Morgunblaðið - 06.05.1987, Side 23

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 6. MAÍ 1987
23
Verkfall leiðsögumanna hefur staðið
nokkuð á annan mánuð:
Trúi ekki öðru
en menn vitkist
- segir formaður Félags leiðsögumanna
„Ég trúi ekki öðru en menn vitkist og ljúki þessu sem
fyrst. Deilan er orðin alvarlegt mál, því það er ekki
hægt að veita þá þjónustu, sem búið er að selja og landið
okkar fær ekki þá kynningu, sem það á skilið að fá.
Náttúruverndin líður fyrir þetta einnig, því jafnframt
því að sinna starfi okkar höfum við opin augu fyrir því
að passa aðalsöluvöru okkar,“ sagði Friðrik Haraldsson,
formaður Félags leiðsögumanna, í samtali við Morgun-
blaðið, en verkfall félagsins hefur nú staðið nokkuð á
annan mánuð, án þess að samningar hafi tekist.
Nýr samningafundur hefur
ekki verið boðaður hjá ríkissátta-
semjara í deilunni, en sá síðasti
var 28. apríl síðastliðinn.
Friðrik sagði að fundurinn þá
hefði staðið fram á nótt og tals-
vert miðað í samkomulagsátt,
en slitnað upp úr á tveimur atrið-
um. Samkomulag hefði verið um
35 þúsund króna lágmarkslaun,
en það hefði verið háð því að
eftir- og næturvinna yrði lögð
niður og í staðinn yrði yfirvinna
1% af mánaðarlaunum. Leið-
sögumenn gætu ekki sætt sig
við það, þar sem það þýddi
4-4,5% kjararýrnun frá núver-
andi kerfi. Hins vegar vildu
leiðsögumenn fá inn í samning-
inn endurskoðunarákvæði verði
breytingar á samningi ASÍ og
VSI frá því í desember, en það
hefðu vinnuveitendur ekki geta
fallist á.
„Því hefur verið haldið fram
að við séum ekki að semja um
þau laun sem við vinnum á. Það
er rangt og má bæta því við að
yfirborganir til okkar hafa verið
mjög fátíðar. Einkum hafa utan-
félagsmenn notið þeirra, sem
hafa verið teknir upp í ferðir
vegna einhverra vandræða, og
fengið yfirborganir. Þetta eru
beinharðar tölur, sem við erum
að tala um og raunveruleikinn
fyrir okkur,“ sagði Friðrik að
lokum.
Morgunblaðið/Svavar B. Magnússon
Hákon í höfninni á Ólafsfirði
Ólafsfjörður:
Unnið að dýpkun og
lagfæringu í höfninni
Ólafsfirði
DÝPKUNARSKIPIÐ Hákon er
nú að dæla sandi upp úr höfn-
inni í Ólafsfirði, þar sem
togararnir voru farnir að sitja
fastir er þeir sigldu um höfn-
ina. Er fyrirhugað að dæla um
30.000 rúmmetrum af sandi
upp á þessu vori. .
I vetur hefur verið unnið að
viðgerð á bryggjum þar sem þær
voru orðnar stórskemmdar eftir
brim og ásiglingu. Því verki hefur
miðað vel áfram undir stjóm Aðal-
steins Aðalsteinssonar.
Jakob
CON ANIMA
Vestmannaeyjar:
Þórunn Sveinsdótt-
ir komin með 1.425
tonn á vertíðinni
Tónlist
Jón Ásgeirsson
Sérkennilegur samleikshópur,
er nefnir sig Con Anima, hélt tón-
leika í Norræna húsinu sunnudag-
inn hinn síðasta. Fyrir það fyrsta
voru flytjendur eingöngu konur
og verkin sem flutt voru einnig
kvennaverk. Ekki ber það vott um
áhuga kvenna að þær voru heldur
fáar mættar á tónleikana, en einn-
ig gæti ástæðan verið að tónleikar
þessir voru lítið auglýstir, eða að
þær venjur, sem gilt hafa á þessu
sviði hingað til, þarfnast endur-
skoðunar vegna breyttra að-
Jón Ásgeirsson
Sigrún Hjálmtýsdóttir og Anna
Guðný Guðmundsdóttir héldu tón-
leika í Gerðubergi sl. laugardag
og fluttu söngva eftir Gluck, Per-
golesi, Strauss, Britten og Wolf.
