Morgunblaðið - 29.09.1987, Blaðsíða 46

*?a<3T CIÍ’ttUftGS.Tátta .00. jölClAdaV!' 1 rrÍTOílt.
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 29. SEPTEMBER 1987
“•<k
46
Minning:
AlexanderH. Bridde
bakarameistari
Fæddur 31.janúar 1948
Dáinn 20. september 1987
Þegar sú frétt berst að ungur
maður í blóma lífsins sé dáinn, þá
stendur allt kyrrt. Við aumar mann-
verur stöndum í kyrrðinni og
spyrjum; „Hvers vegna?“ og „Hver
er tilgangurinn með þessu öllu?“
Ungur maður, hraustur, duglegur,
skapmikill, hreinskiptinn og dreng-
ur góður er horfínn. Hann átti
fallegt heimili, yndislega konu og
þrjú falleg og góð böm. Hvers
vegna? Við getum aldrei svarað
þessum spumingum, lífíð og dauð-
inn er óútreiknanlegur. Eg sem
skrifa þessi orð er frændi Alexand-
ers og er í náinni vináttu við fjöl-
skyldu hans. Þegar ég var 7 eða 8
ára var ég í fóstri í mánaðartíma
hjá foreldrum hans, þeim Hermanni
og Hrafnhildi, sem var systir föður
míns. Þessir fósturdagar vom og
em meðal sólbjörtustu daga æsku
minnar. Þau hjónin vom mér ein-
staklega góð og Hermann hefur
siðan verið mikilmenni í huga
mínum.
Alexander áttir einstaka foreldra
~ sem ólu hann og bræður hans þijá
upp í hlýju og reglusemi. En stórt
ský dró fyrir sólu þann 9. október
1964 þegar móðir Alexanders,
Hrafnhildur Margrét Einarsdóttir
lést. Þetta vom erfíðir dagar hjá
eiginmanni og fjómm sonum, en
sorgin þjappaði þeim saman. Við
sem kynntumst þeim, fundum að
þeir vom tengdir mjög nánum bönd-
um. Hermann, faðir Alexanders
kvæntist aftur myndarkonu, Önnu
Guðnýju Armannsdóttur, en hún
reyndist sonunum fjómm sem besta
moðir og skóp þeim traust og
ástríkt heimili sem gott var að heim-
sækja.
Alexander gerðist snemma skáti
og átti félagsskapurinn vel við hann
og hans skapgerð. Skátastarfið
ætlast til að einstaklingurinn fái
að njóta sín. Hann átti góðar stund-
ir með félögum sínum í sjóskáta-
flokki og var margt brallað eins og
duglegra stráka er háttur. Seinustu
árin kom ég oft við í bakarínu við
Háaleitisbraut eins og ég hafði gert
þegar Hermann var þar, og áður
þegar bakaríið var við Hverfisgötu.
Var þá sest niður yfír kaffíbolla og
kökum og spjallað saman. Kom þá
í ljós hve mikill fjölskyldumaður
Alexander var. Hann var giftur
Maríu Karlsdóttur og eiga þau þrjú
böm, þau Hrafnhildi f. 18. júní
1970, Karl Jóhann f. 10. september
1973 og Kristínu f. 8. febrúar 1980.
Eg vissi að eftir erfíðan dag í
bakaríinu var ekki lagt minna á sig
við byggingu húss, enda setti hann
stolt sitt í að búa fjölskyldu sinni
gott heimili.
Þegar rifjaðar em upp minningar
um góðan dreng og um umhverfið
sem hann ólst upp í, þá sækja að
manni þessar spurningar sem ég
spurði í upphafi. Þær sækja á huga
manns vegna þess að framundan
vom ár ávaxta erfíðis og dugnaðar.
Fyrirtækið gekk vel og erfíðleikar
að mestu að baki. Sama er að segja
um byggingu húss.
í Lúkasarguðspjalli, versi 39-45,
er sagt frá er Jesú var í Getsemane
og bað föður sinn Guð í bæn um
miskunn. „Faðir, ef þú vilt, tak
þennan kaleik frá mér. En verði
þó ekki minn heldur þinn vilji." En
Guð faðir hans lét hann deyja fyrir
okkur synduga mennina. Hann
sýndi syni sínum enga miskunn. „Þá
birtist honum (Jesú) engill af himni,
sem styrkti hann. Og hann komst
í dauðans angist og bað enn ákafar
fyrir, en sveiti hans varð eins og
blóðdropar er féllu á jörðina."
Kæm vinir, ég sendi ykkur mínar
fátæklegu samúðarkveðjur. Er það
bæn mín til Guðs föður að hann
sendi ykkur styrk og huggun.
Ágúst Þorsteinsson
Það er dýrmætt hverjum æsku-
manni að kynnast góðu fólki og
eiga góða vini og félaga, þar skipta
árin engu máli.
í dag er kvaddur Alexander H.
Bridde, sem svo snögglega var kall-
aður. I blóma lífsins aðeins 39 ára
að aldri.
Synir okkar em bestu vinir.
