Morgunblaðið - 15.05.1987, Blaðsíða 24
24
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 15. MAÍ 1987
Ítalía:
50 milljarðar í söluherferð
Róm. Reuter.
ÍTALIR ætla að eyða 50 milljörð-
um líra (tæplega 1,5 milljörðum
ísl. kr.) í áróðursherferð fyrir
ítölskum vínum, er selst hafa
fremur illa eftir að 23 menn dóu
í fyrra er tréspíritusi hafði verið
blandað í ódýr vín.
Sérstök nefnd skipuð fulltrúum
allra helstu vínframleiðenda á Italíu
tilkynnti í fyrradag, að áhersla verði
lögð á að reyna að auka neyslu
vínanna bæði innan lands og utan.
ítalska ríkisstjórnin kostar herferð-
ina. Mörg ríki takmörkuðu innflutn-
ing á ítölskum vínum í fyrra, en
Bandaríkin, Bretland og Vestur-
Þýskaland hafa hingað til keypt um
75% af vínframleiðslu_ ítala. Ný
skýrsla sýnir einnig að ítalir sjálfir
drekka nú mun minna af áfengi
heldur en þeir gerðu fyrir 20 árum.
Íran-Irak:
Egyptar reka íranska
fulltrúa frá Kairó
Kairó, Bagdad, London, Reuter.
EGYPTAR hafa skipað tveimur
írönskum fulltrúum Teheran-
stjórnarinnar að fara úr landi
innan viku. Þeir hafa haft aðset-
ur í sérstakri deild innan sviss-
neska sendiráðsins i Kairó, en
formlegt stjórnmálasamband er
ekki milli írans og Egyptalands.
Egyptar hafa stutt Iraka í
stríðinu við Irani og stjómin hefur
barizt leynt og ljóst gegn islömskum
ítökum öfgasinna eins og komið
hefur fram í fréttum.
Á miðvikudag gerðu írakar loft-
árásir á skotmörk í íran og að því
er fréttastofa írans segir, var
sprengjum varpað á borgina Es-
fahan í miðhluta landsins og í
Tabriz. Sagt var að nokkrir hefðu
slasazt og tjón hefði orðið á mann-
virkjum. Þessar fréttir hafa írakar
ekki staðfest. Aftur á móti sagði
útvarpið í Bagdad frá því að íran-
skir stjómarandstæðingar hefðu
fellt um 200 byltingarverði í Sard-
ashthéraði í vesturhluta írans á
mánudag. Því var bætt við að and-
ófsmennimir, eins og stjómarand-
stæðingamir voru nefndir hefðu
eyðilagt skotfæraverksmiðju og
þeim hefði tekizt að klófesta nokk-
urt magn af hahdsprengjum og
sprengjuvörpum.
íranskir stjómarhermenn vom
síðan sendir á vettvang og felldu
þeir að minnsta kosti sjö skæruliða.
Þessi frétt hefur ekki verið birt í
íran.
Austur-Þýskaland:
Mótmæli íSuður-Kóreu
Reuter
Fjöldi fólks safnaðist saman stúdentar brenndu brúðu, Skömmu síðar dreifði lög-
í Seoul í Suður-Kóreu í gær sem þeir sögðu að væri tákn regla mannfjöldanum með
til að mótmæla stjóminni. fyrir „einræði hersins". táragasi.
Þessi mynd var tekin þegar
Njósnir tryggja friðinn
o g eru bráðskemmtilegar
seg*ir njósnarinn Giinter Guillaume
Austur-Berlín, Reuter.
NJÓSNARINN GÍinter Guil-
laume, sem veitti yfirvöldum í
Austur-Þýskalandi upplýsingar
um stefnu stjórnar WiIIys
Brandt, fyrrum kanslara Vest-
ur-Þýskalands, segir að njósnir
séu hreint bráðskemmtileg iðja.
Einnig óskar hann njósnumm
góðs gengis við að uppfylla
skyldustörf sín sem hann segir
vera að tryggja friðinn.
