Morgunblaðið - 19.01.1988, Blaðsíða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 19. JANÚAR 1988
fie&Mflfí
© 1985 Universal Press Syndicate
„ A-P hi/erju slCrifar&u ekki gráriilecpzr?
þú skild/ir eftir Uooo í þjórfé."
*
Ast er...
... ekki frumleg — en
dásamleg.
TM R*g U.S Pat Off. — a» nghts rMarvsd
° 1987 Los Angetas Times Syntfccal*
Með
morgunkaffínu
r
1151 POUUX
Hættu þessum köllum um
vatn. Þú vekur hann pabba
þinn!
Þessir hringdu ..
Sjónvarpsbingó
- of mikið álag
á símkerfinu
Jóhann Hjálmarsson, blaðafúll-
trúi Póst- og símamálastofnun-
ar hring'di:
„Vegna athugasemdar Ó.G. í
Velvakanda fimmtudaginn 15.
janúar, sem kvartaði yfir því að
hann hefði ekki náð símasam-
bandi við Sjónvarpsbingóið á Stöð
2 mánudaginn 11. janúar, óska
ég að eftirfarandi komi fram. Á
símstöðinni var honum sagt að
ólíklegt væri að hann næði sam-
bandi, og spyr hann í framhaldi
af því hvort þetta bingó sé aðeins
fyrir þá sem búa á Reykjavíkur-
svæðinu en ekki fyrir þá sem búa
úti á landi. Mjög mikill fjöldi
símnotenda hringdi á sama tíma
í sama númer á Stöð 2 og var
álagið svo mikið á símakerfinu
að öll símaafgreiðsla raskaðist
stórlega á því svæði sem útsend-
ing Stöðvar 2 nær yfir. Þetta gilti
því ekki bara um þá sem búa úti
á landi heldur líka íbúa höfuð-
borgarsvæðis, bæði þá sem
hringdu í Stöð 2 og í önnur núm-
er. Hið mikla álag olli þessu en
ekki var um bilun á símakerfi að
ræða. Þegar álaginu létti komst
símasamband í eðlilegt horf.
Starfsmenn Pósts og síma töldu
þetta eitt „versta tilfelli" í lengri
tíma og líktu því við miðnætti á
gamlárskvöld þegar mikið er
hringt en þá stendur mesta álagið
yfír í um það bil fimm mínútur."
Erfitt að ná
b sambandi við
Sjónvarpsbingóið
Ó.G. hringdi:
„Éig bý úti á landi og ætlaði
að taka þátt í bingóinu á Stöð 2
sl. mánudag. Ég var með bingó
og reyndi að hringja en náði ekki
sambandi. Þá reyndi ég að hringja
* um 8Ímstoðina en þar var
mér sagt að mjög ólíklegt væri
að ég næði sambandi. Er þetta
bmgó aðeins fyrir þá sem búa á
Reylqavíkursvæðinu en ekki fyrir
okkur sem búum úti á iandi?“
Óþægilegar
breytingar
Jón Þórarinsson hringdi:
„í leiðbeiningum um stað-
greiðslu skatta sem gefnar voru
út fyrir áramót sagði að deila
skyldi í árs persónuafslátt með
360. Nú hefur þessu verið breytt
og skal nú deila með 365. Þetta
þýðir að launagreiðendur verða
margir að reikna allar launa-
greiðslur að nýju. Þetta eru afleit
vinnubrögð, vægast sagt.“
Maður á mann -
ónóg sljórnun
Sjónvarpsáheyrandi hringdi:
„Ég horfði á sjónvarpsþáttinn
Maður á mann í síðustu viku og
var ekki ánægður með hann. Fyr-
irkomulag þáttarins var ekki nógu
gott og of lítil stjóm höfð á
viðmælendum. Langar mig til að
gera fyrirspum til sjónvarpsins til
gamans: Hvor talaði nú lengur í
þættinum Þorsteinn Pálsson eða
Ólafur Ragnar?
Þá vil ég gera tillögu í sam-
bandi við svona umræðuþætti.
Það er vitað mál hvað þátturinn
á að vera langur. Stilla mætti upp
klukkum fyrir framan viðmælend-
ur þar sem hver hefði sinn tíma
og hafa klukkumar þannig út-
búnar að áhorfendur gætu séð á
þær líka. Þannig myndu klukk-
umar ráða ræðutíma viðmælenda.
Mér finnst að svona þættir megi
ekki byggjast á því að sá sem
frekari er á orðið fái*lengivræð-
utíma. Þá er þetta ekk* sanngjarn
leikur, hvorki fyrir þátttakendur
eða áheyrendur."
