Morgunblaðið - 22.07.1987, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 22. JÚLÍ 1987
51
Atroðningur
ferðamanna:
Islendiner-
1 ®
ar liti í
eigin barm
Eftir að hafa lesið textann undir
forsíðumynd Lesbókar Morgun-
blaðsins þann 4. júlí sl. þá get ég
ekki orða bundist um hvað sumir
geta verið miklir smáborgarar og
eiginhagsmunaseggir.
Ég ferðast allmikið um ísland og
myndi sjálfur borða nesti mitt úti í
náttúrunni í góðu veðri eins og er á
myndinni heldur en að fara inn á
Búðir og borga þar sama verð fyrir
mat eins og á dýrustu hótelum
heims. Ef ísland á að vera ferða-
mannaland þá verður það að vera
opið öllum (annars getum við bara
haft þetta eins og í Albaníu).
Ég held að fslendingar ættu að
líta í eigin barm með átroðning og
rusl samanber fjórhjól og fjórfætl-
inga sem eru að eyða gróðri landsins
og fara svo á ruslahaugana eða í
refafóður.
Þórður Sigurjónsson
Þessir hringdu . . .
Hvað segja fylgis-
menn Khomeinis nú?
0348—3940 hringdi:
„Hvað segja nú fylgismenn
Khomeinis sem börðust gegn
umbótum íranskeisara. Þeir von-
andi sjá nú hvaða blessun
Khomeini færir mannkyninu.
Voru þeir ekki fullfljótir á sér að
taka undir áróður frá Moskvu eins
og svo oft áður?“
Hvar fást músafælur?
Kona hafði samband við Velvak-
anda og vildi fá að vita hvar
hægt væri að fá tæki sem fældu
burt mýs með hátíðnihljóðum sem
menn greina ekki. Ef einhver veit
hvar hægt er að kaupa svona
tæki er hann beðinn að hafa sam-
band við Velvakanda.
Góðar greinar um
Astralíu
Kona hringdi:
„Mig langar að þakka Matthildi
Bjömsdóttur fyrir greinar sem
hún hefur skrifað í Morgunblaðið
undanfarið um ferðir hennar um
Ástralíu. Mér finnast þetta ákaf-
lega fróðlegar greinar og allt of
sjaldan sem okkur berast fregnir
frá þessum heimshluta. Það er
óskandi að framhald verði á þess-
um greinaskrifum.“
Gleraugu fiind-
ust
Kristjana hringdi. Hún hafði
fundið vönduð gleraugu með festi
á Bræðraborgarstígnum. Gler-
augun eru í hulstri sem er merkt
versluninni Linsunni. Eigandi
gleraugnanna getur haft samband
við Kristjönu í síma 28346.
Reiðmúll og pískur
týndir
Siguijón hringdi. Hann týndi
reiðmúl og píski einhvers staðar
í nágrenni Korpúlfsstaða sl. laug-
ardag. Ef einhver hefur rekist á
þessa muni er hann beðinn að
hringja í Siguijón í síma 689880.
Af íslenskum matvælum
Sauðkindin hélt líftórunni í meg-
inhluta landsmanna um aldir. I
ullarfötum þraukaði þjóðin í vetrar-
kuldum, drakk mjólk og át kjöt.
Þegar þetta þraut tók við tros eða
bara guðsblessun. Þá var útmánaða-
sultur þekkt fyrirbæri. Þá hefði
haugakjöt þótt herramannsmatur.
Nú er öldin önnur. Sauðkindin
nánast óalandi og ófeijandi. Hún
eyðir gróðri. Hún er meinvættur.
Af hveiju ekki ítölu eins og áður
fyrr? Hentar hún ekki þeim íjárrík-
ustu? Oft gleymast náttúruhamfarir
þegar sauðkindin er bannfærð og
mannkindin.
í mínu ungdæmi þótti ganga
glæpi næst að henda mat. Nú er
búin mikil haugveisla og skal þá
hvorki skorta grænmeti né mjólk
ef svo ber undir, haugbúum til saðn-
ingar. Þetta heitir hagræðing,
spamaður ríkisfjár.
Nú eru búnar til ftnar nefndir og
kjötskurðarmeistarar sendir vítt og