Sunnudagurinn 20. september
var haustlegur og napur og erfitt
var að setjast niður og taka þeirri
sorgarfregn er barst. Dijúpt er
höfði og spurt „hvers vegna“? Nú
er skammt stórra högga á milli, er
þeir vinimir sjá á eftir feðmm sínum
fyrirvaralaust, sem báðir vom um
fertugt, aðeins_ tæp tvö ár á milli
fráfalls þeirra. í Spámanninum seg-
ir um vináttuna.
„Og ungmenni nokkurt sagði:
Ræddu við okkur um vináttuna.
Og hann svaraði og sagði: Vinur
þinn er þér allt. Hann er akur sálar-
innar, þar sem samúð þinni er sáð
og gleði þín uppskorin. Hann er
brauð þitt og arineldur. Þ ú kemur
til hans svangur og í leit að friði.“
Endurminningar leita á hugann.
Minningar úr starfí og leik, frá
heimili og vinnustað.
Nú í ágúst skein sólin glatt suður
á Italíu. Innilegir samfundir, gleði
og áhyggjulausir sumarleyfísdagar,
þar sem Alli og Maja glöddust í
fríi sínu og naut Hlynur samvist-
anna með þeim sem endranær.
Við höfum fyrir margt að þakka.
Alltaf var áhuginn til staðar gagn-
vart því sem vinimir tóku sér fyrir
hendur.
Þegar þeir fóm í Myndlistarskól-
ann, stunduðu fiskaræktina eða
íþróttimar og nú síðustu dagana
þegar þeir eignuðust gítarana sína.
Ósjaldan hefur verið komið heim
með bros á vör og vitnað í það sem
Alli hafði sagt eða gert. Og ævin-
lega leiðbeindi hann þeim. Minnst
er skemmtilegrar ferðar austur í
Pétursey í sumar til Kalla í sveitina
og í heyskapinn, og fjarstýrðu flug-
vélinni var flogið hátt.
Alli var mikill fjölskyldumaður
og ber heimilið fallega í Kleifarásn-
um þess fagurt vitni. Hvarvetna
blasa við verkin hans, slíkur hag-
leiksmaður var hann.
Þegar drengirnir okkar fermdust
í vor, vildi hann gera listaverk fyrir
Hlyn. Það gleymist ekki, né þétt
handtakið sem fylgdi, og orðin sem
hann viðhafði í tilefni af því. Okkur
er sagt að erfiðleikamir séu til að
yfírstíga þá. Þær leita nú á hugann
ljóðlínur Steingríms Thorsteinsson-
ar:
Ei vitkast sá er aldrei verður hryggur
hvert viskubam á sorgarbijóstum liggur.
Á sorgar hafsbotni sannleikspcrlan skín,
þann sjóinn mátt því kafa ef hún skal verða
þín.
Og aftur segir í Spámanni Kahl-
ils Gilbran.
Þú skal ekki hryggjast, þegar
þú skilur við vin þinn, því að það,
sem þér þykir vænst um í fari hans,
getur þér orðið ljósara í fjarveru
hans eins og fjallgöngumaðurinn
sér fjallið best af sléttunni.
Góður maður og vinur er geng-
inn. Kæra María, Hrafnhildur,
Kristín og elsku Kalli okkar. Guð
styrki ykkur öll.
Trúðu á tvennt í heimi
tign sem seðsta ber.
Guð í alheimsgeimi.
Guð í sjálfum þér.
Blessuð sé minning Alexanders
H. Bridde. Hvíli hann í friði. Hafi
hann þökk fyrir allt og allt.
Eva og Hlynur Þór
Bróðurkveðja
Aðfaranótt sunnudags 20. sept-
ember varð bráðkvaddur á heimili
sínu að Kleifarási 9, Alexander H.
Bridde. Það er erfiðara en orð fá
lýst að sætta sig við slíkt. Maður
í blóma lífsins, fullur af krafti og
hugmyndum, hverfur af þessu jarð-
vistarlífi í einu vetvangi. Minning-
arnar streyma upp í huganum um
þennan trygga góða bróður. Hann
bjó yfir þeim krafti, sem prýðir alla
hrausta drengi. Hann var hjálplegur
og vildi hvergi aumt sjá. En kapps-
mikill þess á milli og ætíð vildi
hann vera með fremstu mönnum í
leik og við störf. Hann hafði sína
skoðun á öllu, sem var mannlegt
og þjóðlegt og lét ekki deigan síga
í rökræðum.
Alli, en svo var bróðir minn kall-
aður, var ætíð hreinskilinn og
heiðarlegur. Hann kunni ekki að
fara með ósannindi en átti til að
gantast við fólk.
Margar samverustundir á Egils-
götu 12 og Bárugötu 8 hjá ömmu
Dísu verða mér ógleymanlegar.
Enda reyndust afi og amma okkur
bræðrum vel. Og ekki má gleyma
yngri árum okkar við leik og störf
við Þingvallavatn því þar eiga for-
eldrar okkar sumarhús.
