Morgunblaðið - 02.02.1988, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐE), ÞRIÐJUDAGUR 2. FEBRÚAR 1988
27
Bæjarfógetaembættið í Hafnarfirði:
Reikningar ógreidd-
ir vegna vangold-
ins rekstrarfjár
Morgunblaðinu hefur borizt
eftirfarandi athugasemd frá Má
Péturssyni, bæjarfógeta í Hafn-
arfirði:
„í Morgunblaðinu sl. fímmtudag
birtist á 2. síðu frétt undir þessari
fyrirsögn: „Hafnarfjörður. Síma
lögreglunnar lokað vegna skulda."
Ég vil taka fram að sú fullyrðing
sem sett er fram í þessari fyrirsögn
er einfaldlega röng. Og þar sem
þessi fullyrðing er auk þess mjög
meiðandi og til þess fallin að veilq'a
traust almennings á stjóm löggæslu
hér í bæ, sé ég mig til neyddan að
leiðrétta hana. Menn geta lesið í
símaskránni á bls. 3, þar sem eru
taldir upp símar lögreglustöðva á
höfuðborgarsvæðinu, að sími lög-
reglustöðvarinnar í Hafnarfirði er
51166. Fjórar línur á þessu númeri
em í skiptiborðið. Ég veit ekki til
að þessum línum hafí nokkru sinni
verið lokað, alira síst miðvikudaginn
27. janúar 1988. Ef blaðamaðurinn
hefði haft hugkvæmni til þess að
fletta upp á Bæjarfógetaembættinu
í Hafnarfírði, á bls. 87 í síma-
skránni, hefði hann séð að sími
embættisins, þ. á m. lögreglunnar,
er 50216. í það skiptiborð em 10
línur. Það vom því 14 símalínur
opnar til lögreglunnar f Hafnar-
fírði, þ. á m. til rannsóknarlögregl-
unnar, nefndan miðvikudag. Þætti
einhveijum allnokkuð fyrir 8 menn
á vakt.
Hitt er svo aftur rétt, að bein
lína, tengd aukasíma á borði tiltek-
ins rannsóknarlögreglumanns, var
lokuð hluta umrædds miðvikudags.
Blaðamaðurinn fullyrðir að beinn
sími á einkaskrifstofu minni þennan
dag hafi verið lokaður. Hvemig
óskráður einkasími minn kemur
málinu við get ég ekki séð, skipti-
borðið var opið. Þar var hægt að
leggja inn skilaboð ef ég var upp-
tekinn þá stundina eða fjarverandi.
Blaðamaðurinn segist hafa ætlað
að spyija mig um ástæðuna fyrir
símalokuninni á beina símanum hjá
rannsóknarlögreglumanninum.
Ástæðan er einföld. Rekstrarfé
Laufey Sigurðardótdr fiðluleikarí.
embættisins er samkvæmt fjárlög-
um rúmlega kr. 2,3 millj. á mánuði
fyrir utan laun. Áf því höfðu í jan-
úarmánuði aðeins verið greiddar kr.
1,6 millj. Með bréfí dags. 19. ján-
úar hafði ég óskað eftir að það sem
embættið átti inni af mánaðarfjár-
veitingunni, kr. 700 þús., yrði
greitt, ásamt kr. 650 þús. sem
embættið átti inni af fjárveitingu
fyrra árs. Umbeðin greiðsla var
ókomin þann 27. jan. Fjárveitingar
til þessara embætta eru það naum-
ar að ekkert má út af bera.
Símreikningar á aukanúmerin og
þau sem eru ekki í símaskrá voru
einfaldlega ógreiddir, þar sem aðrar
algerlega óhjákvæmilegar greiðslur
voru látnar ganga fyrir.