breitt til að kenna okkur fávísum
að éta það sem ætt er talið og fjalla-
lambið fellur af himnum ofan eins
og mannabrauð á dögum Móse.
Hrúta- og ærkjöt er talið óætt eða
svo segja okkur fræðingar og blaða-
fulltrúar, en samt kaupir ríkið það
og geymir með æmum kostnaði þar
til það hverfur, ekki einu sinni ofaní
maga refa eða annarra kvikinda,
heldur ofaní jörðina. Þetta þótti
bara boðlegur matur í gamla daga,
en vitaskuld er allt orðið breytt. En
kannski hefði mátt bjóða þeim bita
sem ekki hafa efni á að kaupa á
nokkur hundmð krónur kílóið.
Fyrir nokkru tók bændablaðið
(fyrrverandi?) fram stóra letrið. Þar
á bæ hafði uppgötvast til guðs-
lukku, að það eru ekki bara við sem
köstum kjöti á hauga. „Haugakjöt
um allan heim“ og grænmeti og
hver veit hvað. Og svo eru menn
að röfla útaf þessum tæplega tvö
hundmð tonnum. En hvemig skyldu
þeir hafa þetta í Mesópótamíu þar
sem lífskjör em helst til fyrirmynd-
ar og samanburðar?
Já, það er margt í mörgu í maga
á Ingibjörgu, eins og bömin segja.
„Vaikostimir" em svo margir og
freistandi. „Kláravín, feiti og merg-
ur með mun þar til rétta veitt"
stendur í gömlum sálmi.
Nú er trog fullt af spikfeitu
sauðakjöti sýnt á skjá fólki til við-
vömnar og hrellingar. Þá mun varla
örva sölu fjallalambsins góða, að
Ríkissjónvarpið sýni „hangandi
dauð lömb uppí gálga með iðrin úti
og hálfrifin gæran af skrokknum",
eins og Jón bóndi og listamaður í
Lambey komst að orði í blaðagrein.
Svipuð saga með sundurflakandi.
hvalaskrokka sem sjónvarpið sýnir
kvöld eftir kvöld í fréttatímum og
segir sitt um sérstæða smekkvísi
og hugkvæmni fréttamanna. Muna
má að stíft var brýnt fyrir landslýð
að sýna samstöðu og éta hval í
vísindaskyni, því „vísindin efla alla
dáð“.
Haraldur Guðnason
Ekki allir
jafiiir á
Cafe Hressó
Ég er svotil daglegur gestur á
kaffihúsinu Cafe Hressó og hef orðið
var við furðulega hegðun starfsfólks
þar.
Þegar fólk kemur inn á kaffihúsið
er því neitað um afgreiðslu og snar-
lega sagt að koma sér út, að því er
virðist vegna klæðaburðar. Það em
oftast nær svokallaðir pönkarar sem
klæðast leðurjökkum sem verða fyrir
þessu en eftir því sem ég kemst
næst er þetta ágætis fólk.
Það vekur því furðu mína að fyrst
gert er á annað borð upp á milli fólks
vegna klæðaburðar þama inni á -
kaffíhúsinu að illa til hafðir Sniglar
fá afgreiðslu. Þeir koma inn í hópum
eða einir sér t leðurgöllum eða rifnum
gailavestum með keðjur hangandi
utan á sér síðhærðir og illa greiddir,
virkilega mddalegir og virðast njóta
mikillar virðingar þama inni.
í mínum augum em Sniglamir
miklu verr útlítandi og meira ógn-
vekjandi en nokkrir vesælir pönkarar.
2668-6276
Kynnið ykkur veðurspána áður en ýtt er úr vör. Fylgist með veðri
og vindum og teflið ekki í tvísýnu.
Kynnið ykkur siglingareglur og allar staðbundnar aðstæður.
Hvolfí bátnum þá reynið að komast á kjöl og vekja á ykkur athygli.
Munið tilkynningaskyldu. Segðu ábyrgum aðila hvar þú ætlar að
sigla — hvert þú ætlar og hvenær þú ráðgerir að koma aftur.

k

i

smájójk
unglJó/^
f u 11 orðiðjfólK
, vÖyUl-
6óö“' v^1'
(i
gallabuxur
kr. 1.295.-
(Ekki á útsölu).