Snemma fékk Alli áhuga á að
læra bakaraiðn og voru hæg heima-
tökin þar sem við bræðurnir ólumst
meir eða minna upp við og umgeng-
umst bakaraísrekstur í fjölda ára,
en svo tók faðir okkar, Hermann
Bridde, við rekstri af föður sínum
og reisti nýtt bakarí við Háaleitis-
braut. Við það að byija svo ungur
að starfa með afa sínum og föður,
báðum harðduglegum, ákveðnum
iðnaðarmönnum og trúum iðngrein
sinni, hlýtur að hafa gefið Alexand-
er þann kraft sem hann bjó að.
Krafturinn og útsjónarsemin í öllu
sem hann tókst á við og þar að fór
hagleiksmaður í höndunum. Alex-
ander varð svo bakarameistari og
tók á leigu bakarí föður síns og rak
það með sóma til dauðadags.
Það átti ekki eingöngu fyrir hon-
um að liggja að verða bakari heldur
var hann með handlagnari mönnum
við smíðar. Og eru þeir smíðisgripir
og húsið hans glæsilegur vitnis-
burður um verklagni hans. Þegar
hann reisti húsið sitt við Kleifarás
9 var hann ekki heill til heilsu því
að skömmu áður hafði hann geng-
ist undir aðgerð á þekktu sjúkrahúsi
í London. En viljinn og skapfestan
var svo mikil að hann hóf þegar
að koma þaki yfir fjölskyldu sína á
myndarlegan hátt. Hann kveinkaði
sér aldrei. Þeir smiðir og verka-
menn, sem hann réði til vinnu máttu
hafa sig alla við til að hafa við
honum.
Alexander átti þeirri gæfu að
fagna að starfa með skátahreyfíng-
unni. Þar kynntist hann þeim
traustu vinum, sem alla tíð héldu
tryggðarböndum. Alli naut á ungl-
insárum þeirrar gæfu að hafa
dvalist hjá góðu fólki í Pétursey í
Mýrdal yfír sumartíma og þessi vin-
áttubönd hafa ekki rofnað.
Stærsta stund í lífi Alexanders
var þegar hann gekk að eiga Maríu
Karlsdóttur og áttu þau hjón þijú
börn, Hrafnhildi, sem skírð var í
höfuð móður Alexanders, sem lést
9. október 1964, svo er það Karl
Jóhann og Kristín, sem er yngst.
Ég vona að minning um traustan
föður sé þeim huggun í harmi og
t
Elsku móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
ANNA MARGRÉT JÓHANNESDÓTTIR
frá Hvammstanga,
til heimilis á Knarrarbergi 1,
Þorlákshöfn,
andaðist i Vifilsstaðaspítala sunnudaginn 27. september.
Jóhannes Lárusson, Kristrún Guðjónsdóttir,
Matthildur Óskarsdóttir, Árni V. Árnason,
Jóhanna Óskarsdóttir, Kári Böðvars,
Björk Lind Óskarsdóttir, Pálmi Aðalbergsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Hjartkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
BJARNI ÖSSURARSON,
Norðurtúni 2, Keflavík,
lést i Sjúkrahúsi Keflavíkur aðfaranótt mánudags 28. september.
Ólöf Pálsdóttir,
Gestur Á. Bjarnason, Sigríður Birgisdóttir,
Páll V. Bjarnason, Sigríður Harðardóttir
og barnabörn.
t
Eiskulegi sonur minn og bróðir okkar,
GUÐMUNDUR Ú. SIGURJÓNSSON,
Nökkvavogi 5,
andaðist í gjörgaesludeild Borgarspítalans laugardaginn 26. þ.m.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigurjón Úlfarsson
og systkini.
t
Móðir mín og tengdamóðir,
GUÐRÚN BENEDIKTSDÓTTIR REYNDAL,
Sólvallagötu 33,
andaðist á Öldrunardeild Landspítalans, Hátúni 10b, 27. september.
F.h. aðstandenda og annarra vandamanna,
Stella Reyndal,
Heiðar Magnússon.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
MAGNÚS VILHJÁLMSSON,
Hamragerði 7,
andaðist i Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri 27. þ.m.
Kristín Hólmgrímsdóttir,
Margrét Hólm Magnúsdóttir, Gunnar Blöndal,
Arndís Heiða Magnúsdóttir, Ingólfur Bragason,
Þórey Bergljót Magnúsdóttir, Magnús Þór Haraldsson,
Gísli Halldór Magnússon, Ásta Sverrisdóttir
og barnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
SIGGEIR ÓLAFSSON,
Digranesvegi 121,
Kópavogi,
lést á gjörgæsludeild Borgarspítalans 25. þessa mánaðar.
Fanney T ómasdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Bróðir okkar,
ÞÓRIR ÞORKELSSON,
Smáratúni 14,
Selfossi,
andaðist i Borgarspítalanum sunnudaginn 27. september.
Systklnin.
t
Móðir okkar,
RÓSA SIGURÐARDÓTTIR
frá Merkigili,
Þórunnarstræti 123,
Akureyri,
verður jarösungin frá Grundarkirkju fimmtudaginn 1. október kl.
13.30.
Börn hinnar látnu.

’sssm .jjLUiipiHiJiliiriimi"!T