Að lokum: Ég hef í 20 ár átt
ágæt samskipti við blaðamenn
Morgunblaðsins um dómsmálafrétt-
ir og veit að þeir reyna yfírleitt að
gera sitt besta. Hvemig væri nú
að blaðamaðurinn fylgdi þessari
frétt eftir og kannaði, hvað það
hefur komið oft fyrir á liðnum árum,
að ein tiltekin ríkisstofnun, Póstur
og sími, lokaði á aðra ríkisstofnun,
þegar greiðsla símreikninga þeirra
hefur dregist, t.d. yegna dráttar á
greiðslu fjárveitinga skv. Qárlögum
eða skorts á nauðsynlegum fjárveit-
ingum? Skyldi þetta t.d. hafa komið
fyrir varðandi beinu símana hjá lög-
reglunni í Reykjavík?
Svo gæti blaðamaður spurt
dómsmálaráðherrann og Ijármála-
ráðherrann hvort þeim hafí dottið
í hug að spjalla við samgönguráð-
herrann um það hvort sá síðast-
nefndi væri e.t.v. fáanlegur til þess
að breyta lokunarreglum Pósts og
síma gagnvart ríkistofnunum sem
lenda í vanskilum vegna þess að
fjármálaráðuneytið heldur fjárveit-
ingu fyrir þeim. Jafíivel mætti
spyija samgönguráðherrann hvort
hann teldi ástæðu til að lengja hinn
stutta Iokunarfrest gagnvart al-
menningi líka. Hvað skyldu þeir t.d.
vera margir sem hafa komið að
síma sínum lokuðum er þeir komu
heim úr sumarleyfí?"
Páll Eyjólfsson gitarleikarí.
Tónleikar í
Norræna húsinu
FJÓRÐU Háskólatónleikarnir á
vormisseri verða haldnir í Nor-
ræna húsinu miðvikudaginn 3.
febrúar kl. 12.30-13.00.
Á tónleikunum flytja Páll Ey-
jólfsson gftarleikari og Laufey
Sigurðardóttir fíðluleikari verk eft-
ir Vivaldi, Paganini, Ibert og
Takacs.
Páll Eyjólfsson lærði gítarleik
hjá Eyþóri Þorlákssyni og á Spáni
hjá Jose Luis Gonzalez. Hann
kennir nú gítarleik í Reykjavík.
Laufey Sigurðardóttir er Reyk-
víkingur. Þetta eru fyrstu tónleik-
amir sem þau halda saman.
Pálmar Harðarson
Rætt við hafnarverkamenn í Sundahöfn:
„Launin eru fyrir
neðan allt velsæmi“
Uorgunblaðið/Þorkell
Þorsteinn Krístinsson i Sundahöfn, þar sem veríð var að afferma
skipið Tinto.
Þeir Sigurður Steindórsson og Benedikt Harðarson voru sam-
mála um að kaupið þyrfti að hækka mikið til að það gæti talist
sanngjarnt.
BANN við vaktavinnu hjá hafn-
arverkamönnum tekur gildi á
mánudaginn, en bannið var sett
á vegna mikillar óánægju
þeirra með kjör sín, að því að
Guðmundur J. Guðmundsson,
formaður Dagsbrúnar, sagði.
Morgunblaðsmenn brugðu sér
niður í Sundahöfn til að heyra
hljóðið í hafnarverkamnnnnm
varðandi kaup og kjaramál.
„Það er mjög mikil óánægja
með launakjörin, ég hef aldrei .
verið á vinnustað þar sem er eins
mikill urgur í mönnum," sagði
Þorsteinn Kristinsson. Hann sagði
að menn hlytu að skilja hvers
vegna menn væru óánægðir þegar
grunnkaupið væri 9-10.000 krón-
ur á viku fyrir starf sem væri
bæði erfitt og áhættusamt.
