Morgunblaðið - 19.11.1987, Page 61

Morgunblaðið - 19.11.1987, Page 61
61 lífsins frá ástríkum eiginmanni og þremur bömum, tveimur þeirra á unga aldri. Gagnvart þeim örlögum og hyldýpi sorgar eru orð fánýt. Sá eini máttur, sem slík sár fá grætt, er almáttug handleiðsla Guðs. Þó Kristín dæi á besta aldri hafði hún lifað viðburðaríku og heillandi lífí. Hún var vel af Guði gerð til sálar og líkama, glaðlynd og greind og kunni að njóta margs þess, sem lífíð hefur best upp á að bjóða, en margir fara á mis við, vegna kapp- hlaupsins um lífsfyllingu, sem enga hamingju veitir, en leiðir oft til óf- amaðar. Hún var meiri náttúmunnandi, en títt er um fólk. Þau hjónin not- uðu flestar frístundir sínar í ferða- lög um landið bæði sumur og vetur og munu þeir staðir fáir, sem þau gjörþekktu ekki, hvort heldur var í byggð eða óbyggð. Það kom fyrir, að ég var með þeim í slíkum ferðum og þá var Kristín hrókur alls fagnaðar. Sæi hún á háfjöllum sjaldgæft blóm eða lítinn fugl lyftist hugur hennar og bros lék um varir. Veður fannst henni öll góð, ef til vill misjafnlega góð. Og þegar ég var fúll yfír rign- ingunni, sagði hún: „Þetta er bara hressandi veður, sem stælir bæði líkama og sál.“ Þetta sýnir að nokkru lífsviðhorf Kristínar. Hún var ekki að kvarta eða bera áhyggjur sínar á borð, heldur naut stundarinnar og hafði uppörvandi áhrif kringum sig, sem vom kærkomin og smitandi. Kristín var sérstaklega hlý í við- móti og allri framkomu og ég veit að þessir eiginleikar hennar nutu sín vel í því starfí, er hún vann síðustu ár ævi sinnar í þágu lam- aðra og fatlaðra. Fyrir allmörgum ámm vomm við skyldfólkið á ferð um Fjallabaksleið og höfðum við notið góðra stunda í fegurð og kyrrð öræfanna, en í Eldgjá skildust leiðir. Flestir héldu til byggða um mddan veg, en Kristín ásamt eiginmanni sínum, Braga, og Bryndísi, elsta bamið, sem þá var ein fædd af bömum þeirra, héjdu í aðra átt, lengra upp til fjalla. Eg fylgdist með jeppanum þeirra fara hærra og hærra og hverfa loks á bak við fjallstind, sem baðaður var í skínandi sól. Nú er Kristín horfín til ljóssins heima og ég veit að það ljós, sem hún bar inn í líf ástvina sinna mun aldrei slokkna heldur lýsa þeim á ófömum ævibrautum. Af eilífðarljósi bjarma ber, sem brautina þungu greiðir. Vort líf, sem svo stutt og stopult er, það stefnir á æðri leiðir. Og upphiminn fegri en auga sér mót öllum oss faðminn breiðir. (E.Ben.) Gunnar Helgason Deyr fé, deyja frændr, deyr sjálfr it sama, en orðstírr deyr aldregi, hveim er sér góðan getr. (Hávamál) Það kom eins og reiðarslag yfir okkur þegar hringt var og okkur sagt að hún Kristín ætti að fara í hættulegan uppskurð, sem svo kom á daginn að leiddi hana yfír móðuna miklu. Hver getur skilið tilgang þess að kalla burt konu í blóma lífsins, móður frá litlum bömum. Kristín Ingvarsdóttir fæddist í Reykjavík 17. febrúar 1945. Hún var dóttir hjónanna Ingibjargar Svövu Helgadóttur og Ingvars Þórðarsonar og var hún yngst af þremur systkinum. Þegar hún var þriggja ára gömul fluttist hún með foreldrum sínum austur í Fljótshlíð að Rauðuskriðum. Þar er hennar bemskuheimili þar til foreldrar hennar bregða búi og flytja til Reykjavíkur. Þá er Kristín bytjuð í Menntaskóla Reykjavíkur en það- an lauk hún stúdentsprófí vorið 1966. Eftir að stúdentsprófínu lýkur gerir hún hlé á námi sínu, en tekur svo aftur upp þráðinn og fer að nema viðskiptafræði við Háskóla íslands. Þaðan lýkur hún viðskipta- fræðiprófí haustið 1979. MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 19. NÓVEMBER 1987 Það var mikill hamingjudagur í lífí hennar þegar hún gekk að eiga eftirlifandi eiginmann sinn, Braga Hannibalsson frá Hanhóli í Bolung- arvík. Þau gengu í hjónaband þ. 19. ágúst 1967. Þau eignuðust 3 böm. Elst er Bryndís, fædd 11. desember 1967. Hún lauk stúdents- prófí frá Menntaskólanum við Hamrahlíð sl. haust og er enn í foreldrahúsum. Næstur