Morgunblaðið - 05.05.1988, Blaðsíða 52

Morgunblaðið - 05.05.1988, Blaðsíða 52
gjrj 8p,ei tAM .ð HU0AQUTMMr? .GflOAJaMUOaOM * 52 MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 5. MAÍ 1988 Ít Minning: Einar Sigmundsson fv. vega verkstjóri Fæddur 13. janúar 1906 Dáinn 9. apríl 1988 Sómamaður er kvaddur. Að morgni 9. apríl hringdi síminn nokk- uð snemma á heimili mínu. í síman- um var Gunnþórunn á Akranesi og grunaði mig strax er ég heyrði rödd hennar að hún hefði fréttir að færa. Það reyndist rétt, Einar Sigmunds- son stjúpi hennar hafði látist í svefni þá um morguninn á 'heimili dóttur sinnar Herdísar á Mallorca. Strax fannst mér það táknrænt fyrir Einar að svona endaði hans líf, einmitt á þessum stað hjá Herdísi, sem var honum svo kær, þau voru ætíð svo samrýmd. Einar lét ekkert aftra sér að komast til Mallorca og dvelja hjá Qölskyldunni sinni þar. I fyrravetur dvaldi hann í 9 mánuði á Mallorca, naut þess að vera úti í góða veðr- inu, lesa og vera með bamabömun- um. Þessi síðasta ferð hófst í dymbil- viku. Daginn fyrir ferðalagið dvaldi hann á mínu heimili, hress og glað- ur, talaði um nýja og gamla tímann og virtist engu hafa tapað. Er hann kvaddi minntist hann á það að þetta væri sín níunda ferð til Mallorca og alltaf taldi hann að það væri sú síðasta. Það reyndist rétt vera að þessu sinni. Einar Sigmundsson var fæddur á Krossanesi á Mýmm 13. janúar 1906. Foreldrar hans voni Herdís Einaredóttir og Sigmundur Guðna- son. Á Mýrunum var Einar að mestu leyti fram á fullorðinsár. Er Einar hafði fengið húsnæði í Borgamesi fluttu þau Herdís og Sigmundur þangað. Síðar festi Einar kaup á húseigninni Borgarbraut 30. Árið 1947 urðu þáttaskil í lífí Einars. Til hans kom ráðskona, Unnur Þórarinsdóttir, ættuð frá Höfða á Vatnsleysuströnd. Méð henni komu tvær ungar dætur henn- ar, Gunnþómnn og Jóhanna Aðal- steinsdætur. Mann sinn, Aðalstein Jóhannsson frá Litlu-Fellsöxl í Skila- mannahreppi, hafði Unnur misst árið 1944. Unnur og Einar bjuggu saman upp frá þessu og var það þeim báðum til gæfu. Unnur annað- ist foreldra Einars af umhyggju, þeirra síðustu æviár. Einar og Unnur eignuðust tvær dætur, Herdísi, búsetta á Mallorca og Þóm Sigríði, búsetta í Borgar- nesi. Bamabömin em 10 og bama- bamabömin 7. Einar reyndist dætmm Unnar góður faðir og hafa þær þakkað það með þeirri umhyggju sem þær hafa borið fyrir honum fram á síðasta dag. I áraraðir starfaði Einar hjá Vega- gerð ríkisins í Borgamesi, lengst af sem verkstjóri. Var hann þá oft á tíðum við lagfæringar eða upp- byggingu á vegum út um sveitir Fædd 24. nóvember 1930 Dáin 28. april 1988 Mig langar í örfáum orðum að minnast tengdamóður minnar, Hild- ar Eggertsdóttur. Fundum okkar bar fyrst saman er ég kom að Ijalda- nesi vestur í Dalasýslu með syni hennar 17 ára gömul, að vonum hálf feimin að hitta allt fólkið hans í fyrsta sinn. En sá ótti var ástæðu- laus því strax frá fyrstu stundu tók hún mér eins og dóttur. Við vomm fljótar að kynnast því það var henn- ar eðli að vera létt í lundu og náði hún jafnan góðu sambandi við fólk. Ég minnist með ánægju