„Grunnkaupið ætti að nægja til
að framfleyta fjölskyldu með tvö
böm, það ætti ekki að þurfa að
vera nauðsynlegt að konan vinni
úti líka,“ sagði Þorsteinn. Hann
sagði að næturvinnubann væri
nauðsynlegt, þar sem til einhverra
aðgerða yrði að grípa, en hins
vegar hefði mátt ræða það betur
áður en það var sett á. „Guðmund-
ur J. og Dagsbrúnarforystan
mættu hafa meira samráð við
fólkið, og ekki vera svona einráð-
ir.“ Þorsteinn sagði að starfsmenn
sem væru búnir að vinna lengi á
svæðinu væru famir að hugsa sér
til hreyfíngs vegna launamála, og
Eimskip ætti að fara að hugsa
sinn gang hvort það borgaði sig
að ráða í sífellu nýtt fólk og þjálfa
það upp.
Pálmar Harðarson sagðist ekki
vera ánægður með iaunin, frekar
en aðrir. Hann sagði að stærstur
hluti kaupsins væri fólginn í yfír-
vinnunni, og því kæmi nætur-
vinnubannið illa við menn, en
engu að síður væri hann tilbúinn
að fara í hart til að knýja fram
kauphækkun.
„Þú þarft ekki annað en að líta
í atvinnuauglýsingamar í Morg-
unblaðinu til að sjá hvað Eimskip
helst vel á mönnum," sagði Pétur
Amar Vigfusson. „Margir endast
hér ekki nema kannski í hálfan
dag þegar þeir komast að því
hver launin em fyrir þessa vinnu."
Pétur sagði að alhæstu laun hafn-
arverkamanna væm 238 krónur
á tímann eftir 15 ára starf, eða
um 41.000 krónur í gmnnkaup á
mánuði. Vinnan væri hins vegar
mjög erfíð, og oft hættuleg, menn
væm jafnvel að vinna í allt að
10 metra hæð I 6-8 vindstigum á
vetuma.
„Við viljum hafa sæmileg laun
fyrir 8 tíma vinnu" sagði Pétur.
„Við framfleytum ekki íjölskyldu
á grannkaupinu, svo við vinnum
allt of mikið, allt að 16,tíma á
dag og það hefur ekki heppileg
áhrif á fjölskyldutengslin." Pétur
sagði að Eimskip hefði sýnt mik-
inn hagnað á síðasta ári, það
sæist á fjárfestingum félagsins
og yfírlýsingum forystumanna
þess, en menn hefðu samt alltaf
dregist aftur úr í kaupi. „Það er
óþarfi fyrir þessa menn að þykj-
ast vera að koma af fjöllum þegar
boðað var til vaktavinnubanns,"
sagði Pétur, „þeir hafa vitað það
lengi að þetta stæði til.“
„Við emm á botninum héma,
með um 36.000 krónur á mánuði,
það má segja að launin séu fyrir
neðan allt velsæmi," sögðu menn
sem við rákumst á inni í skála í
vöraskemmunum í Sundahöfn.
Menn vom á því að 50.000 krón-
ur í grannlaun á mánuði væri
algjört lágmark til að launin væm
sanngjöm. Ekki vom allir bjart-
sýnir á að það tækist að ná fram
slíkum kauphækkunum; „þeir
skilja ekkert nema verkfall," sagði
einn maður, en aðrir vom ekki
jafn vissir um að það dygði til.
„Kaupið byggir allt á yfírvinnu,
maður sér hvað kaupið er lágt
þegar það er næturvinnubann,"
sagði Sigurður Steindórsson, og
hann sagðist hafa gmn um að
erlendis væri kjörum hafnar-
verkamanna, sem ynnu stífa og
erfiða vinnu, miklu betur borgið
en hér á landi. Hann bætti því
við að það væri slæmt að menn
sýndu ekki nógu mikinn samtaka-
mátt og sæktu illa Dagsbrúnar-
fundi. Sigurður og Benedikt
Harðarson vom þó báðir á því að
næturvinnubann væri rétta leiðin
til að fá vinnuveitendur til að
semja. „Það fæst ekkert nema
menn beijist fyrir því,“ sagði einn
viðmælandi Morgunblaðsins í
Sundahöfn.