Tónleikarnir hófust á lögum eftir
tvo „bel canto“-snillinga, þá Gluck
og Pergolesi, sem Sigrún flutti
ágætlega. Það sem helst var sér-
stakt við þessa tónleika var að
nú voru flest viðfangsefnin „Lied-
er“-söngvar eftir Strauss og Wolf.
Margt var fallega gert í þessum
vandmeðförnu lögum og það sem
á vantaði fæst aðeins með áfram-
haldandi iðkun slíkrar tónlistar
og segir það nokkuð til um hæfi-
leika Sigrúnar, að þar á hún góðar.
garð að eija. Auk Lieder-laganna
söng Sigrún lagaflokkinn „On
this Island", sem er fimm lög, og
er þar margt fallega gert hjá
Britten, einkum fjórða lagið,
Næturljóð, sem Sigrún söng mjög
stæðna í fjölmiðlun.
Flytjendur voru danskir tónlist-
armenn; Ingrid Holck á flautu,
Helle Hanskov á fiðlu, Ulla
Knudsen á lágfiðlu, Nille Hovman
á selló, Maria Topperzer á hörpu
og Annemarie Buhl Pedersen á
píanó, allt ágætir tónlistarmenn
er skiluðu sínum hlut vel í vönduð-
um og hressilegum leik.
Eins og fýrr segir eru tón-
verkin kvennaverk og ekki nóg
með það heldur er hér um að
ræða sýnishorn af tónsmíðum
norrænna kvenna; tvö norsk, tvö
dönsk, og sitt hvert verkið frá
Finnlandi, Svíþjóð og íslandi. Tón-
vel.
Sigrún er ágæt söngkona, hef-
ur röddina vel á valdi sínu og er
auk þess opinská í túlkun. Hér
reynir hún sig sérstaklega við
ljóðasöng og þó þar sé á brattan
að sækja er ljóst að hún á margt
með sér að leggja, sem aðeins
þarf að mótast og þroskast á
lengri tíma. Trúlega ætti Sigrún
létt með að leika gamanhlutverk
í óperu og í raun slæmt hve fá
tækifæri bjóðast hér á landi til
að nýta þessa sérstæðu og opin-
skáu leikhæfileika hennar á-
óperusviðinu.
Samleikari Sigrúnar var Anna
Guðný Guðmundsdóttir og er hún
góður píanóleikari. Þrátt fyrir að
allt færi henni vel úr hendi vant-
aði í þau skáldlegu tilþrif í
blæmótun, sem eru mjög þýðing-
armikil í ljóðasöng, því oft er þar
ekki um eiginlegan undirleik að
ræða, heldur allt eins píanóverk
með tónlesi fyrir söngrödd, sérs-
taklega þó í lögunum eftir Wolf.
leikarnir hófust með dönsku verki
eftir Gudrun Lund er ber nafnið
Con anima (1983). Þokkafullt en
ekki stórt í gerð. Annað danskt
verk, er nefnist „Dögun" (1986),
eftir Christina Wagner Smitt, var
nokkru átakameira, þar sem einn-
ig var leikið með svonefnda
„sjokk-effekta“, útfærða með há-
tóna skrækjum flytjenda. Frá
Noregi voru einnig tvö verk og
það fyrra er byggt á norrænni
goðafræði og heitir „Dóttir Angr-
boða“, sem er Hel, „blá hálf, en
hálf með hörundarlit. Því er hon
auðkennd ok heldr gnúpleit ok
grimmlig". Þessu sérkennilega
tónverki lauk með því að tónleika-
salurinn var myrkvaður til að
tákna ragnarök. Seinna norska
verkið ber nafnið „Grata“ og er
eftir Áse Hedström. Bæði norsku
verkin eru samin 1986. Grata er
grundvallað á skýrum tónhug-
myndum sem eru upphaflega
settar fram á mjög einfaldan
máta en síðar unninn úr þeim
nokkuð áhrifamikill tónbálkur.
Sænska verkið heitir „Tendenze"
(1986) og er eftir Kerstin Jepps-
son. Áheyrilegt og vel unnið verk.
Finnska verkið „Im traume“
byggir á tónmyndunaraðferðum,
er voru ofarlega á baugi fyrir
þrjátíu ámm, þar sem lögð var
meiri áhersla á hljóðmyndun en
að leikið væri á hljóðfærin ein-
göngu með hefðbundnum hætti.