allra kvöldstundanna sem við sátum og spjölluðum saman langt fram á nætur bæði í Tjaldanesi og í Borgarfjarðar. Síðustu starfsárin vann hann í Áhaldahúsi Vegagerðar- innar í Borgamesi og reyndust starfsmenn þar honum ákaflega vel, enda ekki sviknir af hans störfum. Einar var ákaflega prúður maður, sást aldrei skipta skapi, sama hversu mikið gustaði í kring um hann. En hann hafði sínar meiningar um um- Reykjavík. Hún sagði svo skemmti- lega frá og var gaman að hlusta á hana segja frá lífínu í Ijaldanesi þegar hún var þar lítil stúlka og augasteinn föður síns sem hún dáði mikið. Hún vann lengst af á Hvítaband- inu við aðhlynningu og fórst henni það starf vel úr hendi. Hún var ein- staklega natin við sjúklingana og hafði mikið að gefa frá sjálfri sér. Þegar bamabömin fæddust var alltaf sóst eftir að koma til ömmu á Frakkastígnum. Margar góðar og skemmtilegar stundir átti Hildur dóttir mín með ömmu sinni og al- nöfnu. Ég vil þakka Hildi tengdamóður minni allar góðu samverustundimar sem við áttum saman — þeim gleymi ég aldrei. Minning: Hildur Eggertsdótt- irfrá Tjaldanesi ræðuefnin, hvort sem um var að ræða dægurmál eða mál liðinna tíma. Bamgóður var hann og með hægð sinni hændi hann þau að sér, mín böm nutu þess. Einar og Unnur höfðu mjög mikla ánægju af ferða- lögum um eigið land. Fóm þau margar ferðir með Verkalýðsfélag- inu í Borgamesi. Einnig var Qöl- skyldan alltaf reiðubúin til þess að fara með þau í lengri eða skemmri ferðir, sem þau nutu vel. Oft hefur leiðin legið í Borgames og nokkuð oft dvöldu þau Einar og Unnur á mínu heimili. Það var alltaf tilhlökkun bæði hjá ungum og öldn- um að hitta þau. í Borgamesi var tekið á móti öllum opnum örmum, bæði í veitingum og viðmóti. Þar vom oft flatsængur um öll gólf og þótti það sjálfsagt mál. Einar og Unnur vom samrýmd þó ólík væm og fann maður aldrei annað en að allt gengi hnökralaust í þeirri sambúð. Einar missti mikið er Unnur lést fyrir fjórum ámm. Þá reyndust dæ- tumar og fjölskyldur þeirra vel sem fyrr. Þóra Sigríður og hennar fjöl- skylda í Borgamesi flutti til hans á Borgarbrautina og bjuggu þar með Far þú í friði, friður guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. (Vald. Briem.) Systa - Peysur.............kr. Bolir............ kr. Jogginggallar.......kr. Gallabuxur.........kr. Háskólabolir.......kr. Skyrtur............kr. Barnabuxur.........kr. Barnapeysur........kr. 5 pör barnasokkar...kr. 1.390 1.190 1.590 "790 1.090 1.090 690 Eittsinn Fataiand-ávaiit Fataiand honum þar til hann fór á Dvalar- heimili aldraðra í Borgamesi fyrir 1 ári. Þar undi hann hag sínum vel og var þakklátur fyrir allt sem fyrir hann var gert. Ég álft að Einar hafí talið sínu lífsstarfi lokið og verið tilbúinn f síðustu ferðina, sáttur við allt og alla. í gegn um þessi minningarbrot sem ná yfír síðustu 20 ár af lífshlaupi Einars Sigmundssonar kemur upp mynd af heilsteyptum sómamanni, sem ætíð var hlýr í viðmóti og gaf frá sér með nærvem sinni. Benedikta G. Waage Genginn er góður vinur og fyrr- verandi starfsfélagi, Einar Sig- mundsson, fyrmm verksljóri