Morgunblaðið - 14.08.1987, Blaðsíða 46

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 14. ÁGÚST 1987
46
TM Reg. U.S. Pat. Off.—all rights reserved
© 1986 Los Angeles Times Syndicate
Drengnr minn. — Ég vildi Er þetta hreinræktaður
aðeins segja þér nokkrar refur?
staðreyndir í lífinu.
HÖGNI HREKKVlSI
„VENTULEGT M£R.<\ M&e> HENPINN/
MÆGIR AAép.'"
Þessir hringdu . . .
Hrein torg — fögur
borg
Svemn Sveinsson hringdi:
„Ég hringi fyrir mig og sambýl-
iskonu mína, Helgu Jónsdóttur.
Við erum bæði innfæddir Reyk-
víkingar og höfum ferðast mikið
um borgina meðal annars í stræt-
isvögnum síðustu árin og alls
staðar rekist á sama sóðaskapinn,
hvar sem við göngum vöðum við
í óþverra. Þetta finnst okkur mið-
ur.
Ég hef fylgst með umræðunni
um að flytja sölutuminum gamla
frá Lækjartorgi. Ég ræddi þetta
mál meðal annars við Birgi Isleif
Gunnarsson þegar hann var borg-
arstjóri og hann sagði mér þá að
tuminn ætti að verða þama til
frambúðar. Ég skrifaði eftirmanni
hans út af þessu en hann svaraði
mér aldrei.
Tuminn var upprunalega á
horni Kalkofnsvegar og Hverfis-
götu. Ég kem með þá tillögu að
hann verði fluttur þangað eða
yfír götuna þar sem Lækjargata
og Bankastræti mætast nálægt
útitaflinu.
Að lokum biðjum við bæði
hjartanlega að heilsa öilum, háum
sem lágum, á Hrafnistu í
Reykjavík með þökkum fyrir allt.
Guð blessi alla Reykvíkinga."
Svefnpoki tapaðist við
Húnaver
Diðrik Ólafsson hringdi. Hann
tapaði dökkbláum svefnpoka í
gulum poka við þjóðveginn við
Húnaver föstudaginn 7. ágúst.
Finnandi er beðinn að hringja í
síma 41892.
Farið á bak við símnot-
endur
Tveir kennarar hringdu:
„Tilefni þess að við hringjum
er ágæt grein sem birtist í Morg-
unblaðinu 11. ágúst vegna
nýorðinnar breytingar á gjaldskrá
Pósts og síma sem hefur það í för
með sér að skref era talin allan
sólarhringinn. Við eram að vísu
ekki framsóknarmenn en okkur
finnst samt skrýtið að skella þessu
á fyrst búið var að lofa því af
sjálfum samgönguráðherra á
sínum tíma að skref yrðu að aldr-
ei talin á kvöldin og um helgar.
Þetta finnst okkur ekki stórmann-
legt og höfum orðið þess varir að
það era margir sem hneykslast á
þessu. Við viljum gjaman fá út-
skýringu á því hvernig þetta gat
gerst."
Rándýrar samlokur
S.J. hringdi:
„Við hjónin fóram í Hveragerði
um daginn að skoða þetta fræga
tívoli og fóram síðan í Eden að
kaupa okkur kaffi. Eiginmanninn
langaði í væna brauðsneið með
og við spurðum því um verð á
þeim. Ein sneið með harðsoðnum
eggjum og þremur bitum af síld
kostaði 265 krónur. Okkur kross-
brá, þetta hlaut að vera að
minnsta kosti 500% álagning.
Dýrari sneiðar með nautakjöti eða
skinku þorðum við ekki að spyija
um og það þarf varla að taka fram
að við létum okkur nægja mola-
kaffi.
Sonur okkar ætlaði að kaupa
sér ís á sama stað. Eftir það sem
á undan var gengið þorðum við
ekki annað en að kaupa bamaís.
Enda vön því að hann sé ódýrari
en venjulegur skammtur í
Reykjavík. í góðri trú pöntuðum
við fimm slíka en viti menn, þeir
vora seldir á sama verði og stórir
ísar. Mig langaði mest að skilja
ísinn eftir á búðarborðinu og
ganga burt en stillti mig.
Ég er mest að hugsa um að
setja upp skyndibitastað sem selur
samlokur því að skömmu síðar
átti ég leið um Glæsibæ og þar
kostar sneið með eggjum og harð-
soðnum eggjum 180 krónur, að
vísu skaplegra verð heldur en í
Hveragerði, en þó talsvert fyrir
brauðsneið, í mesta lagi eitt egg
og þijá bita af síld.“
Taska tapaðist
Pétur Sigurðsson hringdi. Hann
tapaði tösku við Landakotsspítala
eða á Hofsvallagötu í byijun júní.
Taskan er lítil og svört og vora
brúnir hanskar í henni. Ef einhver
hefur rekist á töskuna er hann
beðinn að hringja í síma 26391.
