Morgunblaðið - 02.02.1988, Blaðsíða 58
58
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 2. FEBRÚAR 1988
ttCGAAIin
© 1985 Universal Press Syndicate
„Vertn Sadl 09 jangi þ'er vel."
>
Þetta er ný gerð keðju-
bréfa. Þú kyssir fyrstu 10
manneskjurnar sem þú
hittir eftir að þú hefur les-
ið bréfið. Það á svo að líða
yfir þann 10!
Með
morgrmkaffínu
Þú hefur rétt fyrir þér.
Sófinn fer betur undir
glugganum!
HÖGNI HREKKVÍSI
Eru íþróttaafrek kvenna
ómerkari en karla?
Til Velvakanda.
A síðasta ári stakk ég niður
penna og sendi þér línu. Astæðan
þá var hversu lítinn gaum íþrótta-
fréttamenn Morgunblaðsins gáfu
stúlkum sem þátt tóku í Andrésar-
Andar-leikunum á skíðum. Myndir
frá mótinu voru sjö talsins og voru
sex þeirra af drengjum.
Og viti menn — á næstu vikum
tóku þessir sömu blaðamenn sig vel
á, þökk sé þeim, og varð áberandi
betra jafnvægi á milli kynja í
íþróttaumfjöllunum blaðsins.
En nú ber svo við að þetta út-
breiddasta dagblað landsmanna
heiðrar þrettán íþróttamenn fyrir
unnin afrek á síðasta ári, þrettán
karlmenn. Nú eiga þessir ágætu
drengir vissulega heiður skilinn fyr-
ir frábæran árangur, og óska ég
þeim hjartanlega til hamingju. En
hvemig skyldi nú standa á því að
Neikvæður frétta-
flutningur gagnvart
lýðræðisríkjum
Til Velvakanda.
Ég hlusta alla daga á rás 1 svo
að síðasti fréttaþáttur Friðriks Páls
Jónssonar fór ekki framhjá mér frem-
ur en endranær. Hann var að skýra
gang mála í Austurblokkinni. Byijað
var auðvitað á undanlátsstefnu ein-
valdsins í Sovétríkinu Rússlandi. Þar
kom fram að alvaldurinn hefur h
aft nærri þijú ár til þess að fram-
kvæma stefnu sína og framkvæmd-
imar eru nákvæmlega engar.
Framleiðslan stóð í stað, því að vinnu-
aðbúnaðurinn var orðinn þannig.
Skoðanafrelsi var boðað og segja átti
frá afrekum Stalíns, en útgáfunni er
frestað. Rýmka átti verslunareinok-
unina en þá kom í ljós enn meiri
vöruskortur og hann á að laga með
enn meira vinnuálagi. Og ekki er
minnst á kauphækkanir fyrir meiri
vinnu. Ferðafrelsi átti að veita en það
er þá aðeins í önnur kommúnistaríki
sem þjóðin fær að fara og lítill fróð-
leikur er af slíkum ferðum.
Alvaldurinn kvartar sáran yfir því
að Bandaríkin eru sífellt að heimta
mannréttindi handa fólkinu í komm-
únistaríkjunum, en þau áttu ekki að
vera í umbótunum, því einvaldurinn
trúir á marxisma, enda eru Gulagið
og geðveikrahælin enn við lýði í
Rússlandi. Rússar geta ekki farið frá
Afganistan fyrr en allri aðstoð við
frelsissveitimar er hætt. Svo til að
sýna Svíum hvar Davíð keypti ölið
þá þurftu þeir að gefa Rússum stórt
hafsvæði í þakklætisskyni fyrir kaf-
bátinn sem hljóp á land þar ekki alls
fyrir iöngu.
Fréttaskýrandinn sagði frá því að
umbótasteftian margumtalaða gerði
ekki neina lukku í hinum marxist-
aríkjunum og undrar það engan,
nema skýrandann sjálfan. Pólska
stjómin gat iagt skatt á allar
lífsnauðsynjar, um 30—40%, og var
almenningi sagt að ef að hann ætlaði
upp á dekk, þá skyldi dregið af elds-
neytinu. Og almenningur sagði
ekkert af því að Pólveijar þekkja af
eigin raun að hitinn er á við hálfa
gröf.- Þessa frétt fékk alþýðan hér
frá sjómanni sem var í Póllandi en
ekki frá ríkisfjölmiðlunum. Eitt datt
upp úr fréttaskýrandanum og það var
það að nú heyrðust raddir í Rússl-
andi sem segðu frá þvi þegar Stalín
kom á samyrkjubúskapnum þar og
hefði landbúnaðurinn aldrei borið sitt
barr síðan. Sagt var að aðgerðir hefðu
verið mjög hrottalegar en ekki orð
um að þær kostuðu þijátíu milljónir
bænda lífið. Þetta er dæmigert um
fréttaflutninginn frá Austurblokk-
inni. Þáttur Páls Heiðars ber þó af
öðrum fréttaþáttum eins og gull af
eiri.
Þjóð sem vill vestrænt frelsi og
mannréttindi á heimtingu á að ein-
hveijir aðrir en fyrrum stalínistar eða
marxistar skýd gang mála í kom-
múnistaríkjunum. En allur frétta-
flutningur er neikvæður gagnvart
lýðræðisríkjum.
Húsmóðir
engin kona er til kvödd í þennan
fríða hóp?
Því spyr ég; Eru unnin íþróttaaf-
rek kvenna árið 1987 svona miklu
ómerkilegri en karla? Hvers eiga
stúlkur eiginlega að gjalda?