hjá Vegagerð ríkisins í Borgamesi, en hann lést úti á Mallorca 9. fyrra mánaðar á heimili dóttur sinnar sem þar er búsett. Einar var fæddur í Krossanesi á Álftanéshreppi 13. janúar 1906. Foreldrar hans vom hjónin Herdís Einarsdóttir og Sigmundur Guðna- son, sem þar bjuggu. Hann tók við búi í Krossanesi 1939 og flutti þaðan að Þverholtum 1940 og bjó þar um árabil. Á árinu 1947 flutti hann til Borgamess og bjó þar til æviloka, lengst af á Borg- arbraut 30. Lífsfömnautur Einars var Unnur Þórarinsdóttir, mikil myndar- og skömngskona, er lést á árinu 1984. Þeim varð tveggja dætra auðið, Herdísar, sem búsett er á Mallorca á Spáni og Þóm Sigríðar, er býr í Borgamesi. Unnur var ekkja og átti tvær dætur þegar þau Einar hófu sambýli, þær Gunnþómnni og Jó- hönnu og gekk hann þeim f föður- stað. Eftir að Einar flutti til Borgar- ness stundaði hann ýmsa verka- mannavinnu á staðnum, en á árinu 1954 réðst hann til Vegagerðar ríkisins, fyrst sem verkamaður, en var fljótlega gerður að verkstjóra yfír vinnuflokki á sumrin, aðallega í nýbyggingum vega og þá sérstak- lega í ræsagerð og má segja að það hafí verið hans sérgrein þar sem hann var vel hagur á alla smíði, en í þá daga var slegið upp fyrir öllum stærri vegræsum og þau byggð úr steinsteypu. Á vetuma vann hann að mestu inni í áhaldahúsi við nýsmíði og við- hald vegavinnuskúra ásamt öðm tré- verki er til féll. Við verkstjóm vann hann allt til ársins 1984, en þó hálf- an dag sfðustu starfsárin. Fundum okkar Einars bar fyrst saman í júnímánuði 1959 í vega- vinnuskúrum frammi hjá Skarði í Lundarreykjadal. Ég var þá nýgræð- ingur í starfí og kom með snöggum hætti inn í það hér í Borgarfírði. Ég minnist þess nú hversu hlýtt handtak ég fékk hjá honum við fyrstu kveðju og ævinlega síðan til þess síðasta. Þetta fyrsta handtak gaf mér til kynna hvem mann Einar hafði að geyma, hlýleika, mildi og ljúf- mennska einkenndu hans skapferli. Hann var góður leiðbeinandi ungra manna, sem sýndi sig best í þvf að þeim unglingspiltum er vom í sumarvinnu í flokki hans þótti öll- um vænt um hann og sóttust eftir að stárfa með honum sem lengst. Eftir að Einar var kominn á efri ár og hættur störfum tók ég hann oft með mér á sumrin í eftirlits- ferðir um héraðið og komum við þá jafnan í þá vinnuflokka, sem að störfum vom. Þessara ferða naut hann til hins ítrasta og taldi til mestu sæludaga sumarsins. Þá rifjuðust upp fyrir honum fyrri verk hans. Hann taldi jafnvel upp smíðaár þeirra ræsa og annarra mannvirkja sem hann hafði verkstýrt og unnið að í gegnum árin og lét í ljósi þær ævintýralegu fram- farir og tækni sem orðið hafa í fslenskrí vegagerð á sfðustu áratug- um. Að leiðarlokum vil ég þakka hon- um allar samvemstundimar og tel mig hafa orðið betri mann af því að fá að njóta þeirra með honum á lífsleiðinni. Einnig vil ég þakka fyrir gestrisni á heimili hans, sem ég varð aðnjótandi frá fyrstu kynnum. Með þessum orðum sendi ég og fjölskylda mín innilegar samúðar- kveðjur til allra systranna og fjöl- skyldna þeirra. Elís Jónsson
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.