Þetta var haglega gert fyrir selló
og píanó og ágætlega flutt. ís-
lenska verkið er eftir Karólínu
Eiríksdóttur og heitir Four pieces.
Þetta var elsta verkið á tónleikun-
um, samið 1977. Verkið er Qórir
stuttir þættir fyrir flautu, fiðlu
og selló, áheyrilegt en ekki stórt
í gerð.
í heild vom þetta skemmtilegir
tónleikar, flutningurinn góður og
einkar líflegur, auk þess sem fróð-
legt var að heyra nýja tónlist frá
Norðurlöndunum, þó áheyrendur
hefðu mátt vera fleiri.
„VIÐ ERUM nú komnir með
1.425 tonn á land á vertíðinni og
þar af er þorskur um 650 tonn.
Eg er um það bil að klára þorsk-
kvótann, á eftir þessi 100 tonn
sem ég má fara fram yfir. Ætli
það og svo það sem við eigum
eftir af ýsunni dugi okkur ekki
út vertíðina,“ sagði Siguijón
Óskarsson skipstjóri á Þórunni
Sveinsdóttur VE, aflahæsta ver-
tíðarbátnum, í samtali við
Morgunblaðið. Þeir á Þórunni
lönduðu 35 tonnum á mánudag-
inn og voru þar með komnir með
1.425 tonn frá áramótum. Suður-
ey VE er með næst mestan afla
á vertíðinni, 1.165 tonn.
Frá því bytjað var að verðlauna
aflakónga í Vestmannaeyjum árið
1953 hefur Sigutjón Óskarsson níu
sinnum hlotið þennan sæmdartitil,
oftar en nokkur annar. Árið 1981
fékk Siguijón 1.539 tonn sem er
hans besta vertíð fram til þessa.
Hann var lítillátur og sagðist ekk-
ert of bjartsýnn á að honum tækist
að bæta metið sitt nú á þeim tíu
dögum sem eftir lifa af vertíðinni.
Þess má geta að aflametið á vertíð
í Eyjum á Hilmar Rósmundsson sem
árið 1969 færði 1.654 tonn á land
á gömlu Sæbjörginni sem aðeins
var 67 rúmlestir að stærð.
Siguijón sagði að lítil þorskgengd
á grunnslóð í vetur væri mikið
áhyggjuefni. „Ég held að það sé
búið að drepa alltof mikið af smá-
fiski á undanförnum árum og að
ekki hafi verið nógu vel staðið að
friðun yfir hrygningartímann. Ég
verð áð segja að~ ég~ 'hef stórar
áhyggjur al asuandinu, við sjáum
ekki stóran þorsk að neinu ráði eins
og áður var algengt. Við erum að
klára þorskkvótann okkar en það
kemur víst ekki að sök því lítið
hefur verið að fá af honum uppá
síðkastið. Við munum saxa á ýsu-
kvótann þessa síðustu dagana og
síðan ætla ég að fara á dragnót,“
sagði Siguijón Óskarsson.
Siguijón sagði ennfremur að
stöðugt væri verið að bjóða honum
viðbótarkvóta með þeim skilyrðum
þó að hann landaði aflanum annars
staðar. Ekki sagðist hann ætla að
taka þátt í því og sagði það sitt
álit að afnema ætti alla kvótasölu.
„Það er enginn kvótalaus á öllu
svæðinu frá Eyjum að Snæfells-
nesi, það er sama hvað menn reyna,
menn ná ekki kvótanum."
Siguijón reyndi fyrir sér á drag-
nót í byijun ársins með góðum
árangri. „Uppistaða aflans í drag-
nótina er langlúra. Hugsanlega eru
fleiri tegundir ónýttar og við verð-
um að snúa okkur meira að öðru
en hinu hefðbundna meðan verið
er að byggja aftur upp þorksstofn-
inn. Þá finnst mér ánægjulegt að
fleiri aðilar skuli vera komnir í sölu-
kerfið á fiski. Það er hægt að selja
allt, bara ef menn eru nógu dugleg-
ir að afla markaða."
Sjómenn í Eyjum hafa vaxandi
áhyggjur af ágangi útsels á hefð-
bundnum fiskimiðum Eyjaflotans.
Sagði Siguijón að þeir á Þómnni
Sveinsdóttur hefðu í vetur fengið
þijá útseli í net sín og þar af tvo
út undir Kanti, 20 sjómílur suður
af landinu.
_________________________-_JikL„
Söngtónleikar
í Gerðubergi
Tónlist