Morgunblaðið - 05.03.1987, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 5. MARZ 1987
Árshátíð Viðeyingafélagsins
verður haldin í Síðumúla 35, laugardaginn
7. þ.m. og hefst með borðhaldi kl. 19.30.
Miðapantanir hjá Kristjónu Þórðardóttur í síma
23085 og Aðalheiði Helgadóttur í síma 78082.
Pantið tímanlega. ViðeyingafélaglS
SIEMENS
Hann er venjulegur ofn, grillofn og
örbylgjuofn, allt í senn.
Kjörinn í mötuneyti, kaffistofur, sumarhús og svo
vitaskuld venjuleg heimili.
íslenskur leiðarvísir.
© ®\\m
Smith og Norland
Nóatúni 4, s. 28300.
Þrenning
Myndlist
Valtýr Pétursson
í Nýlistasafninu við Vatnsstíg
stendur nú yfir sýning á verkum
eftir þtjá unga iistamenn. Þar er
til sýnis grafík eftir Kristin Guð-
brand Harðarson og málverk eftir
Helga Valgeirsson og Guðrúnu
Láru Halldórsdóttur. Sérhver þess-
ara listamanna hefur sitt afmark-
aða sýningarsvæði, og er því ekkert
vandamál fyrir hendi, þótt um
nokkuð ólíkar myndir sé að ræða,
en svipur hvers og eins kemur
glöggt í ljós, og mætti jafnvel tala
um þijár sérstakar sýningar fremur
en samsýningu.
Þegar gengið er í safnið, verður
fyrst á vegi manns dúkskurður eft-
ir Kristin Guðbrand Harðarson.
Hann er með sýningu á olíumál-
verkum sínum í Gallerí Svart á
hvítu á sama tíma, og enn fremur
er hann einn þátttakenda á sýningu
verðandi listamanna á Kjarvalsstöð-
um, svo að segja má með sönnu,
að hann liggi ekki á liði sínu hvað
sýningar snertir þessa dagana.
Grafík Kristins er um margt öðru-
vísi en olíumálverk hans, og kennir
margra grasa í þeim tugum mynda,
er hann hefur þama til sýnis. Það
er að vísu misjafnt, sem á boðstólum
er, en látum það liggja milli hluta,
það er fróðlegt að sjá þessa hlið á
Kristni.
Helgi Valgeirsson hefur lagt und-
ir sig stærsta salinn í safninu og
sýnir olíumálverk. Hann er nokkuð
þungur í litnum, en ekki þó til traf-
ala. Hann virðist vinna með
nokkurri alvöru að verkum sínum
og leggur mikla áherslu á mynd-
byggingu, sem á stundum minnir á
geometrískt málverk, hvað formið
snertir. Skemmtilegir og hressilegir
sprettir hér og þar.
Guðrún Lára Halldórsdóttir er á
loftinu og sýnir átta olíumálverk.
Hún sækir viðfangsefni sín í mann-
lega tilveru, og ástin á þar í þeim
athvarf, ef svo mætti til orða taka.
Til að mynda heita tvö verk af þeim
átta verkum, sem þama eru á
veggjum, „Eva og Adam“. Yfírleitt
er Guðrún ekki sterk í litameðferð,
og teikningin í þessum verkum virð-
ast miklu þroskaðri en liturinn. Eitt
verk ber samt af öllum hinum hvað
litasamsetning snertir, og er það
að mínu áliti besta verk Guðrúnar
Láru — það er no. 7 og heitir Logar.
I heild er þetta sýning, sem tæp-
ast sker sig úr að nokkru leyti. Það
er allstór hópur, sem málar í þessum
dúr, og sú þrenning, sem hér á í
hlut, fylgir þeirri málaralist, er
tíðkast hvað mest um þessar mund-
ir.
Ásgerður Búadóttir við verk sín.
Ásgerður Búadóttir sýnir
Myndlist
Valtýr Pétursson
í Listasafni ASÍ við Grensás-
veg hefur hin kunna veflistarkona
Ásgerður Búadóttir komið fyrir
VLT HRABABREYTAR
fyrir: dælustýringar,
færibönd, loftræstingar,
hraðfrystibúnað o.fl.
Danfoss VLT hraða-
breytar fyrir þriggja fasa
rafmótora allt að 150 hö.
Hraðabreytingin er
stiglaus frá 0-200% og
mótorinn heldur afli við
minnsta snúningshraða.
Leitið frekari upplýsinga
í söludeild.
= HÉÐINN =
VÉLAVERSLilN, SÍMI 24260
SÉRFRÆÐIÞJÓNUSTA-LAGER
nokkrum verka sinna til sýning-
ar. Það eru tíu verk sem lista-
konan hefur vaiið að þessu sinni.
Sum þeirra hafa að vísu verið
áður á almannafæri, en flest
koma hér fyrir sjónir manna í
fyrsta sinn. Tvö af þessum verk-
um eru í einkaeign og eitt í eigu
Listasafns íslands, en önnur verk
á sýningunni eru enn í eigu lista-
konunnar. ÖIl eru verkin unnin
úr ull og hrosshári, og litun ullar-
innar hefur Ásgerður sjálf séð
um. Þetta eitt og sér í lagi hlýtur
að gefa verkum Ásgerðar per-
sónulegan blæ, og önnur vinnu-
brögð eru eftir þessu.
Ásgerður Búadóttir hefur unn-
ið sér nafn, eins og sagt er í
listaheiminum, sem þekktasti vef-
ari hér á landi. Hún á sér langan
vinnudag að baki í listgrein sinni
og hefur verið stórtæk hvað af-
köst snertir.Á seinni árum heftir
hver sýningin rekið aðra hjá Ás-
gerði og mörgum mun í fersku
minni sýning hennar á Kjarvals-
stöðum fyrir stuttu, en hún naut
starfslauna um tíma frá
Reykjavíkurborg og var sú sýning
nokkurs konar kvittun fyrir það
tímabil.
Nú er ég enginn sérfræðingur
í vefnaði né þeirri tækni sem
nútímavefarar beita, en mig
grunar að Ásgerður standi mjög
framarlega á því sviði og sé mik-
ill kunnáttumaður, en verk
hennar sanna það svo rækilega
að það fer ekki fram hjá leik-
manni í þessum efnum. Þau verk
sem nú eru til sýnis í salarkynnum
ASÍ eru sérstaklega látlaus í
byggingu og litameðferð, hvergi
neinu ofaukið. Ásgerður notar
heilleg og sterk form í byggingu
myndvefnaðar síns og stundum
fer hún mjög nærri því sem í eina
tíð var nefnt geometría, en það
eru aðrar eigindir sem hún spilar
á í vefnaðinum en þær er mest
ber á í geómetrísku málverki,
þótt skyldleikinn leyni sér ekki.
Allt er þetta af hinu góða; lýmið
er höndlað í tengslum við þann
efnivið sem úr er unnið. Og árang-
ur er eftir því.
Þessi sýning Ásgerðar Búad-
óttur er sérlega aðiaðandi og
hefur sterkan menningarlegan
svip. Hvergi er þrengt að neinu
og allt er til sýningar hefur verið
valið fær að njóta sín til fulls og
fellur sérlega vel að salarkynnum
ASÍ við Grensásveg. Ég hafði
augnayndi af verkum Ásgerðar
og þakka fyrir mig.
Fróóleikur og
skemmtun
fyrir háa sem lága!