Morgunblaðið - 10.02.1987, Page 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 10. FEBRÚAR 1987
félk f
fréttum
Að kunna tökin á tækninni
Síðastliðinn miðvikudag hélt bandaríska hljóm-
sveitin Smithereens seinni tónleika sína í húsi
Islensku óperunnar, Gamla bíói. Var almennt mál
manna að báðir tónleikamir hefðu verið vel heppnað-
ir, þó svo þeir seinni hefðu e.t.v. verið lakari.
Utvarpsstöðin Bylgjan sendi hluta tónleikanna beint
út og skyldi maður ætla að það væri töluvert fyrir-
tæki. Ekki vafðist það þó fyrir Bylgju-mönnum, enda
fagmenn á ferðinni. Sérstaka athygli má þó vekja
hversu lítið fer fyrir tækjabúnaði þeim, sem nausynleg-
ur telst til útsendinga.
Hér er Sigurður við tækjabúnaðinn. Meira þarf Útvarpsmaðurinn ábyrgi, Ásgeir Tómasson, ásamt
nú ekki til! Jóni Axel Ólafssyni, magnaraverðinum valin-
kunna.
Sem sjá má var „Flukey" ekki vinasnauður, hér er hluti þeirra sem vottuðu hinum látna virðingu sína.
Morgunblaðið/Bjami
Hallgrímur Thorsteinsson, sem var kynnir á tónleikunum og Sigurð-
ur Ingólfsson, tæknimaður.
Um greftrunarsiði
Stokes-fj ölsky ldunnar
Willie „Flukey" Stokes, hinn
tæplega fimmtugi „eitur-
lyíjabarón11 af Chicago, kunni svo
sannarlega að setja á svið skraut-
sýningar, þegar hann vildi svo við
hafa. Þegar sonur hans, Willie „The
Wimp“ (raggeit) lést í skotárás fyr-
ir u.þ.b. þremur árum sá karl faðir
hans til þess að á hvom staðinn sem
hann færi nú í vist hinu megin, þá
væri öruggt að hann kæmist á leiða-
renda. Willie var grafinn í kistu,
sem leit út eins og ekta Cadillac,
með stýri, blikkandi ljósum, fram-
rúðu, hvítum hjólbörðum og
„Wimp“ letrað á. Kistan var að
sjálfsögðu bleik. í henni lá Willie
með hatt á höfði og hendur á stýri.
En hafi einhverjum þótt útförin
smekklaus, þá tók „Flukey“ gamli
ekki eftir neinu. „Jarðarfarir eru
ekki mitt sérsvið. Ég veit ekkert
um það hvort þessi sé óvenjuleg eða
ekki. Ég stunda þær vanalega ekki
sjálfur". Jarðarförin vakti töluverða
athygli um öll Bandaríkin og þó
víðar væri leitað. M.a. birti Morgun-
blaðið frétt af henni og blúsgítar-
leikarinn frægi, Stevie Ray
Vaughan, samdi vinsælt lag um
„Willie í Kadiljáks-kistunni".
Flukey fór þó í jarðarför á árinu
sem leið og það sem meira var
— hann var heiðursgesturinn. Að
sögn lögreglunnar var honum gerð
fyrirsát þar sem hann ók um í
Kadilják sínum ásamt Diane nokk-
urri Miller, sem verið hafði í tygjum
við dópsalann í nokkur ár. Stokes
var nýbúinn að hringa heim til
Diane og óska eftir því að kveikt
yrði á fljóðljósunum við hús henn-
ar, svo þau sæju til við komuna
þangað. Hann hringdi úr farsíma
sem hann skildi aldrei við sig, en
af einhverjum ástæðum var kveikt
of seint á ljósunum og út úr runnum
stukku tveir menn og skutu sem
óðir væru á Stokes. Hann og
bílstjórinn hafi létust nær sam-
stundis, en ungfrú Miller slapp með
skrámur. „Flukey" var óþekkjan-
legur eftir árásina, því að morðingj-
amir notuðu afsagaðar haglabyssur
við verknaðinn. Talið er að einhver
samkeppnisaðili „Flukeys" standi á
bak við morðið.
Að öðru leyti hafði árið verið
mjög gott fyrir „Flukey“. Hann og
kona hans héldu upp á 30 ára brúð-
kaupsafmæli sitt með stórfenglegri
Jean og „Flukey“ Stokes á brúðkaupsafmælinu í fyrra. Bæði
eru þau alsett skartgripum, en Willie er auk þess með skjalat-
ösku, sem í er siminn ómissandi. Fyrir ofan hangir mynd af
syninum Willie.
Willie „The Wimp“ í kadiljáks-kistu sinni.