Morgunblaðið - 20.11.1987, Síða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 20. NÓVEMBER 1987
n
VÖRUÞRÓUN
- MARKAÐSSÓKN -
Rekstrartaeknideild ITÍ gengst fyrir námskeiði í vöruþró-
un og markaðssókn. Kennd verða kerfisbundin vinnu-
brögð við vöruþróun, aðferðir til mats á markaði, leiðir
til að laða fram hugmyndir og meta þær og hvernig
gera á framkvæmdaáætlun.
Tími: 23.-25. nóvember
kl. 8.30-12.00 alla dagana.
Staður:
Hótel Holiday Inn, minni fundarsalur.
Fyrir hverja:
Stjórnendur og starfsmenn sem bera ábyrgð á
framkvæmdastjórn, hönnun og þróun, fram-
leiðslustjórn og markaðsmálum.
Skráning:
í síma 91-687000. Ath.: Takmarkaðurfjöldi
þátttakenda.
Leiðbeinendur:
Haukur Alfreðsson og Jens P. Kristinsson frá
Iðntæknistofnun.
Kostnaður:
Kr. 11.900 pr. þátttakanda.
Fyrirtæki, sem senda fleiri en einn, fá 25% afslátt.
Innifaldar eru veitingarog öll námsgögn þ.m.t. nýút-
komin bók frá Iðntæknistofnun um vöruþróun.
IÐNTÆKNISTOFNUN
ÍSLANDS
Þyrnigerðið
hóf sig hátt
eftirÁsgeir
Jakobsson
Þymirósuævintýrin eru mörg og
til í ýmsum útgáfum og auðvitað
hlaut að koma að því, að í ein-
hverri þeirri útgáfu gerðist það, sem
alla tíð hefur sýnzt eðlilegast í því
ævintýri, að prinsinn snaraði sér
uppí hjá Þymirósu. Það varð íslenzk
útgáfa. Kristján Ragnarsson, sem
sendur var inní þymigerðið til að
vekja Þymirósu og hrífa hana útúr
gerðinu, háttaði hjá henni. Þar
liggja þau nú bæði með breytt upp-
yfír haus og gerðið vex með hraða
kringum þau. Og nú er allt verra
en var. Prinsinn er harðskeyttur og
vopnfímur og það getur kostað
mörg mannslíf að losa Þymirósu
úr faðmlögum hans, fyrst prinsinn
náði að spenna þessa holdgóðu mey
örmum og þau urðu eitt.
Það var sjónvarpsþáttur á dögun-
um, þar sem riddarar smábátaút-
vegsins hleyptu fákum sínum á
þymigerðið, því að þeir eru menn
ógætnir — og eiga eftir að læra af
reynslu, heyrðist Þymirósa tauta
undan brekáninu. Reynslufískirí er
víst ein tegund Framsóknarfískirís,
skylt viðmiðunarbúskap bænda nú.
Trillukarlamir þeystu á þymi-
gerðið einn af öðrum og hjuggu
grein og grein, en þess sá ekki stað
á gerðinu og Þrynirósa hélt ró sinni,
deplaði ekki lokbrá. Svo gerðust
óvænt tíðindi. Einn trillumannanna,
fyrirliðinn, hætti að höggva af
greinar og reisti sig í sessinum og
sagði hátt og snjallt:
„Þetta dugir ekki, piltar, við
verðum að ryðja burtu gerðinu, það
er hið eina sem gildir. Það er kvóta-
gerðið, sem hefur komið okkur í
þennan vanda og við losnum ekki
úr honum nema ráðast á sjálft
þymigerðið með jarðýtu. Það er
klárt að vandræði okkar nú verða
í bezta falli leyst með nýjum vand-
ræðum. Þymigerðið er kerfísflælqa,
þar sem vandræði eru leyst með
vandræðum. Og þetta kerfisgerði,
fullt af þymum, veldur því að við
sitjum hér og veltum vöngum yfir
skiptingu á köku, og ekki aðeins
við, heldur her manns á fískiþingi
og í sölum Alþingis."
Nú skyldi maður halda, að allir
riddaramir hefðu hrópað húrra, en
það var ekki, heldur ríkti alger
þögn.
Þá rankaði ég við mér. Ójá, það
er strax komið svona, þeir eru fam-
ir að lifa í kvótatryggingunni.
Heldur kvóta, þó lítill sé, en áhætt-
una, samkeppnina. Ég færðist
nokkra áratugi aftur í tímann, því
að ég er einn af þeim fáu mönnum,
sem enn eru ofar foldu og muna
að til var annað ísland og önnur
þjóð en nú er og á því landi týndu
var hart deilt um skiptingu á köku.
Þá var ekki um sjávarútveginn að
ræða, þar var engu að skipta, hann
var látinn úreldast, og róa vanbúinn
að veiðarfærum, selja fisk sinn fyr-
ir falskar krónur, megnið af físki-
flotanum komst ekki út til veiða
nema blávertíðina, vegna fjár-
magnsskorts og skulda og gaf
flotinn sig loks upp sem gjaldþrota
(skuldaskilasjóður 1935).
Allur skipafloti landsmanna, far-
skip, togarar, bátar með öllum
búnaði og veiðarfærum, var þá
Ásgeir Jakobsson
„Kvótakerf i leiðir af
sér, líkt og áður í verzl-
uninni, stöðnun í sjáv-
arútvegi, menn hætta
að leita leiða til aukinna
afkasta og fjölbreytni.
Sú hagkvæmni, sem
boðuð er með kvóta-
kerfi, er samdráttar-
hagkvæmni og sú
atvinnugrein, sem fer
að hagkvæmni niður á
við, er undirorpin upp-
dráttarsýki og það
getur reynzt erf itt að
snúa þeirri þróun við.“
(1934) jafnvirði búfénaðar í
landinu.
Það var sem sé engu að skipta
hjá sjávarútveginum þá, heldur
Sión er sögujikari
1

Vi “

Við viljum minna á gífurlegt úrval af klassiskri tónllst
á hljómplötum, kassettum og geisladiskum I verslunum okkar
Verslun okkar í
Kringlunni er bókstaflega
troðfull af klassík
Sendum í póstkröfu
slmi 29544
Borgartúni 24, Laugavegi 33 og Kringlunni