Illa nýttar lóðir
Kona hringdi:
„Það er ekki einleikið hvað
Háskóli íslands er seinheppinn'
með húsbyggingar sínar. Háskól-
inn sem sífellt kvartar um þrengsli
nýtir lóðir sínar á Melunum svo
illa að undram sætir. Þama hefur
H.í. fengið einhveijar bestu lóðir
í bænum en stórhugurinn er ekki
meiri en svo að byggingamar era
yfirleitt ekki meira en tvær eða
þijár hæðir og margar þeirra
ömurlega ljótar. Eins og hænsna-
húsið við Suðurgötu. Hótel Saga
er eins og drottning á melunum,
há og björt, og það var kannski
eins gott að Háskólinn fékk ekki
að byggja á lóðinni sem Hótel
Saga stendur á sem honum var
þó gefin í afmælisgjöf forðum en
Framsókn plataði út úr þeim.
Bókhlaðan er eins og fyós við
Hótel Sögu og ekki bæta grjót-
hrúgöldin úr skák enda hef ég
heyrt að það eigi að rífa herleg-
heitin í næsta góðæri.“
Tjald tapaðist
Ásta hringdi:
„Sonur minn varð fyrir því
óhappi um verslunarmannahelg-
ina að það opnaðist skottið á
bílnum hans og tjaldið hans fauk
úr bílnum. Þetta hefur gerst ein-
hvers staðar á leiðinni frá Kirkju-
bæjarklaustri að Skaftafelli.
Tjaldið er hvítt með brúnum himni
og í brúnum poka en hælamir og
súlurnar vora í öðram poka sem
fauk ekki úr bílnum. Tjaldið var
ekki merkt. Þrátt fyrir gaumgæfi-
lega leit fannst tjaldið ekki og
hefur því líklega einhver vegfar-
andi rekist á það og hirt. Er hann
beðinn að hringja í síma 29248."
Víkverji skrifar
Víkveiji hefur átt því láni að
fagna að undanfömu að ferð-
ast svolítið um landið. Það er alltaf
gaman og ætíð sér maður eitthvað
nýtt. Ökumönnum er það til mikils
léttis hve vel gengur að leggja
bundið slitlag á þjóðvegina. Mönn-
um er löngu ljós sú staðreynd, að
bundið slitlag á þjóðvegina er ein-
hver arðbærasta §árfesting ríkis-
búskaparins. Ómældur sparnaður
er talinn af betri meðferð bíla á
bættum vegum. Þeir endast þá
lengur og þörfin fyrir varahluti
minnkar.
Á hinn bóginn þykir mörgum ein-
kennilega að framkvæmdum staðið.
Aðferðin virðist vera sú, að tiltölu-
lega stuttir vegarspottar era lagðir
slitlagi í einu og inn á milli era
“gömlu troðningarnir". Með þessu
móti era tæki til vegagerðarinnar
á sífelldum flutningi milli vinnu-
staða, væntanlega með meiri til-
kostnaði en ella.
Þá er erfitt að sætta sig við það,
að bílar landsmanna skuli vera not-
aðir til að þjappa undirlag meðan
það bíður bundins slitlags. Yfirleitt
er þannig frá því gengið, oft til
langs tíma, að umferð er hleypt á
gróft, nánast ókeyrandi undirlagið.
Sá akkur, sem af slitlagi fæst, er
þá kannski fokinn út í veður og
vind vegna skemmda á bílum, sem
aka þarf á urð og grjóti. Hins veg-
ar sparar það kannski eitthvað við
lagningu vegarins.
XXX
Ferðalög landsmanna og útlend-
inga um hálendið og fáfamari
slóðir aukast sífellt. Við því er gott
eitt að segja. Hálendið laðar að sér
erlenda ferðamenn og færir okkur
þannig kærkomnar gjaldeyristekj-
ur. Hins vegar verður að gæta þess,
að umgengnin sé í lagi og ferða-
menn ani ekki út í ófærar og fari
sér að voða. Slíku verður ekki haml-
að nema með upplýsingum og
fræðslu fremur en boðum og bönn-
um.
Algengt er að ferðamenn lendi í
vandkvæðum í óbrúuðum ám og
fljótum. Víkveiji hefur rekið sig á
það, að víða skortir upplýsingar um
vöð og leiðbeiningar um það, hvern-
ig bezt sé að aka yfir ámar. Einnig
mætti hafa við þær mælistikur, sem
gæfu til kynna hvort þær væra
taldar færar eða ekki. Slíkt gæti
vafalaust afstýrt slysum. Minnis-
merki á Skógaheiði um ungan
Skota, sem drakknaði í Skógá, er
þörf ábending til þeirra, sem þang-
að leggja leið sína.
XXX
Sumarfrí era nauðsynleg öllu
starfandi fólki. Hins vegar virð-
ist lenzka að þau era tekin á sama
eða svipuðum tíma hjá þorra fólks.
Slíkt getur haft í för með sér ýmsa
erfíðleika fyrir fólk, sem þarf að
leita þjónustu ýmissa stofnana eða
þjónustustöðva. Svo virðist sem
veralegur skortur sé að samhæf-
ingu fyrirtækja á þessu sviði.
Víkveiji þurfti fyrir skömmu að
láta hreinsa sparifötin sín, en að
því varð ekki hlaupið. Fyrstu fjórar
fatahreinsanimar, sem Víkveiji fór
í, reyndust lokaðar vegna sumar-
leyfa og eftir mikla leit fannst ein
opin. Þar var allt fullt út úr dyram
og löng bið eftir fötunum. Þetta
litla dæmi veldur kannski ekki
miklu, en gæti hugsanlega vakið
menn til umhugsunar.