Guillaume var náinn samstarfs-
maður Brandts og neyddist sá
síðamefndi til að segja af sér þegar
Guillaume ýar handtekinn árið
1974. Hafði hann þá um árabil
skýrt yfírboðurum sínum austan
megin frá ýmsum trúnaðarmálum
m.a. humyndum stjómar Brandts
um bætt sarriskipti þýsku ríkjanna
tveggja. Hann var dæmdur til 13
ára fange'lsisvistar en sjö ámm síðar
var hann fluttur yfir til Austur-
Þýskalands þegar ríkin tvö skiptust
á njósnumm.
Engar fréttir hafa borist af Guill-
aume og konu hans, sem einnig var
dæmd fyrir njósnir, fyrr en á mið-
vikudag er austur-þýska tímaritið
Junge Welt, birti við hann viðtal.
Þar segir Guillaume að njósnir hans
hafí verið annars eðlis en vestrænna
njósnara því þeir starfí fyrir „hin
ágengu árásaröfl". „Framferði og
hugmyndir yfírvalda í Vestur-
Þýskalandi styrktu enn frekar trú
mína að störf okkar væm á allan
hátt réttlætanleg og virðingarverð,"
segir Guillaume. „Að auki er
ástæðulaust að neita því að njósn-
arastarfið er bráðskemmtilegt,"
bætir hann við.
Aðspurður segir Guillaume að
góður njósnari verði að vera djarfur
og þurfi ávallt að vera reiðubúinn
til að bregðast við óvæntum uppá-
komum. „Kommúnista skortir ekki
fólk sem kann að bregðast við á
hættustundum. Hins vegar er óttinn
ávallt til staðar þegar samskiptin
við félagana em takmörkuð. Þegar
dyrabjöllunni er hringt að morgni
dags er aldrei unnt að ganga að
því vísu að mjólkurpósturinn sé þar
á ferð,“ segir Guillaume og bætir
því við að hann hefði ekki treyst
sér til að lifa í samfelldum ótta í
20 ár.
Bretland:
Hörð kosningabar-
átta að hefjast
London, frá V&ldimar Unnari Valdimar
ÝMISLEGT bendir til þess að
kosningabarátta sú sem nú er
hafin hér i Bretlandi verði
harðskeyttari en Bretar eiga
að venjast. Eftir að formlega
var tilkynnt á mánudaginn, að
gengið verði til þingkosninga
hinn 11. júní næstkomandi,
hafa stjómmálaflokkarnir
kappkostað að selja kosninga-
vélar sínar í gang, ganga frá
stefnuskrám sínum og klekkja
á andstæðingum.
Fengu Bretar forsmekkinn að
því sem koma skal þegar Kinnock,
formaður Vefkamannaflokksins,
skoraði í breska þinginu á Marg-
aret Thatcher forsætisráðherra
að mæta sér í sjónvarpseinvígi.
Var mikið hrópað og kallað í þing-
salnum er Thatcher vísaði þessari
áskomn Kinnocks á bug, sagðist
ekki láta andstæðinga sína segja
sér fyrir verkum urri það með
hvaða hætti hún þæri stefnu
íhaldsflokksins á borð fyrir kjós-
endur. Þingmenn stjómarand-
stöðunnar létu hins vegar óspart
í sér heyra og vændu forsætisráð-
mi, fréttaritara Morgunblaðsins.
herrann um hygleysi, afrek og
stefna íhaldsflokksins væri ein-
faldlega svo ómerkileg að
Margaret Thatcher þyrði ekki að
standa frammi fyrir kjósendum í
sjónvarpseinvígi af þessu tagi.
Hávaðinn í þingsölum á þriðju-
dag þykir bera þess vitni að Bretar
eigi nú í vændum harðvítugri og
illskeyttari kosningabaráttu en
oftast áður. Jafnframt er ljóst að
baráttan mun bera sterkari keim
en áður af viðleitni flokkanna til
að gera forystumönnum sínum
hátt undir höfði og reyna þannig
að sannfæra kjósendur um ágæti
og eiginleika þeirra nianna sem í
forsvari standa. Einkum virðist
sem Verkamannaflokkurinn muni
gera sér far um að höfða til for-
ystuhæfíleika leiðtoga síns, Nigels
Kinnock, eins og áskomnin til
Thatcher um sjónvarpseinvígi bar
raunar glöggan vott um. Einnig
er ljóst að Baridalag frjálslyndra
og jafnaðarmanna muni mjög ota
fram leiðtogum sínum, þeim
David Owen og David Steel, enda
virðast þeir tvímenningar að ýmsu
leyti óumdeildari meðal kjósenda
en Nigel Kinnock og Margaret
Thatcher.
