Morgunblaðið - 05.03.1987, Side 54

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 5. MARZ 1987
„É9 5kil venjulcgcx efc'ir auka. hundnab
fXaII i x/eókinu minu þegarton^n min ó.
C*fmacLi."
Ast er...
... að bera hana
upp himnastiga
hamingjunnar.
TM Raq. 'J.S. Pat. Off.—ail rigfits reserved
©1983 Lo» Ar>o«*es Tímes Syndicate
Ef ég læt svo rúbrauðið
árgerð 73 upp í, hver
verður þá mánaðar-
greiðslan, heldurðu?
HÖGNI HREKKVISI
„ pA£> ER /MÚS í SKEGQlNU 'A pÉK.
Þessir hringdu . .
ræða hvað ætti að gera og hvernig
mætti draga úr útgjöldum heimil-
anna til matarkaupa. Það er of lítil
umræða um þetta. Helgarmaturinn
hjá okkur síðan í haust hefur oftast
verið kjúklingur eða regnbogasil-
ungur, að undanskildum jólamatn-
um, svo ég held að það mætti
endurskoða margt í þessu dæmi.
Geri við vasa
Svavar Gunnarsson hringdi:
í síðustu viku var fyrirspurn um
það í Velvakanda hvar hægt væri
að fá gert við vasa.Ég geri við vasa
og móttaka er í Gleriðjunni, Höfðat-
úni 4. Síminn minn er 79366 og í
Gleriðjunni 11386. Gert er við gler-
muni og kristall.
Ekki hvetja til
mj ólkurdrykkju
Vísa í tilefni
föstuinngangs
Ingibjörg Júlíusdóttir hringdi:
Undanfarið hef ég verið að velta
fyrir mér verði matvöru sér í lagi
eftir síðustu búvöruverðshækkun
og hvemig bregðast eigi við þessu.
Ég vil beina því til fólks að hvetja
ekki bömin til að drekkja mjólk
heldur það sem þau vilja. Það er
svo margt annað ódýrara sem hægt
er að fá. Ef þau vilja ekki mjólk
geta þau borðað kalk. Við fullorðna
fólkið getum bara dmkkið vatn. Það
væri gaman ef kæmi af stað um-
Þorkell Björnsson frá Hnefilsdal
hringdi:
Um þessar mundir er föstuinn-
gangur og fínnst mér þessi gamla
vísa þá vel við hæfí:
Á þriðjudaginn í föstuinngang,
það er mér í minni.
Þá á hver að þjóta í fang,
á þjónustunni sinni.
Fitukeppir og
druslur
Þegar þessi vísa var gerð var
mikið vinnufólk á bæjum og hver
vinnukona hafði sinn þjónustu-
mann.
Jóna hringdi:
Ég fór og keypti saltkjöt nú um
daginn og vom fímm mismunandi
verð á saltkjöti í versluninni. Verðin
vom frá 365 krónum til á sjötta
hundrað krónur kílóið. En dýrasta
kjötið var það eina sem manni
fannst hægt að kaupa. Maður átti
að fá að velja það kjöt sem maður
vildi á mismunandi verði en það
reyndist ekki hægt nema ef maður
vildi kaupa einhveija fítukeppi eða
dmslur.
Frábær frammistaða handboltaliðsins
Kæri Velvakandi,
Ástæðan fyrir því að ég sest
héma niður og skrifa tii þín er sú
að ég get ekki orða bundist yfir því
hvað ég er ánægð með frábæra
frammistöðu íslenska handbolta-
liðsins þegar þeir kepptu við heims-
og ólympíumeistara Júgóslava 23.
og 24. febrúar sl.
Ég fór á báða þessa leiki í Laug-
ardalshöllinni og var stemmningin
með afbrigðum góð. íslensku strák-
arnir sýndu þama og sönnuðu hvað
í þeim býr og gáfu ekkert eftir
heims- og ólympíumeisturunum. Ég
er alveg viss um að þeir eiga m.a.
þjálfara sínum Bogdan Kowalczyk
að þakka þessa góðu frammistöðu
sína í handbolta. Bogdan er mjög
góður þjálfari að mínu mati ( og
það fínnst eflaust fleirum) og finnst
mér hann skipuleggja handboltalið-
ið, stjórna því og síðast en ekki síst
þjálfa það mjög vel.