Það er ekki nóg með að forráða-
menn íþróttafélaga séu yfirleitt
mun rausnarlegri við drengi í æf-
ingum og aðbúnaði öllum, heldur
eru fjölmiðlamenn það líka í rituðu
máli og myndum. Hvað verður
stúlkum eiginlega til hvatningar
þegar svona er haldið á málum ár
eftir ár? Svari hver sem getur. Það
er engin furða þó að oft efnilegar
stúlkur snúi frá íþróttum mörgum
árum áður en eðlilegt getur talist.
Þær eru nefnilega hálfgerðar hom-
rekur alveg frá byijun.
Á meðan kýla strákamir á það,
og slá svo bæði Norðurlandamet
og heimsmet, samanber þá félaga
Hauk Gunnarsson, Eðvarð Þór Eð-
varðsson og Einar Vilhjálmsson.
Þama vil ég kalla stjómendur
íþróttafélaga og ekki síst fjölmiðla-
menn til ábyrgðar.
Hér er ein spuming svona í lokin:
Ef ég í minni fáfræði hef mis-
skilið þessa árvissu heiðursveitingu
Morgunblaðsins og hún er eingöngu
ætluð körlum, hvenær má ég þá
eiga von á því að sjá heilsíðu í mínu
ástkæra dagblaði, skreytta mynd-
um af helstu íþróttakonúm okkar,
undir fyrirsögninni: Morgunblaðið
heiðrar þrettán íþróttakonur?
Viðauki á eilítið léttari nótum:
Ef umræddir menn láta þessa
athugasemd mína sem vind um
eyru þjóta og kjósa að þróa áfram
hina gamalgrónu stefnu sína læt
ég fljóta með fáein nýyrði til að
auðvelda aðgreiningu kynjanna í
blöðum, bókum, tímaritum, útvarpi
og sjónvarpi:
Kvenkyns íþróttamaður héti hér
eftir sportdúlla. Kvenkyns íþrótta-
afreksmaður hér eftir afrekslísa.
Kvenkyns sundmaður hér eftir
dúllubusla. Kvenkyns hestamaður
hér eftir hossipía. Kvenkyns hand-
boltamaður hér eftir tuðrulísa.
Kvenkyns fótboltamaður hér eftir
þrusugella.
Með fyrirfram þökk fyrir birting-
una og kveðju til allra íþróttmanna
og íjölmiðlamanna.
Herdís Hallvarðsdóttir
Víkverji skrifar
Um fátt er meira talað þessa
dagana en frammistöðu Jó-
hanns Hjartarsonar í Kanada.
Einn viðmælandi Víkveija sagði
af þessu tilefni um helgina:,,
Óskaplega hlýtur þetta að vera
erfitt fyrir drenginn, að þjóðin
skuli gera svona miklar kröfur
til hans.“ Þessi orð minntu
Víkveija á aðra utanferð íslenzks
skákmanns fyrir rúmlega 30
árum. Friðrik Ólafsson hafði
unnið mikla sigra erlendis í nokk-
ur skipti en svo kom að því, að
honum gekk ekki eins vel á einu
móti. Víkveiji minnist þess, að
hafa á æskuárum sínum hlustað
á samtal, sem fréttamaður
Ríkisútvarpsins átti við Friðrik í
gegnum talstöð, þ'egar Gullfoss,
var skammt undan Vestmanna-
eyjum en Friðrik var á heimleið
með skipinu. Hinn ungi skák-
maður var spurður, hvers vegna
honum hefði gengið svona illa.
Hann svaraði eitthvað á þessa
leið:„Þjóðin verður að skilja, að
ég get ekki alltaf unnið“
Er ekki rétt að hafa þessi orð
í huga. Það er mikið álag fyrir
rúmlega tvítugan pilt að vita af
heilli þjóð norður í Atlantshafí,
sem er byijuð að gera til hans
óhóflegar kröfur.
XXX
að hefur ekki verið rætt
mikið um hin nýju húsa-
kynni Listasafns íslands á
undanfömum mánuðum eða
árum. Þó gætti þess nokkuð
síðustu vikumar áður en safnið
opnaði á nýjum stað, að byijað
var að ijalla um byggingarkostn-
aðinn í blöðum. Það er út af fyrir
sig ekkert óeðlilegt. Hitt fer ekki
á milli mála, að nú þegar Lista-
safnið hefur opnað í nýjum
húsakynnum er fólk stolt af því,
hversu vel hefur til tekizt. Á því
leikur ekki nokkur vafi, að hið
nýja Listasafn á eftir að verða
myndlist í landinu mikil lyfti-
stöng. Þar kom mikilL fjöldi fólks
á sunnudag og sagt er að „allur
bærinn" hafí verið við opnunina!
XXX
Nú er skíðatímabilið að hefj-
ast. Skíðasvæðið í Bláfjöll-
um hefur verið opið í nokkrar
vikur. Snjórinn má að vísu ekki
vera minni í brekkunum. Sums
staðar er of mikið af gijóti, sem
stendur upp úr snjónum. Það
hefur tekizt vel til um uppbygg-
inguna í Bláfjöllum. Þó er það
svo á þessum árstíma, að sólar
gætir ekki nema stutta stund í
helztu skíðabrekkunum og er það
heldur til ama.
Skíðasvæðið í Skálafelli nýtur
mikilla vinsælda þeirra, sem
þangað koma á annað borð. Það
hefur hins vegar ekki verið opnað
enn vegna snjóleysis og raunar
háði skortur á snjó starfseminni
þar á sl. ári. Vonandi er, að úr
rætist í vetur. Það er mikið fjár-
hagslegt áfall fyrir KR, sem
rekur þetta skíðasvæði, ef ekki
snjóar myndarlega í Skálafelli.