staðreyndir að „Konungur óbyggðanna" var ekkert
annað en drykkjusvoli, flagari, óheiðarlegur stjórnmálamað-
ur og ónytjungur til vinnu (a.m.k. hjá Bandaríkjaher).