Huldir heimar -
góðmynd
Stefán Hauksson hringdi:
„Ég vil þakka Ríkissjónvarpinu
fyrir sjónvarpsþáttinn Huldir
heimar. Ég hafði mjög gaman af
honum og veit um marga sem
vildu gjaman sjá hann aftur. Þessi
þáttur var athyglisverður vegna
þess að þar var fjallað um það
sem fólk sér í dag og hefur per-
sónulega reynslu af, ekki þjóðsög-
ur og hluti sem eiga að hafa gerst
fyrir ævalöngu. Það virðist vera
að íslendingar hafi meiri áhuga
en aðrar þjóðir á þessum málum
og hér sé fólk næmara fyrir þessu
en annars staðar. Ég tel vel til
fallið að gerðir verði fleiri sjón-
varpsþættir um svipað efni.“
Kvenúr
Kvenúr fannst í Holtunum
sunnudaginn 10. janúar. Eigandi
þess getur hringt í síma 22962.
Eymalokkur
í októbermánuði tapaðist á hó-
tel Hollyday inn eymalokkur sem
er gylltur hringur með semilíu-
steini í festingu og neðan í
hringnum. Skilvís finnandi vin-
samiegast hringi í síma 41845.
Úr
Tölvuúr fannst við Fjölnisveg
fyrir skömmu. Eigandi þess getur
hringt í síma 13964
Læknadeilan:
Hví eru sjúklingamir ekki spurðir?
Til Velvakanda
í læknadeilunni sem nú stendur
hátt er það athuganda að engum
virðist detta í hug að spyija þolend-
uma sjálfa þ.e. sjúklingana. Hvað
segja þeir? Ég lýsi því yfír að mér
er nákvæmlega sama þótt einn,
tveir eða þrír læknar sjái mínar
sjúkraskýrslur. Ég ber svona mikið
traust til læknanaf
Gunnar Finnbogason,
Víðihlíð 4
HÖGNI HREKKVÍSI
„ HAWM KO/rtST ÖT í FAU&EL.SIS,-
GAZBlkJH 06 VFlK yVlORINN-"
Víkveiji skrifar
Sýning P-leikhópsins á Heim-
komu Harolds Pinters, er í einu
orði sagt, ftábær. Þetta er magnað
verk og frammistaða leikenda fram-
úrskarandi góð. Það er eftirtektar-
vert, að margar beztu leiksýningar
í Reykjavík síðustu árin em á veg-
um fámennra hópa leikara, sem
taka sig saman um eina og eina
sýningu. Það fer ekki á milli mála,
að vinna slíkra hópa sýnist skila
betri árangri en næst í stóm ieik-
húsunum, hvemig sem á því
stendur. Það er fyllsta ástæða til
að hvetja fólk til þess að sjá sýn-
ingu P-leikhópsins í Gamla bíói.
XXX
Einn þeirra leikara, sem vekur
mikla athygli í Heimkomu
Pinters er Hjalti Rögnvaldsson, sem
undanfarin ár hefúr verið búsettur
í Svíþjóð og Danmörku og þess
vegna ekki sést á sviði hér. Leikur
hans sýnir, að leikhúsin okkar hafa
misst hæfileikamikinn leikara. En
hvers vegna fór hann til útlanda?
Viðtal, sem birtist hér í blaðinu á
sunnudag leiðir það í ljós. Hjalti
Rögnvaldsson segir m.a.:
„Maður þurfti nú hvíld eftir bar-
áttuna hér á okureyjunni. Ég var
eiginlega orðinn heilsulaus ræfill
hér. Síðasta árið mitt hér heima lék
ég eitt hlutverk í Þjóðleikhúsinu og
hefði alls ekki getað leikið meira.
Þegar maður er ekki víkingur í sér,
en býr innan um eintóma víkinga,
þá...finnur maður vanmátt sinn.
Það sem mér finnst svo andstyggi-
legt við þessa okurstefnu er ekki
okrið sjálft, heldur auðsveipni og
þögn fómarlambanna. Hér segir
enginn neitt Veiztu, að þegar eitt-
hvað bjátar á hjá Dönum fá þeir
sér bjór. En það þykir nú bara ljótt
hér og þegar eitthvað bjátar á hjá
fslendingum fá þeir sér yfirvinnu.
Ég get ekki leikið undir svona álagi
og hugsunarhætti - svo ég fór.“
XXX
Eví miður er Hjalti Rögnvalds-
son ekki eini ungi maðurinn,
sem fer frá íslandi af þeim ástæð-
um, sem hann Iýsir. Víkveiji hefur
haft spumir af því, að víða um
Norðurlönd er ungt fólk, sem flutti
á brott frá íslandi eftir að lenda í
þeim húsnæðisvandamálum, sem
dembdust yfir fólk hér fyrir nokkr-
um árum. Skv. upplýsingum
Víkveija getur þetta fólk ekki hugs-
að sér að koma heim til ættjarðar-
innar á ný. Því hefur tekizt að koma
undir sig fótunum erlendis, sem
reyndist ókleyft hér. Sumir hafa
að visu reynt að kom heim aftur
en snúið til baka. Töluverðrar
beizkju gætir hjá mörgu þessu fólki,
eins og eðlilegt er. Þetta er alvar-
legt umhugsunarefni fyrir þjóðina.
“Okureyjan" er það nafn, sem
Hjalti Rögnvaldsson gefur íslandi.
Getur eitthvað verið til í því?