Morgunblaðið - 06.12.1987, Page 17

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 6. DESEMBER 1987
C 17
leikið á hljóðgervla af einum og
sama manninum, Jóni Kjell. „Við
spilum mest af plötunni þrír, ég,
Jón Kjell og Gunnlaugur Briem á
trommur. Auk þess er Þórður Ama-
son í nokkrum lögum á gítar, Rúnar
Georgsson á saxafón í einu lagi og
í síðasta laginu er strengjasveit og
harpa úr Sinfóníuhljómsveitinni,"
segir Gunnar til útskýringar.
Ljósvíkingur heitir næsta lag,
sem Egill Olafsson syngur af mik-
illi innlifun. „Hann reyndi fyrst að
syngja þetta mjúklega og venjulega
en það gekk ekki. Það var ekki
fyrr en hann var búinn að finna
„karekterinn" og gat lifað sig inni
í hann að þetta small saman. Egill
er ekki síður leikari en söngvari og
að því leyti er mjög gaman að vinna
með honum," segir Gunnar. „Ég
hafði séð fyrir mér þennan dæmi-
gerða fjölmiðlamann frá fyrri árum,
með der. Þaðan kemur þessi gamai-
dags fílingur laginu.“
Það má vissulega til sanns vegar
færa, að lagið er gamaldags, í
sveiflustíl, létt og grípandi, og
manngerðina kannast sjálfsagt
margir við:
Eg sit við hljóðnemann heilar
nætur,
heilinn í mér bólginn, stirðir fæt-
ur.
Ég er poppfræðingur og plötu-
snúður,
pendúll tískunnar og dapur trúð-
ur.
Ljósvakans Ijósvikingur.
Gunnar hefur á orði að ef til vill
sé þetta lagið, sem eigi eftir að fá
mesta spilun í útvarpi af lögunum
á plötunni. Hann fer heldur ekki í
grafgötur með að mörg laganna
kunni að reynast of tormelt til að
falla inn í síbylju útvarpsstöðvanna.
Nú eru þama nettar meldingar
á ljósvakafólkið, bæði í þessu lagi
og öðrum. Ertu ekkert hræddur um
að það fyrtist við og stingi plötunni
undir stól, -að hún verði hreinlega
ekkert spiluð af þeim sökum?
„Það hefur hvarflað að okkur að
einhveijir kunni að stuðast af þessu.
Þó held ég að það geti varla komið
til. Þetta eru ekki svo alvarlega
ádeilur að menn þurfl að verða sár-
ir. Ég trúi ekki öðru en að þetta
fólk hafi húmor fyrir þessu."
Nýr maður fjallar um tölvufrík
sem leitar hamingjunnar við tölv-
uskjáinn: „Aðeins eitt sem ég af
alefli þrái, að augun í mér breytist
í tölvuskjái." Lagið er með léttleik-
andi danstakti og það er Björgvin
sem syngur.
Morgungjöf er eina lagið á plöt-
unni, sem var tilbúið í ágúst sl.,
þegar Gunnar hófst handa við gerð
plötunnar. „Ég samdi þetta fyrir
nokkrum árum og hef tvisvar sent
það inn í Eurovision-keppnina, en
því var hafnað í bæði skiptin. Sjálf-
um finnst mér þetta hins vegar
gott lag og var ákveðinn í að koma
því frá mér.“
Lagið stingur svolítið í stúf við
annað efni á plötunni og textinn
ber það með sér að hann er saminn
með öðrum formerkjum en textam-
ir um ljósvakabyltinguna. Jóhanna
Linnet syngur lagið og fellur það
ágætlega að hennar rödd, enda með
léttklassísku ívafi og gefur for-
smekkinn af því sem koma skal.
Uppinn fjallar um „einfaldann
mann með einfaldan smekk“, sem
endar hjá sálfræðingnum sínum.
Eiríkur Hauksson syngur lagið en
Gísli Rúnar Jónsson er í hlutverki
sálfræðingsins. Lagið er kraftmikið
í takti, tónum og söng og ekki skaða
vel heppnaðar „skreytingar" Þórðar
Ámasonar á gítar.
Þá kemur sérkennilegt lag sem
heitir Hláturtíð. Eiríkur syngur og
Gísli Rúnar er í hlutverki kynnis:
„Vandaðu valið, láttu fagmennina
velja handa þér viðeigandi hlátur:
Stálkaldan stjómmálahlátur, af-
vopnandi útvarpshlátur, vígalegan
viðskiptahlátur, kaldan kvenn-
mannshlátur, litríkan listamanns-
hlátur, síglaðan sjónvarpshlátur.“
Lagið ber keim af nútíma-
tónsmíðum og gæti jafnvel verið
úr framúrstefnusöngleik. „Já, það
má búast við að einhveijum þyki
þetta tormelt svona til að byrja
með,“ segir Gunnar. „Steinar Berg
heldur því fram að þetta verði smell-
ur, ásamt „Enginn er eyland" og
einu eða tveimur öðrum, en ég trúi
því nú varla. Ég held að þetta sé
aðeins of flókið í uppbygging til að
ná almennum vinsældum. Eg hef