Nokkrar getgátur hafa verið
uppi um að íhaldsflokkurinn
mundi telja sér fyrir bestu í kosn-
ingabaráttunni að hafa leiðtoga
sinn, Margaret Thatcher, ekki
ýkja áberandi síðustu vikurnar
fyrir kosningar en íhaldsmenn
hafa vísað slíkum getgátum alger-
lega á bug. Segjast þeir ekki þurfa
að skammast sín fyrir leiðtoga
sinn, þvert á móti sé Thatcher
merkisberi þeirrar stefnu sem
skilað hafi dtjúgum árangri á
síðustu árum. Þessi stefna muni
enn vera borin'á borð fyrir kjós-
endur og íhald^flokkurinn þannig
fara fram á umboð til áfram-
haidandi stjócnarsetu undir
forystu Thafyher. Segja íhalds-
menn að slík stjómarseta muni
miða að því að tteysta enn frekar
stoðir bresks efriahagslífs, ef grip-
ið yrði til fleiri aðgerða í þágu
aukins frjálsræðis á ýmsum svið-
um og síðast en ekki síst mundu
íhaldsmenn standa dyggan vörð
Reuter.
Margaret Thatcher, forsætis-
ráðherra Breta.
um traustvekjancþ utanríkisstefnu
og öflugar varnir.
íhaldsmenn munu í kosninga-
baráttunni leggja áherslu á ýmis
góð teikn sem nú' eru á lofti í
bresku efnahagslífi,/viða blasi við
mikil gróska og, atvinnuiausum
fari fækkandi. Stjórnarandstöðu-
flokkamir benda hins vegar á, að
þótt nokkur bati hafi gert vart
við sig að undanförnu fari því
fjarri að ríkisstjóm íhaldsflokks-
ins geti státað af éinhverjum
stórafrekum á efnahagssviðinu.
Það geti til dæmis vart talist til
kraftaverka þótt ríkisstjóminni
muni á næstunni, með alls kyns
tilfæringum og breyttum reikni-
reglum, koma atvinnulausum
niður fyrir þrjAr milljónir. Vand-
inn sé einfaldlega ennþá alltof
ógnvekjandi og einungis mark-
vissar aðgerðir stjórnvalda muni
duga í baráttunni gegn atvinnu-
leysisdraugnum. Hafa því bæði
Verkamannaflokkurinn og
Bandalag frjálslyndra og jafnað-
armanna lagt fram áætlanir, sem
miða að því að fækka atvinnulaus-
um um eina milljón á næstu 2-3
árum, meðal annars með stór-
auknum framlögum ríkisins til
ýmissa framkvæmda. Einnig hafa
bæði stjómarandstöðuöflin og þá
einkum Verkamannaflokkurinn
heitið stórauknunj framlögum til
margvíslegra félagsmála.-
Bæði leggja stjómarandstöðu-
öflin áherslu á að eittmegininntak
kosningabaráttu þeirra sé að sam-
eina bresku þjóðina á þý, stjórnar-
stefna undanfarinna ára hafi
valdið sundrungu, aukið ójöfnuð
og óréttlæti, skilið ýmsa þjóð-
félagshópa eftir ráðvillta og fulla
vantrúar á framtíð sína.
Hafa talsmenn Verkamanna-
flokksins til dæmis orðað það svo
að barátta flokksina nú sé öðmm
þræði „siðferðileg krossför“ á
endur núverandi stjómarstefnu,
krossför í þágu þeirra hugsjóna
jafnaðar, samhjálpar og sanngimi
sem þrátt fyrir allt blundi í bijóst-
um bresku þjóðarinnar. Á þessi
mið hyggst Verkamannaflokkur-
inn róa nú þótt róðurinn verði að
líkindum þungur ef marka má
úrslit síðustu skoðanakannana,
sem gefíð hafa íhaldsflokknum
gott forskot á stjómarandstöðu-
flokkana.