er Hörður, fæddur 2. febrúar 1979 og svo er litla Sólrún, sem er aðeins þriggja ára gömul, fædd 8. ágúst 1984. Kristín var mikill náttúnfunn- andi. Hún var náttúrubam. Þau áttu það sameiginlegt meðal annars hjónin að hafa gaman af að ferðast um landið sitt og var þá jafnan útivistarinnar notið. Sjaldan sáum við hana ánægðari en einmitt þegar hún hafði getað veitt sér þann „munað“ að komast á vit íslenskrar náttúru og njóta hennar í ró öræf- anna. Við áttum oft því láni að fagna að njóta slíkra ferða með þeim og oft hagaði þannig til að við nutum samvista með þeim heima á Hanhóli. Hennar létta lund, meðfædda glaðværð og kímnigáfa gerði samverustundimar okkur ógleymanlegar. Þau þekktu líka mörg ömefni í byggð sem í óbyggð- um og miðluðu okkur af sínum fróðleik. Margar myndir, sem þau tóku á slíkum ferðalögum, höfum við fengið að sjá sem eru óviðjafn- anlegar. Hjálpsemi hennar og umhyggja fyrir öðrum var einstök. Sérstak- lega var vinátta hennar og ástúð við tengdaforeldra sína og tengda- fólk allt aðdáunarverð. Hún bar velferð annarra fyrir bijósti og hugsaði þá jafnan minna um sína erfíðleika. Hún fór fyrst að hugsa um sjálfa sig þegar aílir aðrir höfðu þegið allt það sem hún gat veitt þeim. Hún talaði sjaldan um veik- indi sín og okkur óraði ekki fyrir hversu alvarlegur sjúkdómur henn- ar var. Hún kvartaði ekki en var alla jafna tilbúin að hlusta á aðra, sem áttu í erfiðleikum og gaf sér þá gjaman tíma til að slá á þráð- inn. Það var gott að ræða við hana um sín málefni — um sín vanda- mál. Oft nutum við gestrisni hennar og góðvildar og hún gladdist inni- lega með okkur þegar tilefni gafst. Hluti af hennar sjálfstæði var að afla heimilinu tekna til jafns við mann sinn. Hún leit á það sem sina skyldu að vinna jafnan utan heimil- is en var þó um leið mikil húsmóðir og skilningsrík móðir. Hún vildi að manneskjan fengi notið sín á þeim vettvangi sem hentaði henni, án tillits til kjmferðis. Hún var jafnrétt- issinni — vildi að konur og karlar hefðu sömu skyldur og nytu sömu réttinda og tækifæra. Hún tókst á við erfíð verkefni og var falið hvert ábyrgðarstarfíð á fætur öðru. Hún axlaði ábyrgð og uppskar sam- kvæmt því. Hún vann í anda skoðana sinna og lagði mikið á sig fyrir sannfæringu sína. Hún átti líka því láni að fagna að hennar ágæti eiginmaður studdi hana í þessu og skydi þessa réttlætiskennd hennar. Elsku bróðir. Hversu þung hlýtur þín sorg að vera? Um leið og við vottum þér og bömum þínum, for- eldrum hennar og systkinum okkar dýpstu samúð svo og öðrum að- standendum, biðjum við af heilum hug að Guð styrki ykkur í ykkar miklu sorg. Guð veiti ykkur þrek til að takast á við lífið sem heldur áfram. Með þessum fátæklegu orðum kveðjum við okkar elskulegu mág- konu. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gurrý, Lilja, Haukur og fjölskyldur þeirra. Kristín Ingvarsdóttir er mér minnisstæðust sökum einlægni sinnar. Við vorum bekkjarsystur úr Menntaskólanum í Reykjavík og kynntumst þar. Rætur hennar voru úr Fljótshlíðinni og fann ég fljótt hversu náttúran, fegurð hennar og tign áttu hug hennar. Ég minnist þess, þegar við fómm með Herra- nótt norður til Akureyrar til að selja miða á sýningar okkar þar. Einar Magnússon, kennari okkar og síðar rektor, sagði okkur frá för sinni suður fótgangandi, þá komungur maður, hversu Kristín hlustaði hug- fangin og tók þátt í frásögninni, enda nákunnug þeim aðstæðum, sem hann svo lifandi lýsti. Þá sagði hún okkur frá því, að móðir sín hefði kennt sér að meta fegurð þá sem býr í ríki náttúrunnar, allt frá hinu minnsta til hins stærsta. Hún talaði af stakri hlýju og væntum- þykju um foreldra sína, enda bar hún sjálf vott um að eiga góða for- eldra. Kunningsskapur okkar Kristínar var nátengdur ferðalögum. Við fór- um með nokkmm samstúdentum okkar í 3 vikna ferð suður eftir Evrópu, til Danmerkur, Þýskalands, Sviss og Ítalíu, og var sú ferð til mikillar ánægju. Einnig fómm við saman í ferðalag t.d. til Laugar- vatns og Þingvalla. Ég veit, að eftir að hún giftist og eignaðist sín böm, að oft fór hún út á land, ekki bara til að skoða og njóta, en einnig til að sá og græða upp landið. Að leiðarlokum þakka ég gjöfula vináttu, og votta öllum hennar ást- vinum samúð mína við fráfall hennar. Ég veit að hún á góða heim- komu. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. (V. Briem) Jóhanna S. Pétursdóttir íslenskar konur hafa haft erfíð verkefni að glíma við þessa öldina. Með breyttum búsháttum hvarf maðurinn af heimilinu og rekstur þess varð að mestu í höndum kon- unnar. Menntun varð æ þýðingar- meiri fyrir afkomumöguleika fjölskyldunnar og piltum því beint á menntabrautir. Hefðbundin kvennastörf urðu minna metin, líklega vegna minni skilnings á þeim en e.t.v. hafði það líka áhrif, að konur fengu almennt minni menntun en karlar. A undanförnum áratugum hefur hlutur kvenna á menntabrautum farið hraðvaxandi og þar með áhugi þeirra á fjölbreyttara starfsvali. Nú er svo komið, að flestar konur vinna utan heimilis að hluta til eða öllu leyti. Konur hasla sér nú í ríkari mæli völl [ forystustörfum í þjóð- félaginu. Á þeim hvílir gífurleg ábyrgð, þær eru fulltrúar kynslóðar nýrrar verkaskiptingar, þar sem karlar og konur bera aftur jafna ábyrgð á tekjum og rekstri heimil- anna. Þessi nýja stefna boðar byltingu í fjölskylduháttum og þjóðlífí almennt. Til þess að vel til takist þurfa báðir makar að samein- ast um að ná góðu jafnvægi milli heimilis og fjölskyldu annars vegar og kreQandi atvinnulífsins hins veg- ar. Síðast en ekki síst verður að gæta þess að hafa aflögu stundir til að njóta allra þeirra lífsundra, sem Guð hefur gefíð. Einn besti fulltrúi kvenna á þess- um breytingatímum er nú snögg- lega horfín úr okkar röðum. Kristín Ingvarsdóttir var lýsandi dæmi um hvernig konan vinnur sér sess f nútíma atvinnulífi, án þess að jafn- réttisbaráttan halli á hitt kynið eða fjölskylduna. Kynni okkar hófust þegar í menntaskóla, og þótt árgangur væri á milli okkar hindraði það ekki góða vináttu í félagsstarfi. Þar áttum við ánægjustundir í leik og söng. Kenndi ég þegar þá eigin- leika, sem Kristín aetíð bar með sér, umhyggju og hlýju, traust, sjálfstæði og einstæða hæfni til að gleðjast með öðrum og annarra vegna. Kristín hafði hug til frekara náms eftir stúdentspróf 1966, en atvikin höguðu því þannig, að leið hennar lá beint út í atvinnulífíð. Var þeim fengur að, sem nutu starfskrafta hennar. Árið 1969, á miklum breyt- ingatímum í kennsluháttum Háskóla íslands var Kristínu falið mikið uppbyggingar- og skipulags- starf sem verslunarstjóri í Bóksölu stúdenta. Þrátt fyrir amstur þess- Sjá næstu síðu. Stórbflaþvottastöðin Höfðabakka1,sími 688060 VIÐ ÞVOUM JEPPA, SENDIBÍLA, VÖRUBÍLA, RÚTUBÍLA, STRÆTISVAGNA, OLÍUBÍLA, VÖRUFLUTNINGA- BÍLA, GÁMAO.FL. EINNIG VENJULEGA FÓLKSBÍLA. Verðið er ótrúlega hagstaett. IXIotadir bllar til sölu SÝNISHORN ÚR SÖLUSKRÁ: MAZDA 323 GLX 1.5L, 3ja dyra árg. ’86. Ekinn 24 þús. Verð 420 þús. LANCIA THEMA i.e., 4ra dyra, sj.sk., árg. '87. Ekinn 9 þús. Verð 860 þús. MAZDA 323 1.6 GTi, 4ra dyra, árg. '86. Ekinn 30 þús. Verð 530 þús. MAZDA 323 station, 1.3L, árg. ’87. Ekinn 22 þús. Verð 440 þús. MAZDA 323 GLX, 1. 5L, 4ra dyra, árg. '87. Ekinn 5 þús. Verð 490 þús. MAZDA 626 GLX, 2 OL, 5 dyra, árg. '85. Ekinn 45 þús. Verð 500 þús. MAZDA 626 GLX, 2 OL, 4ra dyra, sj.sk., árg. '87. Ekinn 6 þús. Verð 640 þús. MAZDA 626 GLX, 2 OL, 5 dyra, sj.sk., árg. ’87. Ekinn 16 þús. Verð 640 þús. MAZDA 929 GLX, 4ra dyra m. öllu, árg. ’87. Ek- inn 11 þús. Verð 900 þús. MAZDA 626 GLX, 2 OL, 4ra dyra, sj.sk., árg. '86. Ekinn 26 þús. Verð 560 þús. Fjöldl annarra bfla á staönum. Oplð laugardaga f rá kl. 1 -S. BÍLABORG HF. FOSSHÁLSI 1,S. 68-1299.

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.