meiri trú á lögum eins og „Ljósvík-
ingnum" og „Enginn er eyland" í
þeim efnum.
/ loftinu fjallar á spaugilegan
hátt um símatíma ljósvakaijölmiðl-
anna svo sem upphafíð ber með sér
„HaBó, halló. Er einhver á línunni?
Einhver vansvefta, einhver örvita,
einhver með vandamál, sem höfðar
til fjöldans? Gjörðu svo vel, talaðu,
tjáðu þig, þú ert í loftinu. “
Eiríkur og Laddi flytja lagið og
Gunnar bendir réttilega á að í því
má fínna ýmis tónlistarafbrigði svo
sem blús, jass, rokk og klassík.
Ef harpa þín þagnar er enn ein
vísbendingin um klassískar til-
hneigingar Gunnars á þessari plötu.
Lagið er í rólegri kantinum og það
er Björgvin Halldórsson sem syng-
ur. Þegar hér var komið sögu fór
ég að velta því fyrir mér hvort
Gunnar væri á leið út úr popptón-
listinni og inn í síglidla tónlist. Má
ef til vill eiga von á sinfóníu eftir
Gunnar Þórðarson í framtíðinni?
„Ég veit það ekki, en ég játa að
ég hlusta orðið mikið á klassíska
tónlist og er aðeins farinn að fikta
við tónsmíðar í þeim anda. Það yrði
vissulega gaman að semja heila sin-
fóníu einhvem tíma og ég útiloka
ekki að sá draumur eigi eftir að
rætast. Hins vegar get ég upplýst
það hér að ég er staðráðinn í að
semja söngleik áður en langt um
líður og þá á ég við „grand" söng-
leik í samvinnu við góðan textahöf-
und með góðum söguþræði. Þetta
er nánast óplægður akur hér á
landi. Það hafa engir söngleikir
verið samdir hér síðan Jónas og Jon
Múli voru og hétu og mér fíiinst
það fáránlegt að láta þessa list-
grein deyja út. Alla vega hef ég
mikinn áhuga á að reyna bæta þar
úr og sjá hvað kemur út úr því.
Það er kominn tími á nýjan íslensk-
an söngleik."
Skammdegi heitir næsta lag og
textinn er ekkert sérlega upplífg-
andi eins og nafnið ber með sér.
Hann fjallar um náunga sem er á
„bömmer“, eins og sagt er á fag-
málinu og það er Egill Olafsson sem
túlkar manngarminn. Það sem ann-
ars er athyglisverðast við þetta lag
að mínum dómi er stórgóð saxafón-
sóló Rúnars Georgssonar, sem blæs
þar eins og honum einum er lagið.
Næturljóð er síðasta lagið á plöt-
unni og væri nær að tala um verk
í því sambandi því það er í tveimur
pörtum. Sá fyrri er sunginn af
Björgvin Halldórssyni en sá seinni
er spilaður af 35 manna strengja-
sveit og einni hörpu úr Sinfóníunni.
Spilaði kaflinn minnir svoítið á
gömlu meistarana og á meðan ég
hlusta á hann fer ég að trúa því
að Gunnar sé í raun og veru þess
umkominn að semja sinfóníu. „Ég
sótti sinfóníutónleika nokkuð stíft
á síðasta vetri og þetta eru áhrifín
af því,“ segir hann um leið og
síðustu tónarnir >ja út.
Það er býsna langur vegur frá
popparanum, sem gerði garðinn
frægann með Hljómum frá Keflavík
í gamla daga, og til þess Gunnars
Þórðarsonar sem birtist okkur á
þessari plötu. Og ég get ekki varist
þeirri hugsun að platan sanni að
enn sé Gunnar leiðandi maður í
íslenskri dægurtónlist og eigi margt
eftir ógert. Þetta kann sumum að
þykja skondin staðhæfing þar sem
hér á í hlut maður sem af gárungun-
um hefur stundum verið nefndur
„afi íslenskrar popptónlistar". Hins
vegar læðist að mér sá grunur að
Gunnar hafí með þessari plötu tek-
ið ákveðna áhættu og ég nefni það
við hann.
„Já, ég er alveg klár á því, en
það var annað hvort nú eða aldrei.
Eins og ég sagði var ég ákveðinn
í að fara ekki þessa hefðbundu leið
þar sem grípandi slagarar tryggja
pottþétta sölu. Ég tók áhættu, gerði
það sem mig sjálfan langaði til og
það var vel þess virði.“ Sv.G.
philips sjönvörp
20” tneð þráðlausri
fjarstýringu
(digital)
Litir.Svartoggrátt.
VERÐ AÐElNS KR-
760r
20” án fjarstýringar
“S. sSSn mw á sk’a 4
öllum stillingum, ofl. ofl.
Litir. Hnota og grútt.
VERÐ AÐEINS KR
16” ferðasjónvarp an
fjarstýringar
“ Litir. svartoggratt.
VERÐ AÐEINS KR. — __
‘ 405.-

Tengist meö straumbre^n ^^olta bilg
ofl. Litur: svart og grátt.
VERÐ AÐEINS KR.
990.-
aðeinskr. 31.980
HeimHlsteekLbt

BIRGIR