íslenska handboltaliðið á örugg-
Islensku landsliðsmennirnir Guðmundur Guðmundsson, Þorgils Óttar
Mathiesen, Atli Hilmarsson og Alfreð Gíslason fagna sigri á Júgóslöv-
um. Anna Heiða telur þá eftir að ná langt ef þeir halda áfram að
spila jafnvel og í þeim leik.
lega eftir að ná langt á ólympíuleik-
unum 1988 undir stjóm Bogdans
ef þeir spila jafn góðan handbolta
og þeir gerðu í höllinni gegn Júgó-
slavíu.
Anna Heiða Harðardóttir
Yíkverji skrifar
Oftsinnis hefur Víkveiji velt því
fyrir sér hvort fólki úti um
land fínnist ekki hvimleitt þegar
fjarlægir ættingjar eða kunningjar,
ekki nákomnir eða vinir, hópast í
heimsóknir yfír sumartímann.
Koma þeir þá í sumarleyfum sínum
með bamahjörðina á eftir sér og
þó þeir segi sem svo, að þeir vilji
ekkert láta hafa fyrir sér, þá þiggja
þeir veitingar og velgjörðir og sitja
sem fastast. Þó svo að hábjargræð-
istíminn sé í sveitum vilja þeir skoða
allt og skyggnast um, hafa allan
tíma í heimi til að lifa og leika sér
0g liggur hreint ekkert á.
Þegar borgarfólkið aftur á móti
er heimsótt fínnst Víkverja það
engan tíma hafa. Vinna, félagsstörf
og alls kyns stúss í hraða borgarinn-
ar ýtir gestum utan af landi til
hliðar. í mesta lagi hægt að skutla
þessum gestum bæjarleið í hend-
ingskasti. Hugurinn er kannski allt
annar, fólk vill gjarnan gera miklu
meira en gert er, í þéttbýlinu eru
bara allir svo uppteknir af sjálfum
sér. Auðvitað er þetta ekki algild
regla, skárra væri það, en ábyggi-
legt að gestrisni að góðum og
gömlum íslenzkum sið er meiri í
dreifbýlinu.
Þessir þankar rifjuðust upp í
síðustu viku er Víkverji las
bréf í dálkum Velvakanda undir
fyrirsögninni „Hótel ókeypis“. ís-
lenzk kona búsett erlendis rekur
þar raunasögu sína frá síðasta
sumri. Vinir, kunningjar og ættingj-
ar þeirra hjóna gistu þá hjá þeim
í samtals 300 nætur — og kostnað-
urinn var ærinn. „Svona hefur þetta
gengið undanfarin sumur, þó stund-
um höfum við verið heppin, þ.e.a.s.
færri kunningjar hafa heimsótt
okkur,“ segir í bréfínu.
Niðurlag þessa Velvakandabréfs
fer hér á eftir:
„Núna þegar ég kveð þig á flug-
vellinum hlakka ég mest til þess
að komast heim og geta séð hvaða
litur er á gólfteppinu, sem loksins
er laust við föt, ferðatöskur, pakka
og svefnpoka, og geta farið að lifa
eðlilegu ijölskyldulífi.
P.S. Þegar ég kom heim hafði
frændi mannsins míns hringt til að
tilkynna komu sína næsta sumar.
Menn eru strax farnir að bóka pláss
á Hótel Ókeypis. Ég vona bara að
hann lesi þessar línur svo hann
geti unnið og sparað mikið í vetur
og haft efni á því að taka með sér
tjald eða húsvagn, svo að ég og
fjölskylda mín getum notið sænska
sumarsins í ró og næði.“
Það færist mjög í vöxt að ein-
staklingar sem sækja um
stöður óski nafnleyndar. Fyrst eftir
að þessi möguleiki var uppgötvaður
var það kannski einn af hópnum
sem óskaði eftir að fela sig á bak
við leyndina. Nú er hins vegar svo
komið að jafnvel allir umsækjendur
um stöðu óska nafnleyndar. Nýjasta
dæmið er umsóknir um stöðu for-
stöðumanns fískmarkaðar í Reykja-
vík. Umsækjendur voru 11 talsins
og allir 11 óskuðu nafnleyndar. Er
ekki hægt að gera kröfti um að
almenningur fái að vita hveijir óska
eftir vinnu hjá